12,407 matches
-
subordonată exploatată. Comunismul înseamnă minciună, ilegaliate, teroare și crimă ateism. Legionarii apără Biserica, neamul și misiunea lui, fapt pentru care au fost decimați mereu, abuziv și fără lege de politicieni în scopul propriu și de către comunismul ateu, incapabil, care împinge omenirea spre dezastru, căci guvernează fără de lege. Noi, legionarii, cerem lege și respectul legii. Azi ca și ieri, noi nu avem dreptul la cuvânt, nu avem dreptul la apărare împotriva omenescului, a libertății, a dreptului la viață, împotriva așazisei democrații, împotriva
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
dealurile la orizont se unduiau prin parbriz, neclar, ca niște sâni și umpleau ținutul bântuit de furia vântului și bătut de ape; amețită începuse să se dezmorțească dându-și seama că existau numai ei doi, căzuți în balta universului; restul omenirii dispăruse în negurile cerului! Mașina porni din nou și femeia încurajată își scoase pardesiul contorsionându-se și icnind de efort în acel spațiu îngust, punându-și involuntar în evidență pieptul. Moliciunile trupului se expuneau rând pe rând, sânii îi tresăltau
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
la fel ca restul familiei, am fost prea egoist ca să doresc să fac vreun bine cu ei. Dar spre deosebire de ei, cel puțin n-am făcut nimănui niciodată mult rău. Dar m-am gândit că m-aș putea mântui puțin făcând omenirii un mic serviciu înainte de a muri. Să scap lumea de o mână de ticăloși. Pic. Pic. — Dumneata m-ai convins în cele din urmă, domnule Owen. Cu cartea dumitale. Mi-a dat ideea și mi-ai sugerat una sau două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
și debara din casă, convinsă că va găsi intrarea secretă către celălalt tărâm! Brusc avu aceeași senzație de zid și țevi de apă caldă din fundul cămării de pe hol, după ce în sfârșit o golise de tot. Adio, trecut blând al omenirii. Rochia are un fermoar lung la spate și ea se chinuie să-l închidă. Acum că s-a hotărât să plece, se grăbește: pe cât de nerăbdătoare aștepta întoarcerea iubitului, pe atât e de grăbită să dispară înainte să se întoarcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
Și cu cât se apropie de sfârșit, cu atât mai mult simte că ar mai avea foarte mult de învățat, de trăit, de iubit... Și aici, ca și în alte cazuri, ideea naturalistului Häckel se adeverește: ontogenia repetă filogenia. Nici omenirea n-a ajuns la mari descoperiri până n-a dobândit conștiința morții. Omul adamic trăia într-un timp etern. Vârsta paradisiacă are corespondent în copilăria fiecărui ins uman - o etapă scurtă în care este cu adevărat fericit: zilele sunt nesfârșite
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
pe Domnul R. din mediocritate, făcându-l să se emoționeze la descoperirea acestei analogii, între apariția nou-născutului și nașterea unei lumi noi, aceea creștină, prin întruparea lui Dumnezeu în Fiul, trimis pe pământ, „să parcurgă” un „traseu” pilduitor, oferind astfel omenirii șansa perpetuă a îndumnezeirii. Îl va fi îmbiat Eva pe Adam cu mărul oprit, însă pe el, „holtei bătrân” cu atâtea inerții și păcate, Teodora l-a făcut să afle că, prin nașterea copiilor, oamenii participă la misterul plămădirii unei
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
la trezie? Poate că după primele salturi în gol de pe pat ori de pe prispa casei părintești... Este la fel de greu de răspuns ca și în cazul apariției ideii de zbor în vechile mitologii, la acea vârstă imaginară considerată de mitografi „copilăria omenirii”. În ce-l privește, Profesorul nu-și amintește cu precizie. S-a visat zburând „de când se știe”. Altfel-zis, de când a început să facă diferența între vis și starea de veghe. De aceea, poate, fericirea din vis îl făcea să caute
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
nu a uitat să râdă și să plângă cu adevărat. Jean Grenier, cu firescul care-i caracterizează scrierea, reflectă: cine știe dacă partea divină care se află în om nu constă în această latură sublimă a copilăriei? Deci, câtă vreme omenirea va avea copilărie, arta naivă și autenticitatea vor aparține frumuseții și vor fi asociate cu iubirea. Dragostea cu care iei culoarea de pe paletă ca s-o pui pe pânză este aceea care încălzește tabloul. Gheorghe Boancă, absolvent al Liceului „Octav
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
