1,998 matches
-
ridicase rolul samuraiului, În cadrul provinciei la unul de Însemnătate națională. Și tot Nobunaga era acela care se arătase a fi un vasal model. Speranțele pe care Kaisen și le făcuse În privința lui Katsuyori, care nu avea caracterul tatălui său, se mistuiseră cu desăvârșire. Era clar că, după părerea preotului, Îndelungatul război civil se sfârșise. Astfel, a-l ajuta pe Katsuyori să Îngenuncheze cu forța trupele clanului Oda sau a găsi vreo soluție infailibilă, era cu neputință. Clanul Takeda fusese Întemeiat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
liniștit ușa la loc, se Îndepărtă de alcov. Apucă sabia cea scurtă cu care s-ar fi putut să-și facă și el seppuku, dar ochii strălucitori Îi rămaseră ațintiți spre trupul fără viață al lui Nobunaga, până când camera se mistui În flăcări. * * * În primele trei zile din Luna a Șasea, cerul de deasupra orașului Kyoto fu senin, iar soarele străluci cu putere. Vremea din provinciile montane de la apus, Însă, varia de la cer senin la nori. Ploile abundente continuaseră până la sfârșitul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
drept latura nepieritoare, sacră, pe care omul este chemat să o descopere în sine. Amănuntul pitoresc sau burlesc, ineditul unor imagini, de viziune terifiantă, inițiatică ori arătând deșertăciunea lumii („stahia” la pod, „genia”, farmecele țigăncii, dracul Benga, șirul de călăreți mistuiți de nisip, Bogdan vrăjit și făcut „muieratic”), ca și umorul de esență populară, asimilarea unor procedee ale poeziei și basmului popular, folosirea fondului folcloric de credințe și superstiții, limbajul neaoș, savuros, exploatarea adecvată a câtorva neologisme compun imaginea unui poet
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289847_a_291176]
-
îngerești, pe care însă Blake le menționează abia la sfîrșitul poemului Vala, după ce a fost înfăptuita creația (în derularea căderii celor patru Zoa, prin forță lor în calitate de aspecte eterne ale minții nemuritoare creatoare) și principiul răului din ea a fost mistuit/mîntuit: Omul purificat vede acum " sferele-Îngerești nălțîndu-se noapte și zi", cînd stelele s-au mistuit "și-n locul lor, iată / Ochii ce se Întind ai Omului privesc adîncurile unor lumini minunate!"144 Înțelegem astfel că pentru Blake sferele îngerești există
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
înfăptuita creația (în derularea căderii celor patru Zoa, prin forță lor în calitate de aspecte eterne ale minții nemuritoare creatoare) și principiul răului din ea a fost mistuit/mîntuit: Omul purificat vede acum " sferele-Îngerești nălțîndu-se noapte și zi", cînd stelele s-au mistuit "și-n locul lor, iată / Ochii ce se Întind ai Omului privesc adîncurile unor lumini minunate!"144 Înțelegem astfel că pentru Blake sferele îngerești există din veșnicie, iar taină lor este cunoscută doar de Dumnezeu, spre care acestea veșnic se
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
să urmeze, căci Voia nu poate fi-ncălcată"223. Nu știm despre a cui "Moarte Veșnică" vorbește: a sa, ori moartea Celuilalt. Probabil "Moartea Veșnică" a creației, a Celuilalt, fiindcă Tharmas însuși va pune temelia Golgonoozei împotriva iazului Udan Adan, care mistuie apele (adică viața) lui Tharmas. Motivul pentru care Tharmas se va ascunde de Urizen este tocmai faptul că ultimul nu a păzit poruncile lui Tharmas, astfel încît Tharmas nu îl va mai hrăni pe Urizen. (Observăm o similitudine la Böhme
