11,916 matches
-
a închinat de bună voie sub cinci condiții: să nu se „strice” legea creștinească a Moldovei, domnul să fie ales pe viață de țară, Moldova să fie cârmuită după propriile sale legi, toate legile, privilegiile și obiceiurile să fie respectate, turcii să nu aibă dreptul de a intra în țară, să nu ocupe dregătorii și să nu se amestece în nici un chip în treburile țării. Cu același prilej al congresului de la București, boierii i-au înfățișat lui Obreskov o deosebită propunere
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
care au condus la încheierea păcii. Se cuvine însă să distingem faptul că un rol foarte important în stabilirea clauzelor privitoare la Principate l-au jucat înșiși românii. „Se știe - nota N. Iorga - că după fiecare război dintre ruși și turci urma o întărire de privilegii pentru Principate. Dar se știe mai puțin că ele nu ni cădeau cu desăvârșire mură-n gură, ca o pomană pravoslavnică, că ele erau pregătite și îmbogățite măcar, dacă nu câștigate, de stăruinți la Constantinopol
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
fie fixat la cuantumul de sub Mahomet al IV-lea, diferendele civile și criminale între creștini și mahomedani, creștinii țării și străini să fie stinse prin decizia domnitorului, fără drept de apel; toate pământurile aparținând părinților noștri să fie redate Moldovei, turcii să poată intra în țară pentru comerț numai cu pașaport, nici un pașă să nu pătrundă în țară sub nici un pretext etc. Cuza și Chirica duceau cu ei și alte cereri. S-a luat hotărârea „ca să se pornească la Țarigrad dimpreună
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
parte a continentului o bază de atac antițaristă și tocmai de aceea el a sprijinit mișcările naționale de aici și s-a străduit să aplaneze contradicțiile dintre naționalități. În ceea ce privește Imperiul Otoman, cuvintele lui Dembinski spun totul: „bun polonez sau bun turc = două expresii... sinonime”. Pentru a fi bun polonez sau bun turc „trebuia să fii inamicul” țarismului. După cum se știe, străduințele lui Czartoryski de a înlesni închegarea unei alianțe a naționalităților în sud-estul Europei au eșuat în 1848, în vreme ce constituirea unui
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
aceea el a sprijinit mișcările naționale de aici și s-a străduit să aplaneze contradicțiile dintre naționalități. În ceea ce privește Imperiul Otoman, cuvintele lui Dembinski spun totul: „bun polonez sau bun turc = două expresii... sinonime”. Pentru a fi bun polonez sau bun turc „trebuia să fii inamicul” țarismului. După cum se știe, străduințele lui Czartoryski de a înlesni închegarea unei alianțe a naționalităților în sud-estul Europei au eșuat în 1848, în vreme ce constituirea unui front antițarist, al cărui pivot să-l formeze Turcia, s-a
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Pulawski, care indicau misiunea acestuia din urmă de a organiza miliția munteană, a stabili locurile de fortificat, mijloacele de fabricare a pulberei și a armelor, de a conduce lupta împotriva armatei țariste și de a fi folosit în negocierile cu turcii. Până la fixarea lefii, Pulawski urma să fie plătit cu 1.000 de piaștri pe lună. O condiție expresă a angajării sale prevedea că el va servi atât timp cât politica guvernului provizoriu de la București va fi compatibilă cu interesele Poloniei. În realitate
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Făcând bilanțul misiunii sale în Țara Românească, Zablocki nota în decembrie 1848 că Heliade, Tell, Magheru, N. Golescu urmau chipurile sfaturile democraților polonezi, nu pe ale sale, că C. A. Rosetti „era partizan al democraților noștri” (polonezi), că la intrarea turcilor în București el, Zablocki, l-ar fi întrebat pe Tell dacă în caz de atac românii vor riposta, la care acesta din urmă i-a răspuns: „Nu, fără lupte inutile, plecați să-l ajutați pe Magheru cu sfaturile dvs.”. Zablocki
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
a răspuns: „Nu, fără lupte inutile, plecați să-l ajutați pe Magheru cu sfaturile dvs.”. Zablocki ajunse la 24 august în tabăra lui Magheru, unde îl găsi pe acesta demoralizat, lipsit de arme și muniții. Zablocki adăuga că, la apropierea turcilor de București, l-a sfătuit pe Tell să ia oștirea, tezaurul și munițiile și să părăsească capitala, idee care i-ar fi plăcut acestuia din urmă, dar n-a făcut nimic pentru traducerea ei în viață. Firește, Zablocki își atribuie
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
n-a dat nici un răspuns, determinându-l pe Bem să urmeze o altă cale: cea a intrării în Moldova. Cum și în această parte se punea aceeași problemă a atitudinii Porții, Bem a recurs la argumentele cele mai convingătoare pentru turci: l-a trimis pe Cezar Bolliac la Kossuth spre a lua daruri pentru Omer-Pașa, daruri menite să cumpere neutralitatea armatei otomane. Acele daruri, luate de Cezar Bolliac de la Kossuth, n-au mai ajuns la Omer-Pașa, ceea ce nu l-a împiedicat
