1,621 matches
-
pentru mine a fost un mare noroc și că probabil mi-a salvat viața. Avantajul alcoolismului : Povestea unui copil. În clipa În care se Întorcea clătinîndu-se dintr-una dintre acele călătorii ale ei afară, sus, de obicei era atît de Îmbibată cu băutură că, imediat ce beai din laptele ei, te lua cu amețeală. Nu mă refer la mine, firește. De regulă, eu eram eșuat undeva pe lîngă vreun perete, blestemîndu-mi zilele, În timp ce restul fraților mei sorbeau și-și plimbau cu nesaț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
În Grădina Publică ? — Ce faci aici, amice ? — Ce să fac, domnule polițist, Îngrop și eu un șobolan. — Ce Îngropi ? Îmi displăcea profund ideea de a fi cules de pe jos și aruncat la coș. Însă chiar și așa, În această atmosferă Îmbibată de melancolie, pot să spun că erau totuși vremuri frumoase, și Îmi face plăcere să-mi aduc aminte de ele; uneori, mă joc cu ele și Încerc să extrag din substanța lor tristețea, bătrînețea și singurătatea. Îl fac pe Jerry
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
ajungeam. Aș fi dat exemplul pozitiv în locul celui negativ ca să spun un singur lucru: că noi, „majoritarii“, suntem incapabili să apreciem punctele pozitive și, chiar și atunci când le vedem cu ochii noștri, ne gândim tot la prejudecățile de care suntem îmbibați. Ceea ce este un clișeu, nu-i așa? O concluzie clișeu ce ar putea să-i supere pe cititorii care nu gândesc nicidecum așa. Dar ei sunt puțini, până la urmă. Sunteți puțini, până la urmă. Și ce dacă vă supărați? O să vă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
sânge. La urmă și-a luat pălăria neagră și trusa și a dispărut. Puterile mă părăsiseră, simțeam cum curgea sângele fără oprire, pendulam între o stare nebuloasă, șoptind: ăsta trebuie să fie sfârșitul. M-am revăzut pe masă, lângă badnaje îmbibate de sânge, aerul era greu. Doream să dorm, măcar puțin, dar nu reușeam. Ceva se petrecuse cu mine, mă trezisem deodată pe un țărm, lângă mare. Am văzut valuri mari legănându-se în sus și-n jos, într-un ritm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
scăriței în spirală, ferindu-ne să ne atingem de pereții unși cu păcură și plini de panouri electrice. Se făcea din ce în ce mai întuneric pe măsură ce coboram pe scăriță. Am ajuns într-o sală lungă și îngustă, mirosind a chit și a cânepă îmbibată de rugină, unde se vedea o mățărie încîlcită de țevi de diferite mărimi, ieșind din pereți, cotind rotund pe după colțuri, pline de robinete și manometre. Pe jos, cimentul umed pâlpâia stins sub lumina strecurată printr-un gemuleț zăbrelit, aflat foarte
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
este palid în el“, scrie Pasolini. Astfel, fascinația noului și slăbiciunea vechiului au ca rezultat o serie de confruntări revelatorii. Care - pe de altă parte - depășesc barierele ideologice și se transformă în căutări și experiențe limită la nivel individual. Fiecare, îmbibată de sexualitate, de pornirea viscerală, atât de „expresivă“ și de frapantă. » „Ca o martiră, abia aplecându-se peste parapet, Lucia strigă: «Sunt aici!». El se întoarce, îi zâmbește cu toată inocența și naturalețea tinereții sale și urcă agil scara ce
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
mulți admiratori al frumosului. În figurile 4, 5, 6 este redată „Sonata mării”, care din motive necunoscute este alcătuită din trei părți. Alegru este redată marea, probabil cea mai apropiată de sufletul creatorului, împresurată peste tot cu chihlimbar și fantasmă îmbibată cu multă imaginație. O mare vioaie și sprintenă ca un pui de căprioară care savurează din plin primii pași zburdalnici și încă timizi dar cu o încercare tot mai persistentă de ai ordona. Totul este nostim și frumos. Andante o
Revela?ia Eminescu ?ienigma "DA VINCI - CIURLIONIS" by Zaharia Don?u () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83666_a_84991]
-
va repeta în viitor de multe ori. Lipsește partea a treia, scherzo. Știind stilul de creație al autorului, lejer ne putem imagina cu câtă candoare și căldură sufletească ar fi redat (s-au poate a redat) acest tablou. Câtă vioiciune îmbibată cu rațiune fantastică redată în stil nordic dar și cu nuanțe sudice, după cum reiese din cele cunoscute, pe care ĈIURLIONIS le avea, se pare, chiar genetic din răstrămoși, dacă e să judecăm după rădăcina numelui (ĉiur - obiect de cernut cereale
Revela?ia Eminescu ?ienigma "DA VINCI - CIURLIONIS" by Zaharia Don?u () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83666_a_84991]
-
