1,620 matches
-
s-a achitat grație ușurinței cu care a venit în întîmpinarea specialității fiecăruia, dar și mulțumită flerului cu care s-a pliat pe tiparul umorilor invitatului. Radu Călin Cristea a știut să-și stimuleze preopinenții: pur și simplu le-a insuflat credința că opinia lor e importantă, detaliu esențial în reușita unei discuții. Laitmotivul cărții nu sună defel spectaculos: tranziția societății românești de la comunism la democrație, la sfîrșitul mileniului doi. Subiectul, bătătorit pînă la indistincție și exploatat pînă la netezire, are
În mijlocul Purgatoriului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5779_a_7104]
-
genurilor scriitoricești, ce spune într-o clipă cît altele într-un ceas". Poziția lui Ion Frunzetti e a unui moralist ce așază în centrul lumii (și al cutremurătoarei istorii pe care a traversat-o) omenescul. O frumoasă dragoste de oameni insuflă aceste eseuri în care principalul atribut uman este căutarea, pentru că "Dumnezeu a creat definind. Pe om nu l-a definit, deși l-a creat". "A accepta alături, fără a căuta să-l convertești la valorile proprii, pe un altul, înțeles
Stabilitatea axiomelor by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/14620_a_15945]
-
întreaga operă de ficțiune a lui Sorin Titel, produce această revelație acum. Ceea ce e interesant și simptomatic pentru o valoare certă e faptul că Sorin Titel, sfârșit prematur, nu ne transmite sentimentul păgubos al unui destin frânt. Opera lui ne insuflă convingerea că e pe deplin realizată și rotundă, cosmoidală, capabilă să configureze și să susțină o lume independentă, originală, plină de sens. Cristina Balinte, tânără cercetătoare în cadrul Institutului de Teorie și Istorie Literară , G. Călinescu", membră în colectivul de redactare
Revanșa unui "marginal" by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10807_a_12132]
-
măcar una: vei căpăta o aură enigmatică, făgăduind altora plăcerea interzisă a dezvăluirii ei într-o bună zi. Așa se face că, deși secretul e ceva ascuns, gestul de a-l păstra e un act emfatic: iese în evidență și insuflă dorința descoperirii lui. Și cum orice secret e rezultatul unei separări de masa largă a oamenilor (secretum vine din latinescul secretio = separare, delimitare, distingere), separarea în cauză îți schimbă hramul social. Păstrarea unui secret îți conferă o putere simbolică asupra
Binefacerile secretului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8159_a_9484]
-
pentru felul în care acesta, nu-i așa?, „prezenta” o așezare românească atât de veche și demnă de respect. Un sat cu oameni muncitori și cumsecade - am putea ricana în continuare -, și cu învățători animați de patriotism local, care vor insufla și pe mai departe elevilor dragostea pentru vatra lor strămoșească. Ce nu pricepea meritoriul dascăl înfuriat era faptul că în această poezie ieudul, ca și năneștii, șomcuta mare, pantelimonul bucureștean și alte repere pseudo-geografice, constituie un simplu pretext. Autorul le
Răul nemuritor by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/2456_a_3781]
-
sau nu, descreierat sau nu, Nietzsche e totuși un gînditor, și, în ciuda grafomaniei cu care își aruncă divagațiile pe pagină, din răvășeala considerațiilor se pot desprinde cîteva intuiții rare. În acest caz, răbdarea de a-i cerceta litera întrece exasperarea insuflată de incoerența ei, cărțile lui Nietzsche fiind un șir de digresiuni cărora le lipsește direcția unei idei. Cauți trufele în învălmășeala glodului și treci mai departe. A patra formă cere un unghi precumpănitor speculativ, cînd nu te mai preocupă nici
Gheara leului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3836_a_5161]
-
