1,897 matches
-
iubirii și prieteniei din Linii și cercuri. Mult mai subtil prelucrează Radu Mareș senzația de fantastic. În O bătaie în ușă se sugerează chiar că totul e o farsă, că Eleni nu are un echivalent mai tânăr, ci doar un motan negru. Fantazări, carevasăzică, de care autorul nostru trubadur are nevoie, completând datele, recunoaște el, din imaginație. Insistența pentru reveriile melancolice este evidentă: soarele, bătrânețea, ploaia - O bătaie în ușă, zăpada, muntele - Sindromul Robinson și așa mai departe. Căci „Frumusețea e
Robinson și Lolita by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/2559_a_3884]
-
poartă. - min. 46: A început repriza a doua. Nicio schimbare la pauză în cele două garnituri. - min. 45: Pauză: Ungaria intră cu 1-0 la cabine. - min. 42: Stancu ratează incredibil, după centrarea lui Torje: din 4 metri, cu poarta goală, "motanul" trimite paralel cu linia porții. - min. 38: Mutu pivotează bine în careu, cu doi fundași în spate, dar trimite slab, iar mingea este prinsă de Kiraly. - min. 37: Szalai reia cu capul dintre Goian și Radu Ștefan, dar mingea trece
UNGARIA-ROMÂNIA 2-2: Chipciu ne menține în cursa pentru Mondial by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/75229_a_76554]
-
Am colegi care nu se remarcă printr-o cultură medicală deosebită, dar pe mâna cărora m-aș da fără ezitare, așa cum sunt și unii care sunt extraordinar de informați, dar la care nu l-aș duce la consult nici pe motanul meu (la care țin foarte mult, de altfel). Profesorul Setlacec a dat un răspuns în cartea domniei-sale Chirurgul și lumea sa, apărută acum vreo doi ani. Este de părere că definitorie ar fi responsabilitatea. Eu unul nu sunt sigur că
Despre literatură și medicină cu conf. dr. Cătălin Vasilescu by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Journalistic/9998_a_11323]
-
ușori/ la mine-n odaie: HEI!/ M-a trezit ea: ŤDeșteptarea! -/ și-a zmucit nervos perdeaua -/ Iarăși n-ai sărat mâncarea/ Iarăși n-ai frecat podeaua/ ... Iarăși n-ai vopsit tavanul,/ Iarăși n-ai schimbat tapetul,/ Iarăși n-ai hrănit motanul,/ Iarăși n-ai stocat bufetul/... Să vedem dacă măcar/ temele ți le-ai făcut:/ În ce an și-n ce hotar/ a domnit Menumorut?/ Ce oraș e capitală/ în Volta Superioară?/ Saltă-te la verticală,/ pune mâna pe vioară,/ și
Un liric satiric by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/9548_a_10873]
-
ARAD Teatrul de Stat: „Amantele trăsnite“ de Geo Iancu Călinescu, 24. 05, ora 18; Spectacol al TNT, 25. 05, ora 18. Teatrul de Marionete: Festivalul Internațional „Euromarionete“, „Dănilă Prepeleac“ de Ion Creangă - Teatrul „Merlin“ din Timișoara, 24. 05, ora 10; „Motanul vrăjitoarei“ - Teatrul de Păpuși „Puck“ din Cluj, 24. 05, ora 18; „Candid“ - Teatrul de Marionete din Metz (Franța), 25. 05, ora 11; „Făt Frumos din Lacrimă“ - Teatrul de Marionete Arad, 25. 05, ora 18. Expoziții Muzeul Banatului: „Pentru că aici este
Agenda2003-21-03-20 () [Corola-journal/Journalistic/281050_a_282379]
-
ușii cortului. Unde șeful executivului aruncă săgeți adversarului din Japonia, Laponia, din naveta spațială, dacă nu din patul conjugal. Iar acesta răspunde de la Slobozia. Da, pe ecranul minții se succedau, virtual, dar cu încă mai carnală concretețe, cotoiul (și nu motanul! Felix, cu valetul lui cu ochii mijiți ca la pisoii nou născuți, șobolanul roz, dispărând repede în dosul unei uși, prostănacul cu nas de ceară, iorgovani suplimentari, parlamentari la braț cu dublul lor, lunecau în neant, scârbiți de monotonia profesiei
In imago veritas by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/9672_a_10997]
-