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
cu Hades-Pluton; de la el, însuși Infernul a fost desemnat prin numele de Orcus; în norvegiană ork = putere) se zbate în lanțuri 233, dar mînia să este un lant spiritual. Vidul mîniei se va manifesta prin războaie și pasiuni, care vor mistui acest gol și vor face posibilă ispășirea. Dar Luvah este silit să intre în această stare inferioară, de robie, (din care se va elibera cînd Urizen îl va "scăpa din vedere") tocmai de către Urizen căzut, Prințul Luminii căzut. Numele Uri-zen
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
devorează spațiul; atunci rămîne vizibil doar pămîntul invizibil, în cazul nostru Enion, care ar fi astfel din nou în Atemporal. În Urthona, nume trinitar (Ur-th-on-a; uri: ebr. lumină; Tharmas: apă; on: grec. ființă), Alfa și Omega "ard", dar nu se mistuie 273, începutul și sfîrșitul există împreună că un foc etern, luminos, creator, expansiv. Pe de altă parte, Enion, ca Prakriti, simte abisurile ce se deschid în ea cînd o părăsesc potențialitățile ei transformate în acte prin Purusha (spiritul). Abisurile din
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
că Glia să-și deschidă Pleoapele și să privească Așa splendoare minunată, în miezul slavei sale căinîndu-se C-afar' de Enion nimic nu se putea gasi să fie lăudat, adorat, iubit. Trei zile-n încîntări pe șine admirîndu-se pe stînci se mistui în flăcări, Și trei întunecate nopți se căina de singurătate, dar în a treia dimineață 130 Uimit pe Enion ascunsă o găsi într-o întunecoasa Peșteră. Ea vorbi: Ce sînt eu? de ce-am fost scoasă-afară pe-aceste stînci Să
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
cu cîntec adormită-n tihna. Cumplit vuiau Veșnicele roți ale intelectului, cumplit vuiau Ființele cele vii ale roților, în Războaiele vieții de Veci. 565 Însă perverse se-nvîrteau rotile lui Urizen și Lúvah, întoarse înapoi În jos și în afară, si mistuindu-se-n războaiele Veșnicei Morți. VALA Noaptea a Doua52 Pe Așternutul sau de moarte ridicîndu-se, Albionul Fiii își privi. Și întorcîndu-și Ochii în afara către Sine, pierzînd Divină Viziune, Albionul îl chema pe Urizen și zise: "Privește-aceste Sfere tulburate, De unde-i
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
revărs scumpă răzbunare în sînul sau ce arde luminos. Atuncea gelozia va adumbri toți munții săi și-Ahania Blestem va arunca asupră-ți, care năpasta ești a jalnicului Los, si va cerca să se răzbune". 340 Așa vorbind cu-adînci suspine se mistui de dor pînă ce, neînsuflețit, căzu și el. Noaptea trecu, si Enitharmon, nainte de revărsarea zorilor, se-ntoarse în extaz. Și pește Los cîntắ iárăși la Viață aducîndu-l: groaznice erau gemetele sale; Dar ástfel cîntắ ea: "Prind sferica harfa. Ating
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
lasă-mă să-ți aud glasul. De-a ta mînie alungata, eu rătăcesc precum un nour în adîncul Unde nicicînd pînă acum Ființă n-a intrat; și viața-ntreagă pierzîndu-mi-o acolo 190 Mă reîntorc tot mai slăbită; să nu mă mistui întru totul În marea ta mînie; deși păcătuit-am, desi m-am răzvrătit, Să nu mă faci aidoma cu lucrurile care-n uitare-s cufundate, de parcă n-ar fi fost. Nu face din făptura care te iubește o ștearsă lacrima
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
