1,935 matches
-
lui ,,lunare", adevarate pietre de încercare într-o proză ce se vrea novatoare, pietre și perle în același timp, sunt demne de o antologie. Iată câteva: ,,Luna abia se mai sprijinea în coarnele sale roase și bătrâne.../ Alexa și-a muiat fața în albul lunii... / Ieșeau bărbații de se urinau noaptea sub luna ca o vacă răsturnată în lărgimea imensității.../ Luna gâfâia urcând printre stelele împrăștiate pe câmpia neagră a nopții.../ Printre câteva cioburi de nori se arăta luna supărată și
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93041]
-
ci din cea a scriitorilor.. Scrisoarea către tovarașul Hemingwai, rezuma întrun stil aberant întreaga tragedie a răsturnărilor de clasă socială, printr-o pledoarie ridiculă, voit neliterară, și cu atât mai literară și mai strălucită, cum numai o pană ascuțită și muiată în grotesc, ca cea a lui Nicolae Ariton, o poate imagina. Ca o umbră însoțește viața satului figura unui personaj poznaș, și mă duc cu gândul la bufonul din tragediile lui Shachespeare, care ignoră și respinge realul, se constituie în
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93041]
-
timpul să mergi la școală. Când m-am trezit, am rămas înmărmurită de minunea petrecută în acea noapte. Afară totul era acoperit de zăpadă . Era un peisaj de basm. Casele păreau mai mici, sub căciulile grele de nea, iar copacii muiați în zahăr. Întreaga natură își purta cu mândrie straiele albe de catifea. Fulgii moi și pufoși roiau ca niște albinuțe harnice. Mult timp m-am gândit la acel vis . Parcă ar fi fost real. Ce păcat ca n-a durat
DE LA COPII ADUNATE… by Gabriela Irimia () [Corola-publishinghouse/Imaginative/778_a_1738]
-
în propria țară, Mircea Anghelescu alege, în chip fericit, un foarte sugestiv simbol pentru condiția intelectualului exilat - cămașa lui Nessus: "Așa cum Heracles sfârșește între imaginea Deianirei absente și a prezentei Iola, sortită să nu-i aparțină vreodată, otrăvit de cămașa muiată în sângele centaurului, ...așa și exilatul se consumă între imaginea patriei de odinioară și a țării în care viețuiește, dar nu-i va fi patrie niciodată; ars de cămașa exilului, muiată în darul divin dar ucigător al libertății, scriitorul din
Antonio Patraș - Literatură și exil by Antonio Patraș () [Corola-journal/Journalistic/16356_a_17681]
-
sortită să nu-i aparțină vreodată, otrăvit de cămașa muiată în sângele centaurului, ...așa și exilatul se consumă între imaginea patriei de odinioară și a țării în care viețuiește, dar nu-i va fi patrie niciodată; ars de cămașa exilului, muiată în darul divin dar ucigător al libertății, scriitorul din exil își caută vindecarea în scris..." Dintre toți acești "dezrădăcinați", doar câțiva, puțini, reușesc să devină celebri în patria lor de adopție, utilizând o limbă de împrumut, uneori cu o virtuozitate
Antonio Patraș - Literatură și exil by Antonio Patraș () [Corola-journal/Journalistic/16356_a_17681]
-
el este măsura De-a te reduce la tăcere! Tânăra soție Soțul în zori mă ia în brață Și, peste-un ceas, iar nu-i cuminte... Iar vrea, când vine de la piață, ... El n-are ținere de minte?! Constatare Să moi pâinea e-o plăcere, Să moi glasu-i mângâiere, Să moi inima când cere, Toate se fac prin...muiere. Căsnicie ideală Ei au pornit odată Cu lucru-n mod egal: Ea face treaba toată, Iar dumnealui scandal La poștă „- La ce
Georgeta Paula Dimitriu by Georgeta Paula Dimitriu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83930_a_85255]
-
reduce la tăcere! Tânăra soție Soțul în zori mă ia în brață Și, peste-un ceas, iar nu-i cuminte... Iar vrea, când vine de la piață, ... El n-are ținere de minte?! Constatare Să moi pâinea e-o plăcere, Să moi glasu-i mângâiere, Să moi inima când cere, Toate se fac prin...muiere. Căsnicie ideală Ei au pornit odată Cu lucru-n mod egal: Ea face treaba toată, Iar dumnealui scandal La poștă „- La ce ghișeu te duci Mihai, Că fetele
Georgeta Paula Dimitriu by Georgeta Paula Dimitriu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83930_a_85255]
-
soție Soțul în zori mă ia în brață Și, peste-un ceas, iar nu-i cuminte... Iar vrea, când vine de la piață, ... El n-are ținere de minte?! Constatare Să moi pâinea e-o plăcere, Să moi glasu-i mângâiere, Să moi inima când cere, Toate se fac prin...muiere. Căsnicie ideală Ei au pornit odată Cu lucru-n mod egal: Ea face treaba toată, Iar dumnealui scandal La poștă „- La ce ghișeu te duci Mihai, Că fetele-s drăguțe toate!” „- Or
