12,407 matches
-
rol în viața lui Marcus Aurelius; cel mult stoicismul lui l-a devalorizat. Așa cum marii clasiciști au demonstrat în timp ce Yourcenar făcea cercetări și își scria cartea, și așa cum însăși Yourcenar a intuit într-un fel fără să-i citească, singurătatea omenirii era mai degrabă încurajată decât domolită de Eros. Pentru Yourcenar, Hadrian nu a fost numai un împărat mai mare decât Aurelius, în parte fiindcă fusese în stare să-l iubească pe Antinous; dar dragostea tânărului îl și înviorase pe împărat
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
care apare și în cronica de familie. În acest din urmă text, traducătoarea, Angela Cismaș, a putut observa deschiderea genealogică, marcată prin detașarea de spiritul polemic și deopotrivă de tonul hagiografic, cât și prin atitudinea de participare la ansamblul dramei omenirii, urmărite de-a lungul veacurilor și mileniilor În cel mai autobiografic volum al trilogiei, Ce? Eternitatea, Geo Vasile vedea mai apoi aceeași dublă poziționare față de tatăl memorialistei, iubit dar zugrăvit fără indulgență 9. Până și scurtele nuvele orientale vehiculează, după
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
etos”. (op. cit., p. 146). Mihai Ralea, la rândul său, critică sociologia psihanalitică pentru faptul că acesta încearcă să explice fenomenele sociale prin „psihologia individuală”. Spre deosebire de S. Freud, care se dovedește a fi un pesimist atunci când abordează problema viitorului cultural al omenirii, sau al destinului omului individual, pe care-l vede imperfeectibil și condamnat unei continue suferințe. M. Ralea, deși nu ignoră rolul determinărilor naturale, manifestă încredere în puterile „transformatoare” ale civilizației, în posibilitățile creatoare ale omului, care reușește nu numai să
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
secolulal XVIII-lea. Succesul lor a fost limitat, așa cum s-a întâmplat și cu numeroasele inițiative constituționale din secolul XX, o perioadă în care au ajuns la putere unii dintre cei mai nemiloși conducători pe care i-a cunoscut vreodată omenirea. Astfel, conducerea a fost deseori compromisă, iar analizele au vizat în primul rând reducerea puterii liderilor, iar nu stimularea aspectelor ei pozitive. În același timp, rolul relativ al conducătorilor și al mediului în care au apărut s-a dovedit dificil
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
1978: 5). La prima vedere pare corect să afirmăm că mulți conducători probabil majoritatea nu sunt foarte influenți, deoarece par să depună puține eforturi pentru a schimba cursul evenimentelor, în timp ce alții sunt "vedete" care, cel puțin aparent, influențează profund destinul omenirii. Așadar trebuie făcută o distincție între cei care sunt și cei care nu sunt lideri: aceasta înseamnă că trebuie să dăm mai întâi o definiție a conducerii. Trebuie să distingem între lideri și deținătorii de funcții: conducerea nu se obține
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
ardoarea rugăciunii sau conștiința nimicniciei și a zădărniciei, dar nici îndoiala ori revolta, atitudini mai moderne, dar bine temperate, chiar anulate de credința nestrămutată în "Cel Atotputernic,/ Cel Prea Înalt, Cel ce șade în ceruri,/ Unicul mântuitor și protector al Omenirii". Așezată sub semnul lui vanitas vanitatum..., cartea configurează așadar portretul unui om căruia "nimic din ce e omenesc nu-mi e străin", "ni ange, ni bête", ci construit din proporții variabile din ambele; un om care își declară când superbia
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
uvertură, textul propriu-zis se articulează în jurul simbolicii florii Nebuniei, emblemă identificatoare a celor aleși. Ea le-ar facilita accesul spre înțelepciunea supremă, unificând cele două mari solitudini: " Din pieptul plin de înalt al cerului,/ răsare timid în fiecare primăvară a omenirii,/ sfânta floare a Nebuniei.// Singurătatea divină și singurătatea umană,/ două ecuații descriind aceeași căutare". Mai sunt încă urme ale mai vechiului "Legământ scris la masa apocalipsei și a depresiei" și în Pe țărmul nebuniei tale. Sau ecouri ale suferinței care
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
rămas decât grosolănia, raptul/ și rata la apartament sau la mașină.// Destul acum; scârbit de toate cele/ (chiar și de moarte'mi este numai silă)/ eu împletesc cununi de imortele// pentru o ipotetică copilă./ Dar vai, ce catastrofice belele/ adastă omenirea imbecilă!". Sau rama tulburătoarei confesiuni care îi anticipează destinul biologic: Poți să-ți spun că sunt sănătos, deși am reumă,/ podagră, precum și un mic cancer./ Fac necontenite progrese în domeniul/ atât de labil, de alunecos și riscant/ al poeziei. Am
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
lăcaș al milosteniei, al libertății, al iubirii, din care va străluci o lumină salvatoare și dătătoare de viață. Se pot încerca lucruri extraordinare, și faptele pot fi pilde mărețe pentru ceilalți. O familie astfel orînduită și procedînd astfel poate însufleți omenirea întreagă. Și atunci această asociație va fi capabilă, în numele binelui, să combată asociația funestă a cărei victimă sînt eu și, care, poate, vreme de un secol și jumătate nu va pierde din marea ei putere. Atunci apropiații mei vor putea
