1,910 matches
-
țelurile cele mai nobile și mai înalte ale unei vieți mai drepte și mai bune. Avântul constructiv al țării se cere constituit într-un viu îndemn către creatori: compozitori, scriitori și interpreți pentru tălmăcirea figurilor apoteozate de înseși țelurile și năzuințele cucerite, în opere mărețe, «măiestrite», convingătoare, contemporane ca grai, sincere și capabile să transforme sufletele celor care le ascultă.“ (Scînteia, 17 aprilie 1973) PALADE Eugen „În ce mă privește, ca simbol al epocii marilor înfăptuiri revoluționare în care trăiesc am
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
1987) „Este partidul purpură-ntrupată, Fluviu imens precum suntem și noi Cât prin izvoare, simplu, ne arată Victoria spre vremurile noi.“ („Partidul“, Scînteia tineretului. Supliment literar și artistic, 7 mai 1988) PERFIL Pavel, prozator și ziarist „Pildă și crez, îndemn și năzuință, iată omul care acum 60 de ani, în anul reîntregirii neamului, dintr-o familie de vechi moșneni a venit spre noi. Spre cei de acum, identificându-se cu năzuințele întregului popor, ecou răsfrânt în douăzeci și două de milioane de
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
1988) PERFIL Pavel, prozator și ziarist „Pildă și crez, îndemn și năzuință, iată omul care acum 60 de ani, în anul reîntregirii neamului, dintr-o familie de vechi moșneni a venit spre noi. Spre cei de acum, identificându-se cu năzuințele întregului popor, ecou răsfrânt în douăzeci și două de milioane de oameni care însuflețesc acum, liberi și drepți, rotundul chip al României.“ (Luceafărul, 21 ianuarie 1978) „Ideea sistematizării satului românesc este de dată prea recentă pentru a ne permite o
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
indestructibilă dintre partid și popor, unitatea tuturor oamenilor muncii în jurul partidului și al secretarului său general, tovarășul Nicolae Ceaușescu. Pentru că niciodată în istoria acestui pământ nu s-a mai întâlnit o asemenea unitate de esență între politica unui partid și năzuințele și voința poporului o asemenea identificare realizată nu numai în dimensiunile prezentului, ci și în perspectiva viitorului.“ (Revista de filozofie, ianuarie-februarie 1978) „Realizările obținute de poporul nostru în etapa distinctă a construcției socialismului inaugurată în urmă cu aproape 22 de
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
juridicidacă tot vorbim de un proces - cele două „cauze”, cea a comunismului și cea a globalizării, trebuie să fie disjuncte. Chiar dacă principiul internaționalismului proletar, exprimat în lozinca de tristă amintire „Proletari din toate țările, uniți-vă”, pare să sugereze o năzuință de extindere a comunismului la scara planetară, această tendință are cu totul alte resorturi decât cele ale globalizării , anume: victoria mondială a revoluțiilor proletare. Mărturisesc că eu însumi consider fenomenele sociale fundamentate pe ideologiile comunismului și globalizării extrem de negative pentru
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
de creație aduce moartea culturii. Astăzi lumea se preocupă de extinderea civilizației, nu de sufletul creator de cultură. Tendința aceasta de înlocuire a culturii prin civilizație se manifestă în domeniul public prin imperialism (sau neocolonialismul mai aproape de zilele noastre), prin năzuința de expansiune a puterii politice și economice, prin tendința de a înăbuși viața și forța creatoare a popoarelor mai slabe și mai puțin numeroase. Și aceasta este într-adevăr un semn de decădere a culturii umane! Cultura trebuie „să arate
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
-lea, în Huși, erau mai mulți unguri catolici (682) decât români ortodocși. Decăderea influenței bisericii catolice printre locuitorii Moldovei se datora, în viziunea episcopului Marco Bandini, degradării comportamentului preoților față de credincioși, iar opinia lui are numeroase argumente care susțin, implicit, năzuința spre curățenie spirituală a celor păstoriți. Nu puține cazuri vin să argumenteze lipsa de austeritate în viața preoților catolici din zona Hușilor - și chiar din Moldova -, și revolta credincioșilor, care și-au pedepsit păstorii spirituali, prin oprobiu, alungare și chiar
Huşii de ieri şi de azi by Vasile CALESTRU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100993_a_102285]
-
care erau legați. Ce n-aș fi dat să fiu și eu între dânșii! Poate căm acest dor o fi avut la bază o nuanță de vanitate; dar, în sfârșit, dintre toate vanitățile lumești, aceqasta este negreșit mai scuzabilă, pentru că năzuința de a atinge culmele înalte, fie pe terenul intelectual, fie pe cel fizic, e inerentă naturei omenești. Nu tuturor este dată putința de a le urca, și, fiindcă acum e vorba numai de piedicele ce ne opune natura, apoi acel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
metri de cea în care s-a născut Eliade Rădulescu. Pot spune că a fost foarte mare influența acestor două personalități asupra mea. Mă aflu încă sub marea vrajă a acestor oameni, adică, între fantasmaticul lui Eliade Rădulescu, universalitatea sau năzuința de universalitate a acestuia, care visa bibliotecă universală, după cum se știe, adică o mare bibliotecă pentru acest nefericit popor român, și violența elegantă a lui Grigore Alexandrescu satira. Dar nu vorbesc neapărat de satira îndreptată asupra contemporanilor, ci mai degrabă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
