3,534 matches
-
nu a fost niciodată anticipat, cei mai buni oameni de știință și ingineri ai URSS sunt mobilizați pentru a elabora un plan de acțiune. Comisia guvernamentală organizează lucrări de ajutorare, vizând în primul rând „sufocarea” reactorului explodat, care continuă să scuipe radionucleide spre cerul liber. Trei zile după catastrofă, Mihail Gorbaviov* ordonă, în Politbiuro, crearea unui Grup Operațional, condus de șeful guvernului și alcătuit din înalți funcționari ai guvernului și ai KGB, precum și din miniștrii Apărării și Internelor, instaurând astfel controlul
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
mai diferențiate și mai cuprinzătoare, dar în același timp mai echilibrate, mai temperate, eliminînd excesele de autopedepsire, dar și de autofavorizare. Comportamentul spontan a fost înfrînat; bărbați care cîndva mîncau din aceeași farfurie sau beau din aceeași cupă sau care scuipau în prezența altora au fost despărțiți de un zid de rețineri și jene privind funcțiile organice ale trupurilor lor; impulsurile fizice (precum urinatul, eliminarea de gaze sau de materii fecale) erau controlate prin autoimpunere și supuse unor reguli noi privind
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
Morții, Galere, Serenadă), de revoltă, indignare, uimire, ironie. În alte poeme, satira se îmbină cu intenția ludică (Hore, Inscripții, Copilărești, Fabule). Dumnezeu se joacă de-a facerea lumii: Ia o leacă, pune-o leacă/ Face oameni și lumină/ Din puțin scuipat cu tină/ Și dintr-un aluat mai lung/ Scoate luna ca din strung" (Abece). Atras de o estetică a negării violente, a proferării înjurăturii și ocării, Arghezi scrie pamflete "un gen literar jumătate actual și jumătate etern", tablete în care
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
poetică; 4. Anii petrecuți în străinătate au contribuit la lărgirea orizontului său spiritual, trezindu-i interesul pentru experiențele moderniste. LEXICUL PITORESC. 1. Elemente ce semnifică urâtul și formele degradate ale naturii și ale existenței umane (bale, bube, bălos, brânci, noroi, scuipat); 2. Alți termeni aparțin limbajului familiar, fiind luați din mediul domestic al vieții rurale și casnice (blid, bucate, merinde, leuștean); 3. În lexicul arghezian își găsesc loc și cuvinte expresive referitoare la universul religios, la natura vegetală și minerală, la
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
din fondurile regimentului. Intrând în criză psihologică, hangiul cu mintea buimăcită și confuză are manifestări explozive, violente. În urma unei altercații cu fratele său, Stavrache este imobilizat, legat cu mâinile deasupra capului, de Iancu și de camaradul său. Dar acesta "îi scuipa și râdea cu hohot", și după ce aprinseră lumina, el "începu să cânte popește". E un caz patologic, evoluând de la lăcomie, la iluzie, halucinații, spaimă, nebunie. Urmărind stările de conștiință și de comportament, În vreme de război este o proză psihologică
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
apoi multe se uită. Tașcă n-avea să lase să treacă pe lângă el sfaturile unui bărbat serios cum e Sfredeluș, așa că nu va mai umbla niciodată liniștit cu bani nescuipați și nedescântați. Ce dacă nu credea în asemenea fleacuri?! Dacă scuipa și zicea, asta nu putea să-i strice. Călare pe buiestrașul lui, cu biciul atârnat de șea și cu cuțitul la brâu, Tașcă se întorcea voios la București de la Alexandria, după un negoț bun. Lasă că și timpul era frumos
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
la vânătoare, năzdrăvanul este atras de o pasăre, Într-un bordei, unde zărește două oale fierbând pe foc. Își amintește, brusc, o vorbă din bătrâni: dacă găsăști două oale la un foc că fierbe, una s-o spargi și-ntr-una să scuipi. Da' nu-i frumos. Stau așa. Intră pe ușă o fată cu cosâța groasă, fața rumenă, care zboară când flăcăul vrea s-o ia În brațe. Atunci când o prinde, fata Îi spune cerului să se deschidă, că vine-o cânte
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
unui obiect”, aproximînd În contururi fragile „substanța impalpabilă” a unei stări de spirit exacerbate, extatice: „Nu ți-ai exasperat niciodată dorința pînă la o extraterestră viziune, pînă la o exaltare În care ochii sticloși pierd contururile, aruncă În lături decorațiile, scuipă peste frecătura mulțumită a mîinilor”... Voronca Împinge În felul acesta spre ultimele limite o stare de spirit tipic romantică, reactualizată de suprarealiști. Printr-o particulară forță a tensiunii („neliniștii”) lăuntrice, el aspiră, ca și aceștia din urmă, la permanentizarea inspirației
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
