13,153 matches
-
o creatură mică și prăpădită, aflasem cum o cheamă, dar nu știam pe unde stă, porneam la drum, coteam la dreapta sau la stânga, mă conducea un fel de luminozitate, când o întâlneam, nu-i spuneam o vorbă, abia dacă o salutam. Totul pornise de la niște bețe de chibrituri stinse aruncate într-o sobă fără foc, n-am să insist; apoi dădeam întâlnire celor pe care i-aș numi „prinții balcanici“ și ei treceau convinși că se duc la parade, mișcându-se
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
baston cu măciulie de argint, era foarte distins, pe scaunul de lângă el stătea un băiețaș în costum alb cu guler de dantelă, consumau ceva cu frișca... „Ăștia da oameni !“, îmi ziceam și le zâmbeam prin geam, le făceam bezele, îi salutam cu mâna la chipiu, le strigam : „Pupi !“, ei păreau surprinși, făceau ochii mari, nu mă cunoșteau, cum să mă cunoască ? Mă uitam la domnul acela bătrân și mă gândeam : „Câtă diferență între redingota lui și cămășoiul lui Dragoș...“. Dar Dragoș
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
Își îmbrăcase vestonul, își luase capela și geanta din cuier. Lui Constantin i se păru o clipă că nu mai avea baionetă. „Poate a pus-o în geantă“, se gândi el. Roșcatul se întoarse spre Lilly. „Am onoarea să vă salut“, îi spuse el. „Afară cu voi, nenorociților !...“, le strigă ea. Au ieșit împreună. În stradă, roșcatul i-a spus că se numește Semiaza D. Vasile, că e din Zalău și că ar bea o bere. Constantin abia îl auzea. Se
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
căuta să se apere cel care mă îmbrâncise. „E beat sau nebun. Abia l-am atins. Și-a pierdut echilibrul. Nu vă uitați la el ? E ditamai vlăjganul...“ De fapt, aș fi putut foarte ușor să mă ridic, să-i salut cu toată stima și s-o întind spre casă, dar era bine acolo, pe asfalt, cu ochii închiși. Jucam un joc plăcut : între imaginarul imaginat și imaginarul trăit mă încerca nostalgia unui paradis posibil. Îl regăseam în două ipostaze, pierdute
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
sclipea stins, ca o lumină de candelă deasupra unui mort, stârnind în cei din preajmă, odată cu mediocra satisfacție că ei sunt normali, o intensă melancolie. Când a dat cu ochii de mine, omul mi-a zâmbit blând și m-a salutat ridicând un deget. L-am salutat și eu, tot cu un deget, și am sărit din tramvai. Ajunsesem acasă, în Piața Romană. * La Québec, Yvon Yva, aflat la bordul unui helicopter, a reușit să adoarmă în 30 de secunde 15
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
candelă deasupra unui mort, stârnind în cei din preajmă, odată cu mediocra satisfacție că ei sunt normali, o intensă melancolie. Când a dat cu ochii de mine, omul mi-a zâmbit blând și m-a salutat ridicând un deget. L-am salutat și eu, tot cu un deget, și am sărit din tramvai. Ajunsesem acasă, în Piața Romană. * La Québec, Yvon Yva, aflat la bordul unui helicopter, a reușit să adoarmă în 30 de secunde 15 persoane instalate în incinta Centrului Muni
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
de cauciuc. Omul târa după el un cărucior metalic ticsit de ierburi și de buruieni bine îndesate. Trăgea din greu, gâfâind, mergea pieziș pe pantă, mă temeam să nu se prăvălească. Ajuns în dreptul meu, omul s-a oprit, m-a salutat, a proptit cu doi bulgări mai uscați roțile căruciorului și s-a așezat să fumeze o țigară. „Parcă te-aș cunoaște de undeva“, m-a iscodit el după ce a tras un fum, două. „N-aș crede“, i-am răspuns. „Nu
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
după alta apoi simți nevoia să iese din casă. Fără să se gândească, nici măcar o clipă că o va întâlni pe Angela, el intră în cofetărie. Acolo dădu cu ochii de Angela care stătea la masă cu Eva. El o salută printro ușoară plecăciune a capului și se opri în fața tejghelei privind marfa expusă pe rafturi. Eva intrând după tejghea îl servește zâmbindu-i radioasă, cu o cafea mică și un pachet de țigări Snagov. Radu se așeză la o
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
