13,563 matches
-
de tine! -Nu te teme o să-ți placă și ție un pic de aventură. Hai îndrăznește! -Ce anume? Îmi spui și mie? -Nu te mai uita în jos că amețești. Hai după mine! -Așa departe? -Hai că sunt pe prima creangă și de aici se vede strada! -Dar unde se duc oamenii? -La locurile lor! -Cum adică? N-au dormit la locurile lor? -Ba da, măi naivule ! La locul lor de muncă! -Aha, acum înțeleg. Dar nu înțeleg totuși, de ce merg
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
am uitat. -De aceea fug cât e ziua de mare?! -Desigur. -Și noi de ce fugim? -Să ne găsim și alte locuri! -Rostul nostru e s-o găsim pe mămuca! Cerul se întunecă într-o clipită, umbre grele se aștern pe crengi, frunzele tremură în vântul rece, soarele se lasă învins de tunetul gălăgios și se ascunde după niște dealuri bătrâne. Fulgerul despică cerul, veverițele se sperie, tot mai greu se țin de crengile bătute de o ploaie repezită. Pit alunecă și
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
într-o clipită, umbre grele se aștern pe crengi, frunzele tremură în vântul rece, soarele se lasă învins de tunetul gălăgios și se ascunde după niște dealuri bătrâne. Fulgerul despică cerul, veverițele se sperie, tot mai greu se țin de crengile bătute de o ploaie repezită. Pit alunecă și cade pe frunziș. -Peeeet! Unde ești? Am căzut din copac! - anunță frățiorul necăjit. -Piiiiiit! Vin și eu, nu te las singur în furtuna asta urâtă! Când se regăsesc, se bucură nespus de
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
duc înapoi la stejarul din care ați căzut. Cât ați stat la mine, ați crescut, vați înzdrăvenit și sunt convinsă că acum aveți puterea necesară să vă urcați în înălțimea copacului. Acolo e de voi, de cățărat, de aventurat între crengi și de căutat ghinzi împotriva foamei. Haideți dragii mei puișori, la marea plimbare! Tu, Lady, du-te înainte să ne arăți drumul, tu știi cel mai bine la care stejar iai găsit pe ei. -Am sosit! Și acum vă pun
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
pentru ultima dată pe blăniță și le dă drumul. Puii de veveriță se uită încă o dată la doamna cea bună și la Lady, care a găsit stejarul cu locuința lor, apoi ridicându-și codițele stufoase spre soare, fug sus pe crengi, direct la scorbura lor din copilărie. -Vai, Pit, dar ce repede știi să alergi, strigă Pet cu un pic de nemulțumire în glas. -Eu sunt mai sprinten decât tine, Pet, paremi-se că tu ai mâncat mai mult și te-ai
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
în glas. -Eu sunt mai sprinten decât tine, Pet, paremi-se că tu ai mâncat mai mult și te-ai îngrășat mai tare, dar hai că te aștept. -Unde ați fost dragii mei ?! - s-a auzit dintr-o dată vocea mămucăi de pe creanga superioară.Mămucă, mămucă, ce bine că te vedem! - se bucură puii de veveriță. Să știi că nu ne mai ducem nicăieri fără tine! Cât de dor ne-a fost de tine! -Dar unde ați fost dragii mei?- întreabă din nou
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
a fost de tine! -Dar unde ați fost dragii mei?- întreabă din nou veverița-mamă, mângâindu-și puii regăsiți, cu multă dragoste. -Hai cu noi, îi spune Pet, hai să-ți arătăm ceva. În acest timp coboară toți trei până la primele crengi ale stejarului. -Vezi mămuco, pe doamna aceea cu un cățeluș negru cu pete albe? -Sau cățeluș alb cu pete negre, îl corectează Pit. -Da, o văd. Ce-i cu ea ? -Ea ne-a îngrijit după ce am căzut din copac! -O
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
lor cele trei veverițe. Pictorița În fiecare săptămână, regele mergea călare la vânătoare. Trecând prin pădure, ieșea pe o câmpie frumoasa inundată de razele de lumini, acolo zărea o domnișoară frumoasă stând pe iarbă, cu o broderie în față. Cosea crengile copacilor în mai multe nuanțe de verde, apoi pârâul cu peștișori zglobii, galbeni, roșii cu picățele negre, rămânând loc în goblen și pentru păsările cerului, cu aripile întinse. Îi plăcea să discute cu ea, îl impresiona inteligența ei și de
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
așternuse tăcerea, nimeni n-o mai certase, dar nimeni n-o absolvise de vină. Cu un simț amar ieșea zi de zi în grădină și se scufunda între buruienile din spate, pentru consolare. Ce găsea acolo? Spini, mărăcini, tufe și crengi, copaci și cântecul nesfârșit al păsărilor. Și mii de ace de brazi, prăbușite la pământ. Trebuie să fac ceva, suna glasul dinăuntrul său. O faptă bună, ca să fiu iertată, chiar și pentru vina nesăvârșită! Atunci se întâlni fetița cu melcii
