1,263 matches
-
Préface de Claude Pichois, Édition A. J. Picard, 1977, p. 3: "la poésie n`existe qu`en mouvement, les lettres mortes ne deviennent poésie qu`en s`integrant dans le temps du lecteur et de l`auditeur". 42 v. Dumitru Irimia, Structura stilistică a limbii române contemporane, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1986,p. 21. 43 v. Ecaterina Mihăilă, Receptarea poetică, cap. Poeticitate și receptare, Ed. cit., pp. 15-24. 44 v. Carmen Vlad, Sensul, dimensiunea esențială a textului, cap. IV, Referință
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
revin ca drepturi de autor” - scrie The Daily Telegraph. (România literară, anul XXXVII, nr. 2, 21-27 ian. 2004, p. 28) II. Trăsăturile stilului științific 1. Funcțiile limbii Într-o excelentă lucrare consacrată stilurilor funcționale ale limbii române, profesorul ieșean D. Irimia (1995) amintește celebra clasificare a funcțiilor limbii, datorată lui Roman Jakobson: a) funcția referențială, numită și cognitivă sau denotativă, ce are În vedere realitatea obiectivă, extralingvistică, față de care emițătorul Își manifestă o atitudine rece, neutră; b) funcția expresivă sau emotivă
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
organizarea intrinsecă a unui text, care vizează cunoașterea poetică a lumii. Aceste șase funcții ale limbajului se Întrepătrund În actul de comunicare și cunoaștere a lumii. În funcție de predominanța uneia sau alteia, se cristalizează cele patru stiluri funcționale ale limbii. D. Irimia este de părere că, În configurația stilistică a limbii române literare, stilul științific reprezintă una dintre extreme, cealaltă fiind reprezentată de stilul beletristic. Între aceste două extreme Își găsesc locul stilul juridico-administrativ și cel publicistic. În stilurile științific și beletristic
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
și beletristic, În procesul de comunicare lingvistică, nu există propriu-zis un destinatar, ci un receptor. În stilurile publicistic și administrativ, cel de-al doilea protagonist este considerat Încă de la emitere un destinatar, În funcție de care emițătorul Își structurează textul (și mesajul) (Irimia, 1995, pp. 186-187). Urmând clasificarea propusă de D. Irimia, vom urmări specificul stilului științific În funcție de mai multe nivele. 2. Trăsăturile stilului științific 2.1. Nivelul fonematic Conform definițiilor uzuale, fonemul este „cea mai mică unitate sonoră a limbii, care are
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
propriu-zis un destinatar, ci un receptor. În stilurile publicistic și administrativ, cel de-al doilea protagonist este considerat Încă de la emitere un destinatar, În funcție de care emițătorul Își structurează textul (și mesajul) (Irimia, 1995, pp. 186-187). Urmând clasificarea propusă de D. Irimia, vom urmări specificul stilului științific În funcție de mai multe nivele. 2. Trăsăturile stilului științific 2.1. Nivelul fonematic Conform definițiilor uzuale, fonemul este „cea mai mică unitate sonoră a limbii, care are funcțiunea de a diferenția cuvintele Între ele, precum și formele
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
uzuale, fonemul este „cea mai mică unitate sonoră a limbii, care are funcțiunea de a diferenția cuvintele Între ele, precum și formele gramaticale ale aceluiași cuvânt” (DEX, 1998). Iată câteva trăsături distincte la acest nivel, stabilite, așa cum spuneam, de către profesorul D. Irimia: - existența unor termeni care au În structura lor morfematică prefixe de origine greacă, precum: hema-, hemo-, helio-, hidro-: hemartroză, hematie, hemoglobină, hemoragie, hemopatie, helioterapie, helioscopie, hidrocefalie etc.; - consolidarea grupului consonantic ps (Întâlnit În unele cuvinte vechi, precum psalm, psaltire), În
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