om, mai ales copilul. Mai poate fi deochiat animalul din bătătură. Dacă vezi vreun vițel frumos pe lângă vacă, ori purceluși sugând pofticioși la țâțele scroafei, ca să nu-i deoochi cumva, trebuie să spui neapărat: “Să nu te deochi!” și să scuipi de trei ori: “Phtiu! Phtiu! Phtiu!” Numai așa necuratul e alungat. Ce se întâmplă cu omul, vietatea, obiectul deochiat? - Copilul sau omul matur capătă, ca din senin, groznice dureri de cap. Se rumenește la față și are călduri, făcând temperatură
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
simpla uitătură răutăcioasă a omului. Cum ne ferim de deochiul periculor? - Cel mai sigur mijloc este să nu te miri de frumusețea ori de alte calități ale copilului, animalului, plantei sau obiectului întâlnit. Să nu le aduci laude, fără a scuipa de trei ori, zicând: “Phtiu! Phtiu! Phtiu! Să nu fie de deochi!”. - Ca să-l ferești de deochi, trebuie dat copilului să sugă de la sânul unei țigânci. - Folosind culoarea roșie, care are putere magică, ne putem feri de duhurile rele. La
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
Se desfăta mai apoi cu tutun tras din lulea, cafea, rahat și baclava. La sfârșitul zaiafetului, trăgea un rachiu pentru a-l lua somnul mai repede. Urca în odaie, în cântecul înfiorător al cucuvelei. Își făcea cruce cu limba și scuipa în sân, să nu fie prădat chiar de hangiu care, după ce îl cinstise, îl privea banditește cum pleacă la culcare. Ajuns în cameră, se repedea să închidă bine fereastra pentru a-l ține departe pe Dracula. Știa că, sub clar
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
Plugar pe ape cernite semănam deznădejdea,/ scuipatul roșu al trăgătorilor de la rame;/ câteodată iarba de pușcă, alteori calendarul,/ iscodind eczema ce se întindea pe armuri și pe arme", "era un vaiet lung de iasme și huliți/ născuți pe valuri din scuipat de demon să se-agațe"). Limbajul devine armă de luptă în sine, iar cântecul se transformă într-unul mortuar, nu e un imn închinat victoriei, ci un tablou al morții, al bolii cu toate grozăviile ei. Granițele dintre eros și
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
cu schimbarea viziunii, există aici o interacțiune, dar e parodică și oarecum zeflemistă: "Eram noi doi: Eu și cu Mine,/ pe urmă de atâta plictiseală ne-am certat,/ apele erau calme și nimeni în parc/ în afară de roșcove, încât l-am scuipat". Marile probleme existențiale au dispărut, motivul conflictului interior este plictiseala, nimic nu mai presupune ieșire din banal pentru că omul s-a învățat, s-a acomodat cu propria existență încât absolut nimic nu-l mai poate face să privească lumea dintr-
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
se procedează cu spleenul, cu motivul dublului, în fond cu poezia de introspecție: "Eram noi doi: Eu și cu Mine,/ pe urmă de atâta plictiseală ne-am certat,/ apele erau calme și nimeni în parc/ afară de roșcove, încât l-am scuipat." (Noi doi). Un text precum Apele mari prezintă și el o lume ciudată, reflectând ca într-un fel de mise en abîme structura de adâncime a poeziei: "Răsucind toracele acoperit cu afișe/ copacul se-nclina, spunea: "Îndurare" -/ pudic acoperit cu
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
adevăratei surse a propagandei este necesară pentru a i se menține credibilitatea. Sefton Delmer, care a condus operațiunile britanice de propagandă „neagră” în timpul celui de-al Doilea Război Mondial, susținea că „propaganda cea mai simplă și mai eficientă este să scuipi în supa cuiva și apoi să strigi Heil Hitler”50. De asemenea, multe dintre documentele produse de fosta Uniune Sovietică erau false memorandumuri ale Guvernului american care demonstrau o atitudine ostilă față de un terț stat. În alte situații, păstrarea confidențialității
[Corola-publishinghouse/Science/2146_a_3471]
-
Asta corespunde cazului meu, spune Joe. Care e națiunea ta dacă mi-e îngăduit să întreb? întreba Cetățeanul. Irlanda, zice Bloom. Aici m-am născut. Irlanda. Cetățeanul n-a zis nimic, doar și-a curățat gîtlejul și bucată neagră a scuipat o stridie de la malul roșu drept într-un colț." Bloom disprețuiește forță și discriminarea care făcea ravagii în acele momente în Europa (1914-1918, si nu anul 1904, cînd are loc acțiunea românului). Cred că Bloom este pe aceeași lungime de
Studii irlandeze by Codruţ Constantinescu [Corola-publishinghouse/Science/909_a_2417]
-
pământ, cu brațele ușor desfăcute și bazinul scos în față. În limbaj nonverbal, poziția pistolarului spune: „Sunt cel mai tare de pe-aici; sexual, sunt gata de acțiune.“ Partea cea mai tristă este că, în combinație cu această atitudine, băiatul scuipă de obicei în jur semințe sau salivă; s-ar putea spune că este un gest foarte vechi, prin care el își marchează teritoriul, dar eu prefer să spun că e o dovadă de caracter rudimentar. Fata simte un corp străin