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
surprindere, aleargă cu iuțeală pe scoarța copacului și se oprește lângă Peter Pan. Câteva minute îl studiază să-și aducă aminte de povestea lui, apoi îl miroase și în final, îl ridică din iarbă și dispare cu el în desișul crengilor. Riana își întinde gâtul după el, vrea să vadă ce face cu Peter Pan, dar pierzând-o din vedere, se gândește singură, ce poate face o veveriță cu o jucărie? Și ghicește. -Știu, strigă Riana, în vârful copacului este o
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
cu cadoașe. Când vede bucata de hârtie, stă o clipă pe gânduri, dar nu mai mult, își bagă gheruțele într-un colț și dispare în corola castanului. -Dar ce-or face cu hârtia? - se întreabă Riana, urmărind treptele înalte ale crengilor groase. Doar veverițele nu citesc, nu umblă la grădiniță, nici la școală. A, știu! Am auzit că bufnița e foarte deșteaptă, știe și citi că doar are ochelari... va striga de câteva ori: Huhuhu! și toate vietățile din castan se
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
nu citesc, nu umblă la grădiniță, nici la școală. A, știu! Am auzit că bufnița e foarte deșteaptă, știe și citi că doar are ochelari... va striga de câteva ori: Huhuhu! și toate vietățile din castan se vor aduna pe creanga lui, cioara, păsărica, viermișorii, veverița, să asculte poezia mea. Și vor avea și ele serbarea lor! -Așteptați-mă și mâine, mă întorc la voi, le strigă fericită Riana, plecând spre casa ei, cu ghiozdănașul gol dar cu zâmbetul pe față. Am
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
ia pe nepregătite și o rotește în ritmul înfloririlor spaniole, o amețește în focul dansului de passo doble. La plecare, castraveții fac o plecăciune adâncă în fața Zânei de smarald, cu umilință și admirație, ascunzânduși puii sub frunze, până mai cresc. Creanga de zmeură lasă și ea din mândrie și se apleacă de atâtea fructe-rubin în fața Zânei frumoase. Fasolea se ridică pe băț s-o salute de la înălțime, cu un zâmbet strălucitor de petale, în culorile cristalului de stâncă.. Gălbenelele de chihlimbar
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
frumos aveți, striga un sătean către ei... bunicul și cu nepotul își dădeau din cap în același mod. După un trap pe ulițele satului încetiniră ritmul sus pe deal, așa se apropiară de locul lor, de unde puteau să strângă niște crengi uscate. Pe seară într-un ritm încetinit intrară în sat, voiră să guste din belșug, din liniștea locului, din zumzetul obosit al naturii. Astfel mai schimbară și câte-o vorbă cu sătenii întâlniți. -Ce faci Ioane ? - îl întreba pe bunicul
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
un premiu de cucerit, având în vedere că în fiecare an se face tot mai mare iar fructele tot mai puțin accesibile, parcă i-ar pune pe copiii din cartier la încercări cutezătoare. Anul acesta are mere puține pe primele crengi și mai multe spre coroană... cine să se urce până acolo?... se întreabă locatarii blocului. Zilele trecute am văzut mai multe grupuri de băiețași venind în expediție și parcă și-ar fi zis: mărul nu-i de noi vara aceasta
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
ajunge vreo două, dar ei îi trebuie mai multe, strigă ceva către cea de jos, care îi aruncă coarda... cea grăsuță pocnește cu coarda merele mici și necoapte, mai cade câte unu, care nu e înfipt ca lumea în vârful crengii. Între timp cea slăbuță de jos ca să nu stea nici ea degeaba, începe să arunce cu mingea după fructe, dar nu cade niciun măr. Explorarea mea continuă împreună cu cea a fetițelor, cea grăsuță nu se lasă și urcă tot mai
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
data asta a nimerit la niște părinți mai preocupați și mai pricepuți! Fetița grăsuță, care a îndrăznit să se cațere în pom, după ce a încercat să dea cu coarda după mere fără vreun rezultat, a început din răsputeri să scutere creanga... și merele mici se rostogoleau unul după altul pe pământ... mă bucuram și eu, și ele, scopul s-a împlinit. Dar fetița durdulie nu se mai putea coborî. Eu nu mă mișcam din geam, cu toate că detergentul se uscase deja pe
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