singular: În -e substantivele masculine și În -o cele feminine. (Alteori Însă forma de vocativ este identică cu cea de nominativ-acuzativ: frate, mamă.) (Îndreptar..., 1995, p. 55) Această regulă este respectată de mulți lingviști: Iorgu Iordan, 1975, p. 231; Dumitru Irimia, 1999, p. 136; G.G. Neamțu, 1999, p. 7; G. Gruiță, 1994, p. 134 ; G. Beldescu, 1995. Într-un articol din Tribuna (Rad, 1998, p. 7), am arătat că această regulă poate părea pedantă, motiv pentru care nici măcar lingviștii nu o
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
-a, W.W. Norton & Co, New York, Londra. Hristea, Theodor, 1984, Sinteze de limba română, ediția a III-a revăzută și adăugită, Editura Albatros, București. Ilovici, Edith, 1972, Îndreptar de ortografie și punctuație a limbii engleze, Editura Didactică și Pedagogică, București. Irimia, Dumitru, 1995, Introducere În stilistică, Editura Polirom, Iași. Jordan, R.R., 1980, 1989, Academic Writing Course, Collins Study Skills in English, Londra, Glasgow. Laggett, Glenn; Mead, David C.; Charvat, William, 1978, Handbook for Writers, ediția a VII-a, Englewood Cliffs, Prentice
[Corola-publishinghouse/Science/2315_a_3640]
-
4‐ 5 numere pe timpul alegerilor. Redactori: Maior Pruncu și Lupu Costache. Tipografia G.V. Munteanu („Paloda” 10 și 17 octombrie 1902; „Vocea Tutovei” 27 octombrie 1902) * Adevărul de Vaslui Adevărul de Vaslui, membru fondator Alexandru Codreanu, redactor șef în 2007 Gelu Irimia, redactor șef adjunct Simona Voicu, secretar general de redacție Daniel Tănăsuc, cu redacții în Vaslui (Daniel Tănăsuc, Manuel Drăgoi, Mirela Irimia, Gabriel Dumitrică, Dumitru Iancu, Dragoș Manoilă, editorialist Constantin Jomir); Bârlad (Cezara Mironică, Emanuel Cerbu); Huși (Alina Darie, Valerica Hobjilă
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
Tutovei” 27 octombrie 1902) * Adevărul de Vaslui Adevărul de Vaslui, membru fondator Alexandru Codreanu, redactor șef în 2007 Gelu Irimia, redactor șef adjunct Simona Voicu, secretar general de redacție Daniel Tănăsuc, cu redacții în Vaslui (Daniel Tănăsuc, Manuel Drăgoi, Mirela Irimia, Gabriel Dumitrică, Dumitru Iancu, Dragoș Manoilă, editorialist Constantin Jomir); Bârlad (Cezara Mironică, Emanuel Cerbu); Huși (Alina Darie, Valerica Hobjilă). Tipărit în 16 pagini la Tipografia „Albina” Iași, „Adevărul de Vaslui”, anul XVI - serie nouă, nr.1908 (3108) apare, 16 august
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
vol. VII, 1979, vol. IX, 1980 Iliescu, Adrian-Paul, Filosofia limbajului și limbajul filosofiei, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1989 Ionescu, Emil, Manual de lingvistică generală, Editura ALL, București, 1997 Iordan, Iorgu, Lingvistica romanică. Evoluție. Curente. Metode, Editura Academiei, București, 1962 Irimia, Dumitru, Structura stilistică a limbii române contemporane, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1986 Ivănescu, G., Formarea cuvintelor în limba română, în "Limba română", XIV (1965), nr. 1, p. 31-37 Ivănescu, G., Gramatica și logica. I. Structura gîndirii ca factor primar
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
Humboldt, Wilhelm 20, 24, 32, 43, 44, 86, 105, 108, 114, 127, 208, 233, 367 Husserl, Edmund 323, 324 Ibrăileanu, Garabet 300, 301, 310, 312, 316, 317 Iliescu, Adrian-Paul 304 Ionescu, Emil 73, 202 Iordan, Iorgu 105, 108, 184, 185 Irimia, Dumitru 147 Ivănescu, G. 30, 133, 134, 139, 164-166, 180, 183, 192, 227, 238, 250, 251, 332, 342 Jakobson, Roman 83, 84 Jeanrenaud, Magda 296 Jespersen, Otto 71, 158 Kant, Immanuel 24, 25, 53, 56, 117, 118, 121, 277, 280
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
om, p. 186-189. 158 George Steiner (După Babel. Aspecte ale limbii și traducerii, Editura Univers, București, 1983, passim) prezintă cazul familiei sale care vorbea o limbă în care se amestecau elemente din germană, franceză și engleză. 159 Vezi și Dumitru Irimia, Structura stilistică a limbii române contemporane, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1986. 160 Vezi Eugen Coșeriu, Prelegeri și conferințe, p. 38. 161 Vezi, Ferdinand de Saussure, Curs de lingvistică generală, p. 151 ș. u.; idem, Scrieri de lingvistică generală, Polirom
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
75 de ani de la înființare, TR, 1994, 43; Ion Cristofor, Petre Bucșa și poezia transparenței, TR, 1994, 50; Ion Buzași, Melancolii policrome, ST, 1994, 12; Dicț. scriit. rom., I, 385-386; Micu, Scurtă ist., II, 309-310; Poantă, Dicț. poeți, 42-43; Negoiță Irimie, Cuvinte înstelate, ST, 1999, 3-4. C.H.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285899_a_287228]
-
Sînt prezenți, nu cu aceeași frecvență, Solomon Marcus, Daniel Cristea Enache, Svetlana Paleologu-Matta, Mircea A. Diaconu, Radu Voinescu, Adrian Jicu, Doris Mironescu, Clara Mărgineanu, Ion Buzași, Andrei Brezianu, Nicolae Crețu, Adrian Alui Gheorghe, Henri Zalis, Daniel Corbu, Iulian Boldea, Dumitru Irimia, Constantin Pricop, Mihai Cimpoi, Nicolae Balotă, Ioan Pintea, Lucian Vasiliu, Radu Tătărucă, Ioan Zubașcu, George Popa, Nicolae Mecu, Victor Marian Buciu, Livia Cotorcea, Elena Băltuță, Doina Ruști, Mircea Coloșenco, Dana Diaconu, Adrian Palcu, Pompiliu Crăciunescu, Elena Vulcănescu, Felix Nicolau, Emilia
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
se structurează pe mai multe paliere. Sunt, în primul rând, seniorii, care, din nefericire, au plecat și ei, între timp, spre Parnas, pentru a se întreține eterat cu tânărul evocat aici, precum academicianul Constantin Ciopraga, profesorii universitari Al. Husar, Dumitru Irimia și Ioan Constantinescu, scriitorii Corneliu Ștefanache, Stelian Baboi sau Val Condurache. Sunt apoi prezenți scriitori și critici ieșeni importanți care au simțit nevoia să-l evoce și să-și arate prețuirea pentru cel dispărut (de la Lucian Vasiliu și Nichita Danilov
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Scarlat, Ist. poeziei, IV, 85-89; Fanache, Eseu, 189-196; Tudor Opriș, 500 debuturi literare, Galați, 1991, 85-86; Ada D. Cruceanu, Radu Stanca - dramaturgul, Timișoara, 1992; Negoițescu, Scriitori contemporani, 407-409; Horia Stanca, Așa a fost să fie..., Cluj-Napoca, 1994, 78-85, passim; Negoiță Irimie, Prințul umbrelor, TR, 1995, 35-36; Dosar Radu Stanca, îngr. Ion Vartic, APF, 1995, 9; Popa, Estuar, 151-156; Mircea Zaciu, Ca o imensă scenă, Transilvania..., București, 1996, 257-262; Titu Popescu, Radu Stanca, bardul Sibiului, ST, 1997, 2-3; Petru Poantă, Cercul Literar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289860_a_291189]
-
de comparație (repede, mai repede, la fel de repede, cel mai repede, foarte repede etc.), iar funcțional, la nivel sintactic funcția sintactică-tip de complement circumstanțial; * categoria gramaticală concretizare a raporturilor stabilite de către locutor între noțiuni/ caracteristici ale acestora (cf. Gramatica, 2005; Irimia, 2008; Dimitriu, 1999 etc.), raporturi reflectate în planul comunicării prin anumite mărci/ flective 80 cuvinte-flectiv (articole, prepoziții, conjuncții, verbe, adverbe) flective propriu-zise (desinențe, sufixe), marcă Ø și flective contextuale (context, topică): * desinențele mărci pentru categoriile gramaticale de persoană, gen, număr
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
acuzativ) și flectivele propriu-zise de tip desinență -iși tip articol hotărât enclitic -i (mărci pentru genul masculin, numărul plural, cazul acuzativ). III.2. Părțile de vorbire/ clasele semantico-gramaticale elemente de specificitate În literatura de specialitate (cf. Gramatica, 2005; Gramatica, 1966; Irimia, 2008; Popescu, 2007; Iliescu, 2003; Dimitriu, 1999; Avram, 1997; Coteanu, 1995; Iordan & Robu, 1978 etc.), părțile de vorbire/ clasele semantico-gramaticale sunt prezentate prin raportare, pe de o parte, la caracteristicile care le diferențiază pe cele flexibile de cele neflexibile (așadar
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
