9,812 matches
-
aceea Ion Mărășteanu a primit lotul unde are târla domnul inginer. De aceea... --Eu mă cert cu Mărășteanu, că primarele nostru se ține de matrapaslâcuri. Explică-mi, primarule, care-i adevărul? După o clipă de gândire, Bățălău, care începuse să tremure, întrebă timid: cine semnează cele două liste? Casapu îi smulse din mâna lui Pascu cele două liste și, cu tot întunericul ce se lăsa, la lumina lunii desluși pe ambele liste mai multe semnături indescifrabile, identice. --Cred că sunt semnăturile
SRL AMARU-ULTIMUL EPISOD de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1669 din 27 iulie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1438025842.html [Corola-blog/BlogPost/369750_a_371079]
-
-n vis. Ograda și casa îi purtau încă pecetea. Mă amăgeam că e dusă prin vecini, că vine îndată... Furișat după cină în iatacul ei, azvârleam împrejur ochi ageri, hulpavi. Îmi părea minunat lăuntrul cel tainic, de mult neumblat. Penumbra tremura ca-ntr-o poveste. Nu-mi aduceam aminte când fusesem acolo ultima dată, însă acum parc-aș fi intrat întâi! O fereastră micuță cu gratii se-adăpostea îndărătul unei verzi perdele străvezii. Sclipirea mătăsii da privirii curioase frumusețea deplin-a
CASETA CU BIJUTERII de ANGELA DINA în ediţia nr. 1997 din 19 iunie 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1466317107.html [Corola-blog/BlogPost/385328_a_386657]
-
2012 Toate Articolele Autorului VIOARA Vioara uitată-ntr-un colț, E spartă, e veche nu mai cântă, Sunt tăcute slabele-i corzi, Nici un sunet nu se mai avântă. Demult, vioara făcea ravagii, Aducând în suflet veselie, Sau ale romanței sufragii, Tremurau inimi în melancolie. Nu pot să te mai repar vioară, Ești mult prea distrusă, Nu vei mai cânta a doua oară, Astfel gloria ta e apusă. 08 noiembrie 2003 Referință Bibliografică: Vioara / Mihai Leonte : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr.
VIOARA de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 406 din 10 februarie 2012 by http://confluente.ro/Vioara_mihai_leonte_1328893487.html [Corola-blog/BlogPost/346731_a_348060]
-
-mă, trebuie să plec în Pădurea Neumblată. Femeia îi dărui haine simple și un măgăruș, după care o conduse până la marginea pădurii, refuzând însă să intre în întunericul vestitor de primejdii. Prințesa însă, intră curajoasă, călare pe bietul măgăruș, care tremura din toate încheieturile. Nu merse prea mult printre copacii deși când, o femeie nespus de frumoasă îi răsări în cale: - Ce cauți în Pădurea Neumblată? N-ați făcut destul rău? - Iertare, suspină prințesa, voiam să aflu ce s-a ales
PĂDUREA NEUMBLATĂ de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1638 din 26 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1435288265.html [Corola-blog/BlogPost/352981_a_354310]
-
aripa răscrucilor rupe și sperie tot ce e viu. cerne cerul aur și scrum, nimeni nu se-aude în noapte, nimeni, nimeni nu e pe drum, doar umbre și șoapte... lângă trofeele frunzelor, fie-mi pletele tale salcia care mă tremură lângă ape, agale. sărutul tău fermecat, lacrimă,pe pleoapele-mi reci, vis ne-mplinit și uitat peste durerile seci. degeaba strigă glasu-n deșert: unde mi-s visele, unde izvoarele, unde ești mamă? nimeni nu mă mai strigă, nimeni nu mă mai
BĂTAIA VÂNTULUI de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1399 din 30 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1414658961.html [Corola-blog/BlogPost/384110_a_385439]
-
chiar de-ai plecat. DE DOR O flacăra răsare din lumina Ce-ți cheamă adieri de dor pe chip Ca orbul caut frântă-n mine vină Sperând din umbră ta să mă-nfirip. În piept văpăi, durerea mă asmută Și tremur doar la gând că te-am pierdut Te vreau aici în lumea mea cea sluta Te chem, mi-e dor, dar oare te-am avut? Genunchii ard, pe spate doarme timpul În palme pironit am doar trecut Trăiesc în van
VERSURI DE SINGURĂTATE de LUMINIŢA AMARIE în ediţia nr. 901 din 19 iunie 2013 by http://confluente.ro/Luminita_amarie_versuri_de_luminita_amarie_1371643920.html [Corola-blog/BlogPost/346094_a_347423]
-