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
căruia i-a cerut să i se alăture. Bem a dat două proclamații (la 10/22 iulie, adresată moldovenilor, și la 12/24 iulie, adresată autorităților civile ale ținutului Tg. Ocna), în care cerea populației să se răscoale, afirmând că turcii vor da ajutor împotriva trupelor țariste. Bem a evitat o ciocnire cu acestea din urmă, retrăgându-se și lăsându-l pe maiorul Tuzson cu 1.300 de oameni spre a aduna voluntari. Cel de al doilea element de care depindea
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
fruntașii luptei revoluționare se aflau peste graniță, populația era dezinformată și vedea că detașamentul era prost înarmat, unii ostași chiar și numai cu topoare. În sfârșit, una dintre cele mai mari erori ale lui Bem a consistat în încrederea față de turci, repede înșelată. La Paris, unii români aflaseră că trupele lui Bem avuseseră o frumoasă conduită, plătind toată aprovizionarea cu ducați. Ce-i drept, unei armate, care urmărea să câștige de partea sa populația unui teritoriu străin, nu-i era îngăduit
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
fost un episod tactic de însemnătate secundară în raport cu teatrul general al operațiunilor militare. Dar obiectivele ei ar fi devenit realizabile dacă operația ar fi fost organizată corespunzător unor înalte țeluri, dacă răscularea populației locale ar fi fost pregătită și dacă turcii ar fi luat atitudinea dorită de emigrația polonă. Cum nici una dintre aceste condiții n-a fost îndeplinită, acțiunea lui Bem a rămas pentru trupele țariste o simplă diversiune. Proiectul insurecționării țărilor române nu fusese însă abandonat, fiind reluat pe o
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
a românilor din Moldova, Țara Românească și Banat condusă de Bem, ceea ce plănuise și Bălcescu în mai-iulie. Unul dintre elementele esențiale ale calculelor, pe care se întemeiau proiectele de expediție militară în Moldova și Țara Românească, l-a constituit atitudinea turcilor. Se știe că emigrația polonă era o înfocată adeptă a conservării celor mai strânse și leale relații cu Poarta, nădăjduind în atragerea acesteia într-o angajare antițaristă. Primul pas către acest scop era impunerea unei atitudini neutre armatelor otomane în
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
țariste în Moldova și Țara Românească. După cum am văzut, Bem încercase să cumpere neutralitatea lui Omer-Pașa, iar faptul că a intrat în Moldova se explică, printre altele, și prin aceea că acolo, spre deosebire de Țara Românească, nu se aflau trupe otomane. Turcii au negociat nu intrarea lui Bem în Moldova și Țara Românească, ci ieșirea ultimului său detașament din Moldova (comandat de Tuzson). De altfel, încrederea în turci a fost una din marile erori ale emigrației polone în genere, atunci și mai
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
altele, și prin aceea că acolo, spre deosebire de Țara Românească, nu se aflau trupe otomane. Turcii au negociat nu intrarea lui Bem în Moldova și Țara Românească, ci ieșirea ultimului său detașament din Moldova (comandat de Tuzson). De altfel, încrederea în turci a fost una din marile erori ale emigrației polone în genere, atunci și mai târziu. Acea încredere a mers - cum s-a spus - până la exaltare în presa poloneză - ca de pildă în „La Pologne” - care socotea iminentă o angajare a
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
a menajat, ce-i drept, pe polonezi și unguri și a dat satisfacție Rusiei, de care „se va lega” din nou prin convenția de la Balta Liman. Michal Czajkowski observa, este adevărat, că intrarea lui Bem în Moldova nu a produs turcilor o impresie dezagreabilă, ceea ce însemna o foarte slabă consolare. Autoritățile otomane nu puteau și nici nu se gândeau să îmbrățișeze cauza revoluționarilor luptători pentru emancipare socială și națională. Ele îi foloseau în măsura în care îi puteau fi utili contra Rusiei țariste. Poarta
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
o angajare militară. De altfel, o atitudine activ dușmănoasă a Porții față de Rusia fusese prevăzută de aceasta din urmă, care luase măsuri preventive. În aprilie 1849, de pildă, generalul Grabbe se afla la Constantinopol cu misiunea de a convinge pe turci că țarul dorea să prevină complicații grave în Orient, de natură să-l pună în situația când „ar fi imposibil să reculeze în fața necesității de a recurge la ultima ratio regis”. Întrebării dacă insurecționarea Principatelor Române în 1849 era sau
