1,973 matches
-
zice, ca să rămână pe-a lor, că Ceaușescu, ca să facă loc la megalomania lui, a distrus bisericile, casele, parcurile, locurile de joacă ale copiilor, tot, tot, și a semănat blocuri. Dintr-o dată, o samă dintre cei care s-au simțit reprimați de regim, și-au pus în „cădelnița” minții prea multă tămâie ca să mai rămână loc și de altceva, și, crezând că astfel se pun bine cu cele sfinte, au format corul celor care îl denigrează pe Ceaușescu și după moarte
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
evrei s-au întors în Israel și au refăcut Ierusalimul și Templul. Repatrierea evreilor s-a petrecut în patru etape, ultima în jurul anului 445 î. Hr. Regatul Hasmoneilor În 167 î. Hr., evreii s-au răsculat împotriva stăpânirii greco-siriene, care încerca să reprime religia evreiască și să-i oblige pe adepți să aducă în templul lor ofrande și pentru zeitățile grecilor. Revolta a fost inițiată și condusă de familia preotului evreu Matitiahu HaHașmonai. Fiii lui, luptători viteji porecliți macabei (Makabim), au condus evreii
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
1943 acestea au fost lichidate, și populațiile lor au fost trimise în lagăre pentru exterminare. Cea mai mare astfel de operație, deportarea a 100.000 de oameni din ghetoul Varșovia la începutul lui 1943, a provocat revolta din ghetoul Varșovia, reprimată cu mare brutalitate. În același timp, transporturi pe calea ferată soseau regulat din Europa de sud și de vest. Puțini evrei din teritoriile sovietice ocupate erau trimiși în lagăre: uciderea evreilor din această zonă fusese lăsată în mâinile SS, ajutat
Al doilea război mondial : Holocaust, rasism, intoleranţă şi problema comunităţilor evreieşti din România şi Italia : ghid pentru predarea istoriei holocaustului în liceu, cu ajutorul platformei on line by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101009_a_102301]
-
cu Nașterea Domnului, se oprea la noi, lua masa de post și bea o cafea. Dascălul bisericii era Gheorghe Pintilescu, om voinic, roșu la față, cu glasă puternică și cu frecvență la pahar. Preotul Ion Păvăluță a suferit cumplit, fiind reprimat de regimul comunist, pentru o vină mai mult inventată, decât reală: A fost implicat într-un procesă politică și condamnat la 15 ani de închisoare și confiscarea averii. Moare în închisoare la Botoșani și e înmormântat în cimitirul orașului. În
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
Sistemul politică totalitar a exploatat cu abilitate dorința de învățătură a poporului român în întregul său (prea mult timp fusese îndepărtat de la „masa” instrucției și educației), a deschisă larg porțile școlilor, dar le-a deschisă și pe cele ale închisorilor, reprimând fără alegere pe „dușmanii” reali, potențiali sau imaginari. Evenimentele politice de după lovitura de stat de la 23 august 1944 au dusă la acapararea întregii puteri politice de către partidul comunist care, prin forță, și-a îndepărtat opozanții, dar și aliații de moment
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
avut șansa să trăiască încă 30 de ani după pensionare, să se bucure de familie, de realizările copiilor și nepoților. A citit și a continuat să scrie versuri, așa cum făcea în adolescență și tinerețe. A supraviețuit celor care l-au reprimat, umilit, interogat, torționarilor, bătăușilor, sadicilor, celor care nu urau dușmanul de clasă și al orânduirii, nu, ei urau omul, iar dacă omul se întâmpla să fie intelectual, cu atât mai rău pentru om. Din volumul de versuri publicat târziu, în
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
colective. An de an, cadrele didactice au fost folosite pentru lămurirea țăranilor cărora li se arătau avantajele muncii în comun. Unii țărani s-au înscrisă benevol, nu aveau ce pierde, erau prea săraci, alții au opusă rezistență și au fost reprimați, copiii lor au fost dați afară din școli, trimiși în armată la muncă (DRM) câte 3 ani, frații și rudele suspendați pe la serviciu. Pân la urmă, în martie 1962, în prezența a 11 mii de țărani, la București a avut
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
în rândul muncitorilor de la căile ferate au avut loc mai mult de 100 de execuții în ultimul timp. Populația țărănească a Basarabiei, exasperată de aceste violențe, a răspuns printr-o serie de revolte neîntrerupte, care au fost la rândul lor reprimate cu sălbăticie. Mii de țărani au fost împușcați, iar satele lor arse sau rase de pe fața pământului de către forțele de artilerie. Conform acelorași surse burgheze, în timpul ultimelor insurecții din luna ianuarie, peste 3.000 de persoane au fost împușcate în
