11,725 matches
-
Aparent, Voievodul dincolo de sala tronului (2003) nu spune altceva unei priviri grăbite. Doar că imaginea fixă din trecut prinde viață tocmai prin "demascarea" Regelui ca păcătos, văduv netrebnic sau om blestemat, în paralel cu dezvăluirea celorlalți actori medievali. Deși sala tronului rămâne, în topografia palatului, ca și în simbologia puterii, zona cea mai importantă, autocratul o părăsește acum și se preumblă firesc prin toate spațiile lumii sale. Autorul îl urmărește cu "camera de filmat" pe umăr, iscoditor și ironic uneori, emoționat
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
și a imaginii ei, aparent spontane, naturale, atent regizate însă de pseudo-cameraman. Vocea acestui "autor în spațiul din text", în toate cele patru cărți ale sale de istoria mentalităților din ultimii ani − O istorie a blestemului (2001), Voievodul dincolo de sala tronului. Scene din viața privată (2003), Lege și fărădelege în lumea românească veche (2006), Văduvele sau despre istorie la feminin (2008) -, face ca tabloul să devină tridimensional, modifică trasee, schimbă decorul, stinge și aprinde luminile de scenă, închide și deschide uși
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
nu sunt altceva decât îngroșări ale cadrelor, reflectoare puse pe colțuri umbrite ale istoriei, ridicări cinice de cortine, gros-plan-uri sau chiar aparente neglijențe ale camerei de filmat, "uitate" deschise în apartamentele cuplului domnesc. Fie din tainițe, fie chiar din Sala tronului, actul de a edifica, semnat de Voievod, impune, în ordinea acestui "firesc" uman clamat de viziunea cameramanului-autor, abuzul, sacrificarea celuilalt, trădarea, mânia, crima, adulterul, încălcarea legii − toate posibilele fapte fără-de-lege; ceea ce atrage după sine blestemul morții și, după împlinirea acestuia
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
legii − toate posibilele fapte fără-de-lege; ceea ce atrage după sine blestemul morții și, după împlinirea acestuia, văduvia. Puterea e totul în acest labirint al textului, diseminată în absolut toate personajele, pulsând violent și proliferând uneori monstruos, alteori retrăgându-se alunecos către tron, fără vreo șansă de a-l ocupa din nou. Dislocarea ei, aparenta marginalizare, spulberarea completă apoi și recunoașterea fragmentelor obținute în întreaga rețea a lumii medievale se pot petrece doar dacă centrul caruselului e preluat de altceva, dacă tronul gol
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
către tron, fără vreo șansă de a-l ocupa din nou. Dislocarea ei, aparenta marginalizare, spulberarea completă apoi și recunoașterea fragmentelor obținute în întreaga rețea a lumii medievale se pot petrece doar dacă centrul caruselului e preluat de altceva, dacă tronul gol e ocupat, legitim sau nu, de altcineva. Dar cine poate sta pe jilțul Voievodului? Dacă faptul de a construi poate fi opus celui de desfacere a destinului sau a firii lucrurilor prin blestem, dacă pioșeniei văduviei ce onorează memoria
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
recodifică sensul, destructurând totodată discursul totalizant. * Știm că există pereții de sticlă ai acestei lumi medievale, ca și cum ar fi coperți transparente ale cărților care o descriu, dar ceea ce credem că vedem la orizont, lumea noastră, e cu siguranță dincolo de ei? Tronul nu mai e acum decât locul care amintește de puterea Voievodului și, în același timp, de pierderea ei. În centrul acestei lumi, s-a instalat deja Singurătatea, marele Neutru al firii și (auto-)negarea Marelui Simulacru al puterii. Looking for
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
se "gripează" odată cu Budai-Deleanu), coerența lor indiscutabilă de până atunci și mai ales puritatea lor stilistică și de "gen". Ele se sparg precum oglinzile, iar cioburile redau fragmentar în primul rând chipul istoricului literaturii. Volumele Istoria blestemului, Voievodul dincolo de sala tronului sau Văduvele... sunt, în fapt, istorii culturale scrise cu/din fragmente din textele considerate până atunci ca fiind "incontestabila literatură". Autorul nu poate reveni nicicum asupra operei de tinerețe pentru a o reformula. "Stilistica" propriului sistem cultural, care lua în
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
rămâne o întrebare retorică: avea să ajungă vreodată autorul de studii culturale "să vadă" fața actorului său? Scriam acum un an [în 2008, n.n.] despre faptul că, în sistemul de lectură al profesorului Dan-Horia Mazilu, Voievodul însuși, "blestemat", părăsește sala tronului și astfel lumea lui se descentrează. Era o primă înțelegere a intruziunii istoriei în hermeneutica istoriei literare. Ce nu am înțeles atunci și-mi pare că văd acum este metoda de istorie literară − de ce nu?, interesantă și pentru studiile culturale
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
Evului Mediu. București: Bizantină, 2003. [1981] Mazilu, Dan Horia. Varlaam și Ioasaf. Istoria unei cărți. București: Minerva, 1981. ---. Literatura română în epoca Renașterii. București: Minerva, 1984. ---. Proza oratorică în literatura română veche. București: Minerva, 1987, 2 vol. ---. Voievodul dincolo de sala tronului. Iași: Polirom, 2003. ---. Recitind literatura română veche. București: Ed. Universității București. 1994, 1998. 2 vol. Menozzi, Daniele. Les Images. L'Église et les arts visuels. Paris: CERF, 1991. Mesina, Laura (coord.). Discursul identitar la români. Caietele VIZUAL I. București: Tana
