1,938 matches
-
a noi "posibilități ale vieții"49. Dacă teoriile artei postmoderne, care pot include relatări actuale ale teoriilor estetice, se constituie prin situarea artei într-un complex de relații cu diferite alte forme de cunoaștere și activitate, apreciind-o contextual și circumstanțial, în mod interdependent față de o varietate de atitudini și acțiuni umane, condiții în care se reconsideră autonomia artei, atunci teoria formei, prin care Bourriaud încearcă să descrie valoarea relațional estetică a artei, nu ar fi decât o re-denumire a accepțiunii
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
propunând în schimb o abordare constructivă. Avantajul criticii și, tocmai de aceea, prevalența sa asupra esteticii, constă în referirea sa concretă la evenimente și opere de artă contemporană. Opera / evenimentul de artă este analizat(ă) în matricea unei teorii construită circumstanțial pornind de la datele concrete ale mesajului său. Sunt identificate (adică create) anumite concepte cheie care motivează intenția operei. Coincidența dintre prevalarea și crearea unui concept este una dintre condițiile strategice ale unui act critic reușit. Orice act critic, înțeles ca
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
ale mesajului său. Sunt identificate (adică create) anumite concepte cheie care motivează intenția operei. Coincidența dintre prevalarea și crearea unui concept este una dintre condițiile strategice ale unui act critic reușit. Orice act critic, înțeles ca un act de creație circumstanțial, este supus testării de către teorii concurente. S-ar putea obiecta, de pildă, că și critica normativă este constructivă, însă diferența față de critica creativă este aceea că prima e prescriptivistă în vreme ce a doua este facultativă, opțională sau apreciativă, retorică. • Fiind caracterizată
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
orice membru al "lumii artei", ci și oricine are intenția de a propune o înțelegere deschisă a conceptului de artă. Astfel, e de ajuns ca un obiect (concret ori teoretic) să fie numit "artă" pentru a se iniția o investigație circumstanțială în vederea identificării condițiilor în care acest obiect poate îndeplini statutul de operă de artă: că a fost propus de un artist, că a fost expus într-un context artistic, că are relevanță teoretică în / pentru "lumea artei"178. Un alt
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
modalitate de a îmbunătăți critic ordinea realului. Delimitându-se ideologic de legitimare, conceptul de integrare politică a studiilor vizuale contemporane în rețeaua teoriilor artei actuale solicită un punct de vedere neo-pragmatic care să disocieze între diferite strategii post-estetice: contingente, contextuale, circumstanțiale, pe larg, hermeneutice, uzând de cele trei tipuri de subtilități: a înțelegerii, a explicării și a aplicării. În zilele noastre, problema metodologiei pare a fi dominată de paradigma "mobilității". Descriind această paradigmă, Geert Lovink vorbește despre manifestarea contemporană a unei
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
semnificații și mutarea ei în spațiul interlocutorilor (știi tu, nu e nevoie să-ți mai spun eu, știi ce-am vorbit), enunțuri puțin elaborate și structurate sub aspect gramatical (se preferă adeseori juxtapunerea semnificațiilor, nu ierarhizarea lor prin coordonare), raporturile circumstanțiale dintre enunțuri sunt uneori implicite, redate prin intonații și pauze, nu prin conectori. Nu întâmplător în stilul informal apare un număr mare de termeni neaoși, comparații și metafore de sorginte populară, proverbe și zicători; este evocat astfel stilul conversațional autentic
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
eroică sunt amalgamate fără cusur, făcând din Frații Jderi o culme a romanului istoric românesc. Autorul a reluat, la bătrânețe, Șoimii, realizând, pe trama narativă gogoliană a vechiului roman, Nicoară Potcoavă, o operă inedită, de mari rafinamente stilistice. Pentru motive circumstanțiale sunt îngroșate aici conflictele societății feudale și înnobilat ajutorul acordat domnului moldovean de oștile căzăcești. Totodată, din răzbunătorul lui Ion Vodă, trădat de boieri fiindcă pornise să le restrângă privilegiile în favoarea țăranilor, S. face o figură justițiară și un umanist
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289422_a_290751]
-
excepția, nu regula. E vreo culpă În această chestiune? Nu, avem cel puțin un prieten comun care a făcut și el la vremea respectivă studii În Occident. Se putea, au mai plecat profesori, au fost schimburi cu Occidentul. Totul e circumstanțial, cu excepția numirii lui Caraman ca șef al serviciilor secrete. În mintea mea păguboasă, niciodată nu m-aș fi gândit să-i asociez pe Roman și Caraman, dacă nu ar fi existat acest gest. Cine s-ar fi gândit să-i
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
reparație legitimă și nu doar moralicește vorbind. Nu este nimic deconcertant, decăt aparent, în faptul că ruina a ceea ce, este considerat autonom și de „maximă urgență”, adică exercițiu împotriva căderii 15 economicul, nu-și află cauza și rezolvarea prin mijloace circumstanțiale, chiar corecte din punct de vedere economic, dar păcătuind prin lipsa eficienței și asta din cauza lipsei perspectivei integratoare. Salvăm o societate și pe noi înșine doar prin revenirea la ceea ce este nevăzut, deși pănă și orbii o văd, inefabil, deși
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Gabriel Galtoi () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2269]
-
pămînt pe Ahille [e1], APOI ei l-au tîrît [e2], APOI ei l-au azvîrlit [e3]. Faptul divers jurnalistic din T2 pe care l-am citat în introducere prezintă și el o interesantă construcție detașată gerunzială (P2), foarte diferită de circumstanțialele simple de tipul celei întîlnite la începutul lui P5. În schimb, ea nu diferă mult de construcția gerunzială cu relativă din P8: [P2] Reușind să-și procure pistoale, ei luară cu forța cheile unui paznic și se repeziră afară din
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
care plecă cu toată viteza, în timp ce gardienii trăgeau cu pistoalele în direcția fugarilor. [P8] Un glonte lovind de moarte calul care trăgea trăsura, gardienii putură să se apropie și îi găsiră pe deținuți morți, cu trupul ciuruit de gloanțe. Spre deosebire de circumstanțialul de loc din P5, cele două CD gerunziale constituie fiecare o predicație, adică o unitate de sens ce trebuie memorată deoarece condiționează lectura a ceea ce urmează: Deținuții și-au procurat pistoale (P2), Un glonte a lovit de moarte calul care
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
de gloanțe [e3'] Construcția gerunzială din P8 [e1] permite exprimarea anteriorității unui enunț și deci o înlănțuire de predicate succesive. Astfel este introdusă o succesiune temporală de acțiuni și de legături de la cauză la efect (cum nu este totuși cazul circumstanțialului din P5). Cu acest tip de construcție intrăm într-un domeniu care va fi abordat ceva mai departe, și anume problema segmentării enunțurilor minimale. În cele două versuri citate, Blaise Cendrars propune un decupaj al materiei verbale foarte diferit de
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
cimitirului din Panti. [P2-e2] Dujardin rătăcea gol pușcă prin Saint-Ouen-l'Aumône. [P3-e3] Niște nebuni, se pare. Din punct de vedere semantic [A], cele două fraze-propoziții din T9 construiesc deja două reprezentări discursive (Rd1 și Rd2) prin enumerarea succesivă a unui circumstanțial de loc: Între Deuil și Épinay și La Carrières-sur-Seine (constituent periferic, în poziție de temă proprie, care răspunde la întrebarea referențială Unde?), apoi a unui subiect gramatical: se și Dl. Bresnu (în poziție de temă și care răspunde la întrebarea
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
mult sau mai puțin intenționată a agenților: [Ei] Îl tîrîră (T4) comparat cu Chevrel strănută (T11) sau de simple evenimente precum Pasarela s-a prăbușit. La acest nucleu propozițional se pot adăuga constituenții periferici mai mult sau mai puțin autonomi: circumstanțiale ca în În lacul din Annecy, Între Deuil și Épinay, sau construcții detașate (CD) ca în Trîntindu-l la pămînt pe afișorul Ahile și Căzînd din carul cu fîn, care au rolul de a tematiza partea predicativă a unei propoziții a
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
îndrepta spre un sistem guvernamental mai puțin dictatorial. În afară de F. Adler, se mai alătură acestui curent O. Bauer, J. Longuet, G.D. Cole, Brailsford și P. Nenni. În legătură cu chestiunea fundamentală a căilor de acces la socialism, ISM dezvoltă poziții mult mai circumstanțiale. Recunoașterea importanței faptului democratic nu o împiedică totuși să-i scoată în evidență caracterul relativ, variabil, după caz, și chiar să se gîndească la posibilitatea preluării puterii cu ajutorul unor metode violente. Dezbătută în cadrul Congresului de la Marsilia din 1925, această chestiune
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
și-odată”4. În urma presiunilor făcute de familia sa, inclusiv în străinătate, autoritățile comuniste au fost nevoite să ancheteze împrejurările decesului. Acest episod, coroborat cu eșecul acțiunii violente de la Târgu Ocna din 1 mai 1951, dar și cu alte elemente circumstanțiale, a condus la oprirea aplicării sistemului de la Pitești în celelalte închisori. Maximilian Sobolevschi 1tc " Maximilian Sobolevschi1" Născut pe 27 februarie 1925 în comuna Vama, județul Suceava, Sobolevschi a fost arestat ca student la Medicină și condamnat la 5 ani de
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
obrăznicia unor pagini din carte, recomandând purificarea păcatului mândriei auctoriale cu ajutorul mașinii de topit hârtie. Din toate aceste reacții am avut de învățat. Sunt astăzi convins de faptul că polemica jurnalistică este un exercițiu riscant chiar și atunci când operează strict circumstanțial. A comenta starea de lucruri din Biserica Ortodoxă este un lucru delicat, mai ales pentru cei care sunt conștienți de natura tainică a trupului lui Hristos. Fidelitatea, ca și luciditatea, se învață mereu din experiența greșelii. Îmi spun astăzi că
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
de articole din Cuvântul. Nici „conferințelor radiofonice” ținute de numeroși universitari sau membri ai Academiei Române nu le lipsea audiența. Astăzi le putem verifica și elogia scriptic atât calitatea, cât și temeinicia. Prezența lor în agora n-a fost un gest circumstanțial, ci o decizie profetică, încă imperfect recuperată. Șovăielitc "Șovăieli" Care este însă locul teologiei în spațiul public românesc de astăzi? Ce vizibilitate culturală a dobândit într-o duzină de ani activitatea a sute de profesori din zeci de seminarii și
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
ultim unghi. Păcatul turnătorieitc "Păcatul turnătoriei" Pentru o tradiție religioasă atât de rafinată dogmatic și sofisticată spiritual precum ortodoxia, condamnarea mariajului „creștin” cu structurile polițienești ale bolșevismului n-ar trebui să lase vreun echivoc. Turnătoria nu este doar o eroare circumstanțială, o slăbiciune psihologică sau un eșec al moralei stoice a datoriei. Judecat în termeni teologici, gestul reprezintă un păcat împotriva poruncii care spune: „Iubește-l pe aproapele ca pe tine însuți” (Levitic 19, 18; Matei 12, 31, unde Hristos o
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
de destin” (neamul), cei de „acasă” au șansa participării la o terapeutică „demitologizare” a „marii narațiuni” de legitimare a Bisericii Ortodoxe Române, fixată foarte frecvent în cadrele de referință ale unui naționalism narcisist, exhibat în mostre adesea penibile de obediență circumstanțială. Ce este și ce nu este BOR în raport cu statul român? - aceasta este întrebarea pusă frecvent de autor în partea centrală a cărții. Pentru distilarea unor răspunsuri, Teodor Baconsky invită la redescoperirea unei „culturi a contractului”, prefațată de „o artă a
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Cântecele patriei, bunăoară, relevă un lirism înrădăcinat în trăiri intense, legate de momentele războiului (Pe drumuri, Departe, în tristul oraș, Soldat murind, Agapă eroică), predominantă rămânând încrederea în viitor (Sus inima, Magii, aici într-o surprinzătoare configurație biblică). Ridicate deasupra circumstanțialului, poeziile devin o cântare a „darurilor pământului”, a vieții înțelese în integralitatea ei. Minima restructurare a ciclurilor vechi, completarea lor cu câteva piese noi (Prinos, Cântecul pământului, ce amplifică imnic tema din Alma Mater) conturează mai bine viziunea particulară, considerată adesea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286469_a_287798]
-
ca și cum" funcția lui ar fi una informativă, chiar și atunci cînd ea nu este decît parțială. Să analizăm evoluția dinamismul comunicativ din prima frază a cuvîntului înainte. Prin "Începînd cu cea de-a unsprezecea ediție" ni se permite identificarea complementului circumstanțial ca temă proprie și numele predicativ "semestrial" ca remă proprie (ansamblul alcătuind partea rematică a frazei); în acest context, considerăm că adverbul "semestrial" aduce mai multe informații decît ediția (referent presupus a fi cunoscut de către cititorii care au avut, în
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
fie tot interioară, să îngăduie tratarea asemănătorului de către asemănător, să permită conștiinței de sine îndeplinirea unei datorii obligatorii care ține de economia autogestionării și fără de care s-ar cădea în extremele lipsei de autonomie (în blocajul dependențelor). Raportarea la exterioritatea circumstanțială presupune o fină adecvare reciprocă, o artă a mânuirii justelor limitări, o competentă trasare a contururilor teritoriale care vor face ca impulsul interior să rodească în bună armonie cu ambianța în care se instalează. Iar momentul propriu-zis al schimbării arată
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
versant "ideologic" al funcționării conștiinței morale, preeminența teoretică a tematizărilor lasă loc unei libertăți destinse a cercetării și a elaborărilor normative, în tărâmul practicii este nevoie de o strategie deliberativă patronată de exigențele eficienței, adică de regula adecvării la imediatul circumstanțial. Astfel, orientată către sine, reflexivitatea vizează concluzii privitoare la complexul de acte în lumina unei prealabile construcții doctrinare la care participă alături de conștiința morală, a cărei activitate vizionară o completează cu o cunoaștere a spațiului lăuntric. Prin conștiința morală omul
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
existențiale. Iar această evaluare este un demers comun al celor două tipuri de conștiință, în măsura în care fiecare, în beneficiu propriu, se lansează în investigarea variantei optime de conjugare a factorilor momentului, în descifrarea tainei de fiecare clipă, care ascunde cheia soluționării circumstanțiale. Ea este necesară în perspectiva identificării unui crâmpei de absolut la nivelul fiecărui context situațional și capacitează în permanență individul pentru o precizie a actului echivalentă unei obiectivări a acuității descriptive. Cristalizarea unei constelații de cerințe o constituie, de exemplu
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]