1,867 matches
-
informații despre inițiative autonome ale lui Ambrozie sau ale altora care să aibă drept scop declarat creștinarea germanilor. Este vestită „misiunea” episcopului Wulfila printre ei; însă Eusebiu de Nicomedia îl trimisese pe Wulfila în 341 pentru că era nu episcopul tuturor goților în general, ci al creștinilor care trăiau în regiunile unde locuiau goții, probabil prizonieri ai barbarilor sau descendenți ai celor ce fuseseră făcuți prizonieri în anii precedenți. însă, în secolul al V-lea, situația politică s-a schimbat din cauza contactului
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
aibă drept scop declarat creștinarea germanilor. Este vestită „misiunea” episcopului Wulfila printre ei; însă Eusebiu de Nicomedia îl trimisese pe Wulfila în 341 pentru că era nu episcopul tuturor goților în general, ci al creștinilor care trăiau în regiunile unde locuiau goții, probabil prizonieri ai barbarilor sau descendenți ai celor ce fuseseră făcuți prizonieri în anii precedenți. însă, în secolul al V-lea, situația politică s-a schimbat din cauza contactului zilnic cu barbarii invadatori, care se comportau în continuare ca stăpîni, dacă
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
asigurată doar supraviețuirea, așa încît, în Africa, s-a vorbit din nou de „persecuție”. în ce stadiu de creștinare erau barbarii în epoca în care invadau interiorul imperiului e o problemă dificilă și foarte discutată; știm ceva mai mult despre goți, care se stabiliseră în Moesia și erau cei mai romanizați dintre germani. în acest nou context social și politic, creștinismul trebuie să fie conștient de noua situație, iar reacția la noile condiții este, de obicei, vivace și inovatoare (cu excepția cîte
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
de proiectul lui Orosius și la sfîrșitul Cetății lui Dumnezeu, cînd a trebuit să vorbească despre epocile istorice, nu s-a mai folosit de diviziunea făcută de Orosius. Pentru perioada veche și pînă la momentul epocal al înfrîngerii romanilor de către goți la Adrianopole în 378, Orosius a folosit în esență scrierile istoricilor păgîni, ca Tit Liviu, Florus sau Iustin; de aceea, valoarea scrierii sale este limitată. în schimb, pentru perioadele ulterioare și mai ales pentru evenimentele din vremea sa, Orosius oferă
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
ce se bucură de protecția lui Dumnezeu și stăpînesc tot pămîntul într-o epocă în care catastrofele naturale sînt reduse la minimum. Sigur, barbarii sînt prezenți în epoca lui Orosius, care a început să-și scrie istoria tocmai în urma invaziei goților. Dar, cum judecata asupra istoriei trecute și prezente fusese prestabilită de el însuși, Orosius nu poate face altceva decît să adopte o atitudine filobarbară, observînd că pagubele și devastările produse de barbari, inclusiv faimoasa jefuire a Romei din 410, au
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
bucurat de o educație îngrijită și a trăit ca laic, dispunînd de însemnate resurse economice. însă cînd avea treizeci de ani, invaziile barbarilor i-au lovit casa și familia, iar tatăl său a murit tot atunci. După numai cîțiva ani, goții i-au luat proprietățile și el a trebuit să trăiască precum un sclav; a ieșit cu greu din acea stare. Ar fi vrut să se dedice ascezei monastice, dar n-a putut, din cauza greutăților în care se zbătea familia sa
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
cea creștină. Totodată, relativa stabilitate instaurată în Italia de noul regat barbar, după aproape un secol de tulburări, uzurpări și invazii, a asigurat țării o prosperitate relativă, chiar dacă în operele lui Boetius găsim referiri la acte de samavolnicie comise de goți împotriva italicilor. Teodoric, educat la Constantinopol, s-a comportat ca un prieten al Imperiului de Răsărit în prima parte a domniei sale, menținînd legături strînse cu autoritatea imperială; acest lucru a stimulat schimburile, inclusiv culturale, cu partea de limbă greacă a
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
simtă în strînsă legătură cu Constantinopolul, chiar dacă de multe ori nu erau de acord cu hotărîrile luate acolo, lucru ce putea constitui (cum s-a și întîmplat ulterior) un element de ambiguitate ce putea duce la divergențe și conflicte cu goții invadatori. însă atunci cînd Boetius a început să scrie, după ce și-a desăvîrșit educația, problema nu exista încă. Cel puțin în primii ani ai domniei sale, Teodoric nu considera că atitudinea tradiționalistă și filoimperială a anumitor cercuri romane ar fi o
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
romane căreia îi aparținea și pe care a crezut că o poate consolida și prin activitatea literară și filozofică pe care s-a hotărît s-o desfășoare în acei ani. După cîțiva ani de înțelegere între elementul dominator, constituit din goți, și elementul roman, între goții arieni și italicii ortodocși, acest echilibru se strică. Teodoric începe să se teamă de o alianță între populația latină din Italia și Imperiul Roman de Răsărit, alianță care s-ar fi putut întări și mai
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
pe care a crezut că o poate consolida și prin activitatea literară și filozofică pe care s-a hotărît s-o desfășoare în acei ani. După cîțiva ani de înțelegere între elementul dominator, constituit din goți, și elementul roman, între goții arieni și italicii ortodocși, acest echilibru se strică. Teodoric începe să se teamă de o alianță între populația latină din Italia și Imperiul Roman de Răsărit, alianță care s-ar fi putut întări și mai mult prin tentativele încununate de
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
preaîndurătorul rege Teodoric (Panegyricus dictus clementissimo regi Theodorico), pe care l-a recitat cu ocazia unei festivități oficiale ce a avut loc la Milano sau la Ravenna, în 507 sau 508. Cum lesne ne putem închipui, și aici lauda regelui got nu are limite, chiar dacă aceea era practica normală în panegirice, care porneau de la date obiective pentru a preamări figura personajului vizat. Ennodius a mai compus o Exortație didactică (Paraenesis didascalica) în 511, în proză și versuri, în care îndeamnă doi
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
nimic despre viața lui și e greu să-l identificăm din punct de vedere istoric. Ar putea fi diaconul Elpidius, medic de curte al lui Teodoric, amintit de Ennodius, sau un anume Flavius Rusticius Elpidius Domnulus, tot de la curtea regelui got, autor a numeroase transcrieri de manuscrise. în acest caz, ar descinde dintr-o nobilă familie italică ai cărei reprezentanți fuseseră consuli în 464 și 520. După ce a scris în tinerețe versuri cu subiect profan, care s-au pierdut, a compus
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
aceluiași cercetător. 8. Cassiodor Prosperitatea și pacea politică și socială din primii ani ai domniei lui Teodoric încep să pălească începînd de prin 520; regele și curtenii săi încep să-i persecute pe romani; urmează sîngerosul și devastatorul război dintre goți și greci, în urma căruia Italia intră sub opresiva și nemiloasa stăpînire bizantină, între 535-555. în 568, după mai puțin de douăzeci de ani, are loc invazia longobardă, care distruge unitatea politică a Italiei, sporește și extinde sărăcia prin jafuri și
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
și pe cea longobardă. Născut într-o familie nobilă în 485 la Squillace, în Calabria de azi, Flavius Magnus Aurelius Cassiodorus, după ce a rostit cu mare succes panegiricul lui Teodoric în jurul anului 507, și-a început cariera în administrația regatului got, parcurgînd toate treptele posibile. în 533, regele Atalaric a trimis Senatului un faimos rescript prin care îi apăra pe gramatici, pe retori și pe jurisconsulți; acesta conține un cald elogiu al Literelor, scris probabil chiar de Cassiodor. în 551, Cassioda
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
a trimis Senatului un faimos rescript prin care îi apăra pe gramatici, pe retori și pe jurisconsulți; acesta conține un cald elogiu al Literelor, scris probabil chiar de Cassiodor. în 551, Cassioda se afla la Constantinopol, unde a terminat Istoria goților (începuse deja sîngerosul război inițiat de bizantini pentru recucerirea Italiei). întors în Italia la sfîrșitul războiului, împreună cu prietenul său Vigilius și cu alte persoane care se refugiaseră la Constantinopol, Cassiodor a abandonat viața politică pentru a se retrage (între 555
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
Teodoric și prezumtivul urmaș la tron. Avînd în vedere cine i-a sugerat lui Cassiodor să scrie această operă, sînt de înțeles și unele caracteristici ale ei, Cronica fiind în mod deschis filogotică, așa încît nu vorbește despre arianism, deoarece goții erau arieni, trece ușor peste jefuirea Romei de către goți în anul 410 și înglobează și alte detalii care corespund acestei cerințe. Cassiodor a scris și Originile și faptele goților (De origine actibusque Getarum), o istorie a goților în douăsprezece cărți
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
cine i-a sugerat lui Cassiodor să scrie această operă, sînt de înțeles și unele caracteristici ale ei, Cronica fiind în mod deschis filogotică, așa încît nu vorbește despre arianism, deoarece goții erau arieni, trece ușor peste jefuirea Romei de către goți în anul 410 și înglobează și alte detalii care corespund acestei cerințe. Cassiodor a scris și Originile și faptele goților (De origine actibusque Getarum), o istorie a goților în douăsprezece cărți, care pornește tot de la ideea de a-i introduce