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
obiectivitate normativ, prin care se impun omului din afar ca niște ordine pe care trebuie s le asculte. Aceste valori nu numai c devin indiferente la influențele cadrului natural, dar au foarte adesea funcțiunea de a le bloca sau chiar reprima: Creeate pentru a supraviețui omului, instituțiile, tradițiile și valorile sociale îl ajut s se dezrobeasc de despotismul impulsiunii violente a pornirilor subiective. În felul acesta, zice Ralea, cultura umanitții se orienteaz din ce în ce mai accentuat ctre o anumit artificializare a existenței, suprapunând
Elemente de antropologie filosofica in opera lui Mihai Ralea by Rodica Havirneanu, Ioana Olga Adamescu () [Corola-publishinghouse/Science/1282_a_2114]
-
proprietatea clară a distanțelor și a noțiunii de timp. Țin în mână o schemă a muzeului, frumos desenată, dar îți trebuie ceva timp ca să-i deslușești „codurile”, să o faci funcțională, și, cel puțin în prima oră, nu-mi pot reprima reflexul de a cere ajutorul supraveghetorilor în livrea. Aceștia sunt peste tot - prezențe discrete, eficiente. Bărbații comunică prin stații radio, cu ochii pe grupurile de excursioniști, cărora ghizi țepeni, limbuți și metodici le dau explicații amănunțite (turația lor este la fel de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
Fiecare casă de aici își are propria istorie, se leagă de numele unei personalități artistice de renume, franceză sau străină. E fascinant să descoperi identitatea acestor clădiri. Dar acum, după ce am gustat „pe viu” din mitul Montmartre, nu-mi pot reprima o ușoară insatisfacție. Îmi imaginasem acest „paradis al artiștilor” mai mare ca suprafață și mai fastuos, nu știu cum. Deziluzia mea are o explicație simplă: se întâmplă mereu cu locurile importante, faimoase, pe care datorită celebrității lor le decorăm cu tot felul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
ca sistem politic. Mulți intelectuali de aici nu vor în continuare să audă de realitățile ultimilor 50 de ani din țările estice. E ca și cum ar trebui să ia cunoștință de o rudă abandonată, față de a cărei uitare nu-și pot reprima o vină obscură, și atunci se agață de „motivele nobile” ale amneziei lor. Îmi pare totuși nedrept ca acest erzaț ideologic să prevaleze acum și scot capul pe geam. De pe peronul zugrăvit ca o amprentă artistică a Parisului, lumea ne
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
ni se spune, spațiile cunoașterii până la capătul traseului. Facem și o poză colectivă pe peron, înaintea plecării în Germania. O primă fotografie completă a grupului nostru. Deși suntem pe drum și evenimentele nu și-au încheiat desfășurarea, nu-mi pot reprima sentimentul acut al curgerii timpului, un sediment care îmi otrăvește bucuria clipei. Chiar acest moment, al imortalizării fotografice, inaugurează o anume numărătoare inversă, prima de-a lungul călătoriei, care începe să-mi bată sec în tâmple. Nu mă pot detașa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
fel de anticameră, la intrare. Nimic ceremonios în îmbrăcămintea și în gesturile lor simple. Sunt grăbiți, stau la rugăciune doar vreo 10 minute, suficiente pentru a-l asigura pe Dumnezeu de credința lor pentru ziua de astăzi... Nu-mi pot reprima impulsul să vizitez Palatul Culturii și Științei - un edificiu uriaș, în stilul stalinist-victorios, cu fațete/blocuri dreptunghiulare care cresc unele din altele, construcții cum există destule la Moscova. Clădirea e opera unor arhitecți sovietici, construită între 1952-1955, și a simbolizat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
fiul său, prințul moștenitor Jisong, îi succede la tron, devenind împăratul Cheng din dinastia Zhou. El era încă un copil, dar a fost ajutat de demnitarul Zhou Gong în administrarea treburilor statului. Zhou Gong era un om tare devotat. A reprimat mai multe rebeliuni și l-a învățat pe tânăr să devină un bun suveran. Într-o zi, tânărul împărat se juca împreună cu fratele său mai mic și i-a dat acestuia o frunză de platan, spunându-i că i-o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
cu ochii și simt cum durerea de cap se domolește. Mă scutur de gânduri și traversez strada înspre Eduard, inspirând din rărunchi aerul rece. Intrăm în parc și ne îndreptăm spre o bancă pe care șade Bobo. Nu îmi pot reprima un fior. Eduard îmi pomenise doar de bâlbâiala lui Bobo, nu mi-a spus însă că, pe lângă asta, arată ca un mic monstru, cu păr rar pe creștet și cu umărul drept aplecat mult față de umărul stâng. Stă cocârjat asupra
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