altceva nimic! Enion, Fără substanță, fără glas, plîngînd, pierit-ai, lacrimi și altceva nimic! Enion, Pierit-ai pe vecie din fața ochilor de apă ai lui Tharmas? Mînie, Mînie din sînu-mi nicicînd nu se va stinge: vînturi și ape de durere Mistuind totul, pînă la capăt mistuind. Sfîrșitu-s-au Iubirea și Speranța". 205 Fiindcă-n clipa-aceasta din Enion nimic nu mai rămase în groaznicul văzduh, Doar un glas veșnic jeluindu-se-n Stihii. Acolo unde Enion, oarbă și de ani încovoiata, rătăcea
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
fără glas, plîngînd, pierit-ai, lacrimi și altceva nimic! Enion, Pierit-ai pe vecie din fața ochilor de apă ai lui Tharmas? Mînie, Mînie din sînu-mi nicicînd nu se va stinge: vînturi și ape de durere Mistuind totul, pînă la capăt mistuind. Sfîrșitu-s-au Iubirea și Speranța". 205 Fiindcă-n clipa-aceasta din Enion nimic nu mai rămase în groaznicul văzduh, Doar un glas veșnic jeluindu-se-n Stihii. Acolo unde Enion, oarbă și de ani încovoiata, rătăcea, Ahania rătăcește-acum: Ea rătăcește pe
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
vom fi găsite de nu ne pregătești un loc 260 În care să ne-ascundem pe sub-a áripilor umbră. Căci dacă noi, care doar pentru-o vreme sîntem și care-n iarnă ne petrecem, Privim minunile acestea ale Veșniciei, ne mistui-vom". Astfel erau cuvintele lui Beula, ale Femeieștii Emanații. Gemu-n tot locul Empireul. Tot Raiul se întunecase. 265 Ne-nsuflețitul Trup al Albionului zăcea pe Stîncă; și marea Timpului și-a Spațiului Izbea în Stîncă împrejur cu aprige talazuri
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
Iute-nmugurire-n jurul stîncii și în jurul Peșterii Și pește veșnicele mădulare ale grozavnicului prunc de foc: 160 Zadarnic se luptau acum ca să descătușeze, Zadarnic, cu amare lacrimi, Ca să topească lanțul Geloziei; nici dacă Enitharmon ar muri, Nici dacă Los s-ar Mistui, nu s-ar putea vreodată să se topească lanțul, Nici fibrele-i de iad din rădăcini să fie smulse din patul lor de stîncă, Și nici toată puterea lui Urthona, și nici toată vigoarea Taurilor lui Luváh, 165 Deși-n
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
primind fire omenească, scăldat în lacrimi, Smerindu-se, la pofta să de Stăpînire Renunțînd. "Nicicînd nu vei putea îmbrățișa pe dulcea Enitharmon, groaznice Demon, Pînă cînd Cu Spectrul tău nu fi-vei contopit, trupul acela muritor Prin cazne și durere Mistuindu-l, si revenind prin nimicirea Șinei 207 345 La viață Veșniciei; să fii încredințat, sînt sinea ta aievea, Deși de tine astflel despărțit și sclavul Fiecărei pasiuni A Sufletului tău grozavnic. Deszăvoraște Porțile-Amintirii: uită-te la mine Nu că la
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
contopi în unul, o altă lume, ce-i mai bună, în inima-ți Se va deschide și-n pîntece și-n minunatul creier, 355 Întreita, așa precum era în Veșnicie, si Universu-acesta-al patrulea Reînnoit va fi de cele trei și mistuit în focuri ale Minții; Dar de refuzi, Alt trup îmi fi-va Întocmit, iară tu nimicit vei fi și spulberat, încît nu vei mai exista. Căci ești doar o înfățișare și un organ al vieții, si de la tine însuți 360
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
luptătorii săi strigat-a: "Acuma timpul Profeției s-a întors, si este-a mea 5 Podoaba cea Universală toată, și-n mîinile-mi sînt Marginile cerului; că pe-un Veșmînt în juru-mi le înfășura-voi, Dînd misturii ce trebuie să fie mistuit; apoi în măreție și putere Păși-voi înainte printre acele cîmpuri largi ale Veciei fără margini, Un Dumnezeu, iar nu un Om, Învingător în glorie triumfătoare, 10 Și Fiii Veșniciei toți mi se pleca-vor la picioare". [Glasul Întunecat răspunse