Georgeta Paula Dimitriu by Georgeta Paula Dimitriu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83930_a_85255]
-
ș-aici. Cu clonțul sub aripi, un cocostârc se oglindea într-un picior de mărgean. Jurîmprejur sălcii tușinate păreau că stau pe labe, cu ochiuri noduroase ca niște caracatițe. Mă așteptam să aud sâsâituri sau să le văd că-și moaie gâtlejurile pe pământ. Făcea aceste farse cineva ? Amurgul poate. Și mai ales primăvara ai cărei gândaci foșgăiau în vinele mele cu mii de piciorușe bucuroase. Am coborât într-o gară având deasupra stelele. Printre felinare roșii se alungau, elastic, umbre
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
ai familiilor lui Israel, le-au răspuns: Nu se cuvine să zidiți împreună cu noi Casa Dumnezeului nostru; ci noi singuri o vom zidi Domnului, Dumnezeului lui Israel, cum ne-a poruncit împăratul Cir, împăratul Perșilor." 4. Atunci, oamenii țării au muiat inima poporului lui Iuda; l-au înfricoșat ca să-l împiedice să zidească, 5. și au mituit cu preț de argint pe sfetnici ca să-i zădărnicească lucrarea. Așa a fost tot timpul vieții lui Cir, împăratul Perșilor, pînă la domnia lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85086_a_85873]
-
din sus, se vor opri grămadă. 14. Poporul a ieșit din corturi, ca să treacă Iordanul, și preoții care duceau chivotul legămîntului au pornit înaintea poporului. 15. Cînd preoții, care duceau chivotul, au ajuns la Iordan, și cînd li s-au muiat picioarele în marginea apei, căci Iordanul se varsă peste toate malurile lui în tot timpul secerișului, 16. apele care se coboară din sus s-au oprit, și s-au înălțat grămadă, la o foarte mare depărtare de lîngă cetatea Adam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85104_a_85891]
-
băut țeapăn. Manciuzdă spunea ban curi porcoase și-l punea pe Cancer să le traducă la belgieni. Cancer nu prea voia, ori nu știa, da’ tot făcea din mână să-l lase Manciuzdă în pace. — Tradu! răcnea Manciuzdă. îți dau muie. Râdeam ca niște bezmetici. Cancer era tare înțepat. Vorbea cu belgienii și arăta cu mâna la mine. „E orfan“ am înțeles și eu. A doua zi ne-a adunat Manciuzdă. — Ce să le dăm noi, măi băieți, la belgieni, c-
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
mereu căzute peste globii ochilor, lăsând o fantă îngustă prin care se strecura cu greu zeama urduroasă a uităturii. Împotriva frigului, își purta tot timpul anului labele picioarelor înfășate, până sub genunchi, în ziare strâns legate cu fâșii de gutapercă muiate într-un amestec puturos de rachiu de drojdie cu scrum de bălegar, ceea ce făcea să fie în permanență însoțit de roiul bâzâitoare de muște mari și verzi de grajd. Se zicea că ar fi fugit cu ani în urmă dintr-
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
rădăcini de mătrăgună în loc de mădulare și cu pilitură de aur la călcâi. Miercurea, de Sânt' Andrei, când dădea ziua îndărăt, fără să mănânce nimic, se duse despletită afară din sat, până nu se mai auziră câinii și cocoșii și-și muie părul lung în apa unei fântâni de la răscruce de drumuri. Se întoarse în fugă acasă pe alt drum, fără să vadă sau să fie văzută de cineva, fără să audă sau să vorbească cuiva și fără să se uite îndărăt
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
fulgerul care i-a fost pentr-o clipă oaspete-n prag. Mereu își da sieși cuvântul și pasul său era legământ. Îngăduie Prietenă, să-ți amintesc că Poetul muri numai mult mai târziu. Mult mai târziu, ucis de-un ghimpe muiat în azur ca de-un spine cu foc de albină. Muri poetul ucis sub soare de-un trandafir, de-un ghimpe muiat în simplu albastru, în simpla lumină. De-atunci, în frunzare-aplecate privighetoarele toate-amuțiră uimite de cele-ntîmplate. Privighetorile ceasului, din
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
Prietenă, să-ți amintesc că Poetul muri numai mult mai târziu. Mult mai târziu, ucis de-un ghimpe muiat în azur ca de-un spine cu foc de albină. Muri poetul ucis sub soare de-un trandafir, de-un ghimpe muiat în simplu albastru, în simpla lumină. De-atunci, în frunzare-aplecate privighetoarele toate-amuțiră uimite de cele-ntîmplate. Privighetorile ceasului, din rarele noastre grădini, amuțiră-n lumina ce-apare-n zadar și fără de semne, de-atunci. Și nu știu nimic pe pământ ce-ar putea
Poezii by Lucian Blaga [Corola-publishinghouse/Imaginative/295565_a_296894]
-
