1,647 matches
-
mai negociez prețul, dar nu o fac. Mă întreabă de unde sunt de fel, „eu, de pe lângă Brăila”, spun, femeia râde parcă iluminată, apoi spune „La dumneavoastră, la câmpie, se lucrează lâna altfel, mai bătut, mai strâns. Noi aicea, în Argeș și Muscel, avem lână toarsă pe jumătate, multă țurcană, nu-i același lucru”. Ne despărțim prieteni, eu sunt melancolic. Bricolaj de sens: drapele, linguri de lemn, made in China, icoane Revin însă destul de repede la realitate, cu toate mănușile sale noi, de
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
000 de kilometri: pe Transfăgărășan, la Putna, Văratec, Mănăstirea Neamțului, Secu, Sihăstria, Humor, Votroneț, Piatra Neamț, Târgu Neamț, Bicaz, Iași, Bacău, Buhuși, Comănești, Moinești, Fălticeni, Gura Humorului, Solca, Arbore, Câmpulung Moldovenesc, Onești, Sovata, Târgu Secuiesc, Brașov, Sfântu Gheorghe, Pitești, Curtea de Argeș, Câmpulung Muscel și Roman, nu mai spun! Trecusem munții cu ea de la Sucevița la Moldovița, pe Valea Uzului, pe Transfăgărășan, prin Obcinile Bucovinei, prin culoarul Rucăr-Bran, prin Oituz. Mă atașasem de mersul pe bicicletă, mai ales din studenție. Drumurile dintre Roman și
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
care se comportase excelent până atunci. La Curtea de Argeș, hotelul primitor ne-a asigurat și frigidere în camere. După ce ne-am aranjat, era firesc să vizităm orașul, darîn primul rând -mănăstirea, cu mormintele vestite. În ziua următoare, la drum spre Câmpulung Muscel. Dar, necazuri! Voiam să strâng cablul frânei slăbite, n-am reușit și bicicleta mai dădea și alte semne de oboseală. Uneori pedalele mergeau în gol, scăpau. Cei aproximativ 40 kilometri până la Câmpulung Muscel mi s-a părut 100! Nu mai
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
În ziua următoare, la drum spre Câmpulung Muscel. Dar, necazuri! Voiam să strâng cablul frânei slăbite, n-am reușit și bicicleta mai dădea și alte semne de oboseală. Uneori pedalele mergeau în gol, scăpau. Cei aproximativ 40 kilometri până la Câmpulung Muscel mi s-a părut 100! Nu mai eram în zonă muntoasă, însă dealurile înalte, doar pe lângă bicicletă le puteam urca, iar văile le coboram ca din pușcă, fără a folosi frâna de mână, al cărei cablu se rărise în locul de
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
să-mi iau ceva pentru buzele și fruntea arse de soare, am găsit o borsetă, suvenir din călătorie. Mă depășeau camioanele mari, pline ochi cu cărbuni, pe lângă care eram atent, fiindcă mai cădeau bucăți negre, periculos de mari. În Câmpulung Muscel mai fusesem în urmă cu vreo patru ani, la colegul Nicu. Am sunat la ușa lui, dar din păcate, lipsea din oraș. După ce-am mâncat la hotel (pe la ora 15.00), m- am hotărât să plec mai departe spre
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
distanță mare, fapt apreciat de mine și de roțile bicicletei. De la 10-12 km zăream Brașovul rămas în urmă. Eram mulțumit, nimeni nu poate înțelege satisfacția pe care-o simțeam, după ce lăsasem în urmă orașele Buhuși, Sfântu Gheorghe, Transfăgărășanul, Curtea de Argeș, Campulung Muscel și Brașovul, toate traversate pe două roți de bicicletă. La intersecția cu drumul către Sfântu Gheorghe, am oprit și m-am întins pe o bancă. Nu eram obosit, dar voiam să previn oboseala. Trecând prin sate cu denumiri duble (românești
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
repede în noile condiții, mai greu a fost după aceea. În anul 1941, când s-a recuperat Basarabia, bunicii și părinții s-au întors acasă. Totul fusese devastat așa că au luat-o de la capăt. Eu am început școala la Câmpulung Muscel, unde rămăseseră bunicii materni, și ei refugiați în 1940. În vacanță mă duceam acasă la Româncăuți. Au fost vacanțe frumoase, în libertate și fără griji, pentru un copil care nu înțelegea grijile adulților și războiul. Am avut norocul că nimeni
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Elena Ghenadi (născută Krupenski) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1685]
-
lui Mihai ne-a fost hărăzit să lo cuim în camera din vârful turnului... Asemenea unui microcosm închis în sine, camera nu avea sobă, neputând fi locuită decât vara. În schimb, avea patru geamuri îndreptate către cele patru zări ale Muscelului, așa că, neexistând nici un perete liber, patul era așezat chiar în mijlocul camerei, ceea ce îi dădea un aer vag suprarealist, ca în romanele lui Cocteau. Fiind vară, Dinu Noica avea puține lecții și-și ocupa mai tot timpul lucrând la una din
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
