2,720 matches
-
a decis să "încredințeze Providenței" manuscrisul dialogurilor și a încercat să-l depună pe altarul de la Notre-Dame. Găsind ușile închise s-a resemnat, crezînd că persecutarea lui a fost înscrisă în "decretele eterne"... În ultimii doi ani ai vieții scrie Reveriile unui hoinar singuratic, continuă să se ocupe cu ierborizarea și copierea de texte muzicale. Spre sfîrșitul vieții se mută la Ermenonville, la țară, pe proprietatea marchizului de Girardin. La 42 de zile după ce s-a stabilit aici, s-a stins
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
vieții sale în voia propriei sale naturi și naturii ca atare, societatea nu l-a putut altera niciodată cu adevărat, el reușind să urce din nou treptele virtuții și ale fericirii. Cartea a fost publicată după moartea autorului, în 1782. Reveriile unui hoinar singuratic (Les rêveries du promeneur solitaire) recapitulează fazele unui conflict ireconciliabil: între un individ (Jean-Jacques) și restul lumii. Trecut prin multe și ajuns la o anumită înțelepciune este pregătit pentru o lungă pustnicie. E nepăsător față de soarta scrierilor
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
cu care au știut să răsplătească dragostea caldă și neprefăcută ce le-o purtam... adesea îmi prilejuiește clipe de fericire în mijlocul celei mai triste soarte care i-a fost dat vreunui muritor s-o aibă vreodată."38 Personajul Jean-Jacques din Reverii este un personaj modern, fiind în același moment el însuși și un altul. Cartea e un simbol al victoriei sinelui asupra alterității, dar, pentru o ureche atentă, răsună de lamentații și de chemării. "Ca un general după ceasul bătăliei, cînd
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
învățător al speciei umane". Rousseau a lăsat generațiilor următoare o comoară extraordinară. Émile a fost cea mai influentă lucrare din domeniul educației după Republica lui Platon. Confesiuni a reprezentat cea mai importantă lucrare autobiografică de la aceea a Sfîntului Augustin încoace. Reveriile unui hoinar singuratic a jucat un rol semnificativ în dezvoltarea naturalismului romantic, iar Contractul social s-a dovedit a fi una dintre cele mai importante lucrări din domeniul teoriei și practicii politice. Încercînd să explice de ce Rousseau fusese atît de
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
lui Meline, clasarea efectelor cromatice ar fi următoarea: "Movurile, verzurile deschise, albastrurile turcoaz, ar fi favorabile stimulării și ar ajuta la căpărarea calmului și a diplomației; Alburite, violeturile, albastrurile ca cerul, ar mări puterea de judecată; Trandafiriul ar înclina spre reverie; Roșul excită imaginea. În principiu orice artist plastic sau mânuitor al culorii este obligat nu numai să cunoască efectele psihologice ale culorilor de bază și să studieze personal modul în care anumite nuanțe operează asupra psihicului semenilor săi, așa încât să
CULOAREA SENS ŞI SENSIBILITATE by ANGELA VASILACHE () [Corola-publishinghouse/Science/263_a_496]
-
mai ales școlile, sistemul de Învățământ, dar și presa, cărțile de călătorie sau romanele de aventuri. Interesul pentru politică sau istorie, atât de puternic În perioada respectivă, era și el strâns legat de existența unui orizont geografic modern. Chiar și reveriile de factură naționalistă ale intelectualilor romantici, cum era cazul primelor proiecte ce desenau contururile ideale ale unei viitoare Românii, nu ar fi apărut În absența unui interes constant și sistematic pentru geografie. Ca mărturie a acestui interes, intelectualii români din
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