Lecții particulare : cum sã iei în serios viața sexuală by dr. Cristian Andrei () [Corola-publishinghouse/Science/1331_a_2697]
-
țigănizat, decăzut, mahalagizat (această țigănizare nu are nimic de-a face cu erosul gitan, hispanic, care este unul pasional). Așa cum cartierele de periferie ale marilor orașe au devenit niște mahalale, tot astfel sentimentele tari s-au mahalagizat, fiind urlate și scuipate în public, în versuri penibile și rizibile. Iubirea ori dragostea s-a preschimbat în amor și sex, fiind verbalizată în mod trivial și ieftin. Mahalaua a pătruns în suflete, întrucât mahalaua concretă, spațială, a provocat nașterea unei mahalale sentimentale. Impurificarea
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
vorbă cu toți trecătorii. Nu fuma, dar ținea În gură tot timpul un săculeț cu tutun din care sugea mereu. Ciudat mod de a-ți introduce nicotina În organism. Iarna, mergând pe cărare prin zăpadă, nu-i pierdeai urma fiindcă scuipa mereu un fel de salivă maronie, zeamă de tutun. Dar badea Lupu a murit și Ileana a rămas văduvă tânără, ca și cumnata ei, Maria lui Ionuț. S-a căsătorit Îndată cu unul pripășit pe acolo venit tocmai din părțile
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
dintre noi. Cum, de ce? întrebară ceilalți oarecum revoltați! Pentru că, dragii mei, avem și noi un TATĂ, care ne iubește peste măsură și ne încarcă cu toate bunătățile. Și întocmai ca fiul de care vorbirăm, facem și noi; Îl neglijăm, Îl scuipăm, Îl batjocorim și-L alungăm prin faptele noastre cele rele. Știm bine cine este Acest Tată: este Domnul și Mântuitorul nostru Iisus Hristos, ai Cărui fii nerecunoscători suntem noi... Așa că, prima piatră s-o aruncăm asupra noastră. Toți au rămas
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
www.contributors.ro/reactie-rapida/pentru-ce-merita-scuipat-%C8%99i-mazilit-patapievici-guvernului-ponta-nu-face%C8%9Bi-voi-un-du%C8%99-rece/, Ghinea relatează ceea ce i-a spus H.-R. Patapievici într-o discuție: "Dragă Criști, când merg pe stradă, din trei oameni care mă opresc, doi o fac ca să mă scuipe. Lucrul asta devine în scurt timp insuportabil. Nu mai departe de acum o săptămână și jumătate un om m-a întrebat dacă sunt Patapievici și m-a scuipat pe pantaloni. Și nu merit asta, e o monstruozitate"-accesat 22.02
[Corola-publishinghouse/Science/84977_a_85762]
-
stradă, din trei oameni care mă opresc, doi o fac ca să mă scuipe. Lucrul asta devine în scurt timp insuportabil. Nu mai departe de acum o săptămână și jumătate un om m-a întrebat dacă sunt Patapievici și m-a scuipat pe pantaloni. Și nu merit asta, e o monstruozitate"-accesat 22.02.2016. 9 Deși am căutat cu insistență pe internet articolul lui John Gabrian Marinescu de la care a pornit totul, acesta nu mai poate fi găsit pe site-ul
[Corola-publishinghouse/Science/84977_a_85762]
-
mai adânci impulsuri ale subconștientului, cuprinzând imagini provocator-sexuale, o întreagă gamă de simboluri freudiene, elemente arhitecturale baroce, figuri complexe din care una (a doua din dreapta) este inspirată de Madona pe stânci a lui Leonardo da Vinci, dar și un bătrân scuipând într-un caliciu - doar cu greu putem să deslușim toate acestea din învălmășeala (deliberată) de forme. Pentru psihanaliză, simbolismul acestor imagini este legat de dominația parentală, de răzvrătire, teamă, nevroză ori obsesie. Poetica și logica înscrierii unei imagini în alta
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
de furnici negre, se târâie peste fața celui căzut. Se face aluzie la o legendă franceză care spune că, dacă vezi păianjen la ceas de seară, este semn bun. Deasupra capului gelatinos al lui Dalí se află un tun care scuipă pe gura lui un cal și un aeroplan, ca un balon dezumflat. Ambele sunt pe punctul să se prăbușească peste Victoria înaripată de la Samotrace, ce pare să fie făcută din bandaje. În partea de jos, din stânga, un înger disperat își
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
are un interes și voiește să-și facă interesul prin tine sau să te compromită în fața celorlalți legionari. Legionarul acționează numai din ordin sau din inițiativa sa proprie. Porunca IV - Dacă vrea cineva să te ademenească sau să te cumpere: scuipă-l în ochi! Legionarii nu sunt nici proști, nici de vânzare! Porunca V - Fugi de cei ce voiesc să-ți facă daruri. Nu primi nimic. Porunca VI - Îndepărtează-te de cei ce te lingușesc și te laudă. Porunca VII - Unde
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]