2,434 matches
-
repudiat sau parodiat alte direcții (anticipând astfel postmodernismul optzecist). Prin urmare, pe următoarea spirală a evoluției poeziei române, așa cum generația albatrosistă (cu destinul ei frânt) se opusese discursului modernist, tot astfel generația '80 se detașează polemic față de neomodernismul anilor '60. Corpusul de texte este bine selectat, amplele resurse teoretice sunt adecvat utilizate, structura cărții probează o gândire critică matură a autoarei. Citind serioasa cercetare a Cristinei Ciobanu, finalizată în cartea Poezia generației albatrosiste, am putut constata o reușită îmbinare a perspectivelor
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
în consiliere este vorba despre o relație care are ca scop diminuarea sau înlăturarea dificultăților existențiale ale individului. Consilierea poate fi considerată un proces terapeutic. Consilierea și psihoterapia au în comun un spațiu teoretic pe care se întemeiază și un corpus de tehnici. Consilierea poate fi considerată ca fiind centrată pe schimbarea evolutivă, în timp ce psihoterapia pe schimbarea revolutivă, care presupune modificări structurale mai profunde. Numeroși autori s-au străduit să diferențieze cele două domenii. Conform Random House dictionary, psihoterapia este definită
ASPECTE METODICO - PRACTICE ALE KINETOTERAPIEI LA DOMICILIU by Camelia Soponaru () [Corola-publishinghouse/Science/300_a_632]
-
sens, au fost valorificate unele orientări post-metodologice care arată că metodele trebuie gândite ceva mai liber, mai elastic, mai generos, mai permisiv și mai puțin convențional. Din această perspectivă, s-a considerat că lumea obiectelor picturale narative nu constituie un corpus finit și lumea cercetării lor nu este o structură închisă pentru că amândouă sunt implicate într-un flux dinamic. Grupajele picturale narative se fac și se desfac. Comentariile teoretice și aplicative încep să accepte ideea că nu poate fi atinsă performanța
Construcţii narative în pictură by Jana Gavriliu () [Corola-publishinghouse/Science/626_a_1333]
-
monografiilor premergătoare, conținând clasificări și evaluări uneori discutabile și accente puternic subiective, Istoria folcloristicii românești este o carte de referință pentru toate sintezele ce vor urma. Pe o treaptă valorică apropiată se situează Mică enciclopedie a poveștilor românești (1976), „veritabil corpus de mitologie, credințe și artă” (N. Bot), una dintre puținele lucrări de acest fel din lume. În cele 126 articole ce o alcătuiesc, sunt prezentați protagoniștii poveștilor, diversele probe de curaj la care aceștia sunt supuși, metamorfozele prin care trec
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285647_a_286976]
-
consacrat culegerii textelor de proză populară. Editează prima colecție de folclor, Povești norodnice moldovenești, în 1955. Unele dintre culegerile lui au fost traduse în limbi străine (engleză, franceză, germană, spaniolă, japoneză, bulgară ș.a.). A participat la pregătirea, redactarea și editarea corpusului Creația populară moldovenească (în 16 volume), a seriei de culegeri folclorice pe zone (7 volume). A publicat articole despre preocupările folcloristice ale lui D. Cantemir, I. Neculce, I. Creangă, M. Eminescu, Al. Mateevici, T. Pamfile, P. Ștefănucă ș.a. Participă la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285837_a_287166]
-
poetice horațiene, cercetătorul, un erudit înzestrat și cu o mare capacitate analitică, studiază opera prin raportare la biografie, precum și la contextul cultural al epocii. Imaginea poetului latin este completată de informațiile cuprinse în tabelele cronologice sau metrice și în bogatul corpus de note care evidențiază filiațiile motivelor poetice în cadrul tradiției literare, analizează implicațiile filosofice sau semantice ale termenilor folosiți de Horațiu, oferă lămuriri privitoare la cultura și civilizația latină. Ediția dovedește precizie și rigoare în aplicarea metodelor moderne de critică și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288430_a_289759]
-
în basme, ci și în balade, criteriul veracității, al adevărului istoric ar fi inoperant. Absolutizarea acestui punct de vedere - judicios, de altfel - e contrazisă de realitatea creației. Printre demersurile cu caracter pragmatic ale lui C. figurează cele vizând întocmirea unui corpus folcloric și, în genere, producerea instrumentelor de lucru necesare activității specializate, în primul rând a unor cataloage tipologice. După B. P. Hasdeu și Ovid Densusianu, contribuția cea mai de seamă în folcloristica românească este cea a lui Dumitru Caracostea. Dacă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286086_a_287415]
-
celorlalte, după capriciile împrejurărilor istorice și care nu rezolvă decît o parte din problemele constituționale. De la Marea Cartă sau Regulamentul de la Oxford din secolul al XIII-lea la Petiția Drepturilor (1628), care pune bazele existenței Parlamentului, trecînd prin legea Habeas Corpus (1679), care pune bazele libertății individuale, prin Legea Drepturilor (1689), care definește limitele autorității regale și domeniul de acțiune al Parlamentului, prin Test Act* (1673), care interzice funcțiile publice neanglicanilor și prin Actul de Instalare (1701), care dă dreptul numai
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
sfîrșit, în virtutea Actului de supremație al lui Henric al VIII-lea, el este șeful Bisericii anglicane. Aceste prerogative sînt în realitate foarte restrînse. Mai întîi, prin Declarația Drepturilor din 1689, care permite Parlamentului să controleze finanțele regale. Apoi, prin Habeas Corpus, care îi interzice să aresteze un cetățean fără aprobarea unui magistrat și îl obligă să încredințeze justiția unui Cancelar și tribunalelor, sau, pentru a exercita justiția supremă, trebuie să fie asistat de un Privy Council desemnat de Parlament. În sfîrșit
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
centrul coa lițiilor împotriva Franței revoluționare și imperiale. Reunind majoritatea națiunii în această luptă, el îi izolează și îi marginalizează pe radicali, care ard de nerăbdare să imite revoluția. Pentru a menține ordinea stabilită, el ia măsuri autoritare: suspendă Habeas Corpus și aduce în fața justiției pe cei care apără ideile revoluționare. Această înverșunare va opri, timp de aproape trei decenii, evoluția liberală inaugurată de Marea Britanie. La începutul secolului al XIX-lea, consecințele îndepărtate ale "glorioasei Revoluții" din 1688 au dus la
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
că aria sa trebuie să fie cît mai limitată posibil. Legea este destinată în mod strict apărării societății și tot ce ea nu interzice clar face parte din domeniul libertăților. Libertatea individuală apare ca fundamentală. Inspirîndu-se din legea britanică Habeas Corpus, Declarația o extinde la libertatea de opinie, la libertatea religioasă (articolul 10) și la libertatea de exprimare (articolul 11). Altă libertate este cea de opoziție față de exploatare. Preluată din Declarația de independență a Statelor Unite și din ideile lui Locke, ea
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
încît în zona europeană s-a realizat o pronunțată unitate lingvistică și culturală din care s-a născut lumea romanică. Vechii romani s-au remarcat prin geniu politic și legislativ, care a creat modelul ordinii europene. Ei au alcătuit un corpus de legi care reflecta experiența administrării unui spațiu extins, cu situații de cele mai multe ori diferențiate, și aplicabile unui stat mondial. Organizarea socială realiza însă o anumită egalitate și stabilitate în interiorul aceleiași clase, iar femeile romane aveau un rol important în
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
se diferențiază însă de împrumuturile mai vechi din aceeași sursă, atît prin domeniile de aplicare, cît și prin principiile de adaptare: Engel < lat. angelus, Frucht < lat. fructus, keusch "cast" < lat. conscius, Kloster < lat. claustrum, Kohl "varză" < lat. caulis, Körper < lat. corpus, Messe < lat. missa, Mönch < lat. monachus, Palast < lat. palatium, Preister "sacerdot" < lat. presbyter, Teufel "diavol" < lat. diavolus. Un cuvînt pătruns anterior precum Kreuz (< lat. crucem) a primit prin creștinism și o semnificație specifică. S-a instituit treptat în limba germană
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
fond de informare și de lectură, cu funcții modelatoare ale căror rezultate pot fi nemijlocit constatate. Nu lipsesc din depozitele de carte nici acele „genuri-ansamblu”, „mixte”, cumva amorfe și eterogene, a căror estetică, medievală, conta, se pare, pe reunirea în corpusuri enorme a unor lucrări aparținând unor „genuri” diferite și compuse în „chei” variate. Se scriu și acum, în veacul al XV-lea și mai târziu (mai exact, se copiază), și se vor scrie în secolele următoare (căci presiunea tradiției nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285753_a_287082]
-
filologia slavo-română și istoria literaturii române vechi au avut în O. un cercetător pasionat și informat. Semnând contribuții importante în domeniul relațiilor culturale româno-ceho-slovace, redactând manuale și cursuri universitare de limba slovacă și de istoria limbii slovace, participând la alcătuirea corpusului de documente slavo-române editat de Academia Română (a tradus hrisoave slavone pentru Institutul de Istorie „Nicolae Iorga”), elaborând sau coordonând - pentru uzul studenților, al școlilor minorității slovace din România și al cercetătorilor - lucrări consacrate studierii limbii slave vechi, slavonei și gramaticii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288526_a_289855]
-
1100 d.Ch.). În Evul Mediu, „Aforismele” lui Hipocrate sunt cunoscute mai ales prin comentariile lui Galen. Numai după înființarea „școlii grecizate” din Veneția (secolul XIV) apar traduceri ale scrierilor lui Hipocrate, direct din greacă în latină. Deși în scrierile hipocratice („Corpus hipocraticum”) nu se vorbește nicăieri despre diabet, multe simptome clinice ar putea sugera cunoașterea acestei boli. Importanța lui Hipocrate, însă, ca „părinte al medicinii europene” (dar și arabo-indice) decurge din prima amplă descriere și sistematizare a bolilor. În plus, relația
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92244_a_92739]
-
scrierile medicale autorul cel mai citat, cred că Hipocrate ar fi pe primul loc. Îi este atribuit chiar și un tratat de diabet, deși, sub acest nume, boala a fost descrisă abia cu 5 secole după moartea lui. De altfel, „corpus hipocraticus” cuprinde lucrări compilate și completate de elevii săi, fiecare contribuind cu observațiile sale. În lucrarea „Epidemiile” există un pasaj în care se vorbește despre urini disproporționat de abundente față de lichidele ingerate, tulburare prezentă în diabet. Menționăm că adunarea tuturor
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92244_a_92739]
-
la Frankfurt (1587), la Augsburg (1603), la Leiden (1731, cu retipărire în 1735), în fine, o ediție în greacă-engleză apare la Londra (în 1856), iar alta în greacă-germană a fost publicată la Leipzig (în 1923) într-o lucrare monumentală intitulată „Corpus medicorum graecorum” (79). Dintre lucrările lui Aretaeus menționăm: „Despre cauzele și semnele bolilor acute”, „Despre cauzele și semnele bolilor cronice”, „Tratamentul bolilor acute și cronice” (61). Lucrările lui Aretaeus se constituie într-o veritabilă enciclopedie medicală a timpului său, pe
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92244_a_92739]
-
circumstanțial). Monitorizarea sistematică a unor programe TV între 2006 și 2008 m-a dus la concluzia că această prepoziție se extinde în limbajul presei actuale și, într-o oarecare măsură, și în limbajul familiar. Din păcate, româna dispune de puține corpusuri de română vorbită, astfel încât nu am putut urmări statistic utilizarea prepoziției pe în limbajul colocvial, majoritatea exemplelor pe care le-am folosit fiind din presă: (a) programele de televiziune și de radio, preponderent de știri sau de actualități (jurnale, talk-show-uri
[Corola-publishinghouse/Science/85009_a_85795]
-
că: (a) extinderea se produce mai mult în limbajul jurnalistic și politic; (b) extinderea se produce în registrul colocvial, ancheta fiind relevantă pentru registrul scris și limba literară. Într-o etapă ulterioară, ar trebui completată ancheta cu o statistică pe corpusuri de română vorbită, în care să fie înregistrat limbajul familiar, colocvial. 1 Vezi M. Drăganu, Morfemele românești ale complementului în acuzativ și vechimea lor, București, [Monitorul Oficial], 1943; L. Onu, 1959, L'origine de l'accusatif roumain avec P(R
[Corola-publishinghouse/Science/85009_a_85795]
-
în care îmi era cunoscut) pentru a arăta că aceste utilizări nu caracterizează doar vorbirea câtorva persoane (un grup socio-profesional), ci apar la numeroși vorbitori din mediul jurnalistic și politic. 4 Sintagma pe televizor (pe televizoare) este foarte frecventă în corpusul pe care l-am consultat, am selectat câteva exemple. La fel de frecventă este sintagma pe sticlă (cu sensul "la televizor"). 5 Pentru sintagma clișeizată pe zona, vezi Dascălu Jinga, în acest volum, p. 6 Sintagma pe telefon este foarte frecventă în
[Corola-publishinghouse/Science/85009_a_85795]
-
pe care l-am consultat, am selectat câteva exemple. La fel de frecventă este sintagma pe sticlă (cu sensul "la televizor"). 5 Pentru sintagma clișeizată pe zona, vezi Dascălu Jinga, în acest volum, p. 6 Sintagma pe telefon este foarte frecventă în corpus. Am înregistrat, rar, și prepoziția în: Vă rog să rămâneți în telefon! (Dan Diaconescu, OTV, 17.X.2007). 7 Sintagmele cu pe alternează cu sintagma în domeniile, având aceeași valoare semantică. 8 Probabil din ...specializat pe probleme de... 9 Iată
[Corola-publishinghouse/Science/85009_a_85795]
-
în modul următor: "Scriitura lui Cantemir vine dintr-un loc premodern, pentru că se înscrie în preistoria a ceea ce Foucault numește "fenomenul transdiscursivității". (...) Cantemir ar reprezenta, cred, acea "perioadă de tranziție" în cadrul căreia se compilează, se plagiază și se inserează în corpus-ul unei tradiții (transdiscursive) elemente "noi" și străine de spiritul acelei tradiții, după regula asemănării dintre doctrine"6. Această fixare a sa într-o paradigmă premodernă (asta dacă admitem conceptul de modernitate propus de Michel Foucault, conform căruia modernitatea începe
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
poate, Esopia. Figură celebră, legendară, Esop, căruia i se atribuie probabil cea mai celebră culegere de fabule (imitate conștiincios, în mare parte, și de La Fontaine) a inspirat și o literatură sapiențială pe măsură, cu accente hagiografice. În paralel cu un corpus variat al fabulelor a luat naștere, începând cu secolul al IV-lea e.n., și o biografie a înțeleptului, care a circulat cel mai adesea atașată la culegerea fabulelor 62. Cea mai veche variantă românească datează din anul 1703, aparținându-i
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
este capabilă nu să anuleze, ci să controleze pasiunile, această lucrare reprezintă, afirmă Virgil Cândea, "prima scriere cu caracter indiscutabil de filosofie morală" tipărită, chiar dacă nu și scrisă la noi, o lucrare de mare influență în Evul Mediu, păstrată în corpus-ul Bibliei "pentru rațiuni culturale, umaniste, iar nu religioase"74. Influența acestui scurt tratat de morală asupra Divanului lui Cantemir este evidentă, ceea ce nu demonstrează că el l-ar fi cunoscut în tălmăcire românească. Dar întrebarea nu are cum să
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]