1,873 matches
-
depășește nostalgia rusească, vizând adâncimi universale ale spiritului. Când am debutat la Veneția, la vechiul Teatro La Fenice, Înainte de incendiu, tot cu Oneghin, am vrut să realizez o versiune total nouă. I-am telefonat lui Chloe Obolensky, care tocmai terminase scenografia la Mahabharata lui Brook și era interesată să explorăm ca bază documentară imagini cu totul inedite din cartea ei de fotografii despre vechea Rusie, publicată la Paris și la Londra. Versiunea de la Veneția a fost mai fidelă În autenticitate, mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
și simpatia spectatorilor, În plus Angelika Kirschlager era o foarte picantă Valencienne. Am făcut tot ce am putut ca dragostea să triumfe la Staatsoper și, În ciuda unui decor greoi și fără vino-ncoace, intriga amoroasă se ridica deasupra tuturor celorlalte. Scenografia era semnată de un celebru arhitect vienez, invitat de Holender pentru că era foarte „la modă“ În arhitectura locală, dar experiența ne-a convins că nu orice arhitect e inspirat de scenă și pregătit să-i Înțeleagă legile și să le
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
captivat de partea teatrală, iar muzica m-a cucerit treptat În timpul repetițiilor. Astăzi iubesc Turandot și o ascult plin de bucurie. Dar cum presiunea timpului ne obliga la decizii prompte, primul pas a fost să apelez la Sally Jacobs, autoarea scenografiei care revoluționase teatrul anilor ’70 - acea cutie albă cu trapeze suspendate din Visul unei nopți de vară al lui Peter Brook. Uneori e avantajos să te afli sub presiune, pentru că ajungi să-ți canalizezi intuiția să lucreze În direcția esențială
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
Concluzie: În teatru să nu crezi În ce „auzi“. Pe ceilalți actori i-am luat din generația tânără care, fiind primită nu demult În casa așa-zis „sacrosanctă“ a lui Molière, păstra Încă marca tinereții și a spiritului de aventură. Scenografia era semnată de Mariela Bancu-Segal, o foarte distinsă doamnă de origine română, care toată viața a trăit În cercuri artistice și intelectuale franceze, unde Îi avea regulat la masă pe Cioran și Eliade. Am cunoscut-o după ce s-a stabilit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
nostru nu mai era vorba despre o comedie cu un personaj comic, cam bizar și dezechilibrat, ci de o lume rece, o lume a interesului, a lăcomiei, care de fapt Îi caracteriza pe toți. Această lume se reflecta și În scenografia geometrică, rece, ca și În jocul de lumini, care crea un fel de câmp magnetic al forțelor negative. În timpul celebrului monolog, unde scriitura lui Molière Îmi amintea de Kafka, din paravanele cenușii apăreau ochi gigantici din care țâșneau mâini Înmănușate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
meu prieten Dan Nuțu, un artist complex și plin de talente, care a colaborat ca actor În multe din spectacolele mele, atât În România, cât și În America, devenise În ultimii ani un experimentat cameraman și montor, cochetând și cu scenografia, așa Încât i-am propus, pentru Pericles, să debuteze În rolul dublu de creator de film și decorator. Am Încercat Împreună cu Dan să cream prin tehnologie un limbaj poetic. Am folosit camera de filmat atât În priză directă, observând live În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
tâmpit. Mă anunțase ritos că avea două declarații probante împotriva mea, fără să mi le arate însă. Prima din acestea nu putea fi decât un bluf, căci în afară de vreo două discuții de interes pur profesional, tânărul respectiv fiind student la scenografie, nu avusese loc nimic între noi doi. Iar a doua se referea la Ion Omescu. În privința acestuia aveam însă o certitudine: căci o fi avut Toledanul, cum îl numeam eu, nenumă rate defecte, dar știam că o asemenea recunoaștere nu
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
acești ultimi ani, nici unul din bipezii pe care i-am în tâlnit întâmplător în tovărășia lui Mihai nu era mai de Doamne ajută din nici un punct de vedere. În afară de unul - deosebit în toate privințele - tinerețe, farmec, talent. Un student la scenografie... „Chipul tău mă durea. Se răsfrângea în mii de ape în mintea mea. Îmi chinuia nopțile și zilele... și glasul tău mă durea...“ Lui i-a dăruit Mihai pasiunea sa cea din urmă, cea mai adâncă și cea mai frumoasă
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
rigoare, trebuind să ocupe totuși un loc cât de mic în ierarhia artei românești. Or, eu eram deja o tânără speranță a cinematografiei documentare românești... Nu eram mulți, dar aleși: Nelly Sterian cu soțul, Traian Nițescu - fostul meu profesor de scenografie - cu bine-cunos cuta lui soție, creatoarea de costume Gabriela Nazarie, și câțiva alții. Interiorul Camil Petrescu era plăcut, fastuos chiar, bucatele bune, căci Ghighi moștenise de la maică-sa - doamna SergentMa jor Marian - talentul bucătăriei; atmosfera selectă, așa că ne-am plictisit
