13,563 matches
-
Ne pună‐ n încăperea aceluiași... ; De‐ a pururea aproape vei fi de sânul... ... Mereu va plânge apa , noi vom dormi mereu.” Restul definițiilor: CRIPTOGRAMĂ SILABICĂ Pornind din caseta stânga‐ sus și urmând o anumită cale, aflați ce a scris Ion Creangă despre mama sa în „Amintiri din copilărie”. A e ra co pi mi șa ma mea lă de nu ma vre ri nă nă duc în ei pli ții, mi‐ a a me le, pe cât min te. 102 George Coșbuc
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
Cenuși pe care vântul le spulberă, cenuși.... antidotul fiind detașarea, viețuirea în sublimitatea poeziei: Surâs și puritate ! o, răsărit divin ! În cupe scânteiază câte-un imens rubin ! Fă dintr-un ram de santal o harpă să vibreze Și arde altă creangă, ca să ne parfumeze ! Deschiderea cosmică din Divina Comedia, având loc în viziunea mitologiei creștine, reflectată în tripticul Paradisul, Purgatoriul, Infernul adică de la haosul răului la armonia celestă, are drept ghid al suișului iubirea profană divinizată "che move il sole e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
plecarea ? Dar transfigurarea prin poezia absolută face să tacă vocile deznădejdii și ale tăgadei: Surâs și puritate! O, răsărit divin! În cupe scânteiază câte-un imens rubin! Fă dintr-un ram de santal o harfă să vibreze Și arde altă creangă, ca să ne parfumeze! Hafiz, de asemenea, deplânge vanitatea lucrurilor omenești: De la pahar la buze totu-i deșertăciune Și ale lumii jocuri sunt tot deșertăciune... A faptei noastră roadă e doar deșertăciune... Paharnici și prieteni sunt doar fantome vane... Un pumn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
pe o modestă bancă), efemeritatea obiectului în cădere și o falsă „veșnicie” născută la sat, banca de lemn și omul (aparent absent). Șerban Codrin 45Miracolul naturii rămâne mereu surprinzător, chiar când totul e în pragul pieirii: Teiul bătrân - pe singura creangă vie numai o floare Maria Tirenescu rămâne o maestră a discreției observației, a iscodirii faptelor mărunte, la limita inobservabilului. Corneliu Traian Atanasiu Leagăn de copil atârnat de-un ram de tei - mireasma florilor Câteva cuvinte: lejeritatea întreruperii unei situații puțin
COMENTARII LA POEME by Maria Tirenescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83883_a_85208]
-
trage din maimuță! Cum adică omul se trage din maimuță? întrebă Angelina, neîncrezătoare în ceea ce spunea George. Așa cum ai auzit! Omul a evoluat din maimuțe ca cele pe care le-ai văzut tu la grădina zoologică, cele care sar din creangă în creangă; și George se cățără într-un măr din apropierea sa și începu să sară din creangă în creangă și să strige ca o maimuță. Angelina îl privea uimită, nu îi venea să creadă nici ceea ce spunea vărul său, nici
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
maimuță! Cum adică omul se trage din maimuță? întrebă Angelina, neîncrezătoare în ceea ce spunea George. Așa cum ai auzit! Omul a evoluat din maimuțe ca cele pe care le-ai văzut tu la grădina zoologică, cele care sar din creangă în creangă; și George se cățără într-un măr din apropierea sa și începu să sară din creangă în creangă și să strige ca o maimuță. Angelina îl privea uimită, nu îi venea să creadă nici ceea ce spunea vărul său, nici modul în
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
Așa cum ai auzit! Omul a evoluat din maimuțe ca cele pe care le-ai văzut tu la grădina zoologică, cele care sar din creangă în creangă; și George se cățără într-un măr din apropierea sa și începu să sară din creangă în creangă și să strige ca o maimuță. Angelina îl privea uimită, nu îi venea să creadă nici ceea ce spunea vărul său, nici modul în care acesta se comporta. Acum ai priceput? o întrebă după ce coborî din măr. O să înveți
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
auzit! Omul a evoluat din maimuțe ca cele pe care le-ai văzut tu la grădina zoologică, cele care sar din creangă în creangă; și George se cățără într-un măr din apropierea sa și începu să sară din creangă în creangă și să strige ca o maimuță. Angelina îl privea uimită, nu îi venea să creadă nici ceea ce spunea vărul său, nici modul în care acesta se comporta. Acum ai priceput? o întrebă după ce coborî din măr. O să înveți și tu
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
