4,072 matches
-
discuție cele două ipostaze, Hyperion și Mitică, autorul cărții în discuție conchide: "Și așa ajungem la situația cea mai stranie cu putință: romanticul Eminescu creează o capodoperă a vindecării de romantism, pe când antiromanticul Caragiale creează opere ale neputinței ieșirii din romantism" a unei lumi rătăcite în Tâmpitopole (p. 122, 123). Citându-l pe Mircea Tomuș, autor al unui studiu despre Caragiale, este pusă în discuție starea lui Lefter Popescu din Două loturi care trăiește "cea mai teribilă dintre treziri". El trece
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Grigore Vieru, o dată cu moartea mamei. Până aici ne-am posta pe terenul psihanalizei clasice. Marthe Robert a studiat cele două ipostaze centrale ale orfanului care marchează imaginarul romanesc: "copilul găsit", sub semnul unui narcisism pre-oedipian, care ne propulsează în plin romantism, orfanul imaginar respingându-și părinții reali în favoarea unora mai "buni", utopici, un asemenea erou sau artist visând la schimbarea lumii reale "urâte" în una mai bună. În faza oedipiană, se ivește "bastardul", predispus nu la schimbarea lumii, ci la cucerirea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Datorită unor elemente cromatice de natură romantică, s-a lansat opinia că poetul ar fi un romantic în toată regula. Criticul Th. Codreanu, chiar dacă proclamă existența verdelui de Vieru apreciază totuși că avem a face cu un alt tip de romantism, față de cel întâlnit la Hölderlin sau Eminescu. Poetul basarabean ia și din romantism, și din sămănătorism, și din simbolism, și din postmodernism atâta cât crede că are nevoie să-și înfățișeze poezia solară. De altfel, Th. Codreanu argumentează că Grigore
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
ar fi un romantic în toată regula. Criticul Th. Codreanu, chiar dacă proclamă existența verdelui de Vieru apreciază totuși că avem a face cu un alt tip de romantism, față de cel întâlnit la Hölderlin sau Eminescu. Poetul basarabean ia și din romantism, și din sămănătorism, și din simbolism, și din postmodernism atâta cât crede că are nevoie să-și înfățișeze poezia solară. De altfel, Th. Codreanu argumentează că Grigore Vieru este un poet al dimineții, al răsăritului de soare, al lacrimii de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
de fapt, cu o simplă mișcare, bine și profund gândită, pe detractorii lui Eminescu, stabilind unul din reperele, totodată, de analiză ale transmodernismului, curent ce va trebui să poarte mai departe valorile modernismului românesc, ce vin din clasicism, și din romantism unele (momentul 1848 devenit model, unicul viabil pentru evoluția noastră ca națiune modernă și stat european), și din nou, cu Eminescu principal precursor: "omul deplin al culturii românești" (Const. Noica) din care toate vin și către care vor conduce, esențial
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
publicitar-utilitar, supus tirului de acuze (paseism, reacționarism, xenofobie, antisemitism ș.c.l.), idolatrizat și clișeizat, Eminescu se încăpățânează să rămână o permanență. Problema Eminescu animă și agită spiritele. Ceea ce înseamnă că poetul național, cel care a recuperat pentru literatura română "romantismul înalt" nu are un rol muzeal și este, indiscutabil, mai mult decât un brand cu care ne fălim ori, dimpotrivă, pe care îl contestăm aprig. Bibliografia eminesciană se îmbogățește vertiginos, campaniile de resemnificare (de pe baricade adverse) nu fac decât să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
prisme de refracție a unor niveluri transfinite de realitate, viziune transdisciplinară. Umbra de îngândurare și de indefinit, care înainte colora doar afectiv poezia sa, acum străluminează cele mai nepătrunse profunzimi ontologice. Ritmurile, altădată ușor cantabile și cu o aură de romantism sentimental, se ascund în adâncul textelor, capătă ceva obsesiv, de cadență primordială, de mantră budistă prin care, vorba poetului, "vreme trece, vreme vine". E o curgere simultană de plinuri și de goluri, o rostogolire de ecouri reale sau imaginare, o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
se răsfrânge în două destine poetice din aceeași generație, dar profund diferite. Grigore Vieru este sinteza poeziei românești basarabene tradiționale, dar cu deschideri profund originale spre actualitate/ modernitate. Victor Teleucă a încercat "să rupă zăgazurile paradigmei clasice cu articulațiile altui romantism, proiectat, conștient, către o nouă paradigmă culturală, cea postmodernist-transmodernă", spune pe coperta a patra a cărții autorul încercând să ne introducă în această temă pe care a ales-o pentru cititor. Am citat intenționat cele scrise pentru a face o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
