1,502 matches
-
Povești cu oameni surprinși de lupi și mâncați, am mai auzit eu, dar am spus că sunt simple basme, că lupul nu atacă omul, oricât de flămând ar fi. Dar în haită? Căci eu aveam de-a face cu o haită. E suficient să atace unul, deobicei lupoaica, după care se reped și ceilalți. Speram că nu vor îndrăzni să încerce să se înfrupte și din carnea mea. Oare de ce-mi tremură așa de tare genunchii? Mi-e frică? S-
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
mînile mele decât să iau de la dumilorvoastre !” - Doamne, da’ bine-i să te duci la mănăstire să-ți cetească preutul. Tare-i bine și se liniștește dușmanul. - Da’ ce dușman ! E nesocotit, babă hăi ! Câteodată îi mai zic să lege haita că numa’ gura e de ea... - Las’ că și Ion a’ dumitale i-a’ dracului de crapă chelea pe el. Rămâne-i-ar de cap și de ciolane numai cum mi-a cosit el mie livada. - îl dor mânurile, fumeie
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
că se întinde ziafet, nici n-am mai stat. Să ne se bănuiască. Și dacă-i largă la gură și nu poate tăcea ! Tot ea a trăncănit în sat despre chiolhan. De unde i-am și zis : „Mai strânge-ți, fa, haita acasă și pune-i botniță !” - Finule, aud că și Gheorghe a’ dumitale se mai duce pe la fetele Tananicăi... observă gazda. - Dă, nânașă, știu eu, se mai duce... zise Vică strâmtorat. - Să nu-l lege vreuna, că nu știu cum focu’ fac de
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
și fața roșie avea o expresie rea. Zărind fata, zvâcni ca și cum ar fi voit să sară din mers. Un ceas mai târziu, bătrâna îi ieși copilei în față. Tăcută, aceasta se opri. De departe baba începu s-o ocărască. - Tu, haită ! Ce-ai gândit c-ai să găsești acasă, tu ! C-acolo la voi, numai lapte cu tocmagi și colac cu mac avea să-ți deie mă-ta. Umblă cânele cu covrigu-n coadă, așa să știi, tu ! Că de nu erau
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
azi pământul n-are preț. Da’ câte ți-am dat eu și cât te-am îmbrăcat nici într-o sută de ani nu-ți făcea mămucă-ta la Roșcani ! Că ești calică fa și cată să fii supusă, tu, pârliță, haită ce ești ! Te duceai la bine, săraca de tine ! Ptiu!... Și cu cine rămâneam la treabă ?! Copila asculta parcă nepăsătoare. Făcând întoarsă calea, mergea supusă înaintea babei. Din ce în ce mai mici între întinderile de apă, cele două ființe se confundau sub lucirea
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
cruce. - Dumnezeu să-l ierte - Dumnezeu să-l ierte ! răspunseră toate în cor și, pe ascuns, stupiră într-o parte. Ca și cum ar fi avut învoire de la un lucru oprit, dintr-o dată, toate babele începură a-l vorbi de bine. Haitele de nurori i-au mâncat bătrânețele. - Ar mai fi putut trăi, hăt bine, de-ar fi fost cine să-i aibă grija. - A fost om tare și, când a putut, a făcut și bine. La casa scundă și cam năruită
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
lângă bolovan. După aceea a urmat Tribunalul, unde am adăugat deasupra bolovanului și o rugăciune spre liniștirea împricinaților care își mâncau nervii pe-acolo. În final ne-am îndreptat spre Casa Scânteii, unde n-am zăbovit prea mult, pentru că o haită de maidanezi a sărit pe noi, drept care am aruncat bolovanul cât colo și am rupt-o la fugă spre furgonetă. — Ce mai fac bolovanii noștri, roberto ? l-am întrebat după ce André ne-a abandonat la o cafenea în Cartierul latin
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
iglu cu bustul dezgolit și cu doi câini husky pe umeri ca două statuete maiestuoase. — Fugi ! strigă angalok-ul. Trebuie să pleci chiar acum ! — Nu mă lăsa surioară ! se tângui cel care nu apucase să-mi fie frate. Afară e o haită de câini asmuțiți, care n-au mai mâncat de două zile. Abia așteaptă o bucată fragedă de carne de om, spuse el târându-se pe zăpadă la picioarele mele. Nu-l asculta ! strigă angalok-ul. Nu-l lăsa să te atingă
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
nesupravegheată. Cam asta era și singura regulă pe care o aveam. Întotdeauna trebuia să stea cineva de pază. Stăteam pe lângă fanii Dead pentru că mi-era teamă singur. Timpul pe care-l petrecusem pe drumuri mă făcuse să apreciez beneficiile unei haite. Plecasem de acasă din motive diferite. Nu erau puști cu care m-aș fi Împrietenit În condiții normale, dar pentru acea scurtă perioadă m-am mulțumit cu atât, având În vedere că n-aveam unde altundeva să mă duc. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
