2,269 matches
-
de important în spațiul public românesc. Națiunea a făcut pentru noile culturi emergente în secolul al XIX-lea ceea ce protestantismul a făcut pentru culturile occidentale trei secole mai devreme: a pus viața la dispoziția indivizilor. Ea a fondat posibilitatea existențelor orientate, în care toate aspectele trăirii să fie puse sub semnul totalizant al unei chemări. Într-un fel a fost nedrept că istoria literară i-a reproșat acelei epoci naționalismul și fetișizarea obiectivelor sale: doctrina "misiunii naționale" era mai mult decât
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
gestul nu semnifică o retragere, ci doar o substituție a activităților. Evitând să asume o slujbă de funcționar, Alexandru Pelimon nu alege spațiul privat, ci o formă alternativă de angajare publică. Pentru că scrisul e doar o altă ipostază a activității, orientată însă în aceeași direcție cu acțiunea profesională. Așa cum o funcție în minister poate să țină locul dedicației literare, și creația poate să substituie angajamentul profesional: ...nu vrea să primească niciun post public din ale statului zicând: că țara când va
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
ce apare în lectura literară a textelor. Unele lecturi se concentrează asupra conținutului explicit, și anume asupra a ceea ce s-a petrecut în poveste, a participanților la eveniment și așa mai departe, toate acestea vizând perspectiva naratorului. O altă abordare, orientată tot spre conținut, are ca deziderat facilitarea accesului la conținutul implicit al poveștii, punându-și problema înțelesului adânc al relatării sau al unui anumit fragment al său - ce transmite, ce trăsături sau motive personale apar în fragmentul respectiv sau ce
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
prin metafore, iar pe de altă parte, o gândire exprimată prin narațiunea sau viziunea poetică. Toți acești termeni ne îndreaptă atenția tocmai asupra acelor aspecte ale operei literare oare unesc si leagă componentele tradiționale, "forma", și "conținutul". Acești termeni sânt orientați în amândouă direcțiile ; ei indică, pe de o parte, tendința poeziei către "pictură" si către "lume", iar pe de altă parte, tendința ei către religie sau către Weltanschauung. Când trecem în revistă metodele moderne de studiere a acestora, putem simți
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
și interacțiune intelectuală și politico-instituțională, realizată într-un mod controlat instituțional, în care autoritatea social-politică are un rol esențial, fiind susținută de diferite mijloace ale puterii. Trei caracteristici distinctive ale cunoașterii instituționale trebuie menționate. În primul rând, ea este puternic orientată acțional. Obiectivul cunoașterii instituționale este nu să descrie/explice/prevadă realitatea, ci să o schimbe. În centrul său stă o strategie de acțiune, complementată de ideologia suportivă a acestei strategii. FMI nu are o teorie globală a economiei mondiale. Elemente
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
procesului o alură mai degrabă ideologică. Această observație invalidează presupoziția neutralității social-politice a opțiunilor strategice, susținând, dimpotrivă, operarea deciziilor prin mecanisme sociale. Perspectiva cognitivă delimitează doar un set de opțiuni posibile. Selectarea uneia sau a alteia reprezintă un proces social, orientat social. Dacă vrem să înțelegem de ce s-a optat pentru anumite strategii ale tranziției, este deci necesar să investigăm procesul social-politic al construirii și alegerii strategiei. Pe de altă parte, interesul pentru examinarea validității cognitive a opțiunilor strategice a fost
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
în vederea schimbării concepției de organizare comunistă cu una occidentală. Și aici, încă de la început, metoda de abordare a fost cea a realizării programelor de reformă de către grupuri de experți occidentali finanțate pe baza unor împrumuturi acordate de Banca Mondială și orientate ferm de aceasta sau, mai târziu, de finanțări ale Uniunii Europene: reforma sistemului de asigurări sociale (Carta albă a asigurărilor sociale), reforma sistemului de asistență socială (Carta albă a asistenței sociale), reforma sistemului de finanțare/organizare a sistemului sanitar, reforma
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
a crescut într-o oarecare măsură în primii ani după tranziție, a fost menținută la niveluri foarte scăzute, comparativ cu toate celelalte țări în tranziție. Singurele programe sociale care s-au bucurat de un suport mai important au fost cele orientate tot spre salariați: pensionarii (foștii salariați) și șomerii (salariații disponibilizați). Argumentul adus de tehnocrație pentru subfinanțarea programelor sociale era, paradoxal, de natură liberală: restructurarea economiei are nevoie de resurse financiare importante; doar susținerea economiei este de natură a produce o
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
să nu accepte o privatizare prin distrugere a sistemului economic, pe care, de altfel, ea îl administra. Procesul de distrugere economică s-a petrecut printr-o evoluție dureroasă, cu angajări bugetare enorme în susținerea economiei. Ideologia tehnocrației a fost însă orientată, dincolo de orice îndoială, de programul construirii unei societăți capitaliste de tip occidental. Reprezentanții managementului întreprinderilor de stat, care ocupau poziții influente în cadrul tehnocrației active politic, au promovat cu putere logica schimbărilor economice, erorile de strategie fiind principalul factor cu acțiune
