3,169 matches
-
și de aceea a fost instituit un consiliu de regență, care a condus țara în numele monarhului până în 1835. După această dată, Otto a început o perioadă de conducere absolutistă, principalii săi consilieri fiind conaționali bavarezi. În acele vermuri, chiar și monarhul se autointitula „consilier șef”. Din 1843, nemulțumirea populară față de Otto și „bavarocrația” sa ajunsese la un punct culminant, iar masele largi au făcut presiuni tot mai mari pentru proclamarea unei constituții liberale. Dacă la început Otto a refuzat să accepte
Regatul Greciei () [Corola-website/Science/309776_a_311105]
-
mulțumeasă personal liderilor rebeliunii. Otto a cedat presiunii mulțimii și a acceptat toate cererile. După ce regele Otto a fost detronat în 1862, a fost ales în fruntea țării prințul de 17 ani Christian Wilhelm al Danemarcei, care urma să fie monarh constituțional. El a domnit 50 de ani, iar perioada în care s-a aflat în fruntea țării este amintită pentru extinderea granițelor țării, progresul economic și pentru consacrarea principiului conform căruia guvernul trebuie condus de liderul partidului care a cucerit
Regatul Greciei () [Corola-website/Science/309776_a_311105]
-
Restaurația () este numele dat perioadei din Istoria Franței între 1814 și 1830. Restaurația reprezintă revenirea regimului monarhic, suveranitatea fiind exercitată de către monarh în limitele Cartei din 1814. Regimul a luat naștere în urma abdicării lui Napoleon Bonaparte la data de 6 aprilie 1814 și durează pînă în anul 1830. Aliații coaliției antinapoleoniene consideră că este inoportună revenirea la un regim monarhist absolutist și
Restaurația franceză () [Corola-website/Science/309682_a_311011]
-
provincie. După abdicarea lui Romulus, Senatul roman, în numele lui Odoacru, a trimis reprezentanți la împăratul roman răsăritean Zenon, care a cerut să reunească în mod oficial cele două jumătăți ale imperiului: "vestul...nu mai este necesar un împărat propriu: un monarh suficient pentru o lume". El l-a întrebat, de asemenea, dacă îl numește pe Odoacru patrician, și administrator al Italiei în numele lui Zeno. Zeno a subliniat faptul că Senatul ar fi trebuit să-i mai acorde un Julius Nepos încă
Romulus Augustulus () [Corola-website/Science/304439_a_305768]
-
În iunie 1939, presedintele Franklin Delano Roosevelt (Murray) se pregătește să primească vizită reginei și regelui Mării Britanii, care urmează să petreacă un weekend la reședința familiei Roosevelt din . Această vizită marchează un moment istoric, fiind prima dată când un monarh britanic călătorește în America. Va fi un weekend memorabil, pentru că războiul bate la ușă Mării Britanii, oaspeții vin să ceară ajutorul lui F.D.R., așa că gazdele vor trebui să împace chestiunile politice cu încurcăturile personale ale lui F.D. Roosevelt, care e
Hyde Park on Hudson () [Corola-website/Science/330858_a_332187]
-
la un proces echitabil, libertatea de exprimare și libertatea religioasă) și care au denunțat nedreptățile Deși El a sustinut pe motive intelectuale pentru stabilirea unei monarhii constituționale în Franța, ceea ce sugerează o înclinație spre liberalism. Voltaire a văzut pe an monarh luminat sau absolutista (un despotism binevoitor, similar cu cel susținut de către Platon), sfătuit de Filosofi că și el. Voltaire este adesea gândit că ateu, cu toate că, în fapt, el a luat parte la activități religioase și de luare a construit chiar
Voltaire () [Corola-website/Science/296879_a_298208]
-
