2,210 matches
-
p. 30. Cioran, Emil, Harhoja (Razne - fragmente), traducere de Marjo Cosma, în "Columna", nr. 10, dec. 1996, p. 55. Comănescu, Denisa, Merimaisema (Marine), traducere de Pilvikki Kause, în "Columna", nr. 6, nov. 1985, p. 27. Eliade, Mircea, Mustalaisten talo (La țigănci - fragment), traducere de Timo Viitanen, în "Columna", nr. 8, mai 1995, p. 38. Eminescu, Mihai, Vain yhtä enää toivoa (Mai am un singur dor) și Tähdelle ( La steaua), traducere de Pirjo Raiskila, în "Columna", nr. 1, mai 1982, p. 47
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
orice e bun ca să-și justifice etimologia; se ridică peste tot, ca în vremurile cele mai bune ale mitologiei, temple pentru zeița din Paphos, din înaltul scării sociale și până la baza ei, de la românca cea albă cu păr mătăsos până la țiganca arămie cu pletele-i aspre, tămâia, delicată sau vulgară, arde zi și noapte pe altarele sale. La Șosea se afișează tinerii aflați în căutarea unei protectoare coapte sau cei care, fiind deja în posesia acestui sprijin rentabil, aspiră la o
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
mai vechi datorii: „Dat-am domniia mea această poruncă a domnii mele cinstitei doamnii Dospinei și doamnei Rucsandrii, ca să le fie satul Brăgăreștii jumătate și Ireștii și Drăgăneștii și Copăcelul jumătate și țiganii anume: Lera i Burtea i Danciul cu țiganca lui i Stan i Pătru. Pentru că aceste mai sus zise sate și țigani au fost drepte ale lui Stan pârcălab. Apoi, el au rămas dator doamnei Dospinei aspri 6000. Iar nepotul lui Stan pârcălab, anume Stan, el s-au așăzat
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
ar fi însemnat, însă, legalizarea, oficializarea instituției. Or, în lumea românească veche și premodernă (unde înființarea unor prostibulum publicum, ca în Vest, nu era de imaginat), prostituția a fost una de tip clandestin, evident temporară 369, dincolo de lege. Prostituatele - românce, țigănci, evreice, dar și reprezentante ale altor neamuri balcanice -, fete nemăritate (care își pierduseră fecioria, în urma unor abuzuri, uneori la vârste fragede), femei despărțite ori văduve, persoane ce practicau profesii - slujnice prin hanuri, cârciumărese - ce le puteau împinge către o astfel
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
tot”420). Este mai prudent să te ferești de văduve: „Joc fără descântec și văduvă fără plâns nu este” („Nu e bucurie fără supărare”421); „La cal alb și la văduvă să nu slujești”422. * Erau demonizate, fără îndoială (precum țigăncile, văduve sau nu [dar să nu uităm că, în cazul țiganilor, demonizarea avea și un sâmbure etnic, era congruentă cu marginalizarea], itinerante, deci în flagrantă contradicție cu „statornicia” medievală, suspectate a se afla în contact cu diavolul, căci descântau - nu
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
și un sâmbure etnic, era congruentă cu marginalizarea], itinerante, deci în flagrantă contradicție cu „statornicia” medievală, suspectate a se afla în contact cu diavolul, căci descântau - nu întâmplător prima acuză de vrăjitorie a fost aruncată, în Franța, în 1499, unei țigănci, [care a și fost spânzurată] -, ghiceau în bobi ori cu ghiocul, erau în stare să deoache, transmiteau boli, secau laptele vacilor și al oilor, legau apele - ca solomonarii -, erau în stare să provoace secetă, semănau spaimă, temă, lângă ceilalți factori
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
poate să fie - ca în balada Ion ăl Mare - o gazdă căutată de haiduci: Iar Călin ce mi-și făcea? Când oi zice de-un sporici, Și lua drumul la Ghidici, La Ghidici când ajungea, La Maria văduva, La Ilinca țiganca, Că cu ea știa vorba Și toată socoteala...454). Mama - am văzut - își pregătește feciorul pentru plecare, îl înarmează chiar (ca în balada Șarpele): Mă-sa că mi-l înfurma Cu pistoale încrucișate Buzdugane ferecate Și cu custuri simcelate...455
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
trecutul românesc, p. 100. 118. Anton Maria del Chiaro era de părere că „îndeletnicirea cea mai obișnuită a femeilor din țara Românească este țesutul. Războaiele de țesut se află în bordeie, de aceea pânza este foarte îngustă [...]. Fiecare jupâneasă ține roabe țigănci și alte fete, și toate acestea trebuie să lucreze necontenit, de cele mai multe ori în aceeași odaie cu stăpâna, la năframe, din care unele sunt lucrate cu flori de mătase și altele cu fir de aur. Acestea servesc pentru a fi
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
variațiuni de la un text la altul. Detaliul etnografic, mai mult sau mai puțin uitat, cutuma și reflexul ei social sunt teme de incursiune într-o lume a sfârșitului de veac, cu tipuri hieratice, crepusculare, desprinse dintr-un București de stampă: țigăncile florărese, argintarul de lângă Curtea Veche, flașnetarul Giuseppe, cântăreața Gherghina, iconarul de la schitul Darvari. Armonizând cu indulgență națiile, perpetuând candide ori surprinzătoare meserii (Rustem Bostangiul, Ali din Balcic), tradiția istorisirii fabuloase, marcate de tabuuri lângă enigmatice fatalități (Hoți de cai, Arămarul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285258_a_286587]
-
muzică ușoară se află într-un stadiu care-i permite să întreprindă "turnee". Am văzut-o și ascultat-o la Tomești într-un vacarm în care cu greu să poți auzi solista care interpretează o bucată cu gust îndoielnic intitulată Țiganca. Se lucrează mult (și din greu dacă avem în vedere echipa de dansuri care repetă cu încălțăminte și îmbrăcăminte personală într-un praf de nedescris; observația vizează și sectorul administrativ gospodăresc. [...] Brigada artistică nu poate fi numită de agitație, ea
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
află (7); gîndire (7); nimeni (7); presupune (7); (6); cuvînt (6); ce este? (6); intuiție (6); oare (6); a ști (6); intui (5); copil (4); copilărie (4); cunoaște (4); deștept (4); încercare (4); minte (4); a nimeri (4); proverb (4); țigancă (4); a afla (3); copii (3); curios (3); glumă (3); nu (3); poveste (3); suspans (3); taină (3); unde (3); vrăji (3); alege (2); arici (2); banc (2); bănui (2); cafea (2); cărți (2); ceva (2); a descoperi (2); destin
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
Orion). V.r. mai găzduiește pagini trimise de zeci de prozatori, de prestigiu sau în curs de afirmare, precum I. L. Caragiale (Kir Ianulea), B. Delavrancea (Stăpânea odată...), C. Sandu-Aldea (Ape mari, Ion Măgură, Umbra), Artur Gorovei (amintiri), Radu Rosetti (Povestea țigăncii, O vizită la Cuhnia), Ion Paul (Florică ceterașul), Romulus Cioflec (Domnul Ghiță, Copaci bătrâni), N. N. Beldiceanu (Puiul, Barcagiul, La o manevră, Fetița doctorului), I. C. Vissarion (O întâmplare veche, Isprăvi drăcești, Satul lui Sfântu Petre), E. Lovinescu (Pe drumurile Heladei, Homer
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290534_a_291863]
-
un nivel „umil” al limbajului, aparent nepoetic, același tip de valorificare a structurilor/ șabloanelor limbii vorbite, cu toate detaliile și curiozitățile ei. P. a adaptat pentru scena Teatrului Odeon din București ... au pus cătușe florilor de Fernando Arrabal și La țigănci de Mircea Eliade. Ce pot spune în câteva fraze despre această poezie decât că impresionează prin decizia cu care pune în joc, în jocul ei, existența. Cu inflexiuni din Bacovia și din Urmuz (acestea sunt umbrele tutelare, dar deloc tiranice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288926_a_290255]
-
București, 1992, Întoarcerea din rai, București, 1992, Jurnal, I-II, pref. edit., București, 1993, Morfologia religiilor. Prolegomene, pref. edit., București, 1993, Mircea Eliade și corespondenții săi, I-III, pref. edit., București, 1993-2003, Isabel și apele diavolului, București, 1993, Maitreyi. La țigănci, pref. Eugen Simion, București, 1994, Erotica mistică în Bengal, pref.edit., cuvânt înainte Mircea Vulcănescu, București, 1994, Opere, I-II, pref. Ion Bălu, București, 1994-1997 (în colaborare cu Mihai Dascal), Jurnal de vacanță, București, 1995, Maddalena, postfață Nicolae Florescu, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287408_a_288737]
-
vreme de atunci, nu? o imitație malițioasă și destul de obraznică, ..., despre Eliade"21, în cele din urmă va deveni un mare admirator al operei literare eliadiene, fiind impresionat în mod deosebit de nuvela O fotografie mai veche de 14 ani. ,,La Țigănci, Adio, În strada Mântuleasa: trei perfecțiuni. Dar pentru mine O fotografie exprimă mai mult decât oricare nuvelă fantastică a lui M.E. adevăruri cutremurătoare și face loc în cadrul literaturii universale viziunii românești și ortodoxe despre viață și tainele ce ne înconjoară
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
președinte. ”Băse, te iubim, noi că ca tine nu găsim” i s-a strigat șefului statului la intrarea în plen. Băsescu a mai fost întrebat dacă i-a trimis o felicitare de opt martie jurnalistei pe care a numit-o ”țigancă împuțită”. Când președintele a trecut prin fața camerelor de filmat, în drumul spre plenul Parlamentului, trei persoane i-au strigat, ”Băse te iubim că ca tine nu găsim” și l-au întrebat dacă i-a trimis o felicitare de opt martie
Băsescu, hulit la Parlament. ”I-ați trimis o felicitare jurnalistei numită 'țigancă împuțită'?” by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/38830_a_40155]
-
camerelor de filmat, în drumul spre plenul Parlamentului, trei persoane i-au strigat, ”Băse te iubim că ca tine nu găsim” și l-au întrebat dacă i-a trimis o felicitare de opt martie jurnalistei pe care a făcut-o ”țigancă împuțită”, transmite realitatea.net. Cele trei persoane le-au declarat jurnaliștilor că sunt membri ai PNL și că au intrat în incinta Parlamentului cu invitație. Ele purtau ecusoane de acces în Palatul Parlamentului acordate de către grupul parlamentar al PNL. În
Băsescu, hulit la Parlament. ”I-ați trimis o felicitare jurnalistei numită 'țigancă împuțită'?” by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/38830_a_40155]
-
refuzat să i-l restituie, în pofida rugăminților jurnalistei. Traian Băsescu s-a urcat în mașină, cu telefonul reporterului în buzunar, pe care a uitat însă să-l închidă. Astfel, președintele a fost înregistrat în timp ce se plângea soției sale de insistența ”țigăncii împuțite”. Jurnalista și-a recăpătat telefonul prin intermediul colegilor săi, aflați la sediul de campanie al lui Traian Băsescu.