un loc de muncă. Și așa a ajuns iarba unul dintre cele mai răspândite elemente pe globul pământesc. Unde era iarbă, era și viață, umiditate, soare și căldură. Pe acele meleaguri au pătruns și copacii cu rădăcinile lor puternice, cu crengile răsfirate spre cer, ca niște brațe în plină rugăciune, cu frunzele și florile îndreptate spre ochii și sufletul oamenilor. Acolo stătea agățată și petala noastră, ieșită din cel mai mic ou. Avea culoarea portocalie să atragă albinele, buburuzele și fluturii
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
scenică" (Cum de s-a supărat Pricină-Împărat, "întâmplare veselă" preluată din basmul Sarea în bucate de Petre Ispirescu; Făt-Frumos din tei, "poveste obișnuită" după scrieri de Mihai Eminescu; Năzdrăvăniile lui Prepeleac, "basm dramatic" după povestea lui Dănilă Prepeleac de Ion Creangă), participă la o sărbătoare a limbii, fie în registru comic, fie într-o formulă în care încap surâsuri, dar și neliniști și nostalgii (ca în Balada amintirii, scenariu după versuri de G. Topîrceanu). Cât despre cele sfinte, ruralii se mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
descântec): Nani, nani, copilaș / O poveste spune-ți-aș, / O poveste-n cântec tragăn / Ca să-mi crești voinic în leagăn. Când norocul mi-a murit / Teiu-acesta am sădit, / Teiului te-am arătat, / Teiului te-am închinat, / M-am rugat de creanga lui, / De florile teiului: / "Creangă-floare, scapără / Și de răi mi-l apără!" / Dragul mamei copilaș, / Multe-n lume spune-ți-aș, / Dar mă tem să nu mă lași. Ci mai dormi, măre, un pic / Că ești crud de ani, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
Vine spre public.) Poate că povestea este partea cea mai frumoasă a vieții omenești! (Face un semn de rămas bun, iese, în timp ce se lasă, încet CORTINA NĂZDRĂVĂNIILE LUI PREPELEAC Basm dramatic în două părți, după povestea Dănilă Prepeleac de Ion Creangă Personaje Dănilă Prepeleac, gospodar păgubos Smaranda, nevasta lui supărată Vasilică, unul dintre copiii lor flămânzi Ispas, fratele mai mare al lui Dănilă, om avut, de treabă și chefliu Anisia, nevasta afurisită a lui Ispas Onofrei Bârliba, omul cu un car
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
ca un fum, urcă pe coline. Zvon de glasuri dinspre drum până-n preajmă-i vine. F3: Peste vârfuri, lunecând în argint, condurii înfioară când și când liniștea pădurii. F2: Numai colo-ntr-un frunzar galben în lumină stă pe-o creangă de arțar pasăre străină. F1: Stă și-așteaptă fără glas, parcă să măsoare cum se mută, ceas cu ceas, umbra după soare. B2: Astfel, tot mai neștiut, spre adânc îl fură și-l îngroapă-n sânu-i mut veșnica Natură. F3
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
frunza-n codru sună... B3: Trec cernite înserări... F4: Nopți adânci, cu lună... B1: Iar când norii-văluiesc alba nopții Doamnă, peste groapa lui pornesc vânturi lungi, de toamnă... * B2: Frumoasă ești, pădurea mea, când umbra-i încă rară și printre crengi adie-abia un vânt de primăvară... Când, de sub frunze moarte, ies, la umbră, viorele, iar eu străbat huceagul des cu gândurile mele. Când strălucesc sub rouă grea cărări de soare pline, frumoasă ești, pădurea mea, și singură, ca mine... * F1: Primăvară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
tot felul de tufișuri din loc în loc, separate de cărărui ezitante. Spre plan 3, separat de restul decorului, dar vizibil cu destulă claritate un pom bătrân, amărât, cu câteva frunze vestejite și cu 2-3 mere pipernicite și verzi pe o creangă. Împrejurul lui, un gard de sârmă cu ghimpi exagerat de mari. Încolăcit pe trunchi un șarpe lung și slab, cu un cap expresiv-nedumerit, pe care-l clatină, bleg, din când în când, cu limba bifurcată atârnând, uitată, într-o parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
plin de exodul milioanelor de frunze deportate de vânt în colțurile îndepărtate ale orașului, departe de ramurile care le dăduseră cândva viață. Ici și colo, bărbați cu chipuri împietrite munceau cu concentrare scăzută pentru a controla această diaspora arboricolă, arzând crengile uscate căzute din frasini, stejari, ulmi, fagi, sicomori, arțari, castani, tei și sălcii plângătoare, fumul cenușiu, înțepător, atârnând în aer precum ultima suflare a sufletelor pierdute. Numai că întotdeauna mai erau și altele, și încă și mai multe, astfel că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]