30,078 matches
-
Acasă > Versuri > Cuvinte > BABILON Autor: Silvana Andrada Publicat în: Ediția nr. 2002 din 24 iunie 2016 Toate Articolele Autorului BABILON În turnul meu de veghe, eu nu te-aud pe tine Pierdut cum încă strigi, să te ajute cineva, Cum te aștepți că eu să-ți dăruiesc doar bine Răpită fiind de tine din viața altcuiva. Adânc în juru-mi caut, în calmul din privire, Răbdarea dintr-un echilibru mult prea ancestral, Care ar putea cumva
BABILON de SILVANA ANDRADA în ediţia nr. 2002 din 24 iunie 2016 by http://confluente.ro/silvana_andrada_1466718842.html [Corola-blog/BlogPost/373714_a_375043]
-
mă mai iubești iubite..., inca te iubesc! Dramatic turnul ni se înalță se dilată Asemeni unui mult prea ipotetic început, Privirea noastră, ne- ntâlnită, neîntinata Senzual tânