1,441 matches
-
reușeam să descoperim intrarea către etajul secret al complexului industrial. Șansa a fost să întâlnim o patrulă de tehnicieni și militari bordurieni la nivelul patru al uzinei : o ușă blindată s-a deschis, iar ei au dispărut în spatele ei. Cu ajutorul cifrului introdus în mecanismul de siguranță, i-am urmat și noi, către acest colț interzis al fabricii. O succesiune de culoare și de trape ne conducea către miezul pământului, la o adâncime pe care nu o puteam decât bănui. Zgomotul ciudat
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
semnificație primară. Ceea ce obține, însă, Ion Barbu este, de fapt, o replică la descântecul folcloric prin poezia sa ca des-cîntec, deci ca vrajă, dezlegare de taine și har de a vorbi tainelor. Cuvântul are valoare sacrală unică, ascunde codul și cifrul tainei, o incifrează ca o nouă taină pe care numai poezia o poate descoperi cu ajutorul metaforei. Omului trebuie să-i rămână cifrul, criptograma fiind o lege a vechilor texte de inițiere, ca păstrătoare de taină: "Buhuhù la luna șuie,/ Pe
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
vrajă, dezlegare de taine și har de a vorbi tainelor. Cuvântul are valoare sacrală unică, ascunde codul și cifrul tainei, o incifrează ca o nouă taină pe care numai poezia o poate descoperi cu ajutorul metaforei. Omului trebuie să-i rămână cifrul, criptograma fiind o lege a vechilor texte de inițiere, ca păstrătoare de taină: "Buhuhù la luna șuie,/ Pe gutuie să mi-l suie,/ Ori de-o fi pe rodie:/ Buhuhù la zodie./ Uhù scorpiei surate,/ Să-l întoarcă d-a-ndărate,/ Să
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Pe gutuie să mi-l suie,/ Ori de-o fi pe rodie:/ Buhuhù la zodie./ Uhù scorpiei surate,/ Să-l întoarcă d-a-ndărate,/ Să nu-i rupă vrun picior/ Câine ori săgetător!" (Domnișoara Hus). Însuși titlul de Domnișoara Hus este un cifru al unei substituiri de sacrificiu și de sacrificată a unei Kire Kiralina transgresată în condiția de Herodiadă în pașalâc turcesc; scenele de delir erotic și de îmbătare derulîndu-se ca o succesiune de ritmuri și de incitații la orgie: "Este domnișoara
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
este un șoc, cititor care încearcă să-și explice, aproape spontan, mai omenește și mai firesc, cauzele și procedeele ermetismului. Spun întîi cauze, și apoi semnificțaii, în primul rând principiile și abia după aceea posibilele chei ale cutărui sau cutărui cifru. Dacă vom distinge unitatea conflictuală a poetului, înțelegerea poeziilor în parte va fi mai ușoară. Împrumutând dintr-un eseu de Al. Paleologu o anumită idee, vom recunoaște și noi că teama de truisme poate să ducă la cele mai mari
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Întorc arcul ceasului, alunec și rup pielea palidă a morții. Aici În mormînt am dezvirginat moartea pentru prima data, și-n țipătul ei dureros am Îmbrăcat broderia de abur, iată-mă pregatit să intru nefecior În moarte, pregătit să zămislesc cifrul Încuietorilor ultime, care-mi arată că În acest loc voi Învinge și mă voi cutremura. Pentru că astăzi nu, dar mîine va trebuie să stăpînesc izgonirea din strîmta groapă, precum o alungare dintre sfintele coperte. Beau din această frăție de cruce
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
că el are un al doilea grai, pentru cei din tribul său. A comunicat, astfel, ceva către frunzișul candelabrului chaldeean, unde părea că ascultă și stă la pândă o individualitate cu care se înțelegea în acel grai misterios, în acel cifru exprimat prin șuierături. Din freamătul de clorofilă al candelabrului, răsăriră, de îndată, mișcările smuncite, comice și curiozitatea hazlie a unui cap de maimuțică, de dimensiunile unui ou de găină cu urechi, purtat de un trupșor tot atât de minuscul și de fragil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
hârtiile, ca și cum n-aș fi auzit. Evident că știu cum se aprinde propriul meu aragaz. — Păi. Răsucești... ăă... butonul, zic în cele din urmă, încercând să-mi iau un ton detașat. E foarte simplu... Mi-a zis că are nu știu ce cifru ciudat cu cronometru. Maggie se încruntă gânditoare. E cu gaz sau electric ? OK, cred că ar fi cazul să punct acestei conversații chiar acum. — Maggie, chiar trebuie să dau un telefon, spun cu o mină de regret, arătând spre telefon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
cam neciopliți. Mâine va lăsa în pace fluviul amazon cu indienii lui cu tot și va parcurge Centrul de la un capăt la altul, trăgând cu urechea la ce spune lumea. În esență, secretul este mai mult sau mai puțin ca cifrul unui seif, chiar dacă nu-l cunoaștem, știm că se compune din șase numere, că este posibil chiar ca unul sau unele să se repete, și că oricât de numeroase ar fi secvențele posibile, nu sunt infinite. Ca toate lucrurile din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
erai în locul meu, ce număr de identificare personală îți alegeai? — Ooo! zice Suze. Îhm... aș alege... îhm... 1234? — Vă rugăm să tastați numărul de identificare personală, spune vocea, de data asta ceva mai puțin calmă. Dumnezeule, e foarte stresant. — Încearcă cifrul meu de la bicicletă, propune Suze. 435. — Suze... am nevoie de numărul meu. Nu al tău. Poate l‑ai ales tot pe ăla. Nu se știe niciodată! — Vă rugăm tastați... — Bine, bine, țip și tastez 435. — Îmi pare rău, intonează vocea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
destin). (Sunt un univers necunoscut). Dumnezeu în adițiunea lui a greșit cu unul, acesta am fost eu, dar e o minune ce nu există în realitate, ci numai umbra unei greșele". Din acest motiv, până și Dumnezeu "se împiedică de cifrul" geniului". Vorbea aici străinul, care se întreba: "Sunt eu?... Pe cine să întreb că m-am născut în lume?... De ce un geniu coboară în corpul cel urât ?" Autorul Luceafărului dispunea de două entități, două firi: eul intramundan, empiric și sinele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
în calitate de conștiință transmundană, pentru ca în Povestea magului călător în stele (titlu mai adecvat Lume și geniu), față în față cu el însuși, Eminescu definește natura geniului ca fiind o entitate în afara planului Creației, încât nici Dumnezeu nu-i poate dezlega cifrul. Ca atare, tensiunea metafizică suie într-un transorizont extrem al gândirii, de unde începe "ne-lumea", netimpul, nespațiul și încetează diada ființă/neființă în radicala anterioritate. Eminescu dezvoltă cel mai înalt simț axiologic din literatura noastră, așa încât, chiar când este apofatic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
geniu și lumea omului, geniul aparținând unei alte ordini valorice, și anume: este un străin într-o lume străină, nu face parte din planul genezei, nu a fost creat de Dumnezeu, așa încât, din acest motiv, demiurgul nu-i poate dezlega cifrul. Unică, uluitoare viziune ! Ce a făcut geniul eminescian în fața imposibilului existențial, a nonsensului său axiologic ? Pe de o parte, ca oaspete al această lumi, căreia nu-i aparține, a binecuvântat-o îmbrăcând-o "în aurul și purpura", poeziei, a sacralizat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
treabă Cu roaba...lui Dumnezeu ! ULTIMEI... ,,DACIA’’ Însoțindu-mi sărăcia, Mi-am făcut treaba cu ea, Și-azi e bună, așa... rea! De-asta-i zic: Fugi D’acia! INCIFRATE-S! Cercetând intens femeia, S-a acreditat ideea, Că oricare din femei Cifru e! Cu multe chei ! CE FACEȚI CU ...DOM' MINISTRU?! Dovedit ca infractor, Pedeapsa, e... exemplară: ,,Mazilire-în... altă țară"! Ca simplu...ambasador! MARE URAGAN E...VÂNTU' Nu de uragan li-i frică, Ei se roagă la Preasfântu' Pensia lor, mare, mică
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
lor era incomparabil mai mare. Iată și alți aduși de ape: în interceptarea convorbirilor telefonice și folosirea mijloacelor electronice de ascultare care se întinseseră în toate instituțiile din țară având în frunte pe maiorul Haiducu, pe numele său Hirsch; la cifru era colonelul Schmerler; Mișa Petruc (nume fals) asigura protecția cadrelor de securitate și miliție; Hary Bogdan (n. fals) se ocupa de sectoarele financiar, înzestrare și administrare; Niculescu Ervin, colonel cu nume fals, comanda școala de securitate; Fuchs Beria avea șefia
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
fi rostogolit frenetic o biluță de muci venerici; când își pulveriza deodorant la subsuori, gingașe cavități ca niște universuri misterioase; când mă însoțea la mașină, jucându-se afectuos cu degetele pe umărul meu stâng - toate aceste acte și emoții erau cifruri care își căutau sensul printre materiile dure și cromate care ne utilau mințile. Un accident auto în care ar fi murit era singurul eveniment care ar fi putut elibera codurile care așteptau înlăuntrul ei. Întins în pat alături de ea, îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
vremii. Fâșii de crom ruginit se scurgeau în aerul supraîncălzit, bucăți de celuloză intactă sângerau în coroana de lumină care acoperea depozitul. Pintenii de metal deformat, triunghiurile de sticlă spartă, erau semne rămase necitite ani întregi în acea iarbă neîngrijită, cifruri traduse de mine și Vaughan în timp ce stăteam îmbrățișați în mijlocul furtunii electrice care ne traversa retinele. I-am mângâiat umărul, amintindu-mi de momentele de teroare în care mă agățasem de soția mea. Și totuși, Vaughan, cu toată duritatea lui, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
că sensibilitatea lui Perpessicius față de specia hibridă a prozei poetice explică întru cîtva atitudinea sa favorabilă față de „bizareria incomprehensibilă” a unui prozopoem suprarealist precum „Moartea vie a Eleonorei” de Stephan Roll: „Altminteri (...) oricît lirismul acesta reclamă, de atîtea ori, un cifru, nu putem tăgădui că „Moartea vie a Eleonorei» este un poem de dragoste, trecut prin toate furcile caudine ale imaginilor și pe sub toate furcile caudine ale renunțărilor, portret și ramă desgropate cu anticipație dintr-un Pompei încă neacoperit de lavă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
niște creieri electronici extratereștri”. Pînă la urmă, Sergiu Pavel Dan recunoaște că „fantasticul” operei pornește din însăși enigma biografiei: „De fapt, tocmai în această ambiguitate a individualității creatorului rezidă interesul fantastic al enigmaticei lui opere. Ea se citește ca un cifru”. Trăsăturile pe care le stabilește într-un tabel sintetic ca fiind specifice fantasticului absurd: „fantastic á rébours”, fără transcendent, „primatul grotescului asupra goticului”, „metamorfoza mecanomorfă”, „substituirea (de tip absurd) om-animal”, sînt — toate — proprii creației lui Urmuz. După paranteza stalinistă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Frankie. Sunt acolo dicționare grecești, latine, sanscrite. Sunt cărți despre scrierea cuneiformă. Toate limbile moarte. O să găsească ea ceva printr-una din cărțile alea care s-o ajute să traducă ceaslovul. Folosind blestemul ca pe un fel de cheie a cifrului, ca pe o stelă de la Rosetta, o să reușească să le traducă pe toate. Și telefonul lui Helen sună. În oglinda retrovizoare, Mona se scobește în nas și rulează mucul pe cracul blugilor până obține o biluță tare și neagră. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
ca ușa să fie Închisă, zgomotul pașilor să fi scăzut pe coridor, apoi Încuie cu cheia, se apropie de o tapiserie agățată de perete și o dădu la o parte, lăsînd la vedere un seif Încastrat În piatră. Alcătui febril cifrul și Îl deschise. În interior se aflau cîteva documente și un pumnal vechi, cu mînerul gravat cu un cerc Înconjurat de mici linioare perpendiculare. Cuțitul Îi aparținuse odinioară strămoșului său, Erwan-Marie de Kersaint. Erwan jefuitorul. Arthus Îl contemplă o clipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
aflau cîteva documente și un pumnal vechi, cu mînerul gravat cu un cerc Înconjurat de mici linioare perpendiculare. Cuțitul Îi aparținuse odinioară strămoșului său, Erwan-Marie de Kersaint. Erwan jefuitorul. Arthus Îl contemplă o clipă, Închise cu grijă seiful și schimbă cifrul. - De treizeci și cinci de ani, la cea mai măruntă ocazie, bătrînul Îmi amintește că sînt un ucigaș, spuse PM, a cărui furie creștea pe măsură ce-și revedea viața defilîndu-i prin amintire. De treizeci și cinci de ani se servește de pretextul ăsta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
așa și Osul, care s-a spart, cu rezultate care i-au înmărmurit și pe Vultur-în-Zbor, și pe alter ego-ul lui. Abia după ce s-a terminat totul Virgil Jones i-a descifrat lui Vultur-în-Zbor înțelesul secret al numelui. Era un cifru a cărui cheie stătea în sunetul numelui său secret: Os, un os. K, un loc. De aici se ajungea la K-os. Osul din K. Sau, cu alte cuvinte: Chaos. în momentul respectiv Vultur-în-Zbor n-a văzut decât efectul înspăimântător al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
de jocul de cuvinte la fel de banal. Dar dacă nu e totuși o juxtapunere oarecare de litere? De ce G-ul e În centru și nu la locul lui, adică ultimul? Poate, combinate cumva, aparent inocentele litere rezervă cine știe ce surpriză, maschează un cifru, o cheie, o sugestie, un indiciu oricât de firav... După ce le-am Învârtit În toate felurile și le-am Îngemănat metodic câte trei, câte patru, câte șapte - „combinări de n luate câte k”, Îmi suna În creier glasul enervant al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
ales nu duce nicăieri, atât timp cât fiecare dintre rezultatele la care ajungea se dovedea irelevant ca soluție? - Pentru că, dragule, ce-ai văzut nu e totul. Substituirea literelor cu cifre a fost una dintre metodele prin care am Încercat să descopăr cheia cifrului, dar nu singura. Stai să vezi. După cum ai constatat, la finele fiecărei operațiuni, mă pricopseam cu o nouă combinație de litere: ANDULXERCM XUNDACERLM ACDELMXURN NERCLUADMX și tot așa, la nesfârșit. Îți imaginezi cam câte variante rezultă efectuând permutări de 10
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]