au observat lipsa mea și cred că au chemat poliția. Ce minte bolnavă ai, să inventezi astfel de grozăvii! Deschide-mi imediat să ies că simt că mă sufoc, îmi lipsește aerul!... Oooh Doamne! Ajută-mă! Ajută-mă! Se agita tremurând plângând și frângându-și mâinile ca ieșită din minți. Fata îi spune supărată: - Îți deschid imediat domnișoară și poți pleca când dorești însă trebuie să înțelegi că eu nu mint. Prietenele dumitale au fost și ele drogate, probabil ca să nu
PETRECERE NEFASTĂ (3) de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2021 din 13 iulie 2016 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1468413460.html [Corola-blog/BlogPost/368497_a_369826]
-
ce iscase discordie. Prințesa musca, îndemnată de propria-i zodie. Și se-mplini sorocul clarului de luna, Sub alean de nuntă, luna e nebună, Mireasa-i vrăjita, mirele-i lunatic. Țipă de durere aerul sălbatic. Sunt că cei doi plopi, tremurând prin frunze, În bătaia lunii, doar iubiri pe buze... Totul se destramă, până-n ziua bună... Dragostea-i fantasma, vis sub clar de luna. Nu-mi pune inelul tău... - Nu-mi pune inelul tău, încă, sfioasa Toamnă Lasă-mă să-mi
ANTOLOGIA SCRIITORILOR ROMANI CONTEMPORANI DIN INTREAGA LUME de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 415 din 19 februarie 2012 by http://confluente.ro/Antologia_scriitorilor_romani_contempora_elisabeta_iosif_1329680362.html [Corola-blog/BlogPost/345226_a_346555]
-
bomboană... un covrig. Ne bucuram; eram copii. Ne mai certam și noi, ca frații; Că nu primeam și jucării, Cum primeau puțini, dar... alții. Ne împăcau bieții părinți Cu ceva fructe din cămară... Cu câțiva creițari - mărunți, Să nu mai tremurăm pe-afară. Tata-l cinstea cu țuică fiartă, De ger să se mai dezmorțească Și-l conducea până la poartă, Nu cumva să se amețească. Nu trecuse bine pragul; Noi am leșinat de râs; Moșu’ uitase toiagul Și... se pusese pe
MOȘ CRĂCIUN ȘI MOȘ GERILĂ de ION I. PĂRĂIANU în ediţia nr. 1820 din 25 decembrie 2015 by http://confluente.ro/ion_i_paraianu_1451062308.html [Corola-blog/BlogPost/370374_a_371703]
-
ÎNGHEȚURI ÎN ABIS Alung-acum înghețuri în abis Și lasă-ți inima-n caldura lină Să impletim cuvinte-n paradis Țesute-n doruri fine de lumină. Te-ntoarce-n basmu-acela, ostenit, Al viselor meleag care te-mbată De-n brațe-ți tremur, poate-am amețit Mă iartă-n palma lunii preacurată. Strivindu-mă-n decor înnămețit În alb de nea și-o stea nevinovată Ne cântă clipa valsul nesfârșit Pe-o ciutură de vremuri înghețată. Lăsa-vom nopții vraja de argint Când
POEME DE IARNĂ de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 430 din 05 martie 2012 by http://confluente.ro/Georgeta_resteman_poeme_de_iarna_georgeta_resteman_1331010803.html [Corola-blog/BlogPost/354749_a_356078]
-
să te reconstruiesc într-un amurg potolit, formă a iubirii din mine. încerc să-mi împletesc gândurile în gândurile tale cu o clipă, clipa aceea prinsă la convergența dintre două lumi, în spațial acela, am rămas doar eu; peste mine tremură chipul tău întreg. poate nici nu ai fost decât imaginea iubirii. tristețea mea este că nu pot să mă regăsesc ca atunci; ce fericită, eu mi-aș fi țesut un cântec din acordurile inimii tale. vroiam să prind luna pe
PLÂNSUL PĂSĂRILOR de AGAFIA DRĂGAN în ediţia nr. 1942 din 25 aprilie 2016 by http://confluente.ro/agafia_dragan_1461587958.html [Corola-blog/BlogPost/380501_a_381830]
-
pe la care Ștefan trebuia să treacă pentru a lăsa ceva, care era situat în spatele Sălii Polivalente. Oana înțelese că băiatul căuta locurile prost luminate și știu instinctiv că urma să fie sărutată și îmbrățișată. Emoțiile îi făcură mâinile să-i tremure, dar era nerăbdătoare să afle cum va gestiona el situația, pentru că ea nu avea să facă primul pas. Ea așa fusese educată! Băiatul era cel care trebuia să facă prima mișcare. Deodată, Ștefan se opri. Neonul de pe stâlpul apropiat pâlpâia
PRIMA ÎNTÂLNIRE de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1425 din 25 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1416888503.html [Corola-blog/BlogPost/372001_a_373330]
-
liniște și atâta spațiu, că aveam sentimentul că tot ce este, de la pământ până în cer îmi aparținea. Mă uitam la tataie cu milă. El se bucura numai că avea la toamnă din ce să-și facă mămăliga, pentru care deja tremura. Tataie auzise că „toate pământurile vor fi luate”. De cine? Nu știam. Nici nu-mi imaginam cum puteau să fie luate? Pământul nu era ceva care putea fi luat și pus deoparte. Tot gândindu-mă, mi-am terminat cașul și