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
conținutului bizantin venit prin filieră sud-dunăreană; pentru referințe la filtrul medio-bulgar al țaratului lui Simeon, vezi și I 16-33. 23 O analiză atentă a valorii simbolice a însemnelor domniei - sceptrul, crucea, spada, lancea, coroana, lanțul de aur purtat la gât, tronul, costumul domnesc −, dar și a formularisticii oficiale - domn, autocrat, Io-Ioan, împărat, voievod -, vezi în Pippidi 23-78; Daniel Barbu, Rome, Byzance et les Roumains 61-75. 24 În configurarea acestor paradoxuri multiple ale fondării statelor medievale românești m-am bazat pe bibliografia
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
le aduce în cele din urmă împăcarea. În aceeași realitate se plasează și comediile într-un act compuse pentru trupe de amatori. După cum mărturisește, V. a scris și piese care „conțin și un sâmbure de dramă”. Așa ar fi Un tron pentru Goace, reprezentată pe scenă și cu titlul Judecata de la miezul nopții, apoi numită Cuiul ruginit și reintitulată - în volumul antologie Comedii cu olteni din 1980 - Un tron pentru președinte. SCRIERI: Îndrăzneala, București, 1962; Punctul culminant, București, 1964; Cocoșul cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290598_a_291927]
-
piese care „conțin și un sâmbure de dramă”. Așa ar fi Un tron pentru Goace, reprezentată pe scenă și cu titlul Judecata de la miezul nopții, apoi numită Cuiul ruginit și reintitulată - în volumul antologie Comedii cu olteni din 1980 - Un tron pentru președinte. SCRIERI: Îndrăzneala, București, 1962; Punctul culminant, București, 1964; Cocoșul cu două creste, București, 1967; O glumă de doi bani, București, 1968; „Când aud cucul cântând” sau Comedie cu olteni, București, 1970; Scânduri pentru tron împărătesc, București, 1970; Concediu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290598_a_291927]
-
olteni din 1980 - Un tron pentru președinte. SCRIERI: Îndrăzneala, București, 1962; Punctul culminant, București, 1964; Cocoșul cu două creste, București, 1967; O glumă de doi bani, București, 1968; „Când aud cucul cântând” sau Comedie cu olteni, București, 1970; Scânduri pentru tron împărătesc, București, 1970; Concediu pierdut, București, 1971; Mitu și Nate, făcători de minuni, București, 1971; Picătura de venin, București, 1975; Lupii de mare, București, 1975; Doi olteni în cosmos, f.l., 1976; Frumoasele olandeze, București, 1978; Comedii cu olteni, București, 1980
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290598_a_291927]
-
în Împărăția Toamnei. Acolo, totul era diferit: frunzele, copacii, iarba. Covoarele erau țesute din iarbă și frunze uscate, de toate culorile. Servitorii erau uscați de bătrânețe, iar arborii în genunchi mi se aplecau de parcă aș fi fost un prinț. În tron, stătea un rege cu plete aurii și cu barba poleită. El era palid și supărat că și-a pierdut puterile și tronul îi va fi luat de Regina Toamnă. Deodată, își făcu apariția caleașca cu Regina Toamnă. Ea coborî din
Compunerea şcolară by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Science/652_a_1025]
-
erau uscați de bătrânețe, iar arborii în genunchi mi se aplecau de parcă aș fi fost un prinț. În tron, stătea un rege cu plete aurii și cu barba poleită. El era palid și supărat că și-a pierdut puterile și tronul îi va fi luat de Regina Toamnă. Deodată, își făcu apariția caleașca cu Regina Toamnă. Ea coborî din bostanul fermecat cu coșul plin cu roade, iar când a intrat în împărăție, toți i s-au închinat. Slujitorii sunt pedepsiți de
Compunerea şcolară by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Science/652_a_1025]
-
Pentru istoria României moderne, „venirea” dinastiei de Hohenzollern la Tron și constituirea Regatului s-au Înscris Între momentele de semnificații Înalte. Din cauza, Însă, deselor și dramaticelor „schimbări de vremuri și de oameni”, mai ales pe timpul secolului XX, Înfăptuirile naționale de la 1866 și 1881 nu au prea Împărtășit „soarta istoriografică de
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
numai, Încât au avut și au Încă „șansa” necesității de „lămuriri”, adică de viu interes din partea istoricilor români sau străini. De ceva mai semnificativ interes istoriografic, e drept, pare să se fi „bucurat” momentul „venirii” lui Carol de Hohenzollern-Sigmaringen la Tronul României. S-a și ajuns deja, pe seama respectivului moment, la o literatură ce lasă tot mai puțin loc „noutăților semnificative, de detalii” <ref id="1">1 Ioan Scurtu, Contribuții privind viața politică din România. Evoluția formei de guvernământ În istoria
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
ref>. Loc, desigur, mai este pentru interpretări, poate și din necesitatea de a le degaja de anumite „clișee ideologizante” ori de excesive și de aceea păguboase poziționări ale nu puținor istorici de partea ori contra sublinierii binevenirii „soluției Hohenzollern la Tronul României”, mai larg spus a soluției monarhice pentru statul român. După ce, În timpul lungii domnii a lui Carol I, discursul prevalent panegiric s-a menținut sub auspiciile „tribunei de 10 Mai”2, contribuțiile <ref id="2">2 Comentarii la Gh. I.
