1,481 matches
-
e ca o pâlnie prin care se scurg bunurile aduse din Est spre imperiu. Interesul lui Asinius Gallus ajunge la paroxism: — Afacerea este deci rentabilă? întreabă entuziasmat. — Foarte! Punctează, ritmându-și cuvintele cu palma: — Piperul și ghimbirul cresc acolo în sălbăticie, pe când aici dai pe ele greutatea lor în aur și argint. Gallus ascultă cu atenție. — Corăbiile noastre pleacă spre est ducând metale, vin și tot felul de flecuștețe egiptene, și se întorc încărcate cu sticlărie, vase de bronz, veșminte, fibule
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
evident încă din copilăria băiatului. Temperamentul lui necontrolat le dădea de furcă: scuipa, lovea cu piciorul și avea accese de furie când îndrăznea careva să-l pedepsească. I se dăruiseră haine scumpe, pe care însă le rupsese imediat, distrusese cu sălbăticie o cameră plină de jucării. Darurile țineau locul atenției și dragostei tatălui său, pe care acesta nu prea avea timp să și-o exprime sau, când își găsea timp pentru el, în loc să discute, îi făcea observații și îi dădea citate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
despre tabuuri sau obiceiuri de nuntă, Jonathan se uită în jur în sală, temându-se să observe vreo privire sau să vadă vreun zâmbet atotcunoscător al unei figuri care știecare înțelege că el este atras de pielea neagră și de sălbăticie prin sângele său stricat, de corcitură. Star nu-l vizitează și astfel singura legătură cu ea este prin tatăl ei. Treptat, Chapel îl atrage în cercul restrâns de admiratori ai săi, de tineri inteligențI, care frecventează casa cu multe coridoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
înseamnă că ambele toalete sunt folosite aproape permanent. Gradul de ocupare fiind de nouăzeci la sută, nici unul nu este dispus să-l elbereze pentru colegii săi în nevoie. Gălăgia la ușă, înjurăturile și chiar amenințările devin lucru obișnuit. Degenerarea spre sălbăticie este rapidă și culminează cu momentul în care Gregg zboară ușa secundului cu revolverul, scoțându-l de acolo pe Gittens îngrozit, baricadându-se înăuntru. Marchant trebuie să-l convingă să iasă de acolo, cântându-i cântece soldățești prin perete. După
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
pomenim de micile detalii practice cariar putea să ne ajute cu adevărat să punem laba păla care i-a făcut felu cioroiului. — Apoi l-au atacat și l-au Îmbrâncit În josul scării, Într-un intrând, unde l-au bătut cu sălbăticie. Unul dintre agresori, numai unul, a mers mai departe decât ceilalți și l-a lovit cu o armă. Medicii legiști deja ne-au zis că rănile probabil au fost făcute cu lovituri puternice de ciocan. Agresorul l-a pocnit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Patrioților, nu îl angajase pe Weir să îl ucidă pe Grady, ci ca să îl scoată pe Constable din Centrul de Detenție din Manhattan, renumit pentru nivelul său de siguranță, să îl transporte afară pe Podul Suspinelor și, în final, către sălbăticia din New England, unde Sfatul își va putea relua lupta contra celor impuri, murdari și ignoranți. Va putea să șteargă de pe fața pământului negrii, homosexualii, evreii, hispanicii, străinii - toți aceia față de care se revolta Constable în cadrul alocuționilor sale săptămânale de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
care le difuzează grupurile ca Sfatul Patrioților. Numai că, așa cum observa marele impresar al artei lui Malerick, P. T. Barnum, se naște un fraier în fiecare clipă. Croindu-și drum prin traficul de dumnică seara, Malerick se amuza gândindu-se la sălbăticia care îl cuprinsese probabil pe Constable chiar în acele clipe. O parte a planului de evadare presupunea ca avocatul lui Constable să fie scos din joc chiar de acesta. Cu două săptămâni în urmă, în restaurantul de la Bedford Junction, Jeddy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
să se întoarcă de partea vieții, mi-am dorit brusc să-l ucid. Nu am mai fost niciodată atât de sigur de dorința de a ucide pe cineva cu propriile-mi mâini, să ucid cu ură și cu violență, cu sălbăticie. Să ucid. — Trebuie să mă întorc înăuntru, mi-a spus, aruncând chiștocul pe jos. După aceea a pus mâna pe brațul meu, în vreme ce eu eram încă pradă gândurilor mele ucigașe. Puteți veni s-o vedeți, a continuat. S-a îndepărtat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