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
în mod deschis filogotică, așa încît nu vorbește despre arianism, deoarece goții erau arieni, trece ușor peste jefuirea Romei de către goți în anul 410 și înglobează și alte detalii care corespund acestei cerințe. Cassiodor a scris și Originile și faptele goților (De origine actibusque Getarum), o istorie a goților în douăsprezece cărți, care pornește tot de la ideea de a-i introduce pe goți în istoria lumii civilizate, exaltîndu-le virtuțile; istoria a fost terminată sub Atalaric, în 534, dar s-a pierdut
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
despre arianism, deoarece goții erau arieni, trece ușor peste jefuirea Romei de către goți în anul 410 și înglobează și alte detalii care corespund acestei cerințe. Cassiodor a scris și Originile și faptele goților (De origine actibusque Getarum), o istorie a goților în douăsprezece cărți, care pornește tot de la ideea de a-i introduce pe goți în istoria lumii civilizate, exaltîndu-le virtuțile; istoria a fost terminată sub Atalaric, în 534, dar s-a pierdut; o cunoaștem doar prin intermediul unor extrase făcute în
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
anul 410 și înglobează și alte detalii care corespund acestei cerințe. Cassiodor a scris și Originile și faptele goților (De origine actibusque Getarum), o istorie a goților în douăsprezece cărți, care pornește tot de la ideea de a-i introduce pe goți în istoria lumii civilizate, exaltîndu-le virtuțile; istoria a fost terminată sub Atalaric, în 534, dar s-a pierdut; o cunoaștem doar prin intermediul unor extrase făcute în grabă în 551 de către Iordanes (cf. p. 000). Din extrasele care s-au păstrat
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
Atalaric, în 534, dar s-a pierdut; o cunoaștem doar prin intermediul unor extrase făcute în grabă în 551 de către Iordanes (cf. p. 000). Din extrasele care s-au păstrat aflăm că opera se deschidea cu descrierea Scandinaviei, locul de unde proveneau goții, vorbea despre originile lor, începînd cu timpurile mitice, pentru a ajunge la perioada contemporană și la momentul stabilirii lor în Italia. Așa cum se vede și din titlu, goții sînt numiți de Cassiodor (și de mulți alți scriitori latini înaintea lui
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
păstrat aflăm că opera se deschidea cu descrierea Scandinaviei, locul de unde proveneau goții, vorbea despre originile lor, începînd cu timpurile mitice, pentru a ajunge la perioada contemporană și la momentul stabilirii lor în Italia. Așa cum se vede și din titlu, goții sînt numiți de Cassiodor (și de mulți alți scriitori latini înaintea lui) „geți”, pentru că astfel li se puteau atribui multe detalii istorice sau fabuloase pe care cei mai vechi scriitori greci le cunoșteau sau le inventau în legătură cu poporul nomad al
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
însă un nou mod de prezentare a popoarelor barbare, puse de-acum, din toate punctele de vedere, pe același plan cu celelalte popoare din vechime; și Isidor de Sevilia, în Spania dominată de vizigoți, va scrie o Istorie a poporului goților. Opera cea mai cunoscută a lui Cassiodor este cea intitulată Variae (se subînțelege epistulae), publicată în 537, de fapt o culegere divizată în douăsprezece cărți și formată din 468 de rescripte pe care Cassiodor le-a trimis de-a lungul
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
un document de primă importanță pentru cunoașterea epocii lui Teodoric, chiar dacă au fost supuse unei revizuiri care le-a restrîns mult semnificația ca sursă de informații istorice: într-adevăr, scriitorul, în momentul publicării, a eliminat orice referire istorică atît la goți, cît și la bizantini și orice detaliu cronologic sau personal. După ce s-a retras din viața politică, dar nu mult după ce a încheiat redactarea culegerii Variae, Cassiodor a compus între 537 și 540 un mic tratat științific, fără prea mare
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
Soveria Manelli, 1993 (studii de Fr. Prinz, E. Paratore, U. Pizzani, V.A. Sirago, P. Radici Colace, M. Milazzo, M. Zelzer, E. Peretto, M. Di Marco, G. Falcone și alții). 9. Iordanes Din cercul lui Cassiodor, a cărui Istorie a goților a și rezumat-o, așa cum am văzut, face parte și Iordanes, got sau alan prin naștere, secretar al lui Guntiges, un funcționar got al Imperiului de Răsărit. Cînd Iordanes a început însă acel rezumat, era cunoscut deja ca scriitor, iar
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]