punct de întâlnire al oștilor care urmau să participe la campania împotriva tătarilor. Pregătirile de război au fost interpretate de membrii Seimului ca o încercare a regelui de preluare a puterii în stat și, în iulie 1646, Senatul a cerut monarhului să înceteze orice acțiune, amenintând cu aducerea afacerii în fața deputaților în următoarea sesiune. Lipsit de sprijinul deputaților, regele Wladyslaw a rămas să spere doar în sprijinul cazacilor. Barabaș și Karaimovici, după ce au aflat că regele a pierdut sprijinul Senatului, au
Bătălia de la Żółte Wody () [Corola-website/Science/327315_a_328644]
-
aducerea afacerii în fața deputaților în următoarea sesiune. Lipsit de sprijinul deputaților, regele Wladyslaw a rămas să spere doar în sprijinul cazacilor. Barabaș și Karaimovici, după ce au aflat că regele a pierdut sprijinul Senatului, au refuzat să se mai supună ordinelor monarhului, deoarece i-ar fi pus în opoziție cu Seimul. În schimb, Hmelnițki a decis să rămână loial angajamentului luat de cazaci față de rege. Cum nu a putut să intre în posesia documentului semnat de rege, Hmelnițki a hotărât să continue
Bătălia de la Żółte Wody () [Corola-website/Science/327315_a_328644]
-
mod oficial în capitală pentru a cere dreptate în conflictul cu Czaplińskil. Adevăratul motiv al vizitei sale era mult mai complex însă. Poziția Seimului varia mult în acel an față de cea din 1646, iar Hmelnițki voia să obțină asigurări din partea monarhului cu privire la războiul cu turcii și aliații acestora. În cazul în care Wladyslaw ar fi fost hotărât să continue planurile de război, Hmelnițki era hotărî să-și folosească toate relațiile pentru întărirea legăturilor cu regele și sprijinitorii acestuia, punându-i în
Bătălia de la Żółte Wody () [Corola-website/Science/327315_a_328644]
-
preluat controlul cetăților militare. Pe monedele emise în timpul domniei lor comune, numele Ludovic era inscripționat mereu înaintea Ioanei. Deși nu a fost recunoscut oficial de către Papa ca rege și co-domnitor până în 1352, este posibil ca napolitanii să-l fi considerat monarhul lor din momentul în care a început să se comporte ca atare. Ludovic a profitat de turbulențele provocate de un alt atac maghiar pentru a smulge autoritatea regală completă de la soția sa. El a îndepartat toți susținătorii ei, l-a
Ludovic I de Neapole () [Corola-website/Science/330927_a_332256]
-
Imperiului Roman, care a supus întreg continentul pentru mai multe secole. După declinul Imperiului Roman, Europa a intrat într-o perioadă de stagnare, cunoscută sub numele de Evul Mediu, care s-a terminat prin fenomenul numit Renaștere și prin Noii Monarhi, ce aveau să marcheze noi descoperiri, explorări și creșterea cunoștințelor științifice. Din secolul XV, națiunile europene, în special Spania, Portugalia, Franța și Marea Britanie, au construit mari imperii coloniale, cu dependențe în Africa, America și Asia. Revoluția Industrială a început în
Europa () [Corola-website/Science/296626_a_297955]
-
titlul de Conte de Artois în onoarea victoriei franceze în Arras în comitatul Artois. Totuși, Ludovic n-a renunțat la tradiție și i-a acordat titlul de Duce de Anjou, titlu acordat tradițional celui de-al doilea fiu al unui monarh francez. După botez, Filip a fost dat în grija guvernantei Françoise de Souvré, marchiză de Lansac, care a avut grijă și de fratele lui mai mare, Ludovic. Bunicii lui paterni erau regele Henric al IV-lea și regina Maria de
Filip al Franței, duce de Orléans () [Corola-website/Science/312841_a_314170]
-