libertatea opiniei, se întreba ea, dacă în jurul meu aș vedea doar arme și droguri, pericole iminențe, nesiguranță, dezordine, crime abjecte?!... La ce mi-ar folosi un făraș de aur dacă în el aș adună gunoi? -Capitalismul este în primul rând sălbăticie, isi zise ea, dezastru democratic, așa ceva nu mi-ar placea să văd în România... Nu era nicidecum o nostalgica a comunismului, nu avea de fapt niciun fel de convingeri politice, ci mai degrabă un sentiment vag, dar uimitor de insatisfacție
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
se transformă într-o mângâiere blândă pe părul ei, ești foarte bine, draga mea, fii pe pace, totul va fi bine, iar Noga răsuflă din nou ușurată, tot ceea ce eu încercasem să îi ascund îi era acum dezvăluit cu atâta sălbăticie, aveam impresia că este o copie caricaturală a mea, așa că am trimis-o, du-te și îmbracă-te, deja este opt fără un sfert, iar în timp ce Noga este la baie, descopăr înspăimântată privirea îngrijorată a Zoharei. Starea ei nu este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
acordă o importanță imensă calității și intensității sunetului, se notează în „Gramophone“. „Înainte de a mă preda în fața forței acestor interpretări - scrie criticul pasionat, evident, de Bartok - m-am întrebat dacă în ele vor exista suficient dangăt și însuflețire populară, suficientă sălbăticie și ciudățenie, suficient alean fierbinte“. Răspunsul este pentru el, desigur, pozitiv, versiunea Belcea fiind apreciată, în raport cu cea Emerson, „infinit mai imaginativă și emoționantă; ...pe scurt, Belcea sunt rivali mai mult decât valoroși la tot ce există mai bun pe disc
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
atâta lucru pricep eu pe lumea asta. Altceva nu pricep: n-ar fi putut să rămână tras tata, fără să strice cârligul din cruce? Crucea Întreagă? Fără s-o ardă? Și fără să danseze În juru-i, ca un sălbatic din sălbăticia sălbaticei jungle? tropicale? Și fără să strige să trăiască Gutenberg!? A mai dansat-strigat el o dată și-a ajuns, dansând, tocmai În Siberia ceea! Uite-l și pe porcul de Grabenko: - Jucăm, bem, ne veselim și ostașii noștri români Își dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
aia, Însă asta n-a făcut decât să-l Înfurie și mai tare. Ce-a de-a doua Încercare i-a Înroșit obrazul. Așa că l-a lovit la rândul ei peste obraz la fel de tare. Într-o clipă se luptau cu sălbăticie pe pat ca doi copii, deși când fuseseră copii nu se bătuseră niciodată. Tata n-ar fi aprobat niciodată asemenea Încăierări. Câteva clipe Zeliha s-a simțit victorioasă, fiindcă-l lovise foarte tare sau, cel puțin, așa Își Închipuia. Era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
în privința vulgarității limbajului, ca metodă de reducere a personalității umane la zero. Totul venea de la 64 înălțimea lui Eu, personal, consider, am hotărât, am inițiat, am făcut, am dres etc. Pe acest „eșafodaj” sumar schițat s-au clădit nedreptatea, cruzimea, sălbăticia represiunii ce a atins cota de sus în zilele revoluției. Cum a fost posibil? Puterea personală, puterea de grup, prostia, ambiția oarbă, ticăloșia îmbrobodită cu sloganuri „revoluționare” au modificat treptat, după un scenariu regizat diabolic, și cele mai simple „principii
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
în privința vulgarității limbajului, ca metodă de reducere a personalității umane la zero. Totul venea de la 64 înălțimea lui Eu, personal, consider, am hotărât, am inițiat, am făcut, am dres etc. Pe acest „eșafodaj” sumar schițat s-au clădit nedreptatea, cruzimea, sălbăticia represiunii ce a atins cota de sus în zilele revoluției. Cum a fost posibil? Puterea personală, puterea de grup, prostia, ambiția oarbă, ticăloșia îmbrobodită cu sloganuri „revoluționare” au modificat treptat, după un scenariu regizat diabolic, și cele mai simple „principii
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
cojile de cartofi rămase acolo precum și din cîteva ambalaje încă impregnate de uleiuri și sosuri. o cutie de carton cu un sfert de pizza în ea a dat naștere atunci unei adevărate bătălii între păsări excitate și devenite de o sălbăticie incredibilă. Dar nimeni în imobil nu pare să fi auzit nimic. sau poate tot ce auzeau li se părea normal, o simplă componentă a marelui vacarm urban, un televizor dat mai tare... La trei luni după ce păsările au devenit stăpîne
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
un bulgăre de zăpadă de sub pod și, prin șanțul pe care l-a croit spaima înaintea lui, sfârâie ca o arătare. Dar ciomegele l-au ajuns; l-au îngrămădit subt un gard. Izbit, sfâșiat, zdrobit, începe iar a urla cu sălbăticie, cu ochii căscați de spaimă ațintiți asupra lumii care-l împresoară și care-l ucide. Gemetele slăbesc înăbușite; sângele năvălește pe gură, iese ca niște flori pe blana albă, printre coaste - și ochii se rostogolesc ca niște globuri crunte, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