săgeată, telefonistul generalului nu va mai apuca să cheme întăriri, o baltă de sânge anunță răsăritul, care nu întârzie să apară odată cu o perdea trasă, tundra este înecată de sângele unor cadavre minuscule de plastic din care se înfruptă o haită de coioți invizibili. „Mațele soldaților nu au nici un gust“, mai apucă să spună o voce, de undeva din înaltul universului, și, după toată chestia asta, nimic. Dacă n-ar exista blestemăția asta de certitudine care să-mi șoptească perfid la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
pe Frenc și pe telefonistul generalului, iar Marele Spirit să-l primească cu brațele deschise pe indianul ciuruit de gloanțele lui Bob! chestia 3 - dacă n-ar fi fost vorba de „cadavre minuscule de plastic din care se înfruptă o haită de coioți invizibili“, dacă preeria n-ar fi fost tundră și dacă generalul n-ar fi fost însoțit de-un telefonist cu mult înainte de inventarea telefonului, mi-ar fi fost și mai milă. Și s-ar mai fi ivit o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
să joc fotbal, doar pentru că în drumurile noastre spre granițele regatului, bunăoară spre bucla bulevardului Drumul Taberei, poveștile deveneau aievea, eram spionați de la înălțimile blocurilor de zece etaje de tot felul de indivizi pictați în culorile războiului, eram atacați de haite întregi de coioți flămânzi, altminteri doi sau trei câini vagabonzi dispuși oricând să înceteze cu lătratul și să se lase mângâiați, urmăream parada nesfârșită a turmelor de bizoni cu burduf duruind și oprind în stația Piața Ialomiței, aveam cutezanța să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
mi s-ar părea un lucru absolut normal. Și asta a fost cea mai poetică săptămână pe care am petrecut-o vreodată. Vroiai Vermeer, căutai să ajungi la Metropolitan, Klimt, la Neue Galerie, Van Gogh la MoMa, demențe cu o haită de lupi într-un salt frânt, la Guggenheim. KGB sau Krainski Gallery Bar Te-ai gândit că se poate reacționa la poezie aproape ca la un spectacol pasionant? Eu unul mi-am închipuit că da, iar la prima lectură din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
aici nu dăm decât de oameni respingători și nu găsim decât case murdare. Gândul pe care comentariul acesta i-l evocă lui Gosseyn îl făcu să zâmbească; așadar, după o scurtă pauză, el enunță faimosul concept al Semanticii Generale. - Enin, haita nu este același lucru cu teritoriul; și, pe urmă, ai cam încurcat hărțile. În fond, tocmai venim de la o întâlnire cu șeful guvernului acestui continent. Urmă o pauză, apoi îl auzi: - Oh, acela! Altă pauză, urmată de o încruntare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
destul de penibil. Ne adunaserăm tot grupul și, în spatele blocului, la lumina crudă, galbena ca șofranul, a unui foc de cartoane de ambalaj de la televizoare, ne înarmaserăm cu șipci lungi de la depozitul de mobilă. În cea mai mare tăcere, porniserăm în haită să-i atacăm pe copiii de la blocul din dreapta Aleii Circului, cel cu florăria. Am năvălit mascați și zbierând din spate și i-am luat la goană pe cei care jucau acolo tenis cu piciorul sau băteau de perete o minge
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
fior, mai puternic, îi străbătu șira spinării. Hienele rareori îndrăznesc să atace omul direct. Așa i s-a spus întotdeauna, dar, de asemenea, i se povestiseră teribile întâmplări despre hiene flămânde care, în disperarea lor, nu ezitau să atace în haită. Și el nu avea o pușcă, nici un cuțit, nici măcar un simplu băț cu care să se apere de fiare. Își petrecuse ore întregi în sălile de fitness și cheltuise mulți bani în dorința lui nemăsurată de a deveni expert în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
sălile de fitness și cheltuise mulți bani în dorința lui nemăsurată de a deveni expert în „autoapărare“, dar nu se întrebase niciodată la ce i-ar servi „centura neagră“ și atâta „karate“ dacă ar trebui să se înfrunte cu o haită formată din cele mai respingătoare animale, cu un șarpe ce se târește fără zgomot sau cu un minuscul scorpion. Căută o piatră mare, dar faptul c-o simțea în mână nu-l făcu să se liniștească, ci, mai curând, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