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
sensul, trădându-l pe Profet. Și pe Dumnezeu, implicit. Piesa prezintă pe larg întreaga dramă a Profetului, trădările și decepțiile ce l-au urmărit permanent, dar și lupta lui subtilă. Jocul foarte bun al artiștilor - parcă de profesioniști - costumele frumoase, scenografia bine realizată, sugestivă au completat reușita spectacolului. Shri Mataji, impresionată, i-a felicitat călduros pe toți realizatorii. O vizionare ce nu trebuie ratată. Încă o dată: nu știu de ce nu m-am bucurat de ea mai demult. Aș mai dori să
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
sergenți majori și minori, 11 UMuri (unități militare), "sifoane", "colectori, "raportori", "diplomați" cu și fără ghilimele, șefi și agenți de firme turistice străine, judecători, procurori, fețe bisericești, unchi, cumnate, cumnați, vecini de bloc, dame, "oameni de bine" români și "făgărășeni"... Scenografia: birouri sordide, cazărmi, locuințe conspirative, mări, oceane, avioane continentale și transcontinentale, autoturisme CD, tehnica T.O., radare, binocluri, aparatură de cifrat și descifrat și o mămăligă care explodează. Acțiunea debutează la Iași, în anii '60, continuă la București, apoi la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
al celeilalte", fiind greu de stabilit care dintre ele "funcționează ca punct de origine, ca obiect de reflectat", trebuind a fi considerate ca "două imagini într-un sistem specular". Călin Teutișan vorbește apoi despre "cronicile umbrei", când Eminescu utilizează o "scenografie crepusculară", imaginarul tinzând a comunica "un prezent etern al morții". În acest cadru sunt discutate poezii ca Melancolie, în care se face o dublă refracție "a "vârstei de aur" în "vârsta ruinei" și a acesteia din urmă în conștiință". Într-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
a full advantage of the rights of an old man talking self-indulgently to anyone who will listen”, spune mai departe prefațatorul. Evident, e un răsfăț, dar un răsfăț strategic, răsfăț jucat, rol așadar ; cartea e un spectacol cu scenariul, regia, scenografia și interpretarea de Edward Gordon Craig. „Rolul” e cel de gentleman original, trăind în Italia, după obiceiul de odinioară al britanicului cu dare de mână. „Darea de mână” a lui Craig e destul de relativă ; din scrisorile către Haig Acterian rezultă
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
actori, scenografi, critici, dramaturgi - Eugen Barbu, Aurel Baranga, Paul Everac, Radu Popescu, Horia Lovinescu, Dumitru Radu Popescu ș.a. Dar majoritatea cărților lui sunt solide lucrări de teatrologie teoretico-aplicată, având în atenție exclusiv ori cu precădere arta spectacolului (regie, jocul actorilor, scenografie etc.), contextul social al acesteia, aspecte ale politicii culturale (repertoriu, reconsiderarea clasicilor sau montarea adecvată a producției autorilor moderni etc.) sau cu privire la sociologia receptării, critica dramatică etc. Toate sunt tratate nu în mod „tehnicist” , ci eseistic, deseori într-o alternare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289419_a_290748]
-
au trăit fericiți și au mâncat prepelițe"! Acceleratul 605 Noi cum ne-am cunoscut îți amintești? Așa cu-a fost odată ca-n povești un codru și un lac și-o lună uriașă argintie? N-a fost nimic din clasica scenografie! A fost o gară și un tren accelerat, a fost o seară și un cer înnourat și un compartiment de clasa doua, eu, june universitar, tu, într-a noua și cântul monoton de roți și șine și ochii tăi ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
observat, tehnicile scriiturii derivă din Noul Roman francez, însă materialul uman și intriga prelucrează romanescul senzațional romantic și naturalist: personaje suspectate că s-au născut din incest, frați care evită în ultima clipă incestul, după o sumedenie de identificări înșelătoare, scenografie macabră, stihii dezlănțuite, destine damnate. O tehnică asemănătoare folosește B. în Pădurea și trei zile. Varianta scenelor (1970). Prima perspectivă diacronică aparține unei voci narative aparent neimplicate; i se adaugă perspectivele subiective ale altor voci, de fapt, travestiuri ale uneia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285836_a_287165]
-
lui Robert Louis Stevenson, în secolul al XX-lea literatura occidentală despre ilegalitățile marine ale veacurilor XVI-XVIII devine relativ consistentă. Afară de cele pomenite deja, alte câteva titluri s-ar putea înscrie pe listă, deși nu toate sunt la fel de concentrate în scenografie sau în aventuri precum romanul lui Stevenson : Emilio Salgari, cu seria romanelor despre Sandokan (1895-1906) și despre Corsarul Negru (1898-1908) ; Rafael Sabatini, The Sea Hawk (1915), Captain Blood (1922) ; Joseph Conrad, The Rover (1923) ; John Steinbeck, Cup of Gold (1929