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
În Anuarul Institutului de Istorie și Arheologie „A. D. Xenopol”, Iași, XV, 1978, p. 456-463; v. și Vasile Russu, Studii de istorie modernă, ed. Gh. Cliveti și Silviu Claudiu Mihai, Bacău, 2008, p. 583-596. </ref> și de instalarea „prințului străin” pe tronul României, prinț descendent din ramura cadetă a dinastiei Prusiei. Momentul 1866, ce a urmat unui lanț de izbânzi interne și externe ale domniei lui Alexandru Ioan Cuza, a putut fi privit ca o abatere de la cursul firesc al realităților românești
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
specialiști de a vedea o atare temă Într-o accepțiune mai largă decât cea permisă din „proiectul construcției statului modern”, raportată fiind la mai toate ocaziile de „pretendenți” sau de „accedenți străini”, solicitați ori nu de „partide ale țării”, la tronurile Principatelor <ref id="19">19 Raoul V. Bossy, Candidați străini la tronurile românești, În Convorbiri literare, an LVIII, 1925, p. 838; apud Sorin Liviu Damean, Alegerea unui prinț străin pe tronul Principatelor Unite: premisele unei opțiuni, În Europa XXI, VII-VIII
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
decât cea permisă din „proiectul construcției statului modern”, raportată fiind la mai toate ocaziile de „pretendenți” sau de „accedenți străini”, solicitați ori nu de „partide ale țării”, la tronurile Principatelor <ref id="19">19 Raoul V. Bossy, Candidați străini la tronurile românești, În Convorbiri literare, an LVIII, 1925, p. 838; apud Sorin Liviu Damean, Alegerea unui prinț străin pe tronul Principatelor Unite: premisele unei opțiuni, În Europa XXI, VII-VIII, 1998-1999, Iași, p. 83 și urm.; Idem, Carol I al României, p.
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
străini”, solicitați ori nu de „partide ale țării”, la tronurile Principatelor <ref id="19">19 Raoul V. Bossy, Candidați străini la tronurile românești, În Convorbiri literare, an LVIII, 1925, p. 838; apud Sorin Liviu Damean, Alegerea unui prinț străin pe tronul Principatelor Unite: premisele unei opțiuni, În Europa XXI, VII-VIII, 1998-1999, Iași, p. 83 și urm.; Idem, Carol I al României, p. 25-38. </ref>. Se cuvine a fi admisă acea accepțiune indicativă de faptul că, peste orice „mofturi partidice”, cerința „prințului
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
mixtură de conotații princiare și republicane, precum În Proclamația de la Islaz, trădau realele „suferințe” ale titlurilor domnitorilor de la Iași și București. Iar În consecința „insuficiențelor suverane” din titlurile voievozilor ori domnilor s-a putut menține mereu Îngroșat „șirul pretendenților” la tronurile Moldovei și Valahiei, de unde și cronica „instabilitate politică internă a celor două mici entități statale, la cheremul ingerințelor străine”. Oportună sau constructivă rămânea, de aceea, considerarea „cerinței prințului străin” prin raportare strictă la „proiectul național”, incipient la 1821-1822 și definitivat
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
trecut, regimul de garanție colectivă avea să intre, ca și suzeranitatea otomană, Într-o tot mai evidentă contradicție cu veleitățile de independență ale românilor, veleități a căror reușită a fost „pusă În calendar” prin „venirea” lui Carol de Hohenzollern pe tronul României. Într-o țară total nouă pentru el, „străină” lui, la Început, „ca persoană”, principele, statuat În puterea Constituției de la 1866, s-a confruntat cu dificultăți naturale de adaptare, dar și cu tensiunile unei vieți politice Încă pe cale de a
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]
-
Legea privind proclamarea Regatului, În Monitorul Oficial, nr. 60, 15 martie 1881, p. 1809. În textul legii se menționa: „România ia titulatura de Regat. Domnitorul ei, Carol I, ia pentru sine și moștenitorii săi titlul de Rege al României. Moștenitorul Tronului va purta titlul de Principe Regal”. </ref>, atins dar nu mistuit de practici politicianiste sau de desfășurări populiste. Culminația constituirii Regatului României avea să fie atinsă, desigur, la momentul Încoronării din 10/22 mai 1881. Atunci, tensiunile politice s-au
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by GH. CLIVETI () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1246]