fiind stilul, acea „gheară a leului“ ce însuflețește cuvintele prin viteza asociațiilor și prin ritmul alert. Nietzsche e copios în figuri de stil și precar în argumente. În schimb, ingratitudinea îi vine din acea stihie care, împingîndu-l în prăpastie, îi insuflă sentimentul apoteozei. La o privire sumară, ingratitudinea e forma de nerecunoș- tință pe care o arăți binefăcătorilor, dintr-un impuls de a răsplăti sprijinul prin răceală sarcastică. La o privire mai minuțioasă, ingrat e cel care s-a rupt de
Gheara leului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3836_a_5161]
-
a fost Alexander von Humboldt ale cărui scrieri (Cosmosul) au fost reeditate, într-o formulă de lux, sau publicate în premieră în germană. Humboldt este considerat de Hans Magnus Enzensberger (promotorul acestui proiect) drept un geniu "molipsitor", care ar putea insufla contemporanilor pasiunea față de o vastă cultură generală și abandonarea "idioțeniei de specialitate"... Nu doar graba strică treaba Obișnuiții Salonului știu care sunt zonele de aglomerație și cele de liniște ale acestei uriașe manifestări promoționale: pavilioanele editurilor germane, americane și britanice
O zi la Salonul de Carte de la Frankfurt by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/12389_a_13714]
-
chiar „nevoia de existență gîndită“, „răceala“, „luciditatea“ execuției? La prezumata incompatibilitate dintre „un proiect literar“ și „un proiect existențial“ ne vom referi mai jos. În realitate, postmodernismul nu-și poate găsi termeni convingători pentru susținerea unei autonomii care să-i insufle o existență creatoare comparabilă cu cea a modernismului de care e disociat printr-o forțare speculativă. E vorba mai curînd de un artificiu izvorît din impulsul unui simulacru de „progres“. „Bunurile“ așa-zisului postmodernism și ale modernismului ne apar comune
Postmodernism? by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/6713_a_8038]
-
ele autoarea a ieșit intactă și fără blazonul ciobit. Ana Blandiana e în flagrantă inadecvare față de epoca actuală, ființa ei fiind prea pură pentru promiscuitatea morală din jur. De aceea poeta inspiră încredere cu aceeași ușurință cu care alții îți insuflă certitudinea vicleniei descurcărețe. Blandiana nu a fost o descurcăreață, arătînd o stîngăcie timidă și deseori amuzantă, și cu toate acestea a reușit să facă ce nici un alt intelectual nu a făcut: Memorialul de la Sighet. Izbînda nu i-a stat în
Puterea indirectă by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2812_a_4137]
-
și goliciunea judecăților sare în ochi, cronicarul rușinîndu-se singur de aberația afirmațiilor pe care le-a făcut odată. În al patrulea rînd, cronicarul suferă de optica efemeridei culturale: știe că viața textelor de gazetă e scurtă, iar gîndul perisabilității îi insuflă un aer frivol de conțopist literar. Cînd știi că scrii de la o săptămînă la alta articole a căror literă se va acoperi de o implacabilă patină de uitare, ochiul n-are cum să nu împrumute o umoare superficială. Toți visăm
Cronicarul blînd by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5429_a_6754]
-
altceva. Preluarea modelului de existență american în lumea europeană, de pildă, e văzută ca o clauză contractuală a planului Marshall, constând în obligativitatea difuzării filmelor hollywoodiene. Tot acestea, într-un alt articol, se fac vinovate, prin viteza pe care o insuflă narațiunii, de faptul, paradoxal, că omul zilelor noastre uită să trăiască. Fără îndoială, scenariile trasate de Vișniec par nu o dată atinse de morbul conspi-raționismului. Numai că, fără excepție, sfârșitul acestor scenarii nu are nicidecum tonuri sumbre, ci colorat carnavalești. Condensat
O viață de om by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6147_a_7472]
-