cămile îi trebuie din când în când apă, nu poate trăi din nimic. Simțeam nevoia să ies afară, să sparg capul cuiva, Mopsului sau Arhivarului, să trântesc de podea farfuria din care mâncam, să trântesc uși sau să răcnesc cu sălbăticie. După asta, dacă nu eram alungat pentru scandal din azil, m-aș fi liniștit, poate, lăsând pentru mai târziu, ca Moașa, răzbunarea. Și pentru că nu făceam decât să mă învîrt ca un cal de moară prin cameră, mă izbeam din ce în ce mai
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
de sejur așa cum ar putea fi ele oferite de o agenție de turism pentru a atrage clienții. Naivitatea noastră nu a stârnit însă râsete; și aceasta nu numai deoarece o asemenea reacție este imposibilă în Japonia. Pentru a profita de sălbăticia insulei, de puritatea ei romantică, de grandioasele plaje cu nisip alb ne gândiserăm noi ce ar fi mai plăcut decât să atragi cupluri tinere, de îndrăgostiți, care să se plimbe ore în șir inspirând aerul sărat, purificator, să se piardă
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
totuși, trecând în revistă principalii kanji care sunt derivați de la "femeie", descoperim altceva. În locul privirii masculine care, să nu uităm, a instituit unilateral sistemul ideografic potrivit propriilor norme și deci, ne-am fi așteptat, ar fi trebuit să posede cu sălbăticie femeia impunându-i statutul de obiect erotic, ne confruntăm cu un pragmatism care definește, în principal, sexul feminin prin rolurile lucrative care îi revin. Se pare că, mai puțin tulburat de fantasme sexuale decât l-ar fi vrut Freud, bărbatul
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
care nimeni nu le-ar putea privi fără să-și dea duhul”. Nimeni în afara eroului neînfricat ce ar avea puterea să o înfrunte pe Gorgo. Delirul tragic: rătăcire și cunoașteretc " Delirul tragic\: rătăcire și cunoaștere" Acest spațiu aflat în plină sălbăticie - sau acest spațiu al limitelor și al frontierelor care îl mărginesc sau îl înglobează - este el însuși ambivalent. Teritoriu al morții sau al vânătorii nemiloase și al demenței criminale, el are, în același timp, statutul de spațiu al inițierii, al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
pol aflându-se figura monstruoasă a Gorgonei, simbol al supremei interdicții, al inexprimabilului și al neputinței de a contempla moartea”. Grecii, ne reamintește Vernant, au doar trei divinități purtătoare de mască: Dionysos, Artemis și Gorgo, legate de spațiul rămas în sălbăticie și de alteritate, Gorgo figurând, în opinia lui, alteritatea cea mai radicală, aceea a morții 2. Veritabilă epifanie a alterității, masca propune privirii, în reciprocitatea viziunilor, în schimbul dintre a vedea și a fi văzut, o experiență a posesiunii și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
picture) ar fi fost de ajuns ca să-i îngrozească, la fel ca simpla reprezentare a lui Gorgo pe scutul luptătorului grec. Dar poate că piesa în care raportul eroului războinic - chiar și al celui de viță aleasă - cu cruzimea, cu sălbăticia, cu Gorgo e văzut la adevărata lui dimensiune, poate că piesa aceasta, repetăm, este Coriolan. Încă din primul act, Caius Marcius îl asemuiește pe Aufidius, conducătorul volscilor, cu un leu pe care se mândrește să-l vâneze. Iată așadar de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
pune piciorul pe cadavrul lui, așa cum l-ar fi pus pe stârvul unui leu ucis la vânătoare. Și totuși trupul neînsuflețit al lui Coriolan nu va fi pângărit. În memoria lui va fi înălțat un monument, întru veșnică cinstire. Aici, sălbăticia își dezvăluie pe deplin ambivalența: ea poate fi atroce sau plină de noblețe. Fără îndoială că unul dintre cele mai dramatice momente ale piesei (în actul al doilea) este cel al întoarcerii acasă a lui Coriolan, cuceritorul cetății Corioli: întrerupând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
trădase încă din anii copilăriei și se făcuse tot mai aprigă odată cu trecerea timpului. Să ne amintim că în ultima scenă a piesei, cea a morții lui Richard, Richmond va anunța triumfător: „The bloody dog is dead”. Figură demonică a sălbăticiei și a cruzimii sângeroase, ducele de Gloucester se va înconjura tot timpul de întreg bestiarul vrăjitoriei - păianjeni, broaște râioase, reptile -, va deveni simbolul crimelor făptuite în lanț. Monstruozitatea aceasta îi dă puterea stranie - de diavol ori de magician - de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]