spune Machiavelli. Își respectă convingerea atunci cînd închină Discorsi "acelora care ar ști să guverneze state și nu celor care au dreptul de a le guverna fără să știe să guverneze". Asta ne amintește de versurile lui Eminescu: "E împărțită omenirea / în cei ce vor și cei ce știu. / în cei dentîi trăiește firea, / Ceilalți o cumpănesc ș-o scriu." Cei ce știu, erau pentru Machiavelli cei din cercul Oricellari, între care era și el. Repetat, în Principele și în Discorsi
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
va rămîne posterității, o lucrare foarte serioasă, în care Machiavelli este atît de nesăbuit, încît aduce laude celui mai abominabil monstru pe care Infernul l-a scuipat pe pămînt. Este un mod de a se expune cu sînge rece urii omenirii. CAPITOLUL VIII [Despre cei care au devenit principi prin crime] Pentru a-l combate pe Machiavelli, nu fac decît să mă servesc de propriile sale cuvinte. Ce-ar fi de spus mai atroce despre el decît că el expune aici
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
acelor oameni care ar trebui să fie cei mai virtuoși, deoarece sînt destinați a-i conduce pe ceilalți. Există ceva mai infam, mai insolent, decît să-i înveți trădarea, perfidia și asasinatul? Mai degrabă ar fi de dorit, pentru binele omenirii, ca exemple precum Agatocle, Oliverotto da Fermo pe care Machiavelli le citează cu plăcere, să fie pentru totdeauna trecute sub tăcere. Viețile unui Agatocle sau Oliverotto da Fermo sînt capabile să dezvolte, într-un om pe care instinctul îl duce
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
cei care se declară dușmanii voștri; dar nu întîrziați prea mult cu răzbunarea. Machiavelli este de acord cu acte asemănătoare vecerniciilor siciliene, ori teribilului masacru din noaptea Sf. Bartolomeu, cînd s-au comis fapte de o cruzime ce a înfiorat omenirea. Pentru acest monstru nu contează deloc oroarea crimelor, ci numai să fie săvîrșite într-o manieră care să impună poporului, care să-l înfricoșeze prin amintirea lor. Motivul invocat de autor este că ideile se sting mai repede pentru mulțime
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
consolidată a regilor, maniera de a negocia a suveranilor și acest echilibru de forțe, pe care l-a stabilit în Europa alianța unor conducători remarcabili, pentru a se opune celor prea ambițioși, alianță care n-are alt scop decît liniștea omenirii? Toate acestea au produs o schimbare atît de generală și atît de universală, încît majoritatea preceptelor lui Machiavelli au devenit inaplicabile în politica noastră modernă. Este ceea ce dovedește, în special acest capitol. Trebuie să dau cîteva exemple. Machiavelli crede că
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
mod concret și pe care mulți dintre politicieni îl urmează fără a voi să fie acuzați de aceasta. Fericit ar fi cel care ar putea distruge complet machiavelismul din lume! Eu i-am arătat inconsecvența, e rîndul celor care conduc omenirea să o convingă prin exemplul lor: ei sînt obligați să vindece publicul de falsa idee pe care și-au făcut-o oamenii despre politică, fiindcă aceasta nu trebuie să fie decît sistema înțelepciunii, dar care e suspectată, de obicei, a
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
i-a secerat înainte de vreme? Principii, care există pe lume doar pentru a-i face pe oameni fericiți, ar trebui să se gîndească bine înainte de a-i expune, pentru cauze frivole și deșarte, la tot ceea ce este mai înspăimîntător pentru omenire. Suveranii care-și privesc supușii ca pe niște sclavi, îi expun fără milă, îi privesc murind, fără regrete; dar principii care-i consideră pe oameni egalii lor, care văd poporul ca pe un corp în care ei sînt inima, sînt
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
puterii și pe mine despre care puterea afirmă că sînt independent, așa-i place să afirme pentru ochii mulțimii, care a Încetat de mult să mai fie Încrezătoare. Aceasta-i relația care exprimă nimicnicia unui adevăr din care, parte din omenire, Își făcuse cîndva - eu Însumi, cu unele corecturi - un ideal, posibilitatea unei salvări a societății, găsind apropieri, rămase numai pe hîrtie, Între ideologia vînturată și preceptele biblice. Dar asta se dovedi a fi fost numai În mințile noastre aprinse de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
și cel al lui Hitler. Ambele Întemeiate pe ură: primul pe ura de rasă, iar cel de-acum pe ura de clasă. Ambele uri categoriale: cale liberă criminalilor, submediocrităților, ariviștilor de toate soiurile, constructorilor de sîrmă ghimpată, ca viitor al omenirii, au și denumit toată zona noastră, prin reflex, altfel nu-mi Închipui, „lagăr socialist”, - lumea imaginată În „lagăre”, vă dați seama? Asta e, domnule Pavel. N-am crezut că voi vorbi atît de deschis cu dumneavoastră. Uneori disperarea te descătușează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