fetițe căreia climatul sumbru al epocii nu putuse să-i întunece dispoziția sufletească. "Avînd servitori în casă, mama a fost crescută în spiritul unei demnități aristocratice amintind de rigoarea tihnită a moravurilor secolului al XIX-lea. De altfel, părinții îi insuflaseră convingerea că viața ei va continua în acest fel pînă la moarte și că, în consecință, nu este nevoie să învețe să gătească, din moment ce întotdeauna va avea un bucătar la dispoziție. ... Cînd s-a căsătorit cu tatăl meu, la început
Fiica lui Noica by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8955_a_10280]
-
atingă expresia pură), Ligeti (de la Passacaglia ungherese la Atmosphères), „Les Spectraux” (spectraliștii români!), pe care i-am predat la Universitate. B.T.: Un univers policrom, cei din urmă autori, spectraliștii, intrând perfect în consonanță cu ideea de viață intimă a sunetului, insuflată de către doamna Marbe. Cum ți-ai defini stilul (pe etape de creație) și cu ce curente muzical-estetice moderne consideri că ai afinități, dincolo de corespondențele cu autorii deja menționați? Cu siguranță că traseul de la piesele anilor ’70-’80<footnote Akanua pentru
Violeta Dinescu si Cheia viselor. Portret aniversar by Bianca Tiplea Temes () [Corola-journal/Journalistic/83595_a_84920]
-
Grete Tartler Grecii au călătoria în sânge; ascultându-le muzica, poezia, ai sentimentul că-i vezi făcând întruna semne de rămas-bun. Marea le-a insuflat, desigur, nevoia de schimbare interioară, neastâmpărul, dorința de a descoperi noi orizonturi, deschiderea. Luând în mână câteva cărți recent apărute la Editura Omonia, unde Elena Lazăr a conturat, în „Biblioteca de literatură neoelenă”, un profil extrem de viu al intelectualului grec
Călătoriile grecilor by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/5140_a_6465]
-
nu aparține unui estet, limba lui atrage grație lipsei de șabloane, călugărul arătînd intuiții de pionier atunci cînd, silindu-se să caute echivalențe pentru termenii lui Platon sau Leibniz, se lasă în voia improvizațiilor pe care propria ureche i le insufla. Aceste improvizații sunt trufele al căror gust salvează fadoarea volumului. Iată de ce Scrierile filosofice e o carte a cărei limbă este mai originală decît autorul ei.
Un duios iremediabil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6480_a_7805]
-
femeie, asemeni Gemenilor lui Cărtărescu. Transgresarea unei bariere morale apare justificată până la un punct de vendetă, de la un punct încolo însă ea devine caducă, iar Pygmalion se îndrăgostește de propria sa creație, nu fără un impuls venit dinspre Vicente. Pygmalion insufla viață statuii, care imită perfect viul fără a fi vie - frumoasă parabolă a artei care trăiește prin acest transfer misterios de energie creatoare. Însă te poți întreba care era conținutul afectiv pe care Pygmalion îl oferea Galateei? Propriul suflet, printr-
Pygmalion și Galateea by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5103_a_6428]
-
oameni de azi care-i cântă cântecele, convinși că acesta e folclorul evreiesc ? Zalmen Mlotek, director la ,Folksbiene Theatre New York" un bărbat mai curând scund și mai degrabă grăsuț, cu ochelari rotunzi, desfășoară tone de farmec cântând, acompaniind, conducând repetiții, insuflând actorilor de azi patosul lui Goldfaden, ritmul lui, atât de departe și totuși atât de aproape de viața actorilor newyorkezi. E o modalitate de a căuta rădăcinile identitare, dar și o minunată pledoarie pentru teatru, artă care adună oamenii la un
La pomul lăudat... by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/10872_a_12197]
-
motivul pentru care, dincolo de "nevoia noastră filistină de solemnitate", se naște refuzul tacit al oricărei intervenții oratorice de circumstanță. A nu transforma pierderea unui prieten în discurs de protocol este încă o lecție pe care C. Noica știuse să o insufle discipolilor. Acestei cuviincioase discreții i se poate răspunde acum, după zece ani, cu un recviem sui generis, cu o rugăciune Pentru cei fără nume scrisă chiar de Petru Creția și inserată printre alte eseuri morale. Deși eruditului nu îi este