Foaia de dictando, ruptă bezmetic dintr-un vechi registru comercial, întinsă-i, pe masa mea bucșită de hărți, și globuri terestre, și sextane, și busole de aur, tolonită-i cu supușenie și evlavie dulce. Cafeaua fierbinte, nealintată de zahăr sau lapte, îmbibată cu mirodenii afrodiziace, izbește statornic în malul ceștii de teracotă. Iar zațul e hărăzit, mai ales dânsul!, hranei de dimineață. Dar mâna mea întârzie slabă, nedumerită-i de mușchii ei ofiliți. Primele trei degete nu se încumetă să-și strângă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
României se joacă între pamflete râsu-plânsu și supărări prezidențiale cu gust de amiciție ratată care nu prea au ce căuta în politică. Astea par a fi perspectivele imediate în preziua unor decizii importante ale integrării subminate de o politică internă îmbibată de un subiectivism caraghios cu poale scoase-n văzul public. Să le luăm pe rând. Mai întâi apariția lui Stolojan pe scena politică și perspectivele pe care aceasta le poate aduce cu ea. Mai nimic, în afara unei agitații fără speranțe
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
București și cari încă azi pronunță limba noastră peltic, nu e cu putință nici politică națională, nici literatură națională. Peste aceasta se mai adaogă că cei mai mulți dintre acești indivizi își petrec tinerețele la Paris, de unde ne vin cu totul stricați, îmbibați cu idei străine de cosmopolitism, șarlatani desăvârșiți, căutând a trăi fără muncă din spinarea poporului nostru. Necunoscători de țară, de popor, de datini - ei văd în maimuțarea ipercivilizațiunii franceze idealul poporului românesc. Putea-se-va să-i facem, prin muncă
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
pazei terenurilor baronului Ulrich Werther von Schwefelbad. Von Schwefelbad a cumpărat după război o mare proprietate în Irlanda. Institutul mă informează că Heinz este expert în problema morții lui Hitler, fiindcă tocmai nimerise în bunkerul lui Hitler când trupul acestuia îmbibat de benzină ardea, dar nu devenise încă de nerecunoscut. Hei, salutări, Heinz, în caz că citești aceste rânduri. Am ținut într-adevăr foarte mult la tine, atât cât pot eu să țin la cineva. Să fie cu noroc! Dă-i un pupic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2334_a_3659]
-
destăinui, nu! Dimpotrivă!!! Vreau să pomenesc despre spaima feroce produsă de reîntâlnirea cu dânșii! Am tocit, cu o curiozitate crescândă, prin 1992 (mai răsfoisem de câteva ori povestea cu gândacul, și la Dolhasca, și la Iași... ), deci prin 1992, mă îmbibasem, timp de un an, non-stop, cu Metamorfoza, doar cu Metamorfoza lui Kafka... Deodată, ca iluminat la bilă, ca descurcat la mațe, mă izbise simplitatea, posibilitatea aproape frivolă, așa, de-a futu-i mă-sa, de kiki, de... biliard... mă năucise
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
bun început. Și mai aveam, normal, imprimat în cortex acel film de referință al horror-ului japonez, Honogurai mizu no soko kara (sau Dark Water de Hideo Nakata), în care toată groaza venea pe liniște, ca un perete care se îmbibă progresiv cu apă murdară ca să te izbească pe urmă valul de apă când deschizi ușa. Filmul lui Takashi Shimizu are câteva lucruri drăguțe, tipic japoneze, păcat că interesul (sau știința) regizorului a mers mai mult pe situații decât pe interpretare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2178_a_3503]
-
o parte pe Stănică și-i șopti ceva la ureche, în vreme ce Simion îi observa foarte alarmat. Trecură amândoi în odaia învecinată, de unde se întoarseră peste câteva minute. Weissmann ținea în mână seringa cu morfină, iar Stănică o bucată de vată îmbibată cu alcool, al cărui miros se răspândi în odaie. - Domnule Tulea, maestre, zise dulceag studentul, știu eu un mijloc ca îngerii să vină mai curând. Îți facem o mică înțepătură în braț, neînsemnată, cu asta, și numaidecât ai să simți
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
fără să simtă că ceea ce are deasupra este o putere la care poate recurge; lumea este un produs al cerului, dar nu are „cerescul“ înăuntrul ei. Și totuși, Pavel-Saul, periegetul și pietonul creștinismului, cel mai mare propagandist al lumii, era îmbibat cu spirit grecesc, bine hrănit cu stoicism; și știa bine că „principiul cârmuitor“, cel care se află înăuntrul omului, se află și înăuntrul universului, pentru că nu are margini față de care „ceva“, orice, să poată fi situat „dincolo“. De ce, atunci, să
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