volumului Eminescu incorect politic o apără legitim, sub multiple aspecte. În fața cosmopolitismului de conjunctură, dizolvant pentru valorile națiunilor, al exponenților noii ideologii, Theodor Codreanu și-a articulat repere proprii: "Națiunile ne spune el nu sunt creații artificiale ale modernității, de la romantism încoace, cum acreditează ideologii postmodernității. Posibilitățile de apariție ale diversității etno-lingvistice sunt arheale, în planul creator al logosului divin... Nu a cunoscut antichitatea sentimentul național? Dimpotrivă, patria a fost o valoare fundamentală a vechii Europe (și nu numai) de vreme ce i
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
în vedere probleme de esență filosofică ale poeziei lui Eminescu, ocupându-se și de categorii estetice ori morale, pentru ca pe un alt palier să fie discutată chiar apartenența lui Eminescu la mișcarea romantică. Eminescu nu aparține unei grupări romantice ci romantismul a însemnat pentru el un mod de a fi, conjugat în termenii lui Jonathan Blake drept o viziune idealistă asupra vieții, o minte-înaintea-materiei. Deși deopotrivă întrucâtva descendenți din Schopenhauer, Nietzsche și Eminescu nu vor cunoaște același drum. Această realitate este
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
filosoful german, de origine israelită, se exilase În S.U.A., unde a murit În 1945). După analize pertinente și de detaliu, asupra funcției mitului În viața socială a omului, asupra lui Platon, gândirii medievale, asupra lui Machiavelli și machiavelismului, Iluminismului și romantismului filosofic, asupra lui Carlyle și Hegel, Ernst Cassirer tratează „Tehnica miturilor politice moderne”, capitol În care el respinge ideea (și realitatea) Statului totalitar și a formei lui fasciste, a național-socialismului. Firesc, În maniera deliberat kantiană, Cassirer afirma: „Libertatea nu este
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
căzut coroana de pe cap, împietrindu-i pe toți cei de față. Însă tânărul rege a râs, a luat coroana căzută, punând-o din nou pe cap, cu un surâs în care era sfidat tot destinul său și toată lipsa de romantism a timpului. Erau oameni destul de vulgari, care contau numai prin bătăliile victorioase, numai învingătorii, pe când regele tânăr conta chiar cu universul în care strălucea înfrântă și totuși glorioasă figura iubită a lui Alexandru cel Mare. Îmi place să salut statuia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
ziua aceea. În săptămâna următoare, am primit o altă scrisoare care nu conținea nimic, decât banii pe care îi lăsasem rupți în două. Apoi au urmat altele în care îmi povestea tot felul de "tâmpenii", promițând să nu mai aibă romantisme demodate. I-am răspuns prin scrisori lungi, pline de scuze și explicații, până într-o bună zi când mi- a spus simplu: Iertarea înseamnă uitare. Locul emoției părea luat pe neobservate de către informații. Îmi povestea tot timpul despre colege, despre
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
-mi pe jumătate fața, cu mâna dreaptă, am mârâit: — Mi-e somn. Mi-e îngrozitor de somn. — Ești surmenată... epuizată nervos. — S-ar putea să ai dreptate. Gata-gata să plâng, mi-au trecut în clipa aceea prin minte cuvintele realism și romantism. N-am deloc simțul realității. Poate de-aceea trăiesc cum trăiesc. M-au trecut fiori. Mama este aproape invalidă și își petrece jumătate din timp în pat. Naoji, după cum știți, e foarte bolnav psihic. Când e aici, își petrece timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
Acuzați-mă de gânduri murdare sau de ce vreți. Trebuie să supraviețuiesc și să lupt cu lumea pentru a-mi îndeplini dorințele. Mama avea să moară curând, iar eu mă transformam într-o ființă calculată, fără principii. Mi-au dispărut, trepat, romantismul și sensibilitatea. Imediat după prânz, pe când stăteam lângă mama și-i umezeam buzele, o mașină s-a oprit în fața porții. Au venit unchiul Wada și mătușa, de la Tokyo. Unchiul a intrat imediat în camera mamei și s-a așezat pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
nu pot să-l desfac, Dar voi aduce bine cu arcanul În existența pusă-n vârf de ac. Eu sunt atât de tragic, în esență, Și l-am luat pe Shakespeare drept model, Iar nelipsita, dulce chintesență, O scot din romantisme și din el. Mi se incumbă stări contradictorii, Apar cu datorii înregistrat Sau cu inadvertențe iluzorii Ca și cum aș lua mită de la stat. Înfig perfuzii-n viețile abstracte, Mă las cuprins de patimi, evident, În Marea Schismă văd încă o moarte
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