o gamă largă de domenii (arhitectură și botanica fiind totuși primele două) iar acest lucru l-a făcut respectat, la fel ca și natura sa informală și modestă. Monarhia a fost, totuși, subordonată într-un stat democratic. Competențele suplimentare ale monarhului au fost eliminate atunci când reforma constituțională în Suedia a devenit completă în 1975. Gustaf al VI-lea Adolf a fost un arheolog pasionat și a fost admis de Academia britanică pentru munca sa în botanică în 1958. Gustaf al VI
Casa de Bernadotte () [Corola-website/Science/318131_a_319460]
-
membrii colegiului electoral al Sfântului Imperiu Roman. Începând cu secolul al XIII-lea, prinții electori aveau privilegiul de a-l alege pe Regele Romanilor, care urma să fie încoronat de către papă ca Sfânt Împărat Roman. Carol Quintul a fost ultimul monarh încoronat ca împărat (ales în 1519, încoronat în 1530); succesorii lui au fost aleși ca împărați în mod direct de către colegiul electoral, fiecare având titlul de „Împărat Ales al Romanilor” (; ). În fapt, începând cu 1440, toți împărații cu excepția unuia singur
Prinț elector () [Corola-website/Science/337559_a_338888]
-
al VI-lea. Cuvântul viconte corespunde în Marea Britanie cuvântului din anglo-saxonă "shire reeve" (stând la baza cuvântului care denumește biroul care nu aparține deloc nobilimii și care este ales de rege, al șerifului). Astfel viconții de la început primeau titlul de la monarh, nu ereditar; dar în curând au avut și ei tendința de a fi stabliți ereditar "lato sensu" (în sens larg).
Viconte () [Corola-website/Science/315265_a_316594]
-
declarația de independență. Republicanii au reușit să amâne prelucrarea propunerii monarhiștilor în parlament și în cele din urmă constituția monarhistă nu a fost acceptată. Monarhiștii au răspuns prin punerea directă în aplicare a legii din 1772 pentru alegerea unui nou monarh. O consecință majoră a conflictului din 1918 a fost destrămarea mișcării muncitorești finlandeze, divizată în trei părți: social-democrații moderați și socialiștii de stânga rămași în Finlanda, și comuniștii ce acționau în Rusia Sovietică cu susținerea bolșevicilor. Partidul Social Democrat a
Războiul Civil Finlandez () [Corola-website/Science/302693_a_304022]
-
împotriva abuzurilor ce se făceau. Religia creștină consideră încasarea dobânzilor din comerțul cu bani ca fiind un act injust. Împrumuturile cu dobândă au fost ulerior admise, cu condiția să fie efectuate de evrei și lombarzi. Principalii beneficiari ai creditelor erau monarhii și conducătorii bisericii creștine. Perioada Evului Mediu timpuriu sec (VII-XI d.Hr.) a fost marcată de o serie de restricții de ordin religios. Primele bănci apărute în Peninsula Italică, sunt "Banca di Venezia", înființată în anul 1171 de Dogele Michele
Istoria activității bancare () [Corola-website/Science/328793_a_330122]
-
Mesajul preoților a fost menit să îmbărbăteze și să mobilizeze la luptă cruciații. Afirmația că atacul asupra Constantinopolului era de natură spirituală se baza pe două argumente. În primul rând, grecii erau trădători și ucigași de timp ce își asasinaseră monarhul de drept, Alexius al IV-lea. n al doilea rând, preoții au folosit cuvinte grele atunci când au afirmat că "... grecii sunt mai răi decât evreii" și au invocat puterea lui Dumnezeu și a Papei atunci când au chemet cruciații la luptă
Cruciada a patra () [Corola-website/Science/306635_a_307964]
-
opt sute de ani, durerea și desgustul?" poate fi considerată ultima cruciadă de amploare organizată de papalitate, chiar dacă ea a fost scăpată de sub controlul Sfântului Scaun. După eșecul acestei cruciade, următoarele expediții militare similare au fost organizate și conduse personal de monarhi vest-europeni, având ca țintă principală Egiptul. Doar cruciada a șasea și-a atins scopul recuceririi Ierusalimului, și asta doar pentru scurtă vreme. Robert de Clari, Cei care au cucerit Constantinopolul, ediție de Tatiana-Ana Fluieraru și Ovidiu Pecican, traducere de Tatiana-Ana
