3,866 matches
-
2005, Rothschild și Molnar au motivat că, dacă sauropozii ar fi adoptat o postură bipedă, atunci ar fi dovezi de fracturi ale membrelor anterioare. Cu toate acestea, nici o fractură nu a fost găsită după ce au examinat un număr mare de schelete de sauropozi. Heinrich Mallison (în 2009) a fost primul cercetător care a studiat potențialul fizic al sauropodelor pentru a sta într-o poziție de trepied. El a descoperit că, titanosaurs a avut o coloană vertebrală deosebit de flexibilă, care, în postură
Sauropoda () [Corola-website/Science/324865_a_326194]
-
dinozaur Ornithopsis ("față de pasăre") din această cauză. Când exemplarele mai complete de Cetiosaurus au fost descrise de Phillips în 1871, el a recunoscut în cele din urmă că animalul e un dinozaur legae de Pelorosaurus. O reconstrucție aproximativă a unui schelet complet de sauropod a fost produsă de John A. Ryder, bazat pe rămășițele lui Camarasaurus, deși multe caracteristici erau încă inexacte sau incomplete, până la descoperirile ulterioare și studiile biomecanice. De asemenea, în 1877, Richard Lydekker numit un alt Cetiosaurus relativ
Sauropoda () [Corola-website/Science/324865_a_326194]
-
și-a cerut scuze și a plecat. Mă întreb unde o fi trecut absențele. Între timp mai dispăruseră doi colegi. Ceilalți reușiseră să umple coșul cu foi. Jucau nu știu ce ciudățenie, care, spuneau ei, este într-adevăr educativă. Trecură cinci minute. Scheletul profesorului de spaniolă, pentru că era extrem de slab, apare din nou în clasă. „Bună ziua!", vesel cât se poate. Aici începe să devină amuzant. Îmi tot spunea Ioana. Ne-a explicat cum mersese el înainte la o altă clasă și de fapt
ALECART, nr. 11 by Emilia Tabără () [Corola-journal/Science/91729_a_92905]
-
momentul în care a zis că "asta a fost pentru azi", am început să trăiesc alt timp. Am și uitat că e acolo. Uneori mai căsca, semn că și el aștepta să se sune. Marțea următoare a ajuns la timp. Scheletul: „Ioana?", face prezența. „Prezent", dar tare mi-aș fi dorit să nu fi fost acolo. Mă întreb unde să fi fost profesorul nostru. Nici Șefa nu știe. Trebuie să fi greșit clasa. (continuare în numărul viitor)
ALECART, nr. 11 by Emilia Tabără () [Corola-journal/Science/91729_a_92905]
-
baza gâtului, spunând că acesta a fost cel mai dureros tatuaj pe care și l-a făcut până acum. Tatuajul sau preferat este demonul gânditor de pe mâna dreaptă. În afară de acestea, Mark are numeroase alte tatuaje printre care se numără un schelet care dansează (pe partea posterioară a gâtului), un gropar (care spune că îl reprezintă pe "Original Deadman"), precum și alte cranii, castele și tatuaje vrăjitorești pe diferite părți ale corpului. La acestea se adaugă inițialele B.S.K. din zona abdominală care provin
The Undertaker () [Corola-website/Science/306387_a_307716]
-
în română de ex. Istoria bisericească, prescurtat: Ist.bis.,) Conform declarației explicite, așezată de autor la început (Hist.eccl., I,1,1), opera în 10 cărți, își propune să trateze o serie de teme care în fapt vor forma și scheletul textului și care (teme) corespund fundamental scopului apologetic de a exalta adevărul și temeinicia Bisericii. Succesiunile apostolice, adică listele episcopilor care s-au succedat, plecând de la apostoli până în zilele autorului, în sediile cele mai importante: Roma, Alexandria, Antiohia, Ierusalim. Eusebiu
Historia ecclesiastica () [Corola-website/Science/304009_a_305338]
-
ul ("um") sau osul pieptului este un os nepereche, plat și alungit, situat median în partea anterioară a toracelui, cu direcție oblică de sus în jos și dinapoi înainte. Pe schelet el este așezat între cele două clavicule și între primele șapte perechi de coaste. Sternul este compus din trei piese: una superioară, numită manubriu, una mijlocie, numită corp, iar alta inferioară, numită proces xifoidian. Corpul sternului este unit cu manubriul
Stern () [Corola-website/Science/317125_a_318454]
-
doar câteva elemente, evitând stâlpul exterior și păstrând tradițiile arhitecturii romanice. Perioada gotică din Italia este cunoscută și ca Protorenaștere. Aplicarea pe scară largă a arcelor ogivale, precum și arcului butant a făcut ca zidurile portante să fie înlocuite printr-un schelet de rezistență. Prin folosirea de turnuri, fleșe, arcuri și arcade frânte (în ogivă), edificiile cresc foarte mult pe verticală. Utilizarea stâlpilor înalți și a ferestrelor ample dau construcților un aspect mai zvelt. Exemple: Depășirea de către europeni a culturilor mai avansate
Istoria arhitecturii () [Corola-website/Science/317069_a_318398]
-
caracteristică a arhitecturii secolului XIX din Occident a fost dorința de-a utiliza toate stilurile grandioase din trecut. Dar spre sfârșitul secolului, s-a dezvoltat un nou tip de arhitectură. Avea la bază folosirea oțelului, din care se alcătuia un "schelet" sau un cadru de susținere a clădirii. Întrucât pereții nu mai aveau de susținut greutatea proprie, clădirile puteau fi mai înalte. Zgârie-norii cu structura de susținere din oțel au fost ridicați prima dată în Statele Unite, după inventarea ascensorului de către Elisha
Istoria arhitecturii () [Corola-website/Science/317069_a_318398]
-
în locul celor distruse de război. Ridicarea rapidă a unor case noi a devenit prioritară. Iar datorită planurilor urbanistice, în multe orașe, mari și mici, vechilor case în stare proastă le-au luat locul blocuri cu apartamente moderne, din beton, cu schelet din oțel. Este un stil artistic inspirat din natură, caracterizat prin prezența motivelor floral-vegetale stilizate. Arhitecții acestei perioade considerau că forma ar trebui să urmeze funcția, elementul decorativ ar trebui să provină din structură, iar frumusețea să ia naștere în urma
Istoria arhitecturii () [Corola-website/Science/317069_a_318398]
-
iar la unele a dispărut complet, iar degetele IV și V s-au dezvoltat mai puternic, în special degetul IV. Picioarele anterioare la marsupiale au rămas, în general, pentadactile și mai puțin modificate. Rareori au pierdut primul deget, policele. În scheletul marsupialelor se întâlnesc câteva caracteristici primitive amestecate cu caractere ce denotă o specializare uneori foarte înaintată. Craniul are forme diferite - de la alungită și joasă până la scurtă și înaltă. Cutia craniană (craniul cerebral) este relativ mică și slab dezvoltată, în corelație
Marsupiale () [Corola-website/Science/300102_a_301431]
-
acestuia, așa cum se întâmplă la placentare. În centura scapulară, coracoidul se sudează cu osul omoplat, devenind o apofiză a omoplatului - apofiza coracoidă ("processus coracoideus"). Omoplatul cu spină. Clavicula prezentă întotdeauna, numai la bandicoți (peramelide) ea este slab dezvoltată sau absentă. Scheletul centurii pelviene se caracterizează prin prezența la ambele sexe a două oase în plus - "oase marsupiale", care sunt ca două baghete îndreptate înainte și articulate cu un capăt al lor pe marginea anterioară a oaselor pubiene (pe simfiza pubiană a
Marsupiale () [Corola-website/Science/300102_a_301431]
-
Berbecul este o mașină de război de asediu folosită pentru spargerea porților cetăților. Acesta era un trunchi de copac gros și lung care era legat cu lațuri sau cu funii de un schelet tip acoperiș ce mergea pe 4, 6 sau 8 roți. Când ajungeau lângă poartă, asediatorii opreau berbecul iar bușteanul îl balansau înainte și înapoi, iar apoi împingând brusc berbecul înainte trunchiul lovea puternic poarta ce se putea sfărăma. Unii berbeci