sufletească, insuflate de pitorescul și blândul peisaj tomnatic. în jurul orei opt fusese chemat la director. Mergând pe hol spre biroul directorului, emoțiile pe care deși dorea să și le țină în frâu, creșteau cu fiecare pas. Intrând în birou, el salută cu capul plecat, rămânând lăngâ ușă. Directorul, văzându-l atât de timid, zise: -Și cum e Radu? -Bine, răspunde Radu cu vocea scăzută. -Altă dată să fii mai atent! -Sigur, vă promit! și emoția i se simți în voce. în
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
e Radu? -Bine, răspunde Radu cu vocea scăzută. -Altă dată să fii mai atent! -Sigur, vă promit! și emoția i se simți în voce. în sala de mese a cantinei, Radu o întâlni din nou pe Angela pe care o salută fără s-o privească. Pentru că era zi de salariu, el se apropiase de ea zicându-i: -Angela, te rog să primești banii pentru pantofi. Angela luă banii și pleacă fără să-i zică nimic. Radu se bucură că-i primise
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
ducă pe fratele ei acasă, fiind amețit de băutură. Atunci Radu făcu un gest larg cu mâinile, ridicând din umeri, ațintindu-și ochii spre Andrei și Livia. în cele din urmă Radu ieși din sală, împreună cu Angela și fratele ei, salutându-i zâmbind pe Andrei și Livia. în drum spre casă Angela încercă de mai multe ori să-și ia fratele de braț, care mergea pe trei cărări. Dar acesta se trăgea de fiecare dată din mâna ei. Când au ajuns
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
care el se afla. Andrei îl sfătui pe Radu, de la care aflase cele petrecute între el și Angela, să se poarte cu ea ca și până acum, văzându-l mereu încruntat și furios atunci când o vedea. Radu, ascultându-l, o salută pe Angela într-o zi, întâlnind-o pe stradă. Ea se opri în fața lui cu un zâmbet trist și ochii umezi, probabil lăcrimase înainte de a ajunge în fața lui. -Angela, trebuie să-mi cumpăr un pulovăr și ceva pentru părinții mei
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
ea stătea probabil așteptând pe cineva. Părea supărată. "Ce tablou trist", gândi Radu văzând-o astfel. înainte de a încetini viteza cu care cobora pe pantă, pentru a o întreba dacă s-a întâmplat ceva, văzu capota mașinii ridicată. După ce o salută, cu o ușoară plecăciune și emoție în glas întrebă: - S-a întâmplat ceva cu mașina? -Da, mi s-a oprit motorul. Radu, care avea carnet de conducere încă din timpul studenției și anumite cunoștiințe în ceea ce privește tehnica autovehicolelor
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
care se amesteca în fumul de țigară, ce plutea în valuri deasupra clienților. Radu își sorbea cafeaua fără să fumeze deși își scoase pachetul de țigări pe masă. Pe lângă el un tânăr însoțit de o tânără au trecut pe lângă tejghea salutându-l. Când el își ridică capul privindu-i acum pe cei doi care erau cu spatele spre el, nu-i recunoscu. întorcându-se de la tejghea cu bere și cafea, cei doi se așezară la masă cu Radu, tânărul strângându-i
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
mult, curiozitatea ei creștea. Deodată îl zări pe Radu cu Ramona, care băteau din picioare din cauza gerului ce se instalase de câteva zile. Fața ei deveni purpurie și schimonosită în același timp. Apropiindu-se de ei fără să-i salute, ea întrebă: -Unde călătoresc domnii? -Așteptăm pe cineva, răspunse Ramona șovăielnic observând vădita enervare de pe chipul ei. Radu, destul de degajat, privi rece și indiferent. Pentru a o scoate pe Ramona din încurcătură, interveni: -Ai să ajungi cam târziu pentru această
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
lui îl va urmări toată viața, zise Ramona, cu capul plecat. -Eu i-am cunoscut când i-am văzut în gară, am vorbit cu ei când au venit prima dată în vizită la voi. -Am observat ceva, după cum v-ați salutat. După această discuție amândoi priveau în gol ca apoi să se privească în ochi, parcă același gând îi stăpânea. -Ce-o fi având Angela cu tine, părea sufocată de nervi. -Nu știu și nici nu mă interesează. Acum Radu se înroși
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
bilanțul zilei de lucru, într-o perioadă de muncă mai lejeră. La un moment dat intră Angela Ulmeanu, pășind trufașă spre Radu, care-și fuma liniștit țigara sorbind din cafeaua călduță. Ea se așeză la masă lângă el, fără săl salute. -Un foc domnule inginer?, zâmbi ea ironic. Radu îi întinse bricheta fără să o privească. -Cum îți mai merge? -Nu ca și ție, răspunse Radu, sobru, cu ochii spre fereastră. -Te invit la petrecerea de 8 martie! -Altcineva ți-a