preia limbajul și perspectiva personajului, ceea ce îl va face pe Ov. S. Crohmălniceanu să trimită la Din veghe în lanul de secară de J.D. Salinger. Narațiunea nu este totuși simplistă, în parte și datorită construcției de tip puzzle: realitate cotidiană, reverie, miraculos. Trecerile sunt alunecări bruște dintr-o lume în alta, din real în poezie ori într-un tărâm al absurdului, cu pasaje onirice de un fior poetic intens. Ritmul alert al epicului, stilistica netrucată, concretețea și vibrația descripției sunt atuuri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288892_a_290221]
-
Tânărul scriitor”, „Tribuna” ș.a. Debutează în volum ca istoric literar, cu monografia Traian Demetrescu, apărută în 1956. Prima carte de versuri, intitulată Incunabule, îi este editată târziu, în 1969. Urmează Ceremonia faianțelor (1971), Ora magnoliilor (1976), Vesperalia (1980) și Ora reveriilor (1989). O antologie de autor, Utopia nopții, îi este tipărită în 1998. Versurile târzii sunt percepute de autorul însuși „ca niște flori suferinde”, în care critica sesiza un tragism livresc, augmentat de vârsta adolescentină a eului liric. Totul este imaginar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287996_a_289325]
-
O antologie de autor, Utopia nopții, îi este tipărită în 1998. Versurile târzii sunt percepute de autorul însuși „ca niște flori suferinde”, în care critica sesiza un tragism livresc, augmentat de vârsta adolescentină a eului liric. Totul este imaginar și reverie de sorginte romantică, filtrate în retortele moderniștilor simbolisto-decadenți, suprapunându-se unui alt imaginar, al cărților, al muzicii, al picturii și arhitecturii de burg. Interferența celor două zone ale fanteziei nu duce la o intensificarea sentimentelor, ci la volatilizarea lor, subțiind
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287996_a_289325]
-
generația războiului, București, 1978; Roza vânturilor, București, 1980; Vesperalia, București, 1980; Ion Minulescu și conștiința simbolismului românesc, București, 1981; Sensuri moderne și contemporane, București, 1982; Poveștile de la ora șapte, București, 1983; Dimitrie Stelaru, București, 1984; Spațiu etern, București, 1985; Ora reveriilor, București, 1989; Infernurile noastre, București, 1993; Galaxia Eros, Galați, 1997; Cafeneaua literară, București, 1997; Utopia nopții, cu o scrisoare a lui G. Călinescu, București, 1998; Ion Caraion, București, 1999; Vesperalia, București, 1999; Eminescu în timp și spațiu, București, 2000; Generația
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287996_a_289325]
-
În fiecare an ritualul este același: dimineața Felicia pleacă la birou și Antipa rămâne în pat. După-masa, soția lui pregătește masa de Crăciun, iar Antipa admiră decorul casei (lucrurile, mobilele, lumina), adormind din când în când. Obiectele privilegiate ale acestei reverii de după-amiază sunt fotoliul Baroni (un cadou făcut de unul din prietenii tatălui lui Antipa) și tabloul lui Janssens. La un moment dat, Antipa se întreabă unde este amicul său Pașaliu și încearcă să îi dea un telefon. Pașaliu nu
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
nu se confundă întocmai cu autorul, deși implică răsfrângeri ale acestuia) întregește galeria intelectualilor nepractici, nostalgici, din prozele lui Mihail Sadoveanu, Camil Petrescu și Cezar Petrescu; patru personaje contrastante, incongruente se înseriază în situații definitorii: un Bizu delicat, sfios, deschis reveriei, radical diferit de vărul său, Lică Scumpu, acesta arivist abject, fără scrupule; paralel, o Diana Verea, perversă, înșelând iluziile lui Bizu, și o suavă Mili, soție a funestului Lică. Naratorul, un observator în contemporaneitate, e un moralist amar. Romane ale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287856_a_289185]
-