Băsescu, hulit la Parlament. ”I-ați trimis o felicitare jurnalistei numită 'țigancă împuțită'?” by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/38830_a_40155]
-
care scoate 100.000 euro pe an de la Adminsitrația Străzilor, cum scrie EvZ, o fi vreun prost. Dar nici nu pot să mă indignez că Șova ar fi făcut o tâlhărie luând camera, cum susține Puterea. Alături de mine este și ”țiganca împuțită”, lăsată fără mobil de către Băsescu. Tot Puterea are o dezvăluire tare cu Videanu. Firma de brokeraj a ministrului economiei, Equity Invest SA, a realizat în luna mai cele mai mari rulaje (volume de tranzacționare) la secțiunea RASDAQ a Bursei
Ziare, la zi. Ce are mare iubitul Marinei Dina? () [Corola-journal/Journalistic/28082_a_29407]
-
posibilitatea să-și valorifice cunoștințele și traduc, în consecință, din alte limbi, mai căutate. C.B.: De când datează interesul pentru Eliade? Povestiți-mi puțin despre prima Dvs. "întâlnire" cu el. A.S.: Întâlnirea mea cu Eliade s-a produs cu nuvela La țigănci pe care am citit-o acum vreo 16-17 ani, într-o antologie de proză fantastică românească, în două volume, intitulată Masca. Citeam și nu-mi credeam ochilor! Era nuvela cea mai reușită și mai plină de forță din tot ceea ce
Interviu cu Anastasia Starostina – "Din copilărie am stiut că voi fi traducător" by Carmen Brăgaru () [Corola-journal/Journalistic/12612_a_13937]
-
Brâncovenesc, Cântarea României cu o adevărată definire a fenomenului), altele erau descrierea unor cutume ținând de istoria comunismului (întâmplări la aeroport, stegulețe, portrete cunoscute, lupta popoarelor pentru pace) sau a vieții cotidiene în comunism (cozi la făină, mașini cu butelii, țigănci cu kenturi), altele decodificau printr-o informație la zi formule ironice, de argou (adidași). De altfel, cel puțin în ce privește acest ultim cuvânt, informația ziaristului Kevin Jackson o depășea pe a mea. Eu mă gândisem pur și simplu la pantofii de
A convinge și a manipula by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2982_a_4307]
-
în filmografia poloneză, chiar și dacă ne gândim numai la Brezina al lui Andrezj Wajda. Aici însă, imaginea decupată asemeni unor tablouri de o mare încărcătură emoțională, face adesea referire și la cinematografia rusă. Apariția unei autentice vocații poetice la țiganca Papusza (The Doll), formă de sublimare, de elevație a unui lirism prezent din plin în muzica țigănească constituie subiectul filmului. Acest fapt intră în contradicție cu forma tradițională de expresie prin muzică a sentimentelor țiganilor și cu poezia ei naivă
Festivalul Internațional de Film de la Istanbul - Filmul și artele by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/2622_a_3947]
-
este aranjată pentru ziua următoare. Pentru a ajunge la destinație, Theo trebuie să iasă din spațiul securizat al orașului în no man's land-ul unui război civil, printre ruinele unor clădiri care amintesc de ghetourile lumpen proletariatului comunist. O țigancă pe nume Marica (Oana Pellea), care vorbește românește, îi ajută, însă dificultățile acestei evadări din mijlocul marasmului sunt depășite cu prețul vieții lui Theo și a celor care îl ajută. Alfonso Cuarón ne propune ecranizarea unei distopii - scenariul este făcut
Copiii omului și sfârșitul copilăriei by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9823_a_11148]
-
și furia. Cea de-a doua parte, ceva mai alertă, cedează locul acțiunii care se desfășoară în lumea dezlănțuită din afara cortinei protectoare. Ușor artificială, mai degrabă o prezență exotică legată nu foarte convingător de restul acțiunii, Oana Pellea, în rolul țigăncii Marica, aduce o notă amuzantă, cu atît mai mult cu cît vorbește limba barbarilor de dincolo de gard, adică româna, plină de imprecații bolborosite. Cu atît mai "amuzant", cu cît românii au jucat rolul de sperietoare pentru englezi, care, scrupuloși, au
Copiii omului și sfârșitul copilăriei by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9823_a_11148]
-
numitei "povestiri în povestire", tehnică narativă străveche, prezentă în proza europeană încă din secolul al XVII-lea, dar pe care Sion o uzează pentru că nu se pricepe să scrie altfel. Întinsa povestire intitulată Emanciparea țiganilor nu reprezintă altceva decît istorisirea țigăncii Maria, coroborată cu scrisorile de la Paris ale fiului ei, Dincă, aflat în capitala Franței ca servitor și protejat al boieroaicei Profirița Cantacuzino; istoria familiei Cuciuc îi este povestită lui Sion de prietenul și colegul său de birou Dumitrache Cuciuc, ultim
Povestitor în secolul romantic by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/7272_a_8597]