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
din frumoasele zile al începutului de mai când soarele scăpăra spre asfințit, Ramona Plopeanu ieși din curtea școlii pentru a se duce la magazin săși cumpere o pereche de sandale. în magazin printre puținii clienți era și Eva, care o salută apropiindu-se de ea, lucru neobișnuit. Ele se cunoșteau dar nu se salutau, Ramona intrând foarte rar în cofetărie. -Astăzi a fost o vreme frumoasă, zise Eva zâmbind cu blândețe. -Da, se aproprie vara doamna Eva, zâmbindu-i și Ramona
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
Plopeanu ieși din curtea școlii pentru a se duce la magazin săși cumpere o pereche de sandale. în magazin printre puținii clienți era și Eva, care o salută apropiindu-se de ea, lucru neobișnuit. Ele se cunoșteau dar nu se salutau, Ramona intrând foarte rar în cofetărie. -Astăzi a fost o vreme frumoasă, zise Eva zâmbind cu blândețe. -Da, se aproprie vara doamna Eva, zâmbindu-i și Ramona. -Tocmai am venit de la Târnavă, unde mi-am clătit covoarele și unde l-
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
pe domnul inginer Radu care pescuia. Printre altele am vorbit și despre dumneavoastră și pot spune că vă admiră foarte mult. Ramona se mulțumi doar să-i zâmbească. După ce-și cumpără o pereche de sandale albe, ieși din magazin salutând-o pe Eva. Ea se hotârî să meargă pe malul Târnavei mici, pentru a-l întâlni pe Radu. Nu avu prea mult de mers. De la o oarecare distanță îl văzu pe Radu, care stătea sub o salcie supăcioasă a cărui
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
mâna în semn de salut. Acum Radu emoționat, nu știa ce să creadă, își punea diferite întrebări, când deodată se auzi o bătaie în ușă. Secretara intră zâmbind și-l invită în biroul directorului. Radu intră timid în cabinetul directorului salutându-l printr-o plecăciune a capului și un mormăit abia înțeles. Directorul privindu-l cu destulă seriozitate îl rugă să ia loc. Radu se așeză într- un fotoliu, destul de stângaci, doar pe marginea lui și privi în jos. -Radu, de
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
putea îndeplini noua funcție. -Da, voi încerca domnule director. -înainte de a pleca, vreau să te felicit, urându- ți mult succes. Radu se ridică în picioare în timp ce directorul se îndrepta spre el, pentru a-i strânge mâna, apoi părăsi cabinetul salutând de această dată cu mai mult curaj. Noul inginer-șef fu felicitat cu multă căldură de colegii săi. Toți păreau bucuroși de numirea lui în această funcție. Deci acesta era motivul pentru care eram privit de ei într-un anumit
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
știți că a avut o nuntă frumoasă, zise Eva. în acel moment Radu făcu un gest de indiferență. Eva vroia să mai zică ceva dar văzându-i expresia aspră, care luă locul bucuriei se opri oftând. Radu se ridică, o salută și ieși afară. Câteva clipe Eva rămase cu imaginea chipului său umbrit la plecare, acea expresie care lui întotdeauna îi dădu un anumit farmec. „E chipeș, acum o înțeleg pe Angela”, își zise Eva în gând. O ploaie torențială întunecase
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
dădu copilul cu privirea încruntată și fulgerătoare. Mâinile lui Radu tremurau în așa fel încât îl primi cu un singur braț. Apropiindu-l, zâmbi copilului care-i dădu cea mai elocventă dovadă că este fiul său. înainte de a pleca o salută pe Angela cu o ușoară plecăciune a capului, rămânându-i zâmbetul pe față. -Acest copil vă va aduce durere, zise Angela pe un ton grav, apoi fără să mai aștepte plecarea lui Radu se întoarse brusc și furioasă intră în
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
când profeasoara Ramona Brădescu fu chemată la secretariat. Ea se îndrepta într-acolo cât putu de repede, pe hol auzindu-se sunetul strident al bastonului ei, pe care acum era obligată să-l poarte. La celălalt capăt al firului o salută o voce care plângea, rugându-o să transmită la mulți ani micuțului Ionuț, care a doua zi împlinea cinci anișori. Apoi o mai rugă să-l aducă într-una din zile cu ea la școală pentru a-l vedea. Ramona
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]