Berbec (armă) () [Corola-website/Science/319856_a_321185]
-
e fixată în fundație cu șuruburi mari de ancoraj (de obicei 4 la număr). Sunt excepții când fundația pe o latură poate lega două grinzi ale stâlpului (în acest caz fundația este continuă pe o direcție). Elementele metalice care alcătuiesc scheletul metalic și prinderile adiacente diferă. La telecabinele construite în anii 60-75, nu doar în România, ci și în celelalte țări, grinzile metalice au fost făcute din profile Oțel Cornier cu Aripi Egale (profil L), grinzile fiind de structură compusă (dublu
Telecabină () [Corola-website/Science/322679_a_324008]
-
aceleiași pictorițe. Lângă biserică s-a construit o casă de prăznuire în anul 2002 cu o suprafață de 98 mp. Clopotnița veche a fost și ea renovată odată cu biserica, iar în anul 1997 s-a adăugat o nouă clopotniță pe schelet metalic (de 13 m înălțime) și s-a donat un clopot de 210 kg. Satul Negoiești (cu un număr de 205 familii cu 620 suflete), deține un cimitir în jurul lăcașului de cult și prăznicarului. Din 1935, preoții slujitori numiți în
Biserica de lemn Sf. Dumitru din Negoiești () [Corola-website/Science/323447_a_324776]
-
prin senzațiile percepute, ajutându-ne să ni-l reamintim și să realizăm asocieri între diversele spații parcurse. „Orice experiență de contact cu arhitectura este multi-senzorială; apreciem calitățile spațiului, materialelor și scării în aceeași măsură cu ochii, urechile, nasul, pielea, limba, scheletul și mușchii. Arhitectura consolidează experiența existențială, sentimentul apartenenței de lume iar acest fapt este esențial în întărirea experienței propriului eu. Mai mult decât simpla implicare a celor cinci simțuri, arhitectura include domenii ale experienței senzoriale care interacționează și fuzionează.” (Pallasmaa
Amenajarea locuinţei pentru persoane adulte nevăzătoare () [Corola-website/Science/295811_a_297140]
-
suspendat la 25 m înalțime. La partea terminală peștera pierde treptat din dimensiuni înfundându-se într-un culoar scurt, după 270 m de la intrare. Podeaua este tapisată cu un strat gros de argilă bogată în humus fosfatic, provenit din distrugerea scheletelor de ursus spelaeus. Aici, în acestă peșteră, în cel de-al II-lea Război Mondial, odată cu pătrunderea Armatei Roșii, s-au refugiat copii, femeile și tinerii satului din fața „binefacerilor” ocupantului; acestă „prezență” nu a fost uitată până azi, fiind amintite
Fânațe, Bihor () [Corola-website/Science/300854_a_302183]
-
rănit, după o boală sau intoxicație, făcându-l capabil să trăiască mai mult decât un om normal. Această capacitate de a se vindeca a permis desfășurarea programului supersoldat, arma 10 prin care au introdus aliajul de metal indestructibil, adamantium în schelet și în gheare fără să îl ucidă. Wolverine a fost unul dintre durii și numeroșii antieroi tipici, anti-authorității, care au apărut în cultura populră americană după Războiul din Vietnam; înclinația lui spre a folosi o forță ucigătoare și modul său
Wolverine () [Corola-website/Science/316186_a_317515]
-
l-a forțat să se alăture grupului X-Men, după ce Wolverine a fost trimis să îl ucidă pe Xavier. În "X-Men" #25 (1993), în punctul culminant al ediției "Atracție fatală" o combinație fictivă, super răufăcătorul Magneto extrage cu forța adamantiumul din scheletul lui Wolverine. Această traumă teribilă face ca forța sa de însănătoșire să se epuizeze și îl face să descopere și că ghearele sale sunt făcute de fapt din os. Wolverine părăsește echipa X-Men pentru o perioadă de timp, pornește într-