următoare, pe cine să invite la cină și cum să aranjeze masa. Dar cu Charlotte nu știai niciodată cum stai. Poate că înțelegea că dacă face scandal o să îl determine să facă ceva nesocotit, dintr-un simț al onoarei și romantismului, așa că preferase să se poarte cu mănuși. Odată mi-a explicat: — Frate-tău are nevoie de bani, de foarte mulți bani. Dacă nu ar avea bani de cheltuit, oricât de mulți ar vrea, ar muri. Când am auzit vorbele astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
insistent pe trecători să nu piardă ocazia de a câștiga lozul cel mare. Pe mină, la Coatzacoalcos, am văzut vântul spulberând pe străzi biletele rupte, inutile. La început, ne-a impresionat grandoarea ruinelor. Apoi, am aflat povești crude, care anihilau romantismul. Cum să păstrezi o măsură în aceste impresii contradictorii? La Merida, am descoperit că se poate rătăci foarte bine și pe o linie dreaptă. Lipsită de orice podoabă vegetală, capitala Yucatănului își etala pretutindeni singurul lux posibil în acel ținut
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
fratele ei Desmond fuseseră adolescenți, și când Geoffrey și Rosemary Stillowen inventau tot felul de jocuri și de petreceri pentru legiuni de oameni tineri și frumoși. Quakeri și metodiști, pentru care sexul constituia încă un mister al viitorului sau un romantism al prezentului și ale căror vieți se desfășurau încă neumbrite, într-o lume în care nimeni nu credea că va mai exista, vreodată, un al doilea război mondial. Se poate ca asta să fi fost pricina. Pe de altă parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
și morcovi pasați. Mâncare pentru bebeluși. Totul pasat sau pulverizat sau zdrobit. Ești ceea ce mănânci. Infirmiera îmi aduce anunțurile matrimoniale dintr-un buletin informativ. Sora Katherine se uită peste ochelari și citește: Băieți caută fete subțirele, aventuroase, pentru distracție și romantism. Și, da, e-adevărat, nici un băiat nu exclude fetele groaznic mutilate, cu facturi medicale din ce în ce mai mari. Sora Katherine îmi spune: — Bărbații ăștia cărora le poți scrie la închisoare nu au nevoie să știe cum arăți cu adevărat. Ar fi chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
lungindu-și gâturile ca să și-o ia în gură, fiecare tip era pierdut în propriu-i mic circuit închis. Poți pune pariu că aproape toți bărbații din lume au încercat asta. Apoi Manus îmi zicea: — Asta vor bărbații. Dă-mi romantism. Flash. Dă-mi negare. Pentru fiecare mic circuit închis al acelor tipi destul de flexibili sau c-o pulă suficient de mare să nu mai aibă nevoie de nimeni pe lume, Manus arăta cu pâinea sa prăjită spre pozele alea și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
era în stare să traducă simultan la întâlniri diplomatice). Nina mala îndură o pedeapsă exemplară pentru curajul ei de a suferi de toate maladiile contemporane care acompaniază gama fantasmelor femeii secolului XX. Iubitul ei suferă de fantasmagorii livrești, suferă de romantism, el este o victimă ceva mai subtilă prin simplul fapt că a trebuit să asiste îndeaproape la propria ratare... De altfel, la final, ea îi spune că în ciuda răului pe care i l-a făcut, măcar i-a dăruit ceva
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
era în stare să traducă simultan la întâlniri diplomatice). Nina mala îndură o pedeapsă exemplară pentru curajul ei de a suferi de toate maladiile contemporane care acompaniază gama fantasmelor femeii secolului XX. Iubitul ei suferă de fantasmagorii livrești, suferă de romantism, el este o victimă ceva mai subtilă prin simplul fapt că a trebuit să asiste îndeaproape la propria ratare... De altfel, la final, ea îi spune că în ciuda răului pe care i l-a făcut, măcar i-a dăruit ceva
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
strecură deci în așternutul neatins. Liniștea, în jurul său, era deplină. Gândurile sale se concentrară în adâncurile creierului său asupra misterului Gilbert Gosseyn, cel ucis o dată și reânviat. Nici chiar zeii de demult n-ar fi reușit mai bine. Pe vremea romantismului ar fi putut crede că e vreun prinț, ori vreun agent guvernamental important, dacă nu un bogat om de afaceri. Dar în lumea non-A nu existau oameni deosebiți. Deși, dacă se gândea bine, oamenii bogați erau destul de numeroși, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
căutarea ei. Căci portretul ei este, după umila și nepriceputa mea părere, unul din cele mai minunate din istoria picturii și, cu siguranță, cel mai frumos al lui Ingres. Jean Auguste Dominique Ingres, reprezentant al clasicismului francez și inițiator al romantismului și realismului, cel despre care Théophile Silvestre (cine-o mai fi fost și el) zicea că e „un chinez rătăcit pe străzile din Atena“, iar Baudelaire spunea că e pe placul „excentricilor, al blazaților, al o mie de spirite delicate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]