27. Ați cîrtit în corturile voastre, și ați zis: " Pentru că ne urăște, de aceea ne-a scos Domnul din țara Egiptului, ca să ne dea în mîinile Amoriților și să ne nimicească. 28. Unde să ne suim? Frații noștri ne-au muiat inima, zicînd: "Poporul acela este un popor mai mare și mai înalt la statură decît noi; cetățile sunt mari și întărite pînă la cer; ba încă, am văzut acolo și copii de ai lui Anac." 29. Eu v-am zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
întoarcă acasă, ca să nu moară în luptă și s-o ia altul." 8. Mai marii oștirii să vorbească mai departe poporului, și să spună: Cine este fricos și slab la inimă, să plece și să se întoarcă acasă, ca să nu moaie inima fraților lui." 9. După ce mai marii oștirii vor isprăvi de vorbit poporului, să așeze pe căpeteniile oștirii în fruntea poporului. 10. Cînd te vei apropia de o cetate ca să te bați împotriva ei, s-o îmbii cu pace. 11
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
zis: "Neftali, sătul de bunăvoință și copleșit cu binecuvîntări de la Domnul, ia în stăpînire partea de apus și miază-zi!" 24. Despre Așer a zis: "Binecuvîntat să fie Așer între copiii lui Israel! Plăcut să fie fraților lui, și să-și moaie piciorul binecuvîntat în untdelemn! 25. Zăvoarele tale să fie de fier și de aramă, și puterea ta să țină cît zilele tale!" 26. Nimeni nu este ca Dumnezeul lui Israel, El trece pe ceruri ca să-ți vină în ajutor, trece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85078_a_85865]
-
dai nimic, o săptămână, și trei chiar! Căci așteptarea este teribilă! Ea trebuie bine condimentată cu speranțe verzi, care pălesc repede, ca salata. Angajata (virtuală) trebuie fiartă la foc mic, și cât mai mult. Oricât de ațoasă ar fi, se moaie... Azi îi spui că ai o veste bună pentru ea, mâine - că încă nu e nimic clar, că mai trebuie o aprobare, dar între timp să-și completeze dosarul etc., etc. Ea se va agita înnebunită în cușca îndoielilor, lovindu
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
ei de trandafir râdea în joc. Prin inima lui curgea sânge negru. - Anico, ce-ai zice dacă eu m-aș însura cu soră-ta de suflet? Zâmbetul ei nu păli, ochii erau la el, doar inima și jocul s-au muiat puțin și păreau mai grele. 20 - Ce să zic, mă? Să fie într-un ceas bun, să-ți fie de bine... și copii frumoși. - Frunză verde ca tăunu’, am o mândră ca păunu’, frumușă număru’ unu... zi-i măi... Amândoi
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
lui Florin, m-a primit în casa ei cu brațele deschise. Ageră, mereu sigură pe gândurile ei, femeia înfruntase lumea și dădea glas întâmplărilor din sat. Reușise să adune de la bătrâni ceea ce avea satul nostru mai frumos. Glasul ei doinit muia până și inimile muierilor înăsprite de ură. - Iete, ce o apucă și pe asta a lu’ Florin a lu’ Hușanu, să se lălăie pe scenă. - Ah, unde să fi fost eu bărbat să vezi ce mi-o luam la scărmănat
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
mări ochii, speriat de vorbele fetei. Nu credea că în inima ei este atâta revoltă, atâta dorință de liberate. Nu simțise niciodată asta la ea. Cum de nu o văzuse oare? Varvara se simți săgetată de privirile băiatului și se muie la glas. Slăbise strânsoarea mâinii, iar atingerea sa devenise chiar plăcută. - Mama a zis mereu că nu poate trăi fără mine și că bărbatul meu se va mărita lăsându-și casa și venind la noi. Nu pot, Florine, nu pot
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
grele Îi mai erau cojoacele.Ieșise soarele, se anunța venirea primăverii, pe ici colo zăpada Începu să se topească.Baba mergea din greu și nădușea.Își aruncă un cojoc.Și porni mai departe.Urcușul era greu, anevoios, picioarele i se muiau, orele treceau,dar mult mai avea de urcat.Înfierbântată, aruncă al doilea cojoc.Nu-și Închipuise că poiana cu mure era atât de departe.Gâfâia din greu, nădușea, urca,urca.Aruncă și al treielea cojoc.Și tot așa, urcând cu
Legendele copilăriei by Lenuţa Rusu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1691_a_3048]
-
la ușa cortului întîlnirii, înaintea Domnului, să-și pună mîna pe capul vițelului, și să-l junghie înaintea Domnului. 5. Preotul, care a primit ungerea, să ia din sîngele vițelului, și să-l aducă în cortul întîlnirii: 6. să-și moaie degetul în sînge, și să stropească de șapte ori înaintea Domnului, în fața perdelei dinăuntru a sfîntului locaș. 7. Apoi preotul să ungă cu sînge coarnele altarului pentru tămîia mirositoare, care este înaintea Domnului în cortul întîlnirii, iar tot celălalt sînge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85110_a_85897]