Wolverine () [Corola-website/Science/316186_a_317515]
-
ridicată și mai eficientă (datorită faptului că adamantiumul din oasele sale folosea o mare parte din forța sa de vindecare). După ce se întoarce la echipa X-Men, fiul lui Cable, Genesis îl răpește pe Wolverine și încearcă să reintroducă adamantium în scheletul său. El nu reușește și face ca mutațiile suferite de Wolverine să fie mai rapide, ieșind de sub control. El este transformat pentru scurt timp într-o bestie semi-simțitoare, având mai multă putere fizică decât înainte, cu prețul unei părți din
Wolverine () [Corola-website/Science/316186_a_317515]
-
având mai multă putere fizică decât înainte, cu prețul unei părți din umanitatea sa. În cele din urmă, răufăcătorul Apocalypse îl ia prizonier pe Wolverine, îi șterge memoria și îl face să devină Călărețul Morții, reintroducând cu succes adamantiumul în scheletul său. Wolverine învinge programul distrugător al lui Apocalypse și se întoarce la echipa X-Men. În 2005, autorul Brian Michael Bendis l-a descris pe Wolverine ca făcând parte Răzbunătorii. În miniseria "Casa M", Wolverine își recuperează memoria și se pregătește
Wolverine () [Corola-website/Science/316186_a_317515]
-
factorul de însănătoșire, care vindecă porțiunile rănite sau distruse din corpul său mult mai rapid decât poate un om normal să se vindece. Această putere ușurează îmbunătățirile artificiale la care a fost supus de programul lui Weapon X, în care scheletul său a fost întărit cu metalul indestructibil numit adamantium. Descrierile vitezei și gradului de vindecare a lui Wolverine pot varia. La început, această abilitate a fost descrisă ca o vindecare rapidă a unor răni minore, dar scriitorii au mărit-o
Wolverine () [Corola-website/Science/316186_a_317515]
-
extreme ale factorului de vindecare al lui Wolverine este inclusă și vindecarea completă după ce a fost prins aproape în centrul unei explozii atomice și regenerarea totală a țesuturile moi ale corpului său, în câteva minute, după ce le-a incinerat din scheletul său. În Documentele lui Xavier, o serie de profiluri creată de Xavier care enumeră forțele și slăbiciunile celor din echipa X-Men, se afirmă că factorul de vindecare al lui Wolverine este mărit până la "niveluri incredibile" și este prezentată teoria că
Wolverine () [Corola-website/Science/316186_a_317515]
-
Antebrațele lui Wolverine nu au deschideri prin care să apară ghearele: ele taie pielea de fiecare dată când el le împinge afară, cu referiri ocazionale la faptul că simte o durere puternică de fiecare dată când apar ghearele sale. Întregul schelet al lui Wolverine și inclusiv ghearele sale sunt pline, la nivel molecular, cu adamantium. Datorită structurii lor metalice incasabile, ghearele sale pot tăia aproape orice material solid cunoscut. Singurele excepții cunoscute sunt însuși adamantiumul și scutul Căpitanului America, compus dintr-
Wolverine () [Corola-website/Science/316186_a_317515]
-
Acest lucru, alături de forțarea constantă a mușchilor săi cu ajutorul a patruzeci și cinci de kg de adamantium, îi conferă putere supraumană. Deoarece prezența adamantiumului neagă limitele structurale naturale ale oaselor sale, el poate ridica sau muta greutăți care ar vătăma scheletul uman. El a fost descris rupând lanțuri oțel, ridicând oameni deasupra capului său cu o singură mână și aruncându-i într-un zid și ridicându-l pe Ursa Major deasupra capului său înainte de a-l arunca la distanță mare. Simțurile
Wolverine () [Corola-website/Science/316186_a_317515]