ei (Doru Ana), înalt funcționar la o bancă, aceasta trebuie să suporte ambiguitățile sale sexuale. Nașul o invită pe genunchii lui unde Francesca așezată ca o școlăriță cuminte, atitudine comandată de scenariul pervers, spune o poezie pentru copii cu un motan lacom și un șoricel aflat în pericol de a fi mâncat. Scena nu se întâmplă probabil pentru prima oară și reprezintă pentru nașul libidinos plata pentru serviciul pe care i-l face finei. Nimic nu anunță scena, imprevizibilă, amestec de
Duios Francesca trecea... by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6830_a_8155]
-
O femeie cu draci (cîte unul pe fiecare umăr, Mormocea și Țaporea, mototolii), ca soața lui Ipate, care se pricepe să se facă, dintr-o joacă, mică-mică, așa de mică de-o încape o boabă de salivă de cotoi. Tănase motanul, care înghite diverse lucruri, șoareci citiți care scriu, pînă și pe stăpînă-sa, Minodora. În fine, felurite obiceiuri de mică nobilime: mersul la băi, schimbul de suveniruri, înșelăciunile iertate în familie. Ce familii... Niște găselnițe de soi, struțocămile onomastice sunînd mahalagesc-medieval
Sporul casei by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10924_a_12249]
-
un renumit musical pe care-l vom prezenta peste câteva zile și «Aida» de Verdi, în anul comemorativ, în regia unui cunoscut regizor maghiar de la Opera din Budapesta. Avem în proiect două lucrări pentru stagiunea viitoare: «Carmen»de Bizet și «Motanul încălțat» de Cornel Trăilescu. În domeniul baletului, Roxana Colceag a realizat un spectacol coupé, iar un maestru rus de la St. Petersburg a montat baletul „Giselle” de A. Adam, în coregrafia clasică rusă. În anul Caragiale, maestrul Ioan Tugearu a realizat
Premieră națională la Opera din Iași, baletul D’ale Carnavalului by Mihai Alexandru Canciovici () [Corola-journal/Journalistic/3675_a_5000]
-
Pentru că are foarte multă minte! - Dar tu de ce ai așa mult păr pe cap? - Auzi, ia taci tu și mănâncă acolo! - Ce înghesuială, îngrozitor! - Ia nu mai face pe nebunul, zice un călător, în club îi spui atmosferă... - Ce are motanul tău, dragă? Toată după-masa a alergat de pe un acoperiș pe altul. Doar n-a înnebunit?! - Nu, draga mea, cum să fi înnebunit?! Azi dimineață l-am castrat, iar acum umblă să-și contramandeze întîlnirile. Citește și: BANCUL ZILEI: Care este
BANCUL ZILEI: De ce este Băsescu chel? () [Corola-journal/Journalistic/68352_a_69677]
-
distincții naționale și internaționale obținute, va pune în scenă unele din piesele cele mai aplaudate de către cei mici. În luna octombrie, copiii se vor bucura de clasicele povești Fata babei și Fata Moșneagului - 5 și 6 octombrie -, Păcală - 12 octombrie-, Motanul Încălțat - 19 octombrie - și Capra cu Trei Iezi - 26 octombrie -, aduse la viață de actori și păpuși mânuite cu talent și măiestrie. Parteneriatul Grand Cinema Digiplex cu Teatrul de Animație Țăndărică din această toamnă vine ca o continuare firească a
Grand Cinema Digiplex, parteneriat exclusiv pentru divertismentul copiilor by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/69721_a_71046]
-
de poezii publicate în reviste. Ar fi un semn de „democratizare” și, firește, de ironică participare la relativismul care oricum a invadat viața publică și culturală. Scriind rândurile de mai sus, aveam de fapt în minte o țintă precisă: poemul Motanul, al lui Eugen Suciu, publicat în numărul trecut al României literare. E o poezie de-o amețitoare frumusețe, ce merită analizată separat, fără legătură cu scrisul anterior al autorului. Motivul pisicii e unul de care poezia modernă a uzat și
Cronică literară by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5129_a_6454]
-
și „reflecție”: instanța producătoare a textului retrăiește, în regimul banalității cotidiene, consternarea lui Montesquieu, cel care se întreba cum e posibil să fii persan. Eugen Suciu se întreabă cum e posibil să fii pisică - pentru că de perși se îngrijește chiar motanul lui autoritar, micul dictator care organizează întregul univers domestic. Spre deosebire de pisica vag demonică a lui Baudelaire, Eustache de pe malul lacului Snagov își exercită fascinația pentru a corecta măruntele inconveniente ale clipei („cu un grăunte din somnul lui/ învelea luminile/ din
Cronică literară by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5129_a_6454]
-
Relațiile de putere sunt, astfel, clar definite. În ciuda familiarității, a conviețuirii, el aparține altei lumi, iar forța necunoscutului, a au-delà-ului îi permite să mențină un control absolut în actul comunicării. De altfel, el e singurul care vorbește folosind limbajul obișnuit. Motanul e o ființă miraculoasă, cu atribute ferm reliefate: „Eram în relații bune/ de ziua mea o țigară/ de ziua lui o țigară/ negru pufos cu ochii verzi/ mustăți de husar/ răsucite pe deget/ și-a învechit gheara în așternutul meu
Cronică literară by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5129_a_6454]
-
în perspectiva, să-i zicem, gnoseologică a textului. Poetul intuiește profunzimea insondabilă a animalului care se totemizează sub privirile noastre, sursă de întrebări, perplexități și dileme: „pe mine nu mă interesează/ cine a inventat omul/ mă interesează/ cine a inventat motanul/ și de ce încap în el/ atâtea piramide/ de ce «pisica verde/ proaspătă ca iarba»/ vine la el să-l întrebe despre perși” (versul citat îi aparține lui Virgil Mazilescu). Personaj central al casei, motanul se antropomorfozează - dar umanizarea lui e reflex
Cronică literară by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5129_a_6454]
-
inventat omul/ mă interesează/ cine a inventat motanul/ și de ce încap în el/ atâtea piramide/ de ce «pisica verde/ proaspătă ca iarba»/ vine la el să-l întrebe despre perși” (versul citat îi aparține lui Virgil Mazilescu). Personaj central al casei, motanul se antropomorfozează - dar umanizarea lui e reflex pur livresc, o contopire cu actul scrierii. Onirism trăit cu ochii deschiși, existența pisicii devine mărturia - prima și ultima - a felului în care se naște poemul. Eustache e doar un alt nume al
Cronică literară by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5129_a_6454]
-
nu mai scriu cu cuvinte/ scriu numai cu alfabetul ăsta/ e mai sigur așa/ țâșnesc din tufișuri/ și strâng caleașca de gât/ da da e mai sigur așa// și iar scoate vuietul acela/ și ne asurzește pe toți.” Povestea aventurilor motanului este, de fapt, aventura nașterii și maturizării poemului. Pisica reprezintă conștiința poetică, „cenzorul” intern, controlul calității muncii depuse de scriitor în liniștea vătuită, mic-burgheză, a căminului. Eugen Suciu acceptă, ca pe o convenție, toate aceste strategii știute încă de la moderniști
Cronică literară by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5129_a_6454]
-
constituie formula prin care suntem invitați să pătrundem în universul aparent opac, dar în esență tragic, al minții creatoare. Conformist și nonconformist totodată („Nu sună nu anunță/ deschide ușa cu capul/ zice că e ortodox/ aprinde cinci lumânări pentru vii”), motanul e cel care dictează ritmul existențial, dar și ritmul febrilității interioare. Poezia există doar după ce trece prin filtrul rațiunii pisicești, utilizând o formulă contorsionată, chinuitoare, intrigantă, care echivalează cu parcurgerea unei probe inițiatice: „tropăie pe podea/ se-așază la birou
Cronică literară by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5129_a_6454]
-
după o vreme obosit/ se șterge pe frunte/ se scoală și bate cu pumnul în masă./ îmi pune lampa în ochi/ să vadă dacă mi-am auzit/ poezia cu dinții.” Personaj de bandă desenată, tacticos, capricios, autoritar - „zeu imprecis/ cumsecade” - motanul are atributele conștiinței mai bune a celui pentru care viața înseamnă și respect pentru cutumă („ne-mbrăcăm noi frumos/ de oraș/ stăm încolonați/ ca niște salcâmi pierduți la ușă”), dar și înaltă viziune estetică. Așa cum, în vechime, animalele reprezentau liantul