GLORIE COPILĂRIEI II de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 478 din 22 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_continuare_mihaela_arbid_stoica_1335122355.html [Corola-blog/BlogPost/357075_a_358404]
-
poartă cu ochii la Ciobănel, câinele nostru, care, simțind frica lui tataie, mârîia printre dinți. Când a închis poarta în urma lui, tataie și-a luat căciula și a trântit-o de pământ. -Mama lui de vin, auzi, eu Gogu, să tremur în fața bețivului de Gheorghe! Este pentru ultima dată! Poate să se supere Ionel pe viață. -Gogule, i-a spus mamaia de la distanță și m-a arătat cu privirea. Mă simțeam importantă, așa că nu am putut să tac și am completat
GLORIE COPILĂRIEI II de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 478 din 22 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_continuare_mihaela_arbid_stoica_1335122355.html [Corola-blog/BlogPost/357075_a_358404]
-
cu bicicleta s-o chem pe bunica de la vale! Fără să-i dau timp de gândire, am apucat-o cu hotărâre de mână și am tras-o neînduplecată afară la aer curat. Abia se mai târa biata de ea și tremura din toate încheieturile. Am silit-o să se așeze pe iarbă sub cireș și am constatat cu uimire că afară nu era nici urmă de muște. Nici măcar pereții externi ai casei nu erau atinși de demonicele făpturi. Se pare că
ATACUL TENEBRELOR de SILVIA GIURGIU în ediţia nr. 2175 din 14 decembrie 2016 by http://confluente.ro/silvia_giurgiu_1481727573.html [Corola-blog/BlogPost/367027_a_368356]
-
al toamnei,al înserării și al urii,dar mai ales din rostul nimicului.”... III. ATÂT DE TRECĂTOR..., de Camelia Petcu , publicat în Ediția nr. 2067 din 28 august 2016. Atât de trecător... În ceasul umbrei, Și clipa de mărgean Mai tremură când pleacă, De parcă ar vrea să știe, Odată, să se întoarcă ... Desghiocat de lume , Stă suflet în visare, La margine de vreme, Cu zborul împăcat De mâna ce-o să-l cheme... Și-atât de trecător Se bucură suflarea, Când struna
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/camelia_petcu/canal [Corola-blog/BlogPost/375370_a_376699]
-
împăcat De mâna ce-o să-l cheme... Și-atât de trecător Se bucură suflarea, Când struna o îngână, Îngemănând de-a pururi Apus și clar de lună! Citește mai mult Atât de trecător...În ceasul umbrei,Și clipa de mărgeanMai tremură când pleacă,De parcă ar vrea să știe,Odată, să se întoarcă ...Desghiocat de lume ,Stă suflet în visare,La margine de vreme,Cu zborul împăcatDe mâna ce-o să-l cheme...Și-atât de trecătorSe bucură suflarea,Când struna o îngână
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/camelia_petcu/canal [Corola-blog/BlogPost/375370_a_376699]
-
să fie... Vocea i se înnodase. S-a simțit jenată și i-a fost greu să treacă peste acest moment. A băut puțină apă, cu înghițituri mici, privind în gol. A întins mâna să așeze paharul la locul său. Îi tremura puternic. Clinchetul sticlei la contactul cu farfurioara parcă a trezit-o dintr-un vis. Și-a cerut scuze și a privit-o pe Iuliana întrebător. Fata a îndemnat-o să continue povestirea, clipind într-un anumit fel. - Era la munte
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII (3) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1546 din 26 martie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1427323874.html [Corola-blog/BlogPost/357794_a_359123]
-
alt subiect. Mi-aș despacheta câteva lucruri să mă schimb și, dacă se poate, aș vrea să fac un duș. Se simțea atât de nenorocită, încât nu își putu stăvili ploaia de lacrimi care îi făcuse până și vocea să tremure. Înțelegea că era o situație dificilă și că, așa cum ea nu știa cum să-l ia, nici el nu avea de unde să știe ce nu îi făcea plăcere, dar nu se putea detașa de senzația că făcuse o eroare fatală
OMUL DE PE ALT TĂRÂM (II) de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1483 din 22 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1421914956.html [Corola-blog/BlogPost/350143_a_351472]
-