Calendar Aprilie by Gabriela Ursachi () [Corola-journal/Journalistic/9716_a_11041]
-
stil de viață diferit. Siguranța: reclama la unele produse este gândită să ofere consumatorului, de regulă persoane mature, liniște și sentimentul de stabilitate. Senzația de acasă și de apartenență: au și ele drept public principal persoanele mature, cărora li se insuflă senzația de căldură sufletească. Ce trebuie să facă părintele În cazul publicității destinate copiilor, trucurile cele mai folosite sunt: statutul social și elitismul, forța, viteza și puterea și cultura tinerilor. Întrucât, potrivit studiilor, un om este bombardat, în medie, la
Părinți de succes: Învățați-i pe cei mici să consume publicitate () [Corola-journal/Journalistic/54343_a_55668]
-
cu duhul nu sînt defel proști. În fond, ne mișcăm în tărîmul speranțelor, nu al certitudinilor, și de aceea orice perspectivă e posibilă. Și atunci cine va gusta volumul? Intelectualii grăbiți nu, cărora aplombul speculativ al lui Pleșu le va insufla resemnarea neputinței de a-l pricepe. Preoții ortodocși nu, care îi vor reproșa că îl degradează pe Hristos la treapta unui povestaș care se complace în basme cu tîlc. Rău-voitorii nu, care îi vor imputa că împrumută prea mult din
Receptivitatea pericopelor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4095_a_5420]
-
principiu rău și impersonal, revelația nu intră în obiceiurile unui zeu ascunzător, mîntuirea e o pleașcă consolatoare bună de amăgit bătrînii, iar așteptarea plină de speranță e un poncif psihologic. De aceea, filozofia lui Blaga nu numai că nu-ți insuflă speranță, dar te împinge în marginile deznădejdii, și nimeni nu și-ar dori să trăiască într-un univers ca cel înfățișat de tomul Religie și spirit. Și din nou se simte la Stăniloae stenahoria preotului în fața intelectualului laic: liber-cugetătorii sunt
Între taină și mister by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5823_a_7148]
-
de altă parte, în acest mod demersul ontologic își păstrează integritatea fără să cadă în vreun stereotip Bildungsroman. De la un Justin la altul nu e vorba de o dezvoltare ponderată și coerentă, ci de o traumă. Căreia i se poate insufla o explicație doar în contextul unei interpretări a filmului. Cât despre vocabularul vizual al lui Meirelles, e numai bun să îți taie respirația (și inspirația, aș adăuga, fiindcă este unul dintre acele cazuri rare în care cuvintele nu pot ține
Primul grădinar ideal(ist) by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/10993_a_12318]
-
de Eros (...) Așadar ? conchide el ? iubirea insuflată de acel Eros care e fiul Afroditei celei obștești, este și ea obștească, (vulgară, precizează în text Bezdechi)... De ea sunt călăuziți oamenii de rând. De altfel, sentimentul acesta e explicabil, căci e insuflat de o zeiță cu mult mai tânără decât celelalte, și care a avut părinți, și de parte bărbătească și de parte femeiască... Pe când... Pe când, adaugă Pausanias... celălalt fel de dragoste e insuflat de Afrodita cea cerească, care, în primul rând
Eros ori Ura (3) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10886_a_12211]
-
De altfel, sentimentul acesta e explicabil, căci e insuflat de o zeiță cu mult mai tânără decât celelalte, și care a avut părinți, și de parte bărbătească și de parte femeiască... Pe când... Pe când, adaugă Pausanias... celălalt fel de dragoste e insuflat de Afrodita cea cerească, care, în primul rând, n-are nimic de-aface cu partea femeiască, ci numai cu cea bărbătească (aceasta este dragostea pentru băieți)... Așa se face că cei însuflețiți de această dragoste își îndreaptă iubirea lor asupra sexului
Eros ori Ura (3) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10886_a_12211]