Cronică literară by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5129_a_6454]
-
a celui pentru care viața înseamnă și respect pentru cutumă („ne-mbrăcăm noi frumos/ de oraș/ stăm încolonați/ ca niște salcâmi pierduți la ușă”), dar și înaltă viziune estetică. Așa cum, în vechime, animalele reprezentau liantul între casă și lumea divină, motanul postmodern al lui Eugen Suciu e pendulul de care atârnă, la un capăt, viața simplă, iar de celălalt înalta aspirație creatoare. Material și imaterial, motanul Eustache girează soliditatea pactului mereu pus în discuție, niciodată negociabil, dintre artist și operă. Inefabilul
Cronică literară by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5129_a_6454]
-
și înaltă viziune estetică. Așa cum, în vechime, animalele reprezentau liantul între casă și lumea divină, motanul postmodern al lui Eugen Suciu e pendulul de care atârnă, la un capăt, viața simplă, iar de celălalt înalta aspirație creatoare. Material și imaterial, motanul Eustache girează soliditatea pactului mereu pus în discuție, niciodată negociabil, dintre artist și operă. Inefabilul, de-nespusul, neștiutul, taina și stupoarea coexistă în această mică și deconcertantă mașinărie cu blană. Ea are adâncimea amețitoare a „secretului șascunsț între pleoape”, dar
Cronică literară by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5129_a_6454]
-
dorise. Kott mai scrie foarte puțin și cu mari pauze, lucrează jurnalul Piniei, debutând cu 3 octombrie 2000, când a luat-o de la adăpostul pentru câini și pisici de pripas și continuând cu meditațiile privind comportamentul Piniei (de fapt un motan negru cu botul alb și șosete albe) în diverse împrejurări. Un fel de jurnal al sfârșitului propriei sale vieți.
Jan Kott by Olga Zaicik () [Corola-journal/Journalistic/14834_a_16159]
-
să-și păstreze libertatea de mișcare și să savureze suferința celuilalt la despărțire, îi împiedică să iubească total și fără întreruperi. Ei se despart pentru a se împăca și când sunt împreună tânjesc spre un separatism protector. În romanul Ioana, motanul Ahmed doarme cu capul pe volumul Albertine disparue al lui Proust. E, desigur, o indicație bibliografică. Ar fi o idee interesantă (nimeni nu a cercetat-o serios până acum) să le comparăm pe Irina, Ioana și Diana cu Albertine. Dispariția
Ceasornicarul sufletului feminin by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10905_a_12230]
-
povești nu s-au perimat, dar că, pur și simplu, copiii de astăzi nu le mai cunosc. Părinții cred că e datoria școlii să-i facă să le citească iar profesorii sînt convinși că părinții le citesc acasă copiilor lor Motanul încălțat, Albă ca Zăpada ori Soldatul de plumb. Generația care are astăzi 30-40 de ani nu cunoaște poveștile. Aici pare a fi problema. Cumpărătorii sînt oameni la vîrsta a treia. Perrault era, el, mai încrezător, cînd scria despre unele din
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/16107_a_17432]
-
-le pe cele din orașele sovietice. Am urcat scările până la etajul al doilea, mirosea a ceapă prăjită. Am sunat la ușa lui. Mi-a deschis. Locuința era o garsonieră modestă în care trăia singur. Nu tocmai singur, ci împreună cu un motan bătrân, miam dat seama curând, când l-am descoperit torcând imperial, imperturbabil, instalat confortabil pe o pernă moale, așezată sus, pe lada studioului. Mobilierul din casă era bătrânicios. De altfel, toată atmosfera din încăpere era încărcată, te izbea un aer
Punct și de la capăt by Gabriel Chifu () [Corola-journal/Journalistic/2732_a_4057]