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
scară reală sau închise în sticlă, atotprezentul rom, refrenul Fifteen men on the dead man’s chest..., prietenii, alianțe, trădări etc. Existența unor trimiteri geografice și istorice a subliniat decalajul evenimențial, căci, deși acțiunea e plasată în GAP printr-o scenografie potrivită, multe dintre aceste trimiteri sunt inadecvate temporal sau sunt integrate forțat în povești utopice : găsirea comorii conchistadorului Cortéz, respectul față de Codurile lui Bart Roberts și Henry Morgan, existența docurilor din Port-Royal, Tortuga și Jamaica, adunarea Frăției cu toți pirații
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
the Caribbean. Mult mai recentele Kapringen (2012, regia Tobias Lindholm) și Captain Phillips (2013, regia Paul Greengrass) au reprezentat convingător, pe ecran, implicațiile dramatice ale pirateriei contemporane din largul Africii. Numai filmele sunt noi, legendele se repetă, în esență, cu scenografia modernă corespunzătoare, arătând perenitatea unui fenomen care se confundă cu vechimea mărilor și oceanelor. Dacă adaug aici și contribuția altor arte în reprezentare (există opere muzicale precum Il Corsaro a lui Giuseppe Verdi, Der fliegende Höllander a lui Richard Wagner
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
ne-am ales cărarea și pedeapsa sublimă este de a o străbate de câte ori suntem chemați spre culmi. Eu cred încă! Tartuffe - Molière Luni 6 martie 2000 - Sala Pruteanu ora 10.00 Prima repetiție cu Tartuffe de Molière. Regia Petre Vutcărău. Scenografia Marfa Axenti. Spectacolul se va face fără pauză. Personajele sunt extrem de importante. Șarmul piesei stă în relația dintre personaje. Temă - când se schimbă personajele? Dorina - îi ține pe toți în frâu, fără ea toți ar înnebuni, toți se tem de
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
cum ziceam, scuipat. dac-ar fi incoerent, ar trebui să aibă o legătură chiar și contradictorie cu coerența Acesta n-are ; este pur și simplu lipsit, ocolit, privat de coerență. Ce are ? O imagine bună (Cristian Comeagă), irosită degeaba. O scenografie inspirată (Carmen și Gheorghe Rasnovsky), dar ce folos ? Un cuplu de tineri actori promițători (Emil Hoștină și Irina Dinescu) care au fețe de cinema, dar n-au roluri. Actori strecurați printre tarabagii (o idee bună, în principiu), pe care-i
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
sfârșitul lumii (titlul este excelent găsit !) are multe lucruri bune : în primul rând, câteva interpretări foarte convingătoare (copiii mai ales, dar și veteranul Jean Constantin într-un rol la antipodul șușelor știute), o imagine (Marius Panduru) pregnantă și sugestivă, o scenografie ce reconstituie cu simț al detaliului atmosfera epocii etc. Povestea curge molcom, ca o gelatină cu molecule de intrigă, până spre final, când se precipită din cauza evenimentelor din Decembrie. Fiecare moment este la locul lui, dar ansamblul suferă de lipsa
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
are 29 de ani !) Premiul pentru cel mai bun film european se duce spre Volver, superbul film al lui Almodovar, pe care l-am și nominalizat, și votat. Cum mi-am petrecut sfârșitul lumii raflează mai multe premii mai mici (scenografie, costume, muzică), Ryna pentru actrița Dorotheea Petre (nominalizată pentru rolul din filmul Ruxandrei Zenide, și nu pentru cel din filmul lui Cătălin Mitulescu !) și pentru imagine (Marius Panduru, care a făcut și imaginea filmului lui Corneliu Porumboiu), Legături bolnăvicioase al
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
din Banat. Este autorul a două ample monografii despre teatrele de limbă germană din Timișoara (1993) și Oravița (1996), în care, după informate excursuri istorice, sunt prezentate repertoriile (cu frecvente trimiteri la dramaturgia românească) și sunt analizate mijloacele de reprezentare, scenografia, regia, interpretarea actoricească. F. a publicat, din 1967, numeroase studii despre legăturile dintre literatura română și cea germană în „Analele științifice ale Universității «Al. I. Cuza», „Anuar de lingvistică și istorie literară”, „Dacoromania” (Freiburg), „Synthesis”, „Volk und Kultur”, „Literatur und
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286966_a_288295]
-
să asumi în cât mai mare măsură omenescul lor, hazul lor conjunctural, cordialitatea - fie și simbolică - a desfășurării lor. Trebuie să vrei să pui cât mai mult sens, și cât mai multă angajare personală sinceră în tot ceea ce pare o scenografie mecanică. La limită, trebuie să te gândești de două ori înainte de a face un gest sau de a participa la un tip de manifestare care nu ți se potrivesc. Puțină sfială, puțină rezervă nu strică. Dimpotrivă. (Adaug, totuși, că autenticitatea
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]