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
tranziției. Într-o primă etapă, a dominat o atitudine intransigentă, „bărbătească”, de asumare a costurilor tranziției. Insatisfacția populației este generată de neînțelegerea programului tranziției. Actorii politici erau obsedați de a explica mai bine rațiunile opțiunilor luate. Populația este, în principiu, orientată pozitiv, dar capacitatea ei de înțelegere e limitată. În consecință, simpla explicație ar putea duce la rezultatele așteptate: acceptarea costurilor inevitabile. Unele măsuri de diminuare a costurilor sociale luate de guvernarea din 1992-1996 au fost taxate ca fiind demagogice, cu
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
atât un mod de planificare a activităților proiectelor, cât și un instrument de coordonare și control al proiectelor de inovare. 3.1.2.2. Metode de planificare în rețea Acestea permit reprezentarea proiectelor sau programelor operaționale prin grafuri sau rețele orientate, respectiv prin noduri și arce orientate. Utilizarea acestor metode de planificare este justificată atunci când proiectele sau programele operaționale sunt atât de complexe încât nu mai pot fi reprezentate prin grafice Gantt. De asemenea, metodele de planificare în rețea permit modelarea
Managementul inovarii by Jeanina Biliana CIUREA () [Corola-publishinghouse/Science/192_a_430]
-
activităților proiectelor, cât și un instrument de coordonare și control al proiectelor de inovare. 3.1.2.2. Metode de planificare în rețea Acestea permit reprezentarea proiectelor sau programelor operaționale prin grafuri sau rețele orientate, respectiv prin noduri și arce orientate. Utilizarea acestor metode de planificare este justificată atunci când proiectele sau programele operaționale sunt atât de complexe încât nu mai pot fi reprezentate prin grafice Gantt. De asemenea, metodele de planificare în rețea permit modelarea optimală a alocării resurselor în funcție de anumite
Managementul inovarii by Jeanina Biliana CIUREA () [Corola-publishinghouse/Science/192_a_430]
-
vârstă. Dezvoltarea psihomotrică este un proces complex și de durată care se desfășoară în cadrul unității dintre organism și mediu, în condițiile mediului social istoric în care trăiește și acționează individul. 2.1.1. De la schema corporală inconștientă la imaginea corpului orientat (3 - 6 ani) Din punctul de vedere al vârstei preșcolare, de la 15 luni la 3 ani interesul copilului este îndreptat către lumea exterioară, către activitatea de explorare, activitate care îi va solicita diferite calități ) senzorio-afectivo-motorii; ) percepție spațio temporală; ) capacitatea de
Învăţare motrică și sociomotrică by Radu Ababei () [Corola-publishinghouse/Science/1290_a_1899]
-
sunetele. În plan operativ trebuie precizat faptul că un copil care învață să citească între 6-7 ani se află într-o perioadă de mutație la nivelul evoluției imaginii sale despre corp. El trebuie să dispună de o „imagine a corpului” orientată, ce îi permite o stăpânire operatorie asupra propriului corp și asupra universului orientat. Ceea ce numim schema corporală corespunde imaginii vizuale a corpului orientată și verbalizată asociată ansamblului de senzații tectile și kinestezice interiorizate. Aceasta va servi ca punct de reper
Învăţare motrică și sociomotrică by Radu Ababei () [Corola-publishinghouse/Science/1290_a_1899]
-
citească între 6-7 ani se află într-o perioadă de mutație la nivelul evoluției imaginii sale despre corp. El trebuie să dispună de o „imagine a corpului” orientată, ce îi permite o stăpânire operatorie asupra propriului corp și asupra universului orientat. Ceea ce numim schema corporală corespunde imaginii vizuale a corpului orientată și verbalizată asociată ansamblului de senzații tectile și kinestezice interiorizate. Aceasta va servi ca punct de reper pentru axele de orientare la care este asociată pentru învățarea cititului și scrisului
Învăţare motrică și sociomotrică by Radu Ababei () [Corola-publishinghouse/Science/1290_a_1899]
-
mutație la nivelul evoluției imaginii sale despre corp. El trebuie să dispună de o „imagine a corpului” orientată, ce îi permite o stăpânire operatorie asupra propriului corp și asupra universului orientat. Ceea ce numim schema corporală corespunde imaginii vizuale a corpului orientată și verbalizată asociată ansamblului de senzații tectile și kinestezice interiorizate. Aceasta va servi ca punct de reper pentru axele de orientare la care este asociată pentru învățarea cititului și scrisului și pentru accesul la un spațiu euclidian și proiectiv. Spațiul
Învăţare motrică și sociomotrică by Radu Ababei () [Corola-publishinghouse/Science/1290_a_1899]
-
și verbalizată asociată ansamblului de senzații tectile și kinestezice interiorizate. Aceasta va servi ca punct de reper pentru axele de orientare la care este asociată pentru învățarea cititului și scrisului și pentru accesul la un spațiu euclidian și proiectiv. Spațiul orientat și învățarea lecturii Buna vizualizare a formelor și mai ales posibilitatea de a respecta succesiunea lor, implică stăpânirea cel puțin implicită a unei orientări fixe de care depinde ordinea temporală, a descifrării și în același timp a reproducerii care la