tare spre stânga, spre mine adică, pentru că percepeam un iz neplăcut al gurii, ieșindu-i prin buzele întredeschise și de un indecent roșu vânăt, ce se amesteca însă, într-un mod inimaginabil, cu un parfum Heliotrope blanc, cu care își îmbibase batista și reverele. L-am recunoscut, amintindu-mi că se dădeau în vânt după el liceenii în junețea mea - hélas ! - îndepărtată. Când și când, scutura capul ca să-și așeze pletele foarte negre și foarte lucioase, scuturându și pe umeri mătreață
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Întrebă ce-ar fi făcut tatăl lui. Timpul trecea chinuitor de Încet. Hărmălaia din arest Încetă, se Înteți, se opri și iar porni. Ed bubui din nou În ușă, dar tot fără succes. Încăperea deveni insuportabil de caldă. Aerul era Îmbibat de putoarea băuturilor. Ed se simți ca la Guadalcanal, cînd se ascundea de japonezi sub grămezile de cadavre. Uniforma Îi era fleașcă. Dacă trăgea În Încuietoare, gloanțele puteau să ricoșeze din blindaj și să-l omoare. Probabil că bătăile vor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Perkins cu mîinile lui rănite. CAPITOLUL 76 Conacul lui Patchett În ruine - un hectar Întreg de ruine și funingine. Așchii de șindrilă pe gazon, un palmier ars În piscină. Clădirea Însăși se transformase Într-un morman de moloz și cenușă Îmbibată cu apă. Să cauți un seif protejat cu bombă Într-un perimetru de o sută de milioane de centimetri pătrați. Ed scormonea cu vîrful pantofului prin moloz. David Mertens bîntuia prin preajmă - trebuia să fie acolo. Așa era firesc. Podeaua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
corzii vibrînde. Cu cât vibrația acestei corzi este mai intensă, cu atât premisa existențială a scrisului este mai bine asigurată. Bineînțeles că a împinge această vibrație până în planul expresiei presupune un alfabet cultural, dar nu "cultura" este aici decisivă. "Era îmbibat de la 20 de ani ― spune Noica despre Cioran ― de iluziile acestea ale dezabuzatului, pe care nu le poate alimenta decât cultura." (subl. ns.) Fals! Cultura n-a făcut decât să-i ofere lui Cioran reperele pentru găsirea expresiei proprii, dar
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
găleata când avionul Lisei a aterizat pe aeroportul din Dublin, într-o sâmbătă dupăamiază. Când avionul decola din Londra, Lisa a presupus cu naivitate că nu avea cum să se simtă mai rău, dar, după o primă privire aruncată Dublinului îmbibat de ploaie și-a dat seama cât de eronată fusese bănuiala ei. Dermot, șoferul de taxi care o ducea până în centru, nu făcuse altceva decât să-i sporească proasta dispoziție. Era vorbăreț și amabil, iar Lisa numai de asta nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
de corp Gucci Envy, pe care nu o scotea decât la ocazii speciale, și-a pus jumătate de cremă pentru îndreptarea părului pe cap, și-a tencuit fața cu machiaj - nu era deloc momentul să fie subtilă - și s-a îmbibat cu apă de parfum Envy. Ted se întorsese pentru a supraveghea ultimele pregătiri. Era nerăbdător ca Ashling și Marcus să se înțeleagă bine, pentru ca el să își poată propulsa cariera comică stând pe lângă Marcus. —Fă-te sexy, se rugă el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
să pună pe ea o pereche curată de pijamale, să se pieptene și să se spele pe dinți. Apoi, Joy s-a gândit la vreo două sticle de parfum. —Happy sau Oui? Happy, hotărî ea. Să încercăm puterea sugestiei. A îmbibat-o pe Ashling în Happy și apoi a împins-o, de parcă era o jucărie cu cheiță, în direcția sufrageriei. —Hai, du-te. Jack stătea pe canapeaua ei albastră, cu mâinile atârnate între genunchi. Era cea mai ciudată imagine. Deprimată cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
sine, cu nevoia de a admira, cu răbdarea constantă, cu acel dar al tăcerii, cu refuzul oricărei violențe. Masculin, cu nevoia de afirmare, cu hohotele de rîs răsunătoare, cu tandrețea exigentă și cu vîntul din exterior pe care Îl aduci Îmbibat În haine“. Tată, te pun să copiezi de o sută de ori: „Bărbatul aduce vîntul din exterior femeii care are răbdarea constantă de a avea darul tăcerii“. CÎnd eram la școală - mulțumesc lui Dumnezeu, oricare au fost orașele În care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
credulitatea sau naivitatea care mă făceau să Încerc să-mi traduc pe Înțelesul meu titlurile anumitor cărți despre care Îmi Închipuiam că autorii folosiseră un cod secret pentru a mi se adresa. Nu izbuteam să le descifrez mesajul, dar mă Îmbibam de ele, iar datorită lor viața mi se părea mai misterioasă, așadar mai atrăgătoare. Cărțile astea n-au avut adesea decît o fugară apariție de cîte o seară, fiind expediate clienților Încă de a doua zi, În lipsa mea, lucru care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]