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
relele fizice (epidemii, diformități) sînt opera civilizației Că așa-numitele catastrofe naturale (avalanșe, alunecări, inundații, secete) sînt consecința prejudiciilor aduse de om naturii... Că omul nu are nici instincte bune, nici instincte rele, că doar satisface sau contrariază instinctele Că omenirea caută fericirea, adică armonia Că armonia omenirii sălășluiește în natură. Natură și cultură: se va remarca, desigur, cît de puternic se impune în tema în discuție schema tradițională a opoziției lor. În acest caz nu e vorba totuși decît de
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
Că așa-numitele catastrofe naturale (avalanșe, alunecări, inundații, secete) sînt consecința prejudiciilor aduse de om naturii... Că omul nu are nici instincte bune, nici instincte rele, că doar satisface sau contrariază instinctele Că omenirea caută fericirea, adică armonia Că armonia omenirii sălășluiește în natură. Natură și cultură: se va remarca, desigur, cît de puternic se impune în tema în discuție schema tradițională a opoziției lor. În acest caz nu e vorba totuși decît de imagini diversificate, fluide, cu conținut strict politic
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
american John Atkins, carte publicată în Franța în 195867. Pe Pămînt, s-au succedat războaiele mondiale între marile imperii, apoi a venit lupta cu extraterestrii și, în sfîrșit, cucerirea planetei Marte. După o agitație atît de mare, după atîtea conflicte, omenirea s-a văzut aruncată înapoi pe globul unde își avea originea, fiind epuizată, cumplit decimată, cu aparatul tehnico-științifîc distrus. Totuși, un grup de supraviețuitori s-a adunat în valea Nilului. Societatea pe care au reconstruit-o este unică, omogenă, condusă
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
dincolo de bisericile existente, la Divinitate, la Sacru, atîtor Temple li se pune temelia! "încă din copilăria sa, mai spune Michelet, omul să înțeleagă că în Patria sa trăiește însuși Domnul." "Noi venim să proclamăm, profetizează primii saintsimonieni, viitorul religios al omenirii, să sperăm că religia viitorului va fi măreață, mai puternică decît cea a trecutului [...]; că religia nu numai că va domina politicul, ci că politicul va fi în întregul său o instituție religioasă." Nu e cazul să continuăm cu astfel
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
privește, vom refuza demersul interpretativ cel mai tentant, cel mai patetic, în aparență cel mai promițător, acela care stabilește filiații, asimilări, echivalențe sau referințe între manifestările imaginarului politic din vremea noastră și asimilarea îndelungată a marilor construcții mitice din istoria omenirii. De pildă, trebuie oare să vedem în ansamblul, în complexul mitic la care se referă acest eseu, un fond religios comun societăților indo-europene, fiind doar una din manifestările ce țin de istorie? E adevărat că acea concepție trinitară a ordinii
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
a da o nouă direcție educației, mai potrivită naturii copilului. Ideea era exprimată însă de un pedagog care nu nesocotea exigențele vieții sociale. 6 REORGANIZAREA ÎNVĂȚĂMÎNTULUI ÎN PERIOADA INTERBELICĂ Îndată după încheierea celui mai distrugător război pe care-l cunoscuse omenirea pînă atunci, în timp ce popoarele își vindecau rănile și visau la o viață pașnică, statele își îndreptau atenția spre școală, cu un interes sporit față de perioada anterioară. Le obligau la această atitudine mai ales cerințele dezvoltării economiei distruse de război și
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
poate deveni un instrument a cărui orientare și eficiență depind de forțele social-politice care îl întrebuințează. 7 DEZVOLTAREA MIȘCĂRII "EDUCAȚIA NOUĂ". CRITICI 7.1. Școala activă Imediat după primul război mondial, ideile educației noi au cunoscut o largă răspîndire. Dacă omenirea își căuta salvarea în școală, aceasta, la rîndul ei, căuta un nou sistem de educație, care să corespundă noilor aspirații umane. Atitudinea plină de grijă față de copil, față de trebuințele lui, constituirea unui nou tip de relații între educator și elevi
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
teoriei educației. În mod special, R. Steiner s-a ocupat de problemele educației într-o serie de 14 conferințe, ținute în 1919, la Dornach (Elveția), și publicate în volumul Înnoirea artei pedagogico-didactice prin știința spirituală (11). În evoluția istorică a omenirii, Steiner constată o stare de permanentă decădere; omul este chemat, crede el, ca prin forță proprie să transforme decăderea într-un urcuș: "Devenirea culturală istorică amenință în mod constant să se îmbolnăvească. Omul trebuie, prin învățămîntul lui, prin activitatea lui