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
amăgiri, si cheamă-ți lacrimile tulburi! Suspinele-ți le auzim în ascuțite trîmbiți cînd Dimineață re-nnoi-va sîngele". 210 Așa cîntară demonii adîncului; Goarnele războiului răsunară cu tărie. Orc în bucăți o sfărîmắ, si chipul lui cel omenesc fu mistuit în focurile sale Amestecate cu ale ei îndurerate mădulare împrăștiate prin Abis. În toată Lupta ea se veseli, Dorința fiindu-i Împlinită și vărsînd lacrimi de durere. Din Orc nimic nu mai rămase, decît doar Șarpele în jurul arborelui Tainei. 215
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
cîntînd scăldate-n lacrimi Deasupra victimelor lor. Ascultați cîntecul Femeilor Amalecului: 295 "O, biată făptura omenească! O, biet copil al suferinței! De ce să rătăcești departe tu de Tirța? de ce să mă silești cătușe să iți pun? Dacă mă părăsești, mă mistui-voi peste stînci. Aceste fibre ale ochilor care obișnuiau să-ți rătăcească-n depărtate ceruri, Pe mine-abandonîndu-mă, jos le-am legat c-un fier încins. 300 Aceste nări ce se-Întindeau cu desfătare-n cerurile dimineții În jos le-am
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
la miezul nopții: "Trezește-te! mirele sosește!" trezitu-m-am spre-a nu mai adormi; Însă Eternă mistuire e-ntunecata Enion, Reavănul Mormînt. O cîmp de grîne! O, fericit ești tu care dai viața! Mai fericită-i cea întunecată care mistuie; speranța îmi îneacă toată suferință, 540 Căci sînt înconjurată-acum de un vîrtej întunecos ce trage Spectru-n zări de Enion departe, încît eu mor o moarte-ntru Speranța de mai bine, desi mă mistuiesc în aste ape-ntărîtate. Brăzdatul cîmp răspunde groapei
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
viața! Mai fericită-i cea întunecată care mistuie; speranța îmi îneacă toată suferință, 540 Căci sînt înconjurată-acum de un vîrtej întunecos ce trage Spectru-n zări de Enion departe, încît eu mor o moarte-ntru Speranța de mai bine, desi mă mistuiesc în aste ape-ntărîtate. Brăzdatul cîmp răspunde groapei. Cum îmi răspunde o aud: "Iată, cu iuțime se-apropie-acea vreme cînd o să fii precum ceva 545 Uitat; cînd cineva de tine va vorbi nu va fi crezut. Cînd omul cu blîndețe în nemurirea
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
În ea nu mai rămase spirit. Pe-ascuns pleca din Sinagoga lui Satan, Cu Orc vorbi în taină. De Ceruri ea departe îl ascunse Cu pînză cea de în pe care-o numărase Enitharmon, Ea laolaltă-o strînse ca să iși mistuie Vesmintele de Desfrînata 605 Căindu-se amarnic; uneori osîndindu-se pe Șine, plină de remușcări, Iar alteori sărutîndu-și Vesmintele și Giuvaerele și-asupra lor plîngînd; Uneori întorcîndu-se la Sinagoga lui Satan plină de-Orgoliu, Iar alteori plîngînd naintea lui Orc, smerita
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
ruine-s îngropate Se-amestecară-n vălmășag. Cine-i chema-va oare din Mormînt? Rahab și Tirța tare se jelesc în vîlvătăile sălbatice; se-abandonează Mistuirii. Cărțile lui Urizen cu zgomot groaznic se desfac; încolăcitul Șarpe Al lui Orc începu să (se) Mistuie în aprig foc vîlvîitor; aprigele-i flăcări 35 Pe toate părțile ieșit-au, si in volume ce prind viața adunînd putere, În depărtare hoinărind pe toate vînturile, mugind tare, împurpurîndu-se-n Irezistibile coloane de văpaie rostogolindu-se mereu în jur, putere
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]