adunări cu mese vesele, ușor digestive și asi mi labile. Ați Înțeles că nu e vorba aci de muzica bandelor de or chestranți, de care te poți și trebuie să te lipsești bucuros, afară numai de cea a lăutarilor din Muscel, cu cămașa scoasă pe dinafară, care acompaniau [În piață] pe Luca Cobzarul de la „Oituz“, interpretul neîntrecut al baladelor vechi haiducești și al cântecelor de pușcărie, de „pârnaie“ - ci de acea armonie sau ritmică personală care Însoțește, pe nesimțite și nevrute
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
sunt rpezenți ca duhovnici și animatori mulți frați franciscani. Este cazul să-l amintesc pe Sf. Ioan de Capistran (1386-1456), participant la lupta în care turcii au fost bătuți la Belgrad în 1456; el a trecut prin Alba Iulia, Câmpulung Muscel și Târgoviște unde se aflau înfloritoare mănăstiri franciscane. O altă direcție de activitate a fraților minori au fost părțile răsăritului îndepărtat. Chiar din 1217 se aflau în Țara Sfântă, la Ierusalim și în multe alte locuri din Siria, Cipru, Egipt
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
acoperă cu impertinență drumurile, oricum desfundate și populate de gropi, care de care mai adâncă, mai distrugătoare de autoturisme. Delegația română a sosit la Lima în ultimele zile ale primei decade a lunii decembrie. În acea perioadă, directorul fabricii din Muscel era un fost coleg, absolvent al Liceului "Andrei Șaguna" din Brașov, mai mic cu doi ani decât mine. Relațiile noastre erau de amiciție, ele s-au reînnodat, mai ales după vizitele mele efectuate la Câmpulung, în calitate semioficială ca însoțitor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
foarte ocupați cu interese de stat mai importante decât cea de a 130-a aniversare a Unirii Principatelor Române. Acolo, prin amabilitatea tehnicienilor ARO, am putut să oferim un pahar de vin alb românesc, primit de ei de la delegația din Muscel de luna trecută. În generozitatea mea, sunt de acord și poți să treci cinci sticle de vin alb în contul acestei manifestări. Despre celelalte 15 sticle, discuți cu tovarășul ambasador și găsiți o soluție. Noi, comisia, vom trece altfel lipsă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
inaugurată linia de montaj autoturisme de teren ARO, realizată în zona liberă Manaus din Amazonia, autovehiculele Cross Lander produse aici urmând să fie comercializate atât în Brazilia, cât și în alte țări latino-americane, inclusiv în S.U.A.. Evoluțiile ulterioare de la Câmpulung Muscel și modul în care au fost privatizate uzinele ARO au compromis perspectivele cooperării romano-braziliene inițiate la Manaus, care urma să ajungă la o producție de cca. 10.000 autoturisme de teren în faza finală a investiției. Pe de altă parte
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
22.XII.1956, București), poet. Este fiul Anei-Profira Labiș (n. Luca-Asandei), descendentă din familia lui Ion Creangă, și al lui Eugen Labiș, învățători. Începe școala primară în satul natal. Războiul obligă familia să se refugieze în sudul țării, în părțile Muscelului, unde copilul urmează clasa a III-a la Văcarea, pentru a reveni la Mălini în 1945. Copilăria lui L. a fost marcată de două experiențe, una fericită și alta tragică. Prima experiență o reprezintă viețuirea în peisajul miraculos al pădurilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287733_a_289062]
-
Craiului și care a fost poate de milenii o cale de traversare a Carpaților. El este un fel de axă a întregii depresiuni, continuatorul așezărilor umane din dreapta și stânga căii de circulație pe care sunt așezate, de la Brașov la Câmpulung Muscel localitățile Cristian, Râșnov, Tohanul Nou, Bran, Moeciu, Fundata, din județul Brașov și Valea Urdii, Podul Dâmboviței, Rucăr, Dragoslavele, în județul Argeș. (foto3) Satul este privilegiat de poziția sa pitorească, de unde localnicul sau trecătorul își încântă ochii cu varietatea reliefului, cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1498_a_2796]
-
ar fi stabilit în-tr-o localitate de pe valea Ialomiței, cu nume schimbat, Moroianu. DE UNDE-I VINE NUMELE ? Cel puțin în ultimele șapte secole pe această culme s-a realizat legătura între Brașov, mare centru comercial european și capitalele Țării Românești: Câmpulung Muscel, Curtea de Argeș și Târgoviște. Această cale era singurul drum pe care se putea merge cu carul, căruța sau trăsura, pentru transport de mărfuri și persoane, în condiții de securitate. Existau, firește, și poteci pe unde se putea merge călare sau pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1498_a_2796]
-
tătarilor. Dacă pornim de la adevărul istoric, conform căruia până în secolul al XIII-lea teritoriul României era împărțit în "Țări", un fel de organizări politice și statale: Țara Bârsei, Țara Făgărașului, Țara Maramureșului, Țara Năsăudului, Țara Hațegului, în Transilvania; Țara Câmpulungului Muscel, Țara Loviștei, Țara Mehedinților, Țara Severinului, la sud de Carpați, nu putem să excludem o firească relație, legătură, comunicare între aceste țări, toate românești. Restrângând aria numai la legăturile dintre Țara Bârsei și a Câmpulungului nu putem să nu acceptăm
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1498_a_2796]
-
21,00, prin surprindere. Acolo sus, la Fundata, unde în prezent se află Dispensarul comunal și Primăria, a căzut, secerat de un glonț primul ofițer român, jertfă umană în lupta pentru întregirea patriei, colonelul Poenaru Bordea, comandantul Regimentului 30 infanterie, Muscel. Monumentul ridicat în memoria eroului poate fi văzut în curtea Dispensarului din Fundata, aflându-se chiar lângă șoseaua națională. În noaptea respectivă, armatele române au parcurs întreaga depresiune a Branului. În timpul înaintării, trupele române au luat cu ele pe cetățeanul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1498_a_2796]
-
Fritz Ortlepp, participant la evenimente, în calitate de subofițer în bateria a 5-a a regimentului 58 artilerie din divizia 76 de rezervă din armata germană. Cartea a fost tradusă și publicată de preotul Ioan Răuțescu din Dragoslavele, în 1933, la Câmpulung Muscel. Vom reproduce câteva pasaje, doar pentru a oferi cititorului opinii străine despre frumusețea și importanța trecătoarei, adică a drumului de car. "Trecătoarea Bran, la care mergi pe șoseaua ce urcă din Țara Bârsei, trecând pe lângă vechea cetățuie a cavalerilor germani
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1498_a_2796]
-
încă de la întemeierea cetății Bran de cavalerii teutoni, este una dintre cele mai pitorești trecători care leagă Ardealul de Muntenia. Ea avea drept scop să înlesnească drumul spre Câmpulung, numit odinioară "Langenau". Ea leagă ținutul industrial al Bârsei cu județul Muscel, trecând peste culmea muntoasă a Alpilor transilvăneni, la înălțimea de 1245 m. În serpentinele frumoase, șoseaua Branului trece printre stânci înalte, pe lângă păduri și livezi, urcă apoi pe lângă stâni și locuri unde pășunează vitele și ajunge în vârf, la fosta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1498_a_2796]
-
s-au ales instituțiile definitive menite să trăiască și să desfășoare programul nostru. În acest timp s-au mai înființat: 8 dispensare, școala de menaj din Timișoara, școala de meserii din Izvorul de sus - Argeș și Centrul sericicol din Budișteni - Muscel. ș...ț După 1925 am avut o epocă de consolidare. Ajutorul acordat de autoritățile superioare era important, apelul ce făceam publicului, găsea ecoul cuvenit și aceste două izvoare de venit ne-au îngăduit nouă și Cercurilor noastre o dezvoltare a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
Nicolae N. Pușcașu și-a legat numele de istoria medievală a orașului Iași, luptând pentru păstrarea vestigiilor acestuia. S-a născut la 4 decembrie 1933 la Onești unde a urmat școala primară. A absolvit Școala de Tehnicieni Mineri de la Câmpulung Muscel ca șef de promoție, în 1952, prima promoție a școlii. Între 19521957 a fost student al Facultății de Istorie a Universității din București, Secția Arheologie. A absolvit Facultatea de Istorie, cu teza Mineritul roman în Dacia, sub conducerea prof. Dimitrie
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
plus ceva rezervă pentru zile grele. și așa am făcut. Fata s-a dus la școală iar eu am plătit toate taxele. În iunie am luat bacalaureatul iar în iulie am plecat la școala normală Regele Carol I de la Câmpulung Muscel unde am urmat cursuri pedagogice de vară pentru pregătirea învățătorilor suplinitori în vederea titularizării. Cursurile au ținut două luni. Erau cursanți din toată țara, oameni în toată firea dar și tineri sub 20 de ani. Cursuri admirabil pregătite. Directorul școlii era
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
măritase cu un om bogat, Bejenaru, în Câșlița Dunării, județul Ismail. În fine, a venit și ziua mult așteptată. Cap compas: școala normală "Costache Negri" din Galați, școală cu renume, așa cum erau în țară cele de la Iași, Bârlad și Câmpulung Muscel, despre care se spunea: "Cu frică și cu tremur să vă apropiați!" Pentru mine era examenul hotărâtor al vieții. știam cât de grea este munca de învățător, cât de desconsiderată era de către domnii din guvernele care se succedau la putere
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
com. și satul Mălini, jud. Suceava. Iar de aici încolo voi scrie ce mi-a spus dl. profesor Universitar Simion Mehedinți, ficiorul dascălului bisericesc din com. Soveja, jud. Putna, însă de loc tatăl lui Mehedinți a fost din Rucăr, jud. Muscel. Eu l-am cunoscut pe profesorul Simion Mehedinți la o mare serbare a ziarului mic "Vestitorul Satelor"ce s-a ținut în anul 1928 la Moinești în jud. Bacău, unde au luat parte peste 800 de învățători și preoți și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]