1,436 matches
-
să petreacă în partea asiatică a împărăției și, după ce i se acordă aceasta, el oferi împăratului domnia peste orașul Mesembria, care avea a se incorpora cu împărăția romeică, ca un fel de preț de răscumpărare. Primindu-i-se oferta, el purcese pe uscat peste Em la împăratul Teodor, care pe atunci petrecea la Niceea, găsi acolo o primire ospitalieră și i se acordă avizarea unui loc de salășuire și mai multe moșii roditoare, pentru traiul lui, lângă râul Skamander în apropiere
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
jugul ei, să predeie pe regină și pe fiu-său în mînile comandantului împărătesc și să primească de domn a lor pe Ioan Asan, căruia i se și cuvenea succesiunea pe tronul bulgar în puterea dreptului de moștenire. Maria, cum purcesese grea de Lachanas, a fost detronată într-adevăr și dusă în prinsoare la împăratul, carele tocmai picase la Adrianopol, de unde apoi ea fu pusă la opreală sigură. Asan și Irina sârguiră spre Bulgaria făr-a întîmpina piedici, intrară cu triumf în
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
anul 1413 Mahomed și dete poruncă unui corp cercetaș osman, care intră pustiind și prădând în Valachia spre a o pedepsi pentru legătura intimă și alianța cu Musa. Mahomed însuși restabili mai întîi liniștea în partea asiatică a împărăției, apoi purcese spre Dunăre, luă cetățile Isacce și Drista-Kale (Silistria) întări Giurgiul c-un fort și puse în el garnizoană câtă trebuia pentru a îngreuia valahilor trecerea Dunării. Înghesuit astfel și nesimțindu-se egal cu puterea osmană, Mircea trimise în anul 1414
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
spera mult mai mult de la Polonia decât de la Ungaria atragerea Moldovei la confesia catolică. Astfel Petru Voievod, ascultând instinctul său de conservațiune și privind la slăbiciunea Ungariei, rezultată din turburări interne, se hotărî a recunoaște supremația Poloniei. Deci Petru Vodă purcese cu boiarii săi cei mai aleși la Liov, unde în numele său propriu cât și în acela al poporului el prestă la 11 august 1387 omagiu formal de vasalitate atât regelui Vladislav Iagello cât și reginei Hedviga, pronunțând supunere și fidelitate
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
mai copt al poeziei, (purcesă) rezultată organic din lirică și din 311 r epos. Cum presupu ne drama (conform noțiunei sale) concepționalmente esistența liricei și a epopeei, pe care le conține și ea ca momente (înălțate) de înălțime, așa a purces ea și istoric de abia după dezvoltarea numitelor două specii de arte. Cu cât a fost mersul dezvoltărei istorice un mers organic cu atâta el reprezintă mai curat procesul dezvoltărei; nicăiri nu s-a văzut asta mai clar și mai
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
de supozițiune a ei poezia dramatică; ea o întrupează pe aceea prin mijlocu-l personalităței proprii a reprezintatorului. Asta se-ntîmplă prin vorbă și gest. Acum însă fiecare arec la individualitatea sa acest material al vorbei și al gestului. Fiindcă această arte purcede dintr-o materie dată deja de poet, și așadar fiecare are materia înainte-și în tot coprinsul ei, fiindcă fiecărui i se pare dată posibilitatea realizării prin oarecare cantitate de simț pentru cele create de poet; de aceea și se
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
prin o declamațiune frumoasă în limba maternă cultura comună a celor ce vorbesc germănește și cari-s așa de răzlețiți, cultură care nu [e] necidecum numai înfrumusețisătoare sau care poleiește numai pe dinafară esteriorul. De aicea trebuie din contra ca să purceadă o cultură adevărată, care să coprindă cu putere toate putințele sufletești ale omului, daca energia și grația graiului se-nvață a se comunica în sunete de limbă amăsurate și-și măresc prin astfel de pronunție propria lor valoare internă. Până
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
din care izvorăsc acele sunete. Simțul de limbă particular al unui popor se arată așadar înainte de toate în sistemul sunetelor sale articulate, în sistemul corpului limbei sale. Totodată însă sunetele articulate au distincțiunile lor generale în organele vorbirei din cari purced. Daca acuma în aceste distincțiuni locale a cerului gurei, a limbei, a buzelor, după cari distincțiuni sunetele articulate se deosebesc cu despărțire și certitudine, daca în ele se strecoară cumva o suflare (Hauch "aspirațiune"), o țîșîire, un ton nazal, atunci
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