Învăţare motrică și sociomotrică by Radu Ababei () [Corola-publishinghouse/Science/1290_a_1899]
-
o evoluție a percepției, aceasta lărgindu-se. Centrată pe minge ea va îmbrățișa un spațiu mai larg ce corespunde celor 2 moduri diferite de atenție: atenția focalizată și atenția distributivă. Ceea ce a fost însușit pe planul socializării într-un spațiu orientat va putea să se adauge fricii de un spațiu complex în care unele elemente sunt mobile, altele fixe. Această evoluție a percepției spațiului implică reprezentarea mentală a axelor de deplasare, percepția vitezelor și traiectoriilor. Obiectivul la termen va fi ca
Învăţare motrică și sociomotrică by Radu Ababei () [Corola-publishinghouse/Science/1290_a_1899]
-
nivelului de funcționare al ajustării. Memorizarea lor în momentul ajustării implică tratamentul informațiilor senzoriale la nivelul structurii limbice, ea implicând dimensiunea afectivă. Denumirea noastră tip de ajustare perceptivafectiv-motorie corespunde unei puneri în jocul reflex al automatismelor. Intenția subiecților este sigura orientată spre cercetarea scopului. Modalitățile despre programarea acțiunii trebuie să rămână la nivel inconștient. Acest lucru este posibil dacă subiectul are încredere în propria motricitate și sentimentele sale sunt disponibile pentru a face față situațiilor motrice cu care este confruntat. Odată
Învăţare motrică și sociomotrică by Radu Ababei () [Corola-publishinghouse/Science/1290_a_1899]
-
și anume relațiile socioafective ale liderului cu membrii grupului și relațiile dintre acești membri; dacă dimensiunile democratic-autoritar și directiv-permisiv sunt intra-disjunctive, dar nu și inter-, cea sarcină-relații nu are un asemenea caracter. Astfel că un lider poate fi puternic orientat și înspre sarcină, și relațional, după cum poate fi neglijent în ambele sensuri. Sunt posibile, evident, și alte combinații: moderat orientat în ambele direcții, puternic orientat spre îndeplinirea sarcinii, mai puțin preocupat de oamenii din subordine (relațional), și invers. Teoretic, cea
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
intra-disjunctive, dar nu și inter-, cea sarcină-relații nu are un asemenea caracter. Astfel că un lider poate fi puternic orientat și înspre sarcină, și relațional, după cum poate fi neglijent în ambele sensuri. Sunt posibile, evident, și alte combinații: moderat orientat în ambele direcții, puternic orientat spre îndeplinirea sarcinii, mai puțin preocupat de oamenii din subordine (relațional), și invers. Teoretic, cea mai ineficientă postură este a liderului cu scăzută preocupare atât față de sarcină, cât și față de oameni, ceea ce este confirmat și
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
bine definită și structurată, atunci gradul de control este ridicat, iar, în caz contrar, e scăzut. Cercetările empirice arată că liderul orientat spre sarcină este mai eficient deopotrivă în situațiile de control ridicat și de control scăzut și că acela orientat relațional apare mai productiv când controlul e moderat, adică, fie e vorba de o sarcină mai complexă și difuză, fie sarcina e clară, liderul nu are un prea mare prestigiu. O predicție importantă a modelului lui F. Fiedler este că
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
adresei lui Richard Nixon de la data respectivă, trebuie să consemnez aici câteva dintre "precauțiile" pe care criticul și le revendică, înaintea analizei propriu-zise. În primul rând, Hills atrage atenția, într-o (disciplinată) încercare de a da seama de publicațiile academice orientate, din aceeași perspectivă critică, înspre același "obiect de interes", asupra celor trei publicații de care are cunoștință, două dintre ele făcând parte din numere precedente ale aceleeași Quarterly Journal of Speech, iar al treilea reprezentând un articol de carte. Hill
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
alte povești, oferă o direcție morală, cu alte cuvinte, un concept despre binele și răul inerente demersului politic, pe care alte tipuri de paradigme le fac mai greu, dacă nu imposibil, de luat în calcul. Astfel, retorica lui Reagan, "profund orientată moral"597, deturnează atenția dinspre mijloace înspre scopuri (politice), astfel că argumentele ce o atacă, din perspectiva caracterului practic al strategiilor sale trebuie, în mod necesar, să se concentreze asupra unor probleme morale de principiu. Atenția pe care Reagan o
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
corp social"714. Astfel, critica lui Foucault are în vedere două tipuri de analize: pe de o parte, este vorba despre analiza statelor și a puterii economice; pe de altă parte, însă, Foucault se angajează într-o analiză mai profundă, orientată politic, a sistemelor de gândire, distorsionate, firesc, din perspectiva unei ideologii sau a alteia. Foucault propune, deci, două modalități radical diferite, fundamentate istoric, de a conceptualiza puterea: "schema contract-opresiune, cu caracter juridic și schema dominare- represivitate sau război-represivitate, pentru care
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]