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
între Europa germanică și Asia de sud, într-o poziție cu totul asemănătoare cu a Poloniei între Europa centrală și nordul Asiei. Ungaria cade apoi sub loviturile Turciei și pierde capacitatea de a se ridica prin ea însăși; b) atacul turcilor asupra Vienei, după care Austria ia asupra ei misiunea eliberării acestor regiuni, căci țările dunărene sunt incapabile să se elibereze prin propriile lor forțe. Începând cu acea epocă, Austria anexează acele regiuni care până atunci fuseseră anexate la Turcia. De la
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
evenimentele din 1859 la exercițiul alegerii domnitorului, fără să mai vorbim de înșiși românii, care au simțit „glasul ursitei națiunii”, însușindu-și o responsabilitate ce depășea Iașii și Bucureștii, extinzând-o asupra viitorului neamului în totalitatea sa. De altfel, chiar turcii și austriecii nu credeau în falsurile eufemistice pe care le propovăduiau și nici în metafore sau mituri de genul celei potrivit căreia unirea Moldovei cu Muntenia preluase chipul Antigonei, născută din incest. Actul dublei alegeri - cuvânta Al. I. Cuza în fața
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
vremii au fost de acord că îndoita alegere „a cufundat Poarta și diplomația în stupoare”, dar ei aveau în vedere maniera în care s-a produs și nu puneau la îndoială dorința și hotărârea românilor de a se uni, nici măcar turcii și austriecii (dacă facem abstracție de unele declarații nesincere), care preferau să deplângă și să condamne încălcarea unor înțelegeri internaționale. Cât privește dubla alegere pusă la cale prin intrigi franceze, aceasta este o supoziție ticluită pro domo, ori o simplă
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
capilor revoluției de la 1848 în politica externă prin aceea că au căutat „aliați între cei care erau mai puțin periculoși, împotriva acelora care reprezentau pericolul cel mare din punctul de vedere material sau național”. Așadar, încercarea de a converti pe turci ne apare ca o manevră tactică și nu un gest izvorât din turcofilie și rusofobie. O explicație verificată ulterior și acceptată de istoriografia noastră nouă. Relațiilor între țările române și marile puteri în perioada redeschiderii crizei orientale la mijlocul veacului al
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
diplomațiilor austriacă și franceză, Mohamed Ali al Egiptului a sărit în ajutorul Turciei, trimițând un desant în Grecia și procedând la asasinate în masă. Apoi, în Caucaz, în Gruzia, în Abhazia, în Azerbaidjan și Daghestan, folosindu-se de fanatismul musulman, turcii trecuseră la organizarea de diversiuni politice. În acele imprejurări, Nicolae I a întors cursul politicii externe ruse, propunându-și să ajungă la o înțelegere cu Anglia și Franța în problema orientală. Noul curs venea în întâmpinarea intențiilor lui Canning de
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
În replică, Canning și-a propus să lege din nou mâinile țarului, în care scop a avansat, în vara anului 1827, un proiect de convenție pentru „pacificarea Greciei”, căreia i s-a alăturat și Franța. Capitularea Atenei a încurajat rezistența turcilor, sprijiniți de austrieci, care, încă în martie 1827, propuseseră prin Metternich o conferință internațională în problema greacă. Toate acestea întrețineau false iluzii la Constantinopol și-l făcuseră pe sultan să afirme, în iunie 1827, că niciodată nu va permite amestecul
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Austria și Anglia. Pentru a preîntâmpina eventualități nedorite, diplomația țaristă a semnat o nouă convenție, la Londra, care îngăduia unui corp expediționar francez să debarce în Grecia, și a acceptat ca ambasadorii Franței și Angliei la Constantinopol să negocieze cu turcii în chestiunea greacă, dar cu o condiție: Rusia, Anglia și Franța să stabilească în prealabil principiile edificării și granițele statului grec, ceea ce însemna evitarea izolării Petersburgului. Protocolul acelei înțelegeri a fost semnat la 10/12 martie 1829, pe baza propunerilor
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
cadoul. Mersul tratativelor indica o înclinare spre compromis. Cea mai complicată chestiune era cea teritorială. Lui Orlov i s-a dat libertatea să propună, în schimbul unor dobândiri teritoriale, o scădere de 2 milioane ducați a indemnizației de război otomane. Dacă turcii ar fi acceptat să cedeze Rusiei Karsul, Batumul, Guria și opt corăbii de război, indemnizația putea fi redusă cu încă două milioane de ducați. Potrivit convenției din 26 aprilie 1830 de la Petersburg, Poarta s-a obligat să plătească anual câte un
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]