române sunt: * unitățile sintactice elemente/ structuri care îndeplinesc, contextual, anumite roluri/ funcții în cadrul unui mesaj, intrând în anumite raporturi sintactice între ele; în literatura de specialitate se prezintă un număr variabil de unități sintactice (cf. Gramatica II, 2005; Gramatica, 1966; Irimia, 2008; Timofte, 2005; Tamba Dănilă, 2005; Pană-Dindelegan, 2003; Nagy, 2002; Dimitriu, 2002; Avram 1997; Coteanu 1985 etc.), de la cele trei clasice partea de propoziție, propoziția, fraza la un număr mai mare, prin adăugarea, în clasa unităților sintactice, a textului, a
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
colective informale" (stilul conversației, stilul epistolar) vs. "stiluri colective funcționale" (stilul beletristic, stilul științific, stilul religios, stilul publicistic, stilul juridico-administrativ) vs. alte stiluri, care au trăsături specifice, dar nu sunt considerate ,,profiluri stilistice autonome": stilul gnomic, stilul filozofic, stilul politic (Irimia, 1999, p. 67, pp. 160-168) etc. Structura clasică a sistemului stilurilor funcționale ale limbii române diferențiază, după Irimia (1984), stilurile funcționale ale limbajului oral de stilurile funcționale ale limbajului scris. Astfel, primei clase, cea a stilurilor funcționale ale limbajului oral
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
stilul juridico-administrativ) vs. alte stiluri, care au trăsături specifice, dar nu sunt considerate ,,profiluri stilistice autonome": stilul gnomic, stilul filozofic, stilul politic (Irimia, 1999, p. 67, pp. 160-168) etc. Structura clasică a sistemului stilurilor funcționale ale limbii române diferențiază, după Irimia (1984), stilurile funcționale ale limbajului oral de stilurile funcționale ale limbajului scris. Astfel, primei clase, cea a stilurilor funcționale ale limbajului oral i se subsumează: * stilul conversației curente (neutru); * stilul conversației oficiale (solemn); * stilul conversației familiare (familiar); * stilul beletristic; iar
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
Ministerului Învățământului. Iordan, I. (1975). Stilistica limbii române. Ediție definitivă. București: Editura Științifică. Iordan, I., & Guțu-Romalo, V. (1967). Structura morfologică a limbii române contemporane. București: Editura Științifică. Iordan, I., & Robu, V. (1978). Limba română contemporană. București: Editura Didactică și Pedagogică. Irimia, D. (1984). Structura stilistică a limbii române contemporane. Iași: Editura Universității ,,Al. I. Cuza". Irimia, D. (1999). Introducere în stilistică. Iași: Polirom. Irimia, D. (2008). Gramatica limbii române. Ediția a III-a revăzută. Iași: Polirom. Nagy, R. (2002). Sintaxa limbii
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
Guțu-Romalo, V. (1967). Structura morfologică a limbii române contemporane. București: Editura Științifică. Iordan, I., & Robu, V. (1978). Limba română contemporană. București: Editura Didactică și Pedagogică. Irimia, D. (1984). Structura stilistică a limbii române contemporane. Iași: Editura Universității ,,Al. I. Cuza". Irimia, D. (1999). Introducere în stilistică. Iași: Polirom. Irimia, D. (2008). Gramatica limbii române. Ediția a III-a revăzută. Iași: Polirom. Nagy, R. (2002). Sintaxa limbii române I. Editura Universității Suceava. Nica, D. (1998). Teoria părților de vorbire (aplicații la adverb
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
contemporane. București: Editura Științifică. Iordan, I., & Robu, V. (1978). Limba română contemporană. București: Editura Didactică și Pedagogică. Irimia, D. (1984). Structura stilistică a limbii române contemporane. Iași: Editura Universității ,,Al. I. Cuza". Irimia, D. (1999). Introducere în stilistică. Iași: Polirom. Irimia, D. (2008). Gramatica limbii române. Ediția a III-a revăzută. Iași: Polirom. Nagy, R. (2002). Sintaxa limbii române I. Editura Universității Suceava. Nica, D. (1998). Teoria părților de vorbire (aplicații la adverb). Iași: Editura Junimea. Oancea, I. (1998). Semiostilistica (Unele
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]