Pare anormal ce fac eu pentru că nu face nimeni. Dar e banal, ar trebui să facă toți. De aia pare anormal, pare o chestiune absurdă“, îmi spune. În 2007 a scos și o carte: Ministerul groazei, demnitarii crimei. (Singur în mijlocul haitei). Jurnal de serviciu. Cu o prefață de Florin Chilian. Povestește acolo ce-a pățit în ultimii trei ani. Cartea e în librării, dar varianta sa electronică, din calculatorul poetului și funcționarului Marius Marian Șolea, e adusă mereu la zi. Alte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
fost ales fraudulos pentru a doua oară. Omul stă la Aiud și face naveta când poate. Viceprimarul Constantin Luca profita de sâmbăta liberă și căra gunoiul pe câmp. Tot cu boii. Lighioanele - Ce faceți cu lupii? - Vin până în curte în haite, ziua. Atacă și fug. Primăvara apar urșii. Fac mari pagube. - Ce partid reprezentați? - Primarul e liberal, tot din PDSR... Pică pe soare Aurelia Panța are 75 de ani. Deapănă repede prin omăt. - Cum prind oile, cum le prăpădesc, că oamenii
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
am câștigat în 2009. Nu are dreptate Traian Băsescu atunci când spune că nu atragem fonduri europene fiindcă avem acolo neprofesioniști? Are. Nu au ce căuta în aceste locuri. Nu se pricep și au și alte interese obscure, de grup, de haită. Nu știu ce să mai zic... Banii au fost transferați la doamna Toncea, sub formă de împrumut, în loc să fie folosiți în cadrul programului... De la teroriști la “cei mai mari tâlhari” Și totuși a accesat două fonduri Sapard, de un milion de euro. “Iar
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
variabil, dar scenic, care adică se termină undeva, anume acolo unde nu mai este prezent) prin contagiunea unei forțe colective, ca de exemplu cea a unui grup de oameni care participă excesiv la o stare comună - la fel ca o haită de lupi sau ca un stol de păsări - și se lasă purtați de transa realizată prin coagularea ce pune stăpânire pe el, fără să aparțină nici unui membru, ci „locului scenic“ unde se focalizează această stare comună și impersonală de transă
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
oră cu o prietenă din Heidelberg, care în 1983 era studentă la medicină și care acum e medic psihiatru cu cabinet în Bismarckplatz. Are doi câini mari, aurii, "eurasieni", "o iată", Lea, și "un băiat", Akila, botezat așa după șeful haitei de lupi din Cartea junglei. "Eurasienii" sânt o rasă la crearea căreia, prin 1960, a intervenit însuși Konrad Lorenz. Proiectul care a stat la baza obținerii rasei a fost reconstituirea Urhund-ului, a "cîinelui originar". S-a pornit de la ideea că
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
că s-a ars. Să se Împartă tortul! strigă Martin. Ce-ți spuneam, uite-l cum Își dă În petic. Susana Lastarria comenta tot ce se petrece Împreuna cu sora ei Chela, care venise ca s-o ajute să strunească haita aceea de mici jivine. Și jivinele mîncau acum tortul, cake is the name și-i era imposibil să termine cu comentariile: e fiul lui cutărică, al deputatului cutare, ce băiat bun era, În ultimul timp a Îmbătrînit mult, e leit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
iubesc. Atunci nu ai de ce să îți fie frică, promise el. Când ai devenit atât de înțelept? mormăi ea. El râse puternic și din tot corpul, așa cum numai el putea, și, instantaneu, gândurile ei au devenit la fel de agitate ca o haită de dulăi scăpați din cușcă. Au decolat, pur și simplu. Cât noroc să aibă să mai primească o șansă? Strălucirea norocului ei i se arăta în toată splendoarea și era incredibil de fericită. Nu oricine primește o astfel de șansă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
dumneata pe mine. — Dacă Îmi stă În puteri, aș fi Încîntat să vă ajut. Vreți să transmit un mesaj familiei dumneavoastră? Bătrînul izbucni Într-un rîs amar. — Familia mea e cea care m-a aruncat În puțul ăsta. A naibii haită de lipitori, În stare să fure și ouăle de sub cloșcă. Înghiți-i-ar iadul sau primăria. I-am suportat și i-am Întreținut destui ani de zile. Ceea ce vreau e o femeie. — Poftim? Bătrînul mă privi cu nerăbdare. — Anii tineri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]