Toate Articolele Autorului Aduna-ma la pieptul tău Aduna-ma la pieptul tău Și tine-ma strâns în palmele tale , Să nu mă deșir în timpul trecător ... Sunt ca un fir de iarbă Ce onduleaza-n adieri , Si-ntre privirile ce tremura Poveste vieții mele ... Aduna-ma la pieptul tău Și acopera-ma să nu fiu citită , Doar inima ta să-mi asculte viața Ce pâlpâie pentru o clipă ... gabrielaenerusu Referință Bibliografica: Aduna-ma la pieptul tău / Gabriela Rusu : Confluente Literare, ISSN
ADUNA-MA LA PIEPTUL TAU de GABRIELA RUSU în ediţia nr. 2214 din 22 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/gabriela_rusu_1485110258.html [Corola-blog/BlogPost/375584_a_376913]
-
să-și pună mintea cu un copil. Dresat într-un anume fel, orcul o ținea una și bună, că nu era averea lui și nici a tatălui său. Frica pe care mi-o insuflase apariția acelui monstru, făcându-mă să tremur, era și mai mare decât regretul că pierdusem bunătatea aceea de strugure. Văzându-mă așa speriat, tatăl meu, mă luă în brațe. Mi-am încolăcit mâinile după gâtul său, strângându-i în pumni cămașa transpirată, fără să mă pot opri
CARTEA CU PRIETENI XXXVIII- ION IFRIM de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 542 din 25 iunie 2012 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_xxxviii_ion_ifrim_ioana_voicila_dobre_1340654359.html [Corola-blog/BlogPost/358144_a_359473]
-
în gândurile Pământenilor ce lăcrimează mereu Când vine ploaia peste trupuri și case. Doar pescărușii adorm în văzduh Când cireșii înfloresc și se scutură-n iarnă. La porți bat neîncetat negustorii de suflete. Dincolo de ziduri se aude Wagner. Îngerii aud tremurând și se zbat lăcrimând Peste noaptea în care rugăciunea e vie. Clopotele își scutură praful și rugina Sub privirile orașului, mistuitoare Smerite, corozive cerșind mântuirea. Arhanghelii cântă din nou, renăscuți de Martorii nașterii coloanei a opta. La porți se roagă
ÎNSĂNĂTOŞIREA ÎNGERILOR (A OPTA COLOANĂ) de GABRIEL DRAGNEA în ediţia nr. 682 din 12 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Insanatosirea_ingerilor_a_opta_col_gabriel_dragnea_1352762678.html [Corola-blog/BlogPost/350996_a_352325]
-
dorinței autoarei: „Între cer și pământ mai caut răspuns,/ O toamnă în care dureri am cules/ Iar tu fără urmă să pleci ai ales/ Și toarce-n neliniști un vers nepătruns.// Răpus de poveri într-un dor ne’nțeles/ Mai tremur în palma tăcerii ascuns,/ E rece pustiul în care-am ajuns/ Căci doar amăgirea suspină-n eres.// Cum lunec spre iarnă cătând propriul Eu/ Rămân prizonier, iar tu un destin,/ Mi-e vocea străină, mi-e pasul mai greu,// Noianul
METAFORA IUBIRII NESFÂRŞITE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1963 din 16 mai 2016 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1463420086.html [Corola-blog/BlogPost/366123_a_367452]
-
Se-nalță în tăcere către soare/ Când bolta de lumină se răsfrânge.// A-nnobilat a zărilor culoare,/ Amurgul care scrie doar cu sânge/ Și glasul care freamătă și strânge/ Acorduri de viori nemuritoare.// Iubirea este marea cea albastră/ Și orizontu-n care tremurăm,/ Arde-va veșnic în privirea noastră// Un dor intens prin care respirăm./ Iubirea e a cerului fereastră/ Fără de care noi nu existăm”. O sumă de sonete sunt aniversare sau omagiale, ori pur și simplu ocazionale, dedicate unor autori: Ilarion Boca
METAFORA IUBIRII NESFÂRŞITE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1963 din 16 mai 2016 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1463420086.html [Corola-blog/BlogPost/366123_a_367452]
-
împlinire” și pace, liniște, lumină - sunt cărămizi de construcție a edificiului poetic al acestei autoare. Nu lipsesc însă din bagajul poetic locuri comune: țărmul amintirii, valurile unui vis, bolta nemuririi, izvor de patimi, „Viața e o pasăre ce zboară”; stele tremurând; aripi de speranță, la ceas de seară, parfum de primăvară, dorul de senin și altele. În acest capitol, deși poemele sunt construite pe catrene, ele nu mai au forma fixă a sonetului ca până acum. Cele mai multe au 3 și 4
METAFORA IUBIRII NESFÂRŞITE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1963 din 16 mai 2016 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1463420086.html [Corola-blog/BlogPost/366123_a_367452]