cât și în rău."191 Un mit în sine nu poate fi nici bun, nici rău, ceea ce îl face periculos fiind doar întrebuințarea ce i se dă, "totalitarismul său monocefal". Măsura care poate fi luată împotriva efectelor dezastruoase ale unei reverii monopoliste, cum sunt consecințele teribile ale unui mit totalizator (fie acesta chiar mitul progresist și pozitivist însuși) constă tocmai în constituirea și predarea unei "științe a mitului", a unei "mitodologii".192 Orice mit este un "condensat" de diferențe ireductibile prin
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
Imaginarul unei societăți este global și coerent; impulsurile sale se manifestă în toate compartimentele vieții istorice.", adaugă Boia. 388 Jean-Jacques Wunenburger, Viața imaginilor, p. 15. "Imaginarul de natură umană poate fi studiat la fel de bine în reprezentările religioase, în romanele sau reveriile individuale ale călătorilor, pentru că în fiecare dintre aceste manifestări se exprimă mecanismele și categoriile constitutive ale imaginației Anthropos-ului", subliniază Wunenburger, Ibidem, pp. 12-13. 389 Lucian Boia, Pentru o istorie a imaginarului, pp. 89-97. 390 Idem, Jocul cu trecutul, p. 25
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
încă din 1940 Superman îi capturează pe Hitler și pe Stalin (încă nealiat cu oponenții Axei) și îi deferă justiției în Geneva, dar cum "realitatea este cea mai mare piedică în calea lui Superman", DC nu riscă să continue această reverie, iar greul cade pe arma secretă a SUA, "curajul soldatului ei obișnuit", după cum afirma Siegel. Les Daniels, op. cit., p. 65. 618 Cf. Comic Book Confidential. De fapt el a servit armata americană și în mod direct, fiind încorporat, la fel
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
nouă” ș.a. Egală cu ea însăși de la primele acorduri, poezia adunată în volumele Ard săniile, Deschideți luminii (1984), Eroare de iarnă (1990) și Interior (1998) este una a arderilor molcome, mocnite, întreținând în spațiul liric o căldură uniformă, plăcută, propice reveriilor, aducerilor aminte, meditațiilor existențiale. Natură solară, animată de un hedonism grațios, M. stăruie, îndeosebi în Ard săniile, asupra miracolelor vegetale în perspectiva traversării anotimpurilor rodirii ca expresie a perenității: „Curând va trece iar prin pomi rodirea / Și va lăsa în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288105_a_289434]
-
fost o zodie norocoasă aceea în care s-a născut scriitorul. Cu firea lui senină și echilibrată, A. pășește prin viață lin, cu nonșalanță, gata oricând să guste o plăcere, cu delicii de rafinat epicureu. E înclinat spre confort și reverie, dar tânjește mereu să cutreiere prin ținuturi cu un soare blând și învăluitor. Dacă pare uneori infatuat și distant, mai ales în raport cu tânăra generație, față de cei apropiați se arată mereu afectuos, cu duioșii neașteptate. Ușurătatea celui pe care Eminescu l-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285234_a_286563]
-
toată înfățișarea ei cernită, protejează fericirea tânărului cuplu. Când iubita, „dulce înger”, nu mai este, jalea celui rămas pare reală, dar, ca artă, ea sună ciudat de neconvingător. Poetul se mângâie lesne cu duioase suveniruri, se pierde, consolator, în blânde reverii, care îi poartă gândul spre ținuturi de dincolo de zare. Acest ciclu, Suvenire, va fi continuat cu Mărgăritărele (1852-1862). Se țes și aici doruri gingașe, pulsează același chef de hoinăreală. Dar trubadurul care își trăiește euforiile sub bolta clară are câteodată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285234_a_286563]
-
și parcă ireale. El este un descriptiv, limpede și luminos, de peisaje cu linii clare, un solar ahotnic de a se desfăta în splendoarea calmă a spațiului în care spiritul său se regăsește, cel mediteranean. Contemplația nu se fixează în reverie, beatitudinea se perturbă lesne, căci memorialistul, înclinat să vadă lucrurile mai mult sub latura lor amuzantă, nu se lasă în voia extazelor. Cu o vorbă de duh, cu o glumă, sublimul este iute readus la proporțiile normale. Ca și la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285234_a_286563]