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
este susținut în concepția lui Steiner de conștientizarea reîncarnării, pentru că viața spune el are sens numai dacă putem reveni, numai dacă putem aplica experiența dobîndită în alte vieți. Menirea antroposofiei este tocmai aceea de a cultiva certitudinea în privința reîncarnării: Dacă omenirea vrea să evite dezastrul, răspîndirea acestei învățături ar trebui să se facă mult mai rapid. Iar pentru asta, ea trebuie întipărită în sufletul copiilor" (12, p. 76). Pe această cale li s-ar cultiva sentimentul de responsabilitate pentru propriul lor
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
a pus în aplicare ideile "socialismului științific", idei elaborate de Marx și Engels în secolul al XIX-lea. Potrivit teoriei marxiste, "motorul" evoluției societății îl constituie lupta de clasă; pe parcursul formațiunilor social-economice întemeiate pe "clase antagoniste" (sclavagism, feudalism și capitalism), omenirea a cunoscut o necontenită luptă între clasele dominate și clasele dominante. Statul însuși, în aceste formațiuni, este un instrument utilizat de clasa dominantă pentru asuprirea claselor dominate. În aceste condiții, educația însăși are un caracter de clasă. Potrivit teoriei marxiste
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
se poată forma gîndirea economică și să se facă din el un om capabil să recepteze valorile spirituale și materiale ale epocii, să se adapteze civilizației. Dacă satul, care formează cea mai mare parte din umanitate, este înapoiat, și restul omenirii va fi ținut locului" (43, p. 18). Ridicarea satului urma să se realizeze prin cultură, dar "o cultură adevărată, verificată", nu una rămasă la stadiul folcloric. Sociologia și pedagogia satului constituie "un moment important al procesului de îmbinare a cercetărilor
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
viața de adult prin muncă. Activitatea manuală stă atît la baza cunoașterii lumii, cît și a dezvoltării intelectuale și morale a oamenilor. Întrucît astfel de generalizări privind educația s-au obținut prin cercetări etnografice, S. Mehedinți vede în etnografie pedagogia omenirii. Una din ideile fundamentale pe care etnografia o furnizează pedagogiei este aceea referitoare la caracterul educativ al muncii și al tradițiilor. Tot etnografia l-a condus pe Mehedinți la concluzia discutabilă în unele privințe că națiunea este o comunitate etnică
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
organizării unei cooperări eficiente în domeniul educației. Cheltuielile pentru înarmare, războaiele purtate pe multe meridiane au redus nu numai șansele dezvoltării unei largi colaborări între state în domeniul educației, ci și investițiile în general destinate dezvoltării ființei umane. Este adevărat, omenirea are nevoie de masive investiții și în alte domenii: eradicarea șomajului, a foametei, apărarea sănătății oamenilor etc. Fără a determina dezvoltarea socială, educația este un factor de prim ordin al devenirii, ea pregătind oamenii pentru schimbare, pentru perspectivele, dar și
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
dintre slăbiciunile educației din epoca noastră, slăbiciuni interpretate însă de pe poziții rousseauist-anarhice și exprimate, uneori, în termeni împrumutați din literatura marxistă. Illich face parte din acea categorie de teoreticieni care, ca și J.-J. Rousseau, văd "epoca de aur" a omenirii în trecutul îndepărtat al societății. Nu întîmplător vrea el să înlocuiască mitul lui Prometeu "cel ce privește înainte" și care, potrivit legendei, a stimulat apariția lui homo faber cu mitul fratelui acestuia, Epimeteu "cel ce privește în urma lui" (1, pp.
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
de esențialisrn, atunci în plin avînt. Inspirat de lucrarea lui J. Dewey Reconstruction în Philosophy THEODORE BRAMELD denumește noua direcție pedagogică reconstrucționism, pentru că își propunea o reconstrucție "radicală" a lumii prin realizarea tuturor valorilor la care a aspirat și aspiră omenirea. În lucrarea sa, Education for Emerginy Age (Educația pentru epoca viitoare), 1961, Th. Brameld critică progresivismul pentru că, deși susține ideea mișcării sociale, nu se interesează de direcția acesteia; totodată, el preciza că reconstrucționismul oferă tocmai ceea ce lipsește progresivismului: un ideal
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
se interesează de direcția acesteia; totodată, el preciza că reconstrucționismul oferă tocmai ceea ce lipsește progresivismului: un ideal social, o perspectivă capabilă să mobilizeze tînăra generație. În elaborarea teoriei reconstrucționismului, Brameld consideră că trebuie să se pornească de la două realități: a) omenirea se află într-o perioadă de criză, întrucît dispune de forțe potențiale de autodistrugere; b) sîntem contemporanii unei revoluții a științelor comportamentale, a acelei științe în centrul căreia se află omul și problemele sale. În consecință, este necesară o educație
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]