dată, să vă pot mărturisi și să-mi cer iertare pentru ce-a fost. - Nu știu ce să vă răspund, spusei. Cred că nu aveți egal. - Nici dumneavoastră. Vedeți, continuă cu unele pauze, așa s-a pierdut cel mai frumos vis al omenirii. Nici un om de bună credință nu mai poate crede. De ce a fost nevoie de-atîtea fărădelegi?, mă Întreb; de ce e nevoie de atîtea interdicții? Mai e puțin ca să ni se spună ce avem voie să facem, nu ce nu avem voie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
modele și ca deschizători de drumuri. În locul valorilor autentice se încearcă promovarea unor licurici și pigmei care au proliferat în nebuloasa și nesfârșita tranziție și care con tinu ă să polueze și să devalorizeze literatura post-decembristă. Popoarele care au dat omenirii genii creatoar e de valoare universală se mândresc cu ele, le prețuiesc p ână la sanctificare, le lansează în spațiile culturii planetare și le transformă în diademe naționale cu care își înnobilează fru nțil e. Acum, când tineretul din țara
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
lexic, a numelor etnice (vlah, slav, latin, e len, basarab, maghiar etc.) și a multor altor denumiri (gospodar, J upit er, Zeus, Roma, Moldova, București, Iași, Ardeal etc.) reconstituie imaginea unui substrat viguros, parte componentă a antichității euroafro asiatice a omenirii. I.N.O.: Cartea dv. este dedicată reconsiderării imaginii științifice a lui Eminescu, minimalizat și chiar desființat ca om de știință tocmai datorită vederilor sale realiste asupra istoriei limbii și poporului român. M.L.: După cum am și spus, iar cititorii parcurgând-o
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
de atâtea secolele femeile, mamele noastre, din pricina unor absurde și ridicole prejudecăți ale unor timpuri barbare. Datoria unui tineret cult este de a lupta din toa te puterile pentru dobândirea drepturilor și emanciparea economică a femeilor, această dezmoștenită jumătate a omenirii. Femeia română speră mult în tineretul cult și emancipat de prejudecățile timpului.” Cele de mai sus publicate în Paloda din 10 septembrie făceau referiri și la faptul că scrisoarea pr imit ă a fost zgomotos și entuziast aplaudată. Dar ceea ce
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
sufletul altor oameni, să dureze în aceștia acea încântare care i face să se ridice p e treapta cea mai înaltă a umanității, sunt singurele cari pot să î nscrie în vecinicia vieții o dâră de lumină care conduce potecile omenirii și luminează zările viitorului. Se acoperise din nou, de promoroacă grea, dealurile și văile Moldovei, când, în 31 Decembrie 1863 Constantin Hamangiu a venit pe lume, pentru ca cu suf letul lui bun, cald și nobil, să înscrie în cartea neamului
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
viziunea lui, cauzele marii străluciri, a durabilități i și puterii lumii române, stăteau în calitatea instit uțiilor statului, a tradițiilor și a deprinderilor de viață ale o amen ilor. Restaurarea umanității însemna restructurarea instituțiilor statului, prin care trăiește însăși țara. Omenirea, obosită de anii războiului încheiat, aștepta compensarea energiei cheltu ite cu atâta risipă. În 1933 când apărea lucrarea „Din opera legislativă”... Hamangiu avea curajul să și liniștească compatrio ții grăindu-le: „încetul cu încetul oamenii sunt nevoiți să și de
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
lui nu este destul de pritocit, destul de slobod în a o lua razna prin pădurile întunecate ale spiritului. S-ar părea că înlăuntrul lui vibrează diapazonul celor zece sfere muzicale celeste, trăind în el însuși fără tăgadă tristețile omului și ale omenirii. Și dacă totuși, în anumite momente de i nspirație el ne spune ceva, acel ceva îl scrie întâiu și după aceea îl cuvântă. Așadar fizionomia, psihologia, gestica și expresia afectivă el și le exteriorizează în proza scrisă de o elevat
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
de luptător aprig ce se înmlădia în glas, la fiecare pas. Am uitat să-ți urez la mulți ani, am uitat balaurul din icoană și vechea cetate Silena și Lida cu sfântul mormânt al războinicului. Un nume măreț a lăsat omenirii și tu l-ai purtat peste anii ce-au fost cu ochii de jar cu umbre de argint ce au atins clopotele care în vreme s-au stins! Recuzita teatrală Recuzita teatrală se rotește în scene în ritm albastru de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1534_a_2832]