-
botanice; aceste grupe să fie evidențiate și cu 81 conținut. Aici nu este loc pentru ceva neașteptat, prea contrastant, brusc exprimat. Din contră, toate trebuie să fie metodic ordonate succesiv, calm, favorizând mai mult dispoziția spre gânduri profunde decât spre reverie. Genul calmant trebuie să predispună la un repaus complet, într-un colț izolat în desimea arborilor și arbuștilor. Construcția peisajului trebuie să fie statică, având liniile principale orizontale și verticale, nu înclinate în diferite direcții, și un colorit dulce al
PENTRU SĂNĂTATEA MEDIULUI ÎNCONJURĂTOR by VLAD BEJAN, VICTOR BEJAN () [Corola-publishinghouse/Science/91837_a_93173]
-
miros de mucigai” și o umanitate mizeră la care „nu vrea să coboare”, S. poematizează abundent, în linie macedonskiană, evadarea din teluric, „împrăștierea în imensitate”, unde „A sufletului flacără străbună/ De carne nu mai este-ntunecată”; suita e completă, de la reveria „pneumatică” - „orice răsuflare e un zbor început”- la elanul în erupție, sigilat însă de amintirea lui Icar: „Ca să reție visul culminant/ Nu se mai află nici un frâu în zare,/ În toată vietatea-i un amant/ și beți de dor cad
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289738_a_291067]
-
genitale, în timp ce ale femeilor sunt dominate de caracteristici personale (fizice și comportamentale) ale partenerilor, ca și de contextul emoțional al întâlnirii. În fanteziile masculine, contextul este foarte rapid survolat pentru a ajunge repede la actul sexual explicit, în timp ce la femei reveria erotică se construiește încet și nu implică întotdeauna o activitate sexuală explicită și genitală. Dar ce fac bărbații atunci când nu se gândesc la sex? Ei bine, se masturbează, de vreme ce potrivit studiului realizat de Laumann et al., 85% dintre bărbații căsătoriți
[Corola-publishinghouse/Science/1848_a_3173]
-
înnoirea posibilităților expresive: „Deodată brațul meu a început să cadă / Cascade luminoase / Pe care femeia de aer le culegea în palmă / Și le lăsa să zboare suflet către suflet”. După război lirica lui N. se păstrează într-o zonă a reveriei, întoarsă acum spre sentimentul iubirii și adorația trubadurescă pentru femeie, versul conservând unele irizări suprarealiste. Câteva culegeri de versuri din anii ’80 - Păsări de fum (1982), Arbori cu aripi de harfe (1986), Fata pescărușului (1988) - readuc în atenție un poet
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288462_a_289791]
-
impresii din viața stranie a New Orleans-ului" și câte erau "visele lui din orașul tropical". Deci ceea ce rămâne neclar este momentul în care el părăsește impresiile fenomenologice individuale și fantastice pentru a se lăsă în voia speculațiilor onirice și a reveriei. În mod provocativ, Hearn folosea o tehnică prin care elimina spațiul tipografic dintre ceea ce ar fi putut să aibă un statut fenomenologic concret - în cazul articolului Y Porque este vorba de dialogul din introducere - și ceea ce este în mod clar
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
tipografic dintre ceea ce ar fi putut să aibă un statut fenomenologic concret - în cazul articolului Y Porque este vorba de dialogul din introducere - și ceea ce este în mod clar un monolog interior sau altă inserție ficțională inventată sau derivând din reveriile lui. Este demn de remarcat faptul că în acest moment al vieții lui era redactorul-șef adjunct la New Orleans Item acolo unde aceste fantezii au și apărut. A ocupat această poziție de la mijlocul anilor '70 ai secolului al XIX
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]