vedere foarte importante. Schimbul vocei prin urcarea și coborârea ei nu numai că e importantă pentru cultura tonului, dar încă servă într-un mod deosebit declamațiunei artistice. Baza acestei scale ce urcă și coboară e tonul mijlociu propriu orșicui de unde purcede mișcarea în sus și în jos. Coprinsul estensiv al vocei îl măsurăm după mulțimea tonurilor pe care individul poate în adevăr să le facă să {EminescuOpXIV 299} Baza însă e tonul de mijloc fiecăruia natural, în care el se mișcă
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
articulate; pe când cuvintele acelea cari esprimă intuițiuni nesensibile, abstracte, se prezintă închipuirei noastre mai mult ca niște semne a căror sunete nu au cu sensul pe care-l esprimă decât prea puțină sau nici o înrudire. Limba în dezvoltarea sa a purces de la lumea sensuală și de la impresiunile ce aceasta a făcut asupra sufletului și s-a ridicat cu-ncetul până la însemnarea noțiunilor nesensibile. Aceste noțiuni nesensibile într-adevăr își au rădăcina în intuițiuni sensibile, cu toate astea aceasta, în decursul dezvoltărei
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Această imagine trebuie să întărească intuițiunea noastră. E dătoria actorului ca, prin mască și prin o ținută care să-i corespundă, să ni deie oarecum încrederea în personalitățile ce apar dinainte-ne, credința cumcă din acestea poate într-adevăr să purceadă cugetări și fapte de acelea de cari-a anticipat deja fantazia noastră după descrierile și judecata altora. Cugete-și cineva pe Philipp al II-lea or pe Alba în Egmont. Lumea pe care-o reprezintă aceste figuri e deja determinată
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
prin puterile întunecoase ale egoismului. Lipsa unui apucător joc mut n-ar strica în nici o scenă mai mult frumuseța poetică decât într-aceasta, dac-am degrada la fraze izolate prepusăciunile scurte ce semnalează stadiul sucumbărei. Fiece joc mut trebuie să purceadă din o pătrundere adâncă a patosului și a manierei de-a privi lumea ce le are caracterul și care e a se reprezenta. De-aceea, orcît-ar fi pe deoparte de generale afectele, pe cari jocul mut le reflectă, totuși el
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
asemenea deduceri transcendentale înainte de a face el un singur pas pe terenul rațiunei pure; căci îndealtfel ar procede orbește și, după ce-ar fi rătăcit în multe chipuri, ar trebui să se-ntoarcă iarăși la neștiința de la care ar fi purces. Trebuie însă de dinainte să întrevadă clar și dificultatea neapărată, ca să nu se tânguiască asupra obscurității, {EminescuOpXIV 402} când obiectul însuși e atât de adânc învăluit, nici să i se urască prea de vreme la înlăturarea piedicelor, fiindcă chestiunea e
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Pete și pe Bax Englekling cu substanțe chimice și știa care dintre ele ard pielea. Pot să spun că tortura lui a fost una specializată și aș pune pariu că omul are pregătire universitară - medicală sau de chimist. Acum să purcedem În dormitor. Bud se gîndi: PATCHETT. Înapoi În dormitor. Stropi de sînge pe toată lungimea holului. O cameră mică - un abator de patru metri pe patru. Două contururi de cadavre: unul pe pat, altul pe podea. SÎnge uscat. Ambele contururi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
plăcea să apuce să doarmă câteva ore, înainte să fie nevoită să se trezească la patru dimineața și să stea să cânte pe întuneric timp de o oră. Dylan și Clodagh au fost primii care au sosit la restaurant. Au purces în tăcere solemnă prin camera albă și goală, străjuită de coloane albe grecești, timp în care Clodagh a devenit chiar și mai neliniștită din cauza rochiei sale. Părea să atragă priviri uimite de la personalul plictisit. Încercând să tragă de ea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
trebui să sporești numărul ședințelor de meditație“. Mă concentram asupra augustului sîn stîng al Nobilului Vișnu, dar nu Întîrziam să-mi deplasez mentalul de-a lungul picioarelor Melissei. Refuzam să spun „Infinit sînt“, iar atunci ea m-a sfătuit să purced la repetarea continuă a unei formule sacre, o mantra care i s-a părut a fi un bun remediu pentru vagabondajul meu mental, mantra lui Vișnu: Om namo Nârâyana. În pat, dădea dovadă de o nemaipomenită energie care nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
aproape cât nuca de mare; am mai rămas și dator cu patru sute de ruble, dar le-am spus numele și m-au crezut. Cu cerceii am pornit iute la Zaliojev: uite-așa și așa, hai, frate, la Nastasia Filippovna. Am purces la drum. Ce-aveam atunci sub picioare, ce era în fața mea și pe delături nu mai știu și nu-mi mai aduc aminte. Am intrat de-a dreptul la ea în salon, a ieșit să stea de vorbă cu noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