Hai, veniți să vă dau huța! Îndată, vrăbiuțele gureșe și vesele se așezară pe crenguță lăsându-se purtate de legănarea sa mlădioasă, iar crenguța era veselă și plină de viață, cum nu fusese niciodată. Noapte magică Noapte târzie de toamnă. Crengile deja golașe, legănate de vânt, băteau în fereastra camerei în care dormea Ilenuța. În casă era liniște și pace, doar un murmur se auzea nedeslușit. Fetița se foi în pat, deschise ochii mari și privi de jur împrejurul odăii luminate sfios de
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
2011. Fără să-l raportez, neapărat, la antemergători. Arta merge Înainte. Ca și viața, nu?... Pe cît de senior, pe atît de plin de surprize rămîne marele nostru actor Radu Beligan! Recent am aflat că e rudă și cu ...Ion Creangă: bunica lui, presbitera Ecaterina Beligan era vară primară cu marele humuleștean! Iar mama actorului, Eufrosina Moscopol se nrudea, firește, cu celebrul solist Jean Moscopol! Dacă mai adăugăm că maestrul a cunoscut-o pe văduva lui Dürrenmatt În holul hotelului... Decebal
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
proprii... Ați Înțeles motivul invidiei? Păi dacă noi pe scenă spunem Partidului, nimeni nu se gîndește la primăvară; ei compuneau ceva despre primăvară și ca să se cînte & remunereze, Îi ziceau Partidului... Montînd, la Teatrul Valah, Ivan Turbincă (scenariul meu, după Creangă), mi-am amintit de un frumos titlu de carte a lui Alexa Visarion: Spectacolul ascuns. Căci Ivan al meu, teoretic, destinat copiilor, ascunde o montare antisovietică destul de străvezie! Nu Întîmplător, cînd l-am jucat la Vinița (Ucraina), a fost Întrerupt
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
lui Dumnezeu, s-au scandalizat iarăși de faptul că li se propune același impietant spectacol, pe bună dreptate : suntem În postul Paștelui, și cum or să apară Nichiperci și Belzebuți, pe scenă?! Încep să cred că păgînul ăsta de Ion Creangă, trebuie scos din manuale : căci nu doar Stan Pățitu’, ci și Dănilă Prepeleac, și Ivan Turbincă, conțin ...Ucigă-i Toaca! Plus că marele humuleștean creează probleme, periodic, Învățătoarelor pioase din toate colțurile țării! Propun ca-n perioada posturilor să nu
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
de piesa lui V.I. Popa Răzbunarea sufleurului, precum și de faptul că În seara premierei ieșene a Scrisorii pierdute, imediat după cea absolută, a jucat unul dintre rolurile principale ...sufleurul! (interpretul fiind bolnav). Eu Însumi prin’ 75, am văzut la Teatrul Creangă un spectacol (culmea, tot cu un text de V.I.Popa!), În care abia la final am aflat că un rol important fusese jucat, În seara premierei, de către sufleur! Mai e cunoscut faptul că unii actori nu intră-n scenă dacă
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
roman epistolar, scris Împreună cu doi umoriști excelenți, care se pretează mai bine. Și mai am multe schițe și foiletoane dramatizabile. Am Însă o bucurie care ține cam de 20 de ani: sunt jucate foarte des scenariile mele libere după Ion Creangă (unele, și În șapte teatre!). Revista ComunIQue: Cum vedeți Occidentul (de) astăzi? Ce mâine credeți că-și poate construi? Bogdan Ulmu: Mărturisesc că nu-s xenofob; apoi, văd Occidentul de azi confruntîndu-se cu aceleași probleme ca și noi. Doar că
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
tot nu reuși. Se sforță, și tot în zadar. Ceva greu o țintuia locului. Nu se mai putea desprinde. Încercă să se aplece, să vadă ce s-a întâmplat cu picioarele ei, dar nu reuși decât să se îndoaie puțin. Crengile din vârf foșniră speriate, ca bătute de un început de vijelie, atingând cutiile de pe șifonier. Se ridică un norișor de praf. Se privi iar în oglinda șifonierului. Mlădiul trunchi de până mai adineauri prinsese să se îngroașe. Blugii pocniră, sfâșiați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
vijelie, atingând cutiile de pe șifonier. Se ridică un norișor de praf. Se privi iar în oglinda șifonierului. Mlădiul trunchi de până mai adineauri prinsese să se îngroașe. Blugii pocniră, sfâșiați. Bluza crăpă și ea. Atârna ca o zdreanță pe o creangă întinsă în gol. - Doamne, ce se întâmplă, se gândi îngrozită. Ce m-a apucat? Simți cum picioarele-i se-nfig adânc în tavan, cum trec prin el, și degetele, preschimbate în lungi odgoane, cutreieră aerul încăperii de desubt, ating un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
gargară? Insul burtos care adusese tricolorele așteptase până ce Vandaxon le împărți tuturor revoluționarilor câte un steguleț. Apoi, ca și cum ar fi învârtit o imaginară manivelă deasupra sa, făcu câteva semne agitate cu mâna dreaptă și o zbughi drept în sus, printre crengile înaltului salcâm de la poarta prozatorului. Ca la un semn, becurile de pe stradă începură să lumineze. Inginerul dădu capul pe spate și rămăsese așa câteva clipe, încercând să vadă dacă nu cumva burtosul acela țâșnise de se cățărase pe vreo creangă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
crengile înaltului salcâm de la poarta prozatorului. Ca la un semn, becurile de pe stradă începură să lumineze. Inginerul dădu capul pe spate și rămăsese așa câteva clipe, încercând să vadă dacă nu cumva burtosul acela țâșnise de se cățărase pe vreo creangă a salcâmului și le făcea de-acolo semne teroriștilor cu vreo lanternă. Mai devreme, Dinescu sau Caramitru, sau altcineva, nu mai reținea cine, în vânzoleala care era, anunțase la televizor că s-ar putea să vină elicoptere cu teroriști care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
noi, pufni Tomnea. - Tot orașul mă știa de Magda nebuna de la Dunăre. M-au dus și la Wintris, câteva luni. Și-acolo te-am așteptat. Era parcă iarnă. Era un salcâm înalt în dreptul ferestrei și mă uitam toată ziua la crengile lui. Credeam că ai să apari, așa, ca un moroi, dintre crengile lui. Tot am așteptat... Până am uitat de tine. Nu părea că urmărește spusele ei. Privea doar întrebător în jur, când spre sălciile din dreapta lor, când spre mormanele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
M-au dus și la Wintris, câteva luni. Și-acolo te-am așteptat. Era parcă iarnă. Era un salcâm înalt în dreptul ferestrei și mă uitam toată ziua la crengile lui. Credeam că ai să apari, așa, ca un moroi, dintre crengile lui. Tot am așteptat... Până am uitat de tine. Nu părea că urmărește spusele ei. Privea doar întrebător în jur, când spre sălciile din dreapta lor, când spre mormanele de gunoaie, moloz și iarbă arsă din partea cealaltă. Ridică din umeri, nemulțumit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
ca mărul, Mi-oiu desface de-aur părul Să-ți astup cu dânsul gura. De mi-i da o sărutare, Nime-n lume n-a s-o știe, Căci va fi sub pălărie Ș-apoi cine treabă are! Când prin crengi s-a fi ivit Luna-n noaptea cea de vară, Mi-i ținea de subsuoară, Te-oi ținea de după gât. Pe cărare-n bolți de frunze, Apucând spre sat în vale, Ne-om da sărutări pe cale, Dulci ca florile ascunse
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
lin foșnească, Undoioasa apă sune! Dar nu vine... Singuratic În zadar suspin și sufăr Lângă lacul cel albastru Încărcat cu flori de nufăr. {EminescuOpI 75} DORINȚA Vino-n codru la izvorul Care tremură pe prund, Unde prispa cea de brazde Crengi plecate o ascund. Și în brațele-mi întinse Să alergi, pe piept să-mi cazi, Să-ți desprind din creștet vălul, Să-l ridic de pe obraz. Pe genunchii mei ședea-vei, Vom fi singuri-singurei, Iar în păr înfiorate Or să
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
și prin frunzele uscate Rânduri, rânduri trece-un freamăt, ce le scutură pe toate. De când codrul, dragul codru, troienindu-și frunza toată, Își deschide-a lui adâncuri, fața lunei să le bată, Tristă-i firea, iară vântul sperios v-o creangă farmă - Singuratece izvoare fac cu valurile larmă. Pe potica dinspre codri, cine oare se coboară? Un voinic cu ochi de vultur lunga vale o măsoară. Șapte ani de când plecat-ai, sburător cu negre plete, Ș-ai uitat de soarta mândrei
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
Cititorii cei de zodii și șăgalnicul Pepele. Iată craiul, socru mare, rezemat în jilț cu spată, El pe capu-i poartă mitră și-i cu barba pieptănată; Țapăn, drept, cu schiptru-n mână, șede-n perine de puf Și cu crengi îl apăr pagii de muscuțe și zăduf... Acum iată că din codru și Călin mirele iese, Care ține-n a lui mână mâna gingașei mirese. Îi foșnea uscat pe frunze poala lung-a albei rochii, Fața-i roșie ca mărul
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
A-nțelege n-o mai pot... Unde ești, copilărie, Cu pădurea ta cu tot? {EminescuOpI 112} PE ACEEAȘI ULICIOARĂ... Pe aceeași ulicioară Bate luna în ferești, Numai tu de după gratii Vecinic nu te mai ivești! Și aceiași pomi în floare Crengi întind peste zaplaz, Numai zilele trecute Nu le fac să fie azi. Altul este al tău suflet, Alții ochii tăi acum, Numai eu, rămas același, Bat mereu același drum. Ah, subțire și gingașă Tu pășeai încet, încet, Dulce îmi veneai
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]