vede pe unde merge sau nu mai știe unde este, că niște banale străzi devin dintr-odată niște posibile tuneluri spre alte lumi, obscure. Când o zări de la distanță pe Georgiana venind spre ea cu un surâs larg, Clara își reprimă cu greu uimirea. Georgiana se îngrășase mult. Pistruii de odinioară i se transformaseră în niște mici pete inestetice pe obraji, iar frumosul ei păr cârlionțat era tuns scurt, băiețește, înăsprind-o. — M-am gândit să ne vedem aici pentru că fac
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
Ți-am spus să nu faci pe deșteptul, Brunetti. Vom opera presupunând că este american. Nu ne permitem să fie omorâți americani În orașul ăsta, nu-n halul În care arată turismul În anul ăsta. Înțelegi ce spun? Brunetti Își reprimă impulsul de a-l Întreba dacă ar fi În ordine să omori oameni de alte naționalități - albanezi, poate? -, dar, În schimb, spuse doar: — Da, domnule. — Și? — Și ce, domnule? — Ce ai făcut? — Scafandrii cercetează canalul În locul unde a fost găsit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
prieteni la prânz. Iar apoi am o Întâlnire de afaceri și trebuie neapărat să ajung la gară. — Întâlnirea dumneavoastră nu este În Veneția? Întrebă Brunetti. Un zâmbet de Încântare pură ieși la suprafață În ochii lui Viscardi. Încercă s-o reprime, dar nu reuși. Nu, commissario. Nu e În Veneția. E În Vicenza. Brunetti Își duse furia acasă, și aceasta plană Între el și familia sa În timpul mesei. Încercă să răspundă la Întrebările lor, Încercă să fie atent la ce spuneau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
tu. Păi, dacă vine profesoru' acu'? Ă? Ce faci? Ia zi!" "Ete, se fac! Ic că am venit să repar un robinet, o treabă. Sunt văru' tău si m-ai rugat să te rezolv cu o chestie." Femeia îl privește, reprimându-și cu greu un surâs admirativ: Da' știu că te pricepi să te scoți la tot momentul ". "Normal, fă! Măndel o fi trăit dezeaba sinzesi de ani bătusi pă muchie!?" Și o prinde pe după umeri, pupând-o zgomotos. Avântul lui
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
știa el ceva...", făcu cu un subînțeles evident bărbatul, fixând-o pe duduia Monica. Contabila, grăsuță și mai în etate, se uită la tânăra zveltă și scump îmbrăcată, scăpându-i fără voie un zâmbet de satisfacție. Reuși să și-l reprime imediat, înainte ca să fie zărit de domnul director. "Cu tine vorbesc mai târziu", mârâi Ciucurel, făcându-i lui tanti Mery semn către ușă. Funcționara nu așteptă alt îndemn și ieși de urgență. Relu se sprijini de un fotoliu, își aprinse
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
astăzi, numai astăzi ni se întâmplă să ne regăsim, în treacăt, cinci minute. Numai astăzi ni se întâmplă să ne amintim, vag și cu un zâmbet ironic pe buze, de înțelegere și compasiune. Simțiți și voi, dar nu vă puteți reprima un gând: omul ăsta a luat-o razna? De mâine, revenim, cu bâta ridicată, în fața peșterii. Și din acest motiv, astăzi, numai astăzi, voi închide puțin comentariile. Bucurați-vă de vacanță sau de o seară frumoasă.
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
solidarității. Deși victima le era mai mult ca sigur străină, toți păreau să ia moartea acestuia personal și aruncau priviri neputincioase și resentimentare înspre trăsura care aștepta. În același timp, totuși, un licăr de triumf pe care nu-l puteau reprima, dar pe care nu îndrăzneau să îl conștientizeze le apăru în ochi. Era triumful viilor asupra celor morți, iar pe moment erau stăpâniți de el într-o asemenea măsură încât nu mai erau în stare de niciun alt senetiment, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
ar fi mai bine să cumpere ceva gata preparat dintr-un supermarket și să pretindă apoi că l-a gătit chiar ea. Dar asta ar fi însemnat să se dea bătută, iar ea nu se dădea niciodată bătută. Așa că își reprimă îndoielile din ce în ce mai mari referitoare la talentul ei culinar; în final, se hotărî să abordeze aperitivul rață cu coacăze roșii, care prezenta avantajul clar al raței feliate și al coacăzelor zdrobite. Se hotărâse deja ca felul principal să fie vițel cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
slujba cea nouă a fetei ei la Londra, ceea ce o motiva pe Gail să laude la rândul ei succesul lui Nieve - dar, în calitate de vecine, amândouă simțeau nevoia să rămână în termeni amiabili. Cu toate acestea, Minette nu putu să-și reprime un sentiment de ușurare atunci când Gail îi spuse că ea și Stephen își cumpăraseră o casă nouă lângă Oughterard și că aveau să se mute cât de curând. Și de fiecare dată când Minette aducea vorba de Nieve, Darcey simțea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]