aburii căruia se înalță miresmele ei funebre. Plictiseala care ne așteaptă în viitor ne îngrozește mai mult decât orice groază a clipei de față. Prezentul în sine ne dezvăluie viața plăcut insuportabilă. Nebunia este introducerea speranței în logică. Măreția voluptății purcede din pierderea minții. De n-am simți că înnebunim, sexualitatea ar fi o murdărie și un păcat. Nevoia de otrăvuri să nu fie un gust negativ al eternității? Altcum, de ce ne zvârcolim în brațele unui diavol divin, când setea de-
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
razele oricărui soare nu mai revin, odată intrate. Și este atâta gol în simțurile lui, în simțurile lui spulberate, că rătăcesc porumbei nebuni, cu aripi sfâșiate de vânturi, pe căile prin care își apropia lumea. Din ce straturi de neființă purcede urâtul zilelor, ca să ne dezmeticească până la groază din ațipirea ființării? Vom ajunge vreodată până la izvoarele plictiselii? Vom descifra demența moleșitoare a cărnii și pacostea unui sânge nedeslușit? Cum se macină într-un mister tânguitor substanța vieții și cum secătuiesc fântânile
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
treptelor. Ușurel însă, nu cumva să se prăvale. Se întoarce din capul scării și-i adresează pentru prima dată un semn lui Tiberius. Îl invită să vină după ei. Rex Sacrorum și flaminul lui Marte rămân pe loc. Tiberius Nero purcede agale. Velleius Paterculus îl urmează ca o umbră. Trec de Livia și de restul familiei imperiale, care stau răbdători să le vină și lor rândul să plece. Distanța până la zidul incintei este străbătută relativ ușor. Dincolo de ea, șase sirieni musculoși
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
degrabă obișnuit cu articolele și emisiunile născute să trăiască o zi, decât cu perspectiva dăinuirii lor într-o carte. E măgulitor, pe de o parte, dar e complicat și sever sub câteva aspecte. Mă bântuie, încă, stafia gândului că am purces la un demers încărcat de orgoliu. Știu și am învățat, în cei cincisprezece ani de jurnalistică adunați până astăzi, că într-o astfel de profesie nu există, decât în condiții ideale, pauze de respirație. Alergarea și slalomul printre evenimente nu
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
un număr de cinci sute de morți. Sir Wyndham o împăturește și o strecoară în buzunar. Pagină separată Desigur, ospitalitatea nababului trebuie răsplătită așa cum se cuvine. Acasă și pretutindeni. După recepție, începe conform ritualului un schimb de „rămas-bun“ și se purcede la o scurtă despărțire, înainte de vizita de răspuns. Sir Wyndham (nu ca persoană în sine, ci ca reprezentant englez) îl va primi pe nabab la reședința sa. Urmează masa de bun-venit pe peluza din spate, la care vor participa două sute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
și subalimentată pentru a realiza economii de energie, se trezea la viață. La fel ca oamenii din repaos, ale căror chesoane criogenice începură să se deschidă. Fericit să constate că persoanele de care era răspunzător supraviețuiseră acestei îndelungate hibernări, Bishop purcese la plasarea lui Sulaco pe orbită staționară în jurul lumii-colonie Acheron. Dacă Ripley fu prima care se trezi, aceasta nu se datora capacităților mai mari de adaptare sau a unei mai bune rezistențe la efectul hipersomnului, ci pur și simplu pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
sânge? Un robot, putea să aibă paraziți? Bishop auzi un zgomot de ușă și-și ridică ochii: Spunkmeyer împingea un cărucior încărcat cu materiale. ― Unde le pun? ― Acolo, făcu Bishop indicând cu degetul. În capătul mesei, va fi perfect. Spunkmeyer purcese la descărcare. ― Altceva? Bishop făcu un gest fără semnificație precisă. ― Bun, atunci mă duc în navetă. Dacă mai e nevoie de ceva, oricând. O nouă mișcare a mâinii. Spunkmeyer dădu din umeri și făcu stânga-mprejur. Bishop, ce om ciudat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
până când naveta va ajunge în apropiere finală. ― Nici o problemă. Totul este calm aici. ― Înțeles. Și nu luați nimic greu de transportat. Executarea! Naveta se ridică de pe pista de beton. Se imobiliză în aer, se răsuci, se luptă cu vântul și purcese la survolarea coloniei în direcția blindatului înțepenit. ― Vă captez vizual. Vântul se ridică puțin. Mă voi așeza cât mai aproape, îi informă Ferro. ― Recepționat, răspunse Hicks până să se întoarcă spre colegii lui. Gata? (Toți dădură din cap, cu excepția lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]