Cruciada a patra () [Corola-website/Science/306635_a_307964]
-
trăiesc cu părinții , funcționarii și soldații nu aveau drept de vot. Pe 17 decembrie 1885 apar zvonuri cum William Gladstone ar susține „Home Rule” pentru Irlanda. În 1887 se celebrează jubileul reginei Victoria care domnea de 50 de ani. Mulți monarhi europeni și prinți au fost invitați la banchetul ceremonial. Un atentat al republicanilor irlandezi care încercau să se infiltreze în Westminster Abbey a fost dejucat. În același an, Arthur Conan Doyle publică prima ediție cu „Sherlock Holmes”, iar autoritățile sunt
Istoria Regatului Unit () [Corola-website/Science/298984_a_300313]
-
din suprafață planetei. În 1947, India, perla imperiului britanic, și-a obținut independența. Toate coloniile britanice și-au întrerup legăturile cu fosta țară mamă în următoarele decenii și au rămas unite prin Commonwhealt-ul britanic al națiunilor, condus și azi de monarhul britanic lipsit de autoritate politică. Gradul de limitare a influenței internaționale a Marii Britanii s-a demonstrat pe fondul Crizei Suezului din 1956. În urma naționalizării canalului de către președintele egiptean Nasser, Marea Britanie și Franța au ocupat Canalul Suez. Operațiunea a eșuat însă
Istoria Regatului Unit () [Corola-website/Science/298984_a_300313]
-
transformat întreaga” provincia „într-un deșert” . Deși cronicarul descrie acest atac al maghiarilor ca și cum ar fi avut loc după moartea lui Svatopluk I' György Györffy, Gyula Kristó, András Róna-Tas, și alții consideră că ungurii au invadat Panonia în alianță cu monarhul Moraviei Györffy și Kristó consideră chiar că „Legenda calului alb” din cronicile maghiare, conform căreia ungurii ar fi primit de la Svatopluk regiunea care avea să le devină patrie în schimbul unui cal alb complet echipat, cu șeaua și frâiele împodobite cu
Cucerirea de către unguri a Bazinului Panonic () [Corola-website/Science/328578_a_329907]
-
decembrie 558, și a fost îngropat în abația pe care a fondat-o, unde a fost descoperit mormântul său (vezi "Nouveaux documents sur le tombeau de Childebert a Saint-Germain-des-Prés" din "Bulletin de la Société des Antiquaires", 1887). Childebert a fost un monarh expansiv. Și-a extins posesiunile prin mai multe războaie străine decât orice alt frate al său: luptând în Burgundia (de mai multe ori), în Spania (de mai multe ori), în Provence, precum și în alte părți ale Galiei. Grigore de la Tours
Childebert I () [Corola-website/Science/303242_a_304571]
-
început pe 10 noiembrie 1441 și s-a sfârșit pe 2 iunie în anul următor. După întoarcerea de René la Provence, Alfonso a redus ușor rezistența rămasa și și-a făcut intrarea triumfală în Napoli, pe 26 februarie 1443, ca monarh al unui regat pacificat. În 1446, el a cucerit Sardinia. Alfonso, prin depunerea în mod oficial a domniei sale papalității, a obținut acordul de la Papa Eugen al IV-lea cum că Regatul Napoli trebuie să mergă la fiul său nelegitim, Ferdinand
Alfonso al V-lea al Aragonului () [Corola-website/Science/325401_a_326730]
-
fost guvernator militar, hövitsman, la Vyborg în Finland (margraf de Viborg). După decesul lui Christopher în 1448 fără moștenitori direcți, Carol a fost ales rege al Suediei la 20 iunie și la 28 iunie el a fost salutat ca noul monarh la Pietrele Mora, nu departe de Uppsala, în mare parte datorită propriilor trupe militare. Danezii l-au ales în septembrie 1448 pe Christian I ca rege al Danemarcei.
Carol al VIII-lea al Suediei () [Corola-website/Science/332947_a_334276]