să impună atenției cititorilor un grup de tineri poeți, dintre care unii au confirmat previziunile editorului. SCRIERI: Oameni și locuri din Căraș, Timișoara, 1940; ed. îngr. și pref. Nicolae Țirioi, Timișoara, 1982; Crucile de piatră de pe Valea Cărașului, Timișoara, 1941; Năzuințe și realizări. Etape din viața culturală bănățeană, Timișoara, 1941; Oglinda lui moș Ion Stăvan, cu desene de Catul Bogdan, Timișoara, 1946; Lume fără cer, București, 1947; ed. Timișoara, 1972; Drumuri și popasuri bănățene, București, 1962; Răzbunarea lui Stolojan, îngr. N.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285744_a_287073]
-
1914, Sazonov a fost asigurat de partea engleză că, în cazul înfrângerii Germaniei, soarta Strâmtorilor și a Constatinopolului va fi tranșată în conformitate cu dorințele Rusiei. Bazându-se pe poziția favorabilă a aliaților săi, guvernul rus era optimist în ceea ce privea înfăptuirea năzuințelor sale. În februarie 1915, după un schimb de opinii cu marele duce Nicolae, ministrul de Externe Sazonov a făcut următoarea declarație: “Rusia dorește să se instaleze cât mai solid cu putință în Strâmtori, pentru a asigura ieșirea liberă la mare
Românii şi politica externă rusească : un secol din istoria Tezaurului românesc "păstrat" la Moscova : (studiu şi documente) by Viorica MOISUC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100997_a_102289]
-
este revelat cu asupră de măsură în caietele-manuscris. Într-o scrisoare către Titu Maiorescu, Eminescu considera propunerea magistrului de a-și asuma mult-grăitoarea calitate de profesor de filozofie [...] îndeajuns de măgulitoare și în acord cu întreaga mea aplicare firească 12. Năzuințele lui Eminescu erau, însă, cu totul altele; ca orice mare poet, el a aspirat spre straturile înalte ale sublimării. Evident că nu era mulțumit cu cât deprinsese la școală, fie ea și cea a studenției vieneze, din moment ce el însuși, în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
criterii specifice, poezia se angajează în explorarea miezului ei ireductibil, în contemplarea esențelor pure, fenomen deosebit de pregnant în erotică (s.n.) unde [...] idealizarea femeii atinge câteodată treapta maximei spiritualizări: adorarea ei ca idee, creație a gândirii poetului și țintă supremă a năzuințelor sale de împlinire umană 61. O mențiune este însă necesară: poetul român nu exclude împlinirea erotică, o concepe doar în afara realului imediat, într-un trecut imaginar, în basm sau în vis, adică într-o lume a transcendenței 62, pentru că cea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
o va mai ierta vreodată pentru păcatele făcute și, din acest motiv, nu mai urmează calea binelui. Nădejdea este o virtute teologică ce conferă încredere în Dumnezeu și în valorile Sale prin care se va atinge fericirea veșnică. Este o năzuință spre Binele suprem, spre iubirea fără de margini a lui Dumnezeu. Totodată, nădejdea constituie calea spre dobândirea tuturor celor făgăduite și, în special, a mântuirii. Datorită unor factori externi, de presiune socială, nădejdea poate lua o traiectorie greșită sau poate dispare
Decalogul şi Codul Penal Românesc by Răzvan Badac () [Corola-publishinghouse/Law/100965_a_102257]
-
nici o legătură cu exteriorul. Locuitorii de aici, veseli și mulțumiți, harnici și cu sufletul curat, trăiesc în afara istoriei, neștiind că între timp se perindaseră dinastiile Han, Wei, Perioada Celor Trei Regate și Jin. Izvorul Florilor de Piersic reprezintă dorința și năzuința oamenilor martori ai acelor ani tulburi, la o societate pașnică și armonioasă. Tao Yuanming a lăsat posterității doar 120 de poeme și mai mult de zece proze. Cu toate acestea, el deține un loc deosebit de important în istoria literaturii chineze
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
ca un pustnic timp de patru ani. A continuat să scrie poezii, dintre care cea mai prețuită de posteritate este Cântec despre cum vântul de toamnă a smuls acoperișul de paie al bietei mele cocioabe, în care pot fi descoperite năzuința nobilă și sufletul generos ale lui Du Fu. Iată finalul poemului: "O casă/ de-am putea zidi sub cer/, cu-acoperiș enorm/, durat cu artă/, să aibă milioane de-ncăperi/, pentru săraci și oropsiți de soartă/. Clădire fără păs/ sub
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
dus la izbucnirea mai multor răzmerițe în diferite regiuni. Grupurile de răsculați duceau lupte cu oștile imperiale și, totodată, se războiau unele împotriva altora, cu intenția de a acapara dominația Chinei, după răsturnarea dinastiei Yuan. Tânărul Luo Guanzhong, animat de năzuința de a găsi un câmp de afirmare pentru talentul său într-o perioadă zbuciumată, devine consilier al unui grup de răsculați. Ulterior, forțele unei alte răscoale țărănești, conduse de Zhu Yuanzhang, răstoarnă dinastia Yuan și întemeiază, în 1368, dinastia Ming
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
găsi un câmp de afirmare pentru talentul său într-o perioadă zbuciumată, devine consilier al unui grup de răsculați. Ulterior, forțele unei alte răscoale țărănești, conduse de Zhu Yuanzhang, răstoarnă dinastia Yuan și întemeiază, în 1368, dinastia Ming. Văzând cum năzuințele sale politice se spulberă, Luo Guanzhong se retrage pe meleagurile natale, unde duce o viață de pustnic și se dedică creației literare. Acțiunea romanului Cronica celor trei regate se petrece într-un interval de aproximativ 100 de ani (184-280 e.n.
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
să schimbe situația întunecată, însă n-a avut norocul să dea peste un suveran care să-l aprecieze și să-i pună în valoare talentul. Neîndreptățit și dezamăgit, Wu Cheng'en decide să-și strige nemulțumirea și mânia, dar și năzuințele frumoase în Călătorie spre soare-apune. El a scris romanul doar spre bătrânețe, deși l-a pregătit toată viața. Dar o anumită lipsă de voință l-a determinat să nu întreprindă decât foarte târziu opera către care avea chemare. Când era
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
Cao Xueqin a fost un mare maestru în explorarea stării psihice a femeilor, mai cu seamă a tinerelor fete, a lumii lor sentimentale deosebit de complicate și sensibile. Animat de o profundă simpatie, el dezvăluie așteptările lor de la viață, cu deosebire năzuința lor la iubire. Valoarea artistică a romanului Visul din pavilionul roșu este o temă inepuizabilă. O vorbă lăsată de liderul chinez Mao Zedong este concludentă: "Cât despre Visul din pavilionul roșu, consider că are dreptul să vorbească doar acea persoană
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
și l-au încălzit cu aripile. În cele din urmă, vecinii își dădură seama că băiatul nu era unul obișnuit. Așa că i l-au dat înapoi mamei. Jiang Yuan îi puse numele de "Abandonatul". De mic, el a avut doar năzuințe înălțătoare. Văzând că oamenii duceau o viață grea și instabilă, s-a gândit că ar fi bine să existe culturi agricole care să le ofere regulat oamenilor cerealele necesare traiului. După lungi meditații și observații, Abandonatul a cules semințele unor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
aștepta, dar nu piere; că într-o zi, fie chiar depărtată, scutură tot ce l învăluie și apare triumfător și strașnic. Eu pot să îndrăznesc a i-l spune și voi fi crezută, vorbind acum, când nu mai am nici o năzuință pământească. războiul 1914-1919 neutralitatea 1914-1916 Plecam la Carlsbad cu mama și cu Pia, când, în gară la Predeal, Ionel ne aduse știrea despre asasinatul arhiducelui Franz Ferdinand. Cunoscând situațiunea din Austro Ungaria, lucrul i se părea serios, dar nu își
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
Dumitru Bulgea din Gătaia, Ioachim Mărgărie din Comorîște, Emilian Novacovici din Răcăjdia etc., iar Damaschin Daicoviciu ( tatăl academicianului Constantin Daicoviciu ), la fel ca mulți alții, arestat și trimis sub escortă la Seghedin. Asemenea manifestări nu reprezentau cazuri izolate. Ele demonstrau năzuința generală a corpului didactic din școlile românești de Înlăturare a stăpânirii străine, de Unire cu Țara. Rolul deosebit de Însemnat pe care l-au avut cadrele didactice În timpul evenimentelor revoluționar-naționale din toamna anului 1918 reprezintă consecința firească a abnegației dovedite În
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Florin FÎnaru () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93539]
-
Ienciu, Alex. Buțiu din Caransebeș, Ioan Marilă (Reșița), Iosif Miclău (Bocșa) etc. Acestora li se adaugă numeroșii dascăli care au pornit În fruntea grupurilor de țărani ca să fie prezenți pe Câmpul lui Horea de la Alba-Iulia atunci când se va Împlini visul, năzuința de veacuri a poporului nostru, marea Unire. Fie la adunarea solemnă a delegaților oficiali din Sala Casinei Militare (Sala Unirii), fie cuprinși În imensa mulțime, distinșii reprezentanți ai corpului didactic dădeau glas voinței lor nestrămutate de făurire a statului național
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Florin FÎnaru () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93539]
-
slujitori l-au urmărit neîncetat cu o pilduitoare energie și dăruire Își afla astfel deplina și ireversibila Înfăptuire prin actul istoric de la 1 Decembrie 1918. Se cuvine să aducem prinosul de recunoștință acelora care și-au Închinat puterea de muncă, năzuința și strădania Împlinirii dezideratului secular al românilor: unitatea națională.
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Florin FÎnaru () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93539]