13,179 matches
-
neatentă la cuvinte și gramatică ca de obicei, se referă la doctorul Isac și intenția lui de a publica studiul promis despre Eminescu. De ce s-a înfuriat doctorul Isac, iarăși nu se înțelege și, mai ales, pe cine are să compromită minciuna lui Scipione Bădescu: pe Scipione Bădescu însuși, pe Eminescu sau pe doctor (care făcea parte din consiliu, cum aflăm din alte scrisori)?! Importantă este precizarea că rănile poetului s-au închis definitiv. Rezultă că tratamentul local, prescris și de medicii
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
fie econom și să mă îngrijească ca o mamă. Doctorul Isac mi-a spus că societatea „Eminescu” iar a publicat că dă o reprezentație teatrală în folosul lui Mihai, oare ce să fac ca să-i stăpânesc să nu mai publice minciuni, ei care nu dau nici un franc lui Mihai...” Această societate i-a fost adusă lui Eminescu la Botoșani de către V.G.Morțun. Să se observe, în altă ordine de idei, că Hanrieta este mulțumită: fratele este econom, adică n a fost
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
cugetător”, cum ar zice Eminescu însuși, și trebuie luate în seamă. Este o ruptură, este ceva fabricat în privința posterității imediate a lui Eminescu, sunt fel de fel de „alte motive” pentru care publicul este „sedus” cu genialitatea lui Eminescu. Ideea minciunii pedagogice ne stă pe limbă, devine evident că în privința lui Eminescu se ascunde ceva. Acești ardeleni cu logica lor inflexibilă vor fi cei care-l vor obliga, în cele din urmă, pe Titu Maiorescu să predea manuscrisele eminesciene la Biblioteca
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
a sa: compromite tema și dacă cineva, cândva, o va relua cu informație și demonstrație nouă se va putea zice că nu vrea decât să calce pe urme bătute o dată în... nisip. Și de aceea sunt dornic să storc de minciuni sau rătăciri logice studiul acesta îndelung al lui Călin L. Cernăianu: pentru a rămâne din sutele de pagini înfoiate cele câteva zeci cu adevărat necesare; pentru a izola, adică, ce cred că trebuie înțeles și prețuit. Averea criticului Plonjez în mijlocul
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
tăcere Harietta care îl îngrijise pe poet, îl văzuse fugind din Botoșani, îl urmărea, iar în aceste zile se interesa insistent de fratele ei. Este de presupus, aș adăuga, că Harietta era cunoscută ca personaj în lumea lui Eminescu. Această minciună juridică rămâne de explicat. Este culpabilă, desigur, dar nu numai pentru Maiorescu ci și pentru I.L.Caragiale, de pildă, care știa chiar mai multe lucruri despre Harietta, chiar de la Mihai Eminescu. Rămâne, însă, de explicat în termeni juridici de ce acum
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
albit / De când noi ne-am despărțit, / Și vorbele le-am uitat / De când, bade, te-am lăsat."175 Paralelismul sinonimic fântână / apă bună / gheață și imaginile binare contrastante "Apă bună nu pot bea / Tulbure-i inima mea" sau " Am auzit o minciună / Că-n Suceava-i apa bună" desemnează trăirile contradictorii ca intermitențe subiective, anulate de liniaritatea inserțiilor explicative: "Am auzit o minciună: / Că-n Suceava-i apa bună, / Cin` bea pe loc se cunună. Hai, puică, ș-om bea și noi
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
bună / gheață și imaginile binare contrastante "Apă bună nu pot bea / Tulbure-i inima mea" sau " Am auzit o minciună / Că-n Suceava-i apa bună" desemnează trăirile contradictorii ca intermitențe subiective, anulate de liniaritatea inserțiilor explicative: "Am auzit o minciună: / Că-n Suceava-i apa bună, / Cin` bea pe loc se cunună. Hai, puică, ș-om bea și noi / Și ne-om lua amândoi.../ Du-te tu, bade, și-i bea, / Nu-mi trage nădejdea mea, / Că nădejdea de la mine
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
departe de casă pe elevii mai dotați și motivați. Iar insistența lui Wittgenstein de a i pune la treabă pe copiii leneși și neinteresați a dus la incidente. Ceea ce îl indigna pe învățător în comportarea unor copii erau cu deosebire minciuna și răutatea.56 Pierzându-și răbdarea, trecea uneori la corecții fizice. Incidentele de acest gen au culminat la Otterthal cu leșinul unui elev căruia Wittgenstein i-a dat o palmă. A fost înaintată o plângere la Poliție. Ceea ce s-a
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
subiectivă este cea a unei ființe care se comportă într-un anumit fel. Recunoașterea faptului că o anumită comportare poate ascunde ceea ce simțim sau transmite impresia că simțim ceea ce nu simțim nu schimbă lucrurile. O reușită totală și statornică în minciună și prefăcătorie nu este, de fapt, posibilă. Ceea ce simte o ființă omenească se exprimă în ansamblul comportării sale verbale și nonverbale. Iar fiecare dintre noi a învățat să identifice senzații, sentimente sau gânduri în comportarea semenilor. Impresia familiară că „știu
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
domeniul comunicării nonverbale o realizează DePaulo și Friedman (1998)20 pentru a ilustra influența rezultatelor cercetărilor asupra dezvoltării psihologiei contemporane: • perceperea persoanei și judecarea personalității acesteia pe baza parametrilor nonverbali; • aspecte nonverbale în prezentarea de sine; • studiul înșelătoriei și detectării minciunii; • influența socială și manipularea cu ajutorul comunicării nonverbale; • aspecte nonverbale implicate în interacțiunile interpersonale; • elemente nonverbale în atracția interpersonală; • rolul nonverbalului în comunicarea expectanțelor (de către judecători, doctori și profesori); • studii și cercetări ale influenței media și profesorului prin intermediul comportamentului nonverbal. Grație
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
un stil vestimentar imoral și neîngrijit sau elegant și asortat. Maniera de exprimare corporală și rapiditatea realizării unor gesturi se schimbă în raport cu vârsta. În acest sens, Allan Pease ne oferă următorul exemplu: un copil de cinci ani care spune o minciună părinților își acoperă gura cu o mână sau cu amândouă. Acest gest se remarcă de-a lungul vieții individului, modificându-se doar viteza aplicării lui. Un adolescent care minte va ridica și el mâna la gură ca și copilul de
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
gîndirii, a existenței ........................................................... 112 Importanța motivației: interes, curiozitate - indiferență, pasivitate, blazare ..................... 117 Dimensiunea morală și estetică: Caracter, morală, virtute - viciu, imoralitate .............................................................. 119 Binele și răul; bunătatea - răutatea ........................................................................... 127 Arta de a trăi, de a reuși În viață ............................................................................... 136 Adevăr și minciună; conduita duplicitară. Sinceritate, onestitate - ipocrizie, viclenie ...... 146 Suferința - factor de remodelare spirituală ......................................................... 154 Conduita demnității sau a bunului - simț .............................................................. 157 Competența morală a conștiinței, a eului spiritual .......................................................... 161 Sănătate și boală. Somă și psihic. Alienarea condiției umane (depresia, anxietatea - aspecte
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
În legătură cu respectiva persoană. * „Cuvîntul aparține pe jumătate celui care-l rostește, pe jumătate celui care-l ascultă.” (Mch. de Montaigne) Mihai Eminescu exprimă În termeni sugestivi această coparticipare, În egală măsură, a interlocutorilor În actul comunicării, atunci cînd a spus: „Minciuna nu merge În lume prin cel ce a născocit-o, ci prin cel care o crede”. * „CÎnd vreau să citesc o carte o scriu eu.” (Benjamin Disareli) Este vorba, poate de teama orgolioasă că „rațiunea” altuia ar putea să te
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
În starea de grație” (Lucian Blaga). * Sentimentul de „gelozie” excelează printr-o creativitate negativă: „Stă În firea gelosului să i se pară Înalte și neasemuite toate faptele rivalilor săi” (M. de Cervantes); „CÎt de grabnic, de ușor/pentru cei geloși, minciuna/ține loc de adevăr” (Caldéron De La Barca). * „CÎți oameni n-ar fi iubit niciodată, dacă nu ar fi auzit să se vorbească despre dragoste.” (La Rochefoucauld) Poate de aceea În timpurile mai Îndepărtate „dragostea” a cunoscut expresii mai firești comparativ
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
nu merită trăită.” (Platon) Desigur, nu doar pentru faptul că „interogația” ne lărgește și aprofundează „cunoașterea”, ci și pentru că ne creează posibilitatea de a ne descoperi Eul autentic. Mai mult chiar, ne ajută să diferențiem tot mai bine adevărul de minciună, binele de rău, onestitatea de ipocrizie etc. și pe această bază a cunoașterii reale a valorilor și a nonvalorilor să ne edificăm o personalitate morală. * „Făurește-ți vise nobile, căci vei ajunge ceea ce visezi.” (James Allen) Se pare că, Într-
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
pentru ca nu cumva unul să-l compromită pe celălalt” (A. Schopenhauer). Trebuie evitată, prin urmare, tendința unora de a se dedica exclusiv unor planuri de viitor, neglijînd prezentul, sau a altora de a se abandona regretului pentru trecut. Adevăr și minciună; conduita duplicitară. Sinceritate, onestitate - ipocrizie, viclenie „Adevărul vă va face liberi.” („Biblia”) Doar „adevărul” ne eliberează de prejudecăți și ne ajută să ne configurăm un sens al dezvoltării sufletești, Înțeles ca o dorință de obținere a unei interiorități tot mai
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
ceea ce vor ei să știe. Situația aceasta poate fi exemplificată cu psihologia „Înfumuratului”, care va măsura valoarea lucrurilor și a situațiilor nu prin ele Însele, ci după gradul orgoliului și al invidiei personale. * „Este iertat să se spună și o minciună cînd e În joc viața.” (Pisander) O concesie asemănătoare propune și Menander: „Mai bine să se spună o minciună, decît un adevăr rău”. Firește că e preferabil un rău mai mic, unuia mare. Iată o situație concretă pusă de filosoful
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
a situațiilor nu prin ele Însele, ci după gradul orgoliului și al invidiei personale. * „Este iertat să se spună și o minciună cînd e În joc viața.” (Pisander) O concesie asemănătoare propune și Menander: „Mai bine să se spună o minciună, decît un adevăr rău”. Firește că e preferabil un rău mai mic, unuia mare. Iată o situație concretă pusă de filosoful grec Xenofan sub forma unei Întrebări: „Dacă cineva, atunci cînd fiul său are nevoie de o doctorie și nu
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
Iată o situație concretă pusă de filosoful grec Xenofan sub forma unei Întrebări: „Dacă cineva, atunci cînd fiul său are nevoie de o doctorie și nu vrea s-o ia, Îl Înșală dîndu-i medicamentul drept mîncare, și dacă Întrebuințînd astfel minciuna Îl face sănătos, cum trebuie socotită această Înșelăciune?”. Se știe că stratagema despre care vorbea Xenofan este folosită, astăzi, frecvent de către medici, atunci cînd recurg la procedeul „placebo”. * „Merit fără reușită există, dar nu și reușită fără merit.” (La Rochefoucauld
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
de la rosturile ei firești. Asupra acestui aspect de nesinceritate din manifestările „lăudărosului”, atrage atenția și N. Iorga: „Cei mai mulți evlavioși au un Dumnezeu de buzunar, pe care-l curăță la zile fixe, care se cheamă sărbători”. * „Ce vrei să-ți spun? Minciuni agreabile sau adevăruri dure? Alege.” (Euripide) Ne-ar fi, desigur, ușor să alegem, dacă n-ar sta la pîndă sentimentul rușinii...Adevărul este totuși că În ființa umană se manifestă o nevoie de sinceritate: „În fiecare convorbire sinceră este o
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
ființa umană se manifestă o nevoie de sinceritate: „În fiecare convorbire sinceră este o fărîmă de adevăr” (Wladyslaw Loranc). * „Nu că m-ai mințit, ci faptul că nu te mai cred m-a cutremurat.” (Fr. Nietzsche) Bineînțeles, că nu atît minciuna În sine ne supără, cît faptul că cineva anume ne-a deziluzionat, făcîndu-ne să ne pierdem Încrederea În el. * „Graiul i-a fost dat omului ca să-și ascundă gîndirea.” (Talleyrand) Desigur, specificul activității sale de diplomat l-a făcut pe
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
dorința de a Înșela. * „Tăgăduiește ce ai văzut că nu e, nu ceea ce n-ai văzut că este.” (N. Iorga) Majoritatea celor care critică și-au descoperit vocația nu atît prin talentul lor, cît mai ales prin invidiile lor... * „Cu minciuna poți prînzi, dar nu și cina.” (Anton Pann) Pentru că, spune un proverb românesc: „Minciuna are picioare scurte”. * „Să afli ceea ce gîndesc oamenii, nu ce spun.” (M. Anderson) Avertismentul este foarte important chiar și În raport cu noi Înșine: „SÎntem niște făpturi atît
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
ai văzut că este.” (N. Iorga) Majoritatea celor care critică și-au descoperit vocația nu atît prin talentul lor, cît mai ales prin invidiile lor... * „Cu minciuna poți prînzi, dar nu și cina.” (Anton Pann) Pentru că, spune un proverb românesc: „Minciuna are picioare scurte”. * „Să afli ceea ce gîndesc oamenii, nu ce spun.” (M. Anderson) Avertismentul este foarte important chiar și În raport cu noi Înșine: „SÎntem niște făpturi atît de schimbătoare, Încît ajungem să trăim cu adevărat pînă și simțămintele pe care le
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
intenții derutante, care lasă la Început impresia unor acțiuni generoase. * „Poți să fii mincinos, dar să nu fii niciodată fățarnic.” (Doamna du Deffard) Noi credem totuși că aceste două atitudini se presupun reciproc, fiind complementare. Doar În următoarele două situații „minciuna” nu presupune „fățărnicia”: În copilărie, cînd minciuna ia mai mult un aspect de joc, copilul neavînd conștiința clară a implicațiilor, a consecințelor pe care le-ar putea avea ascunderea unui adevăr; atunci cînd minciuna are aspect altruist, urmărind să protejeze
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
unor acțiuni generoase. * „Poți să fii mincinos, dar să nu fii niciodată fățarnic.” (Doamna du Deffard) Noi credem totuși că aceste două atitudini se presupun reciproc, fiind complementare. Doar În următoarele două situații „minciuna” nu presupune „fățărnicia”: În copilărie, cînd minciuna ia mai mult un aspect de joc, copilul neavînd conștiința clară a implicațiilor, a consecințelor pe care le-ar putea avea ascunderea unui adevăr; atunci cînd minciuna are aspect altruist, urmărind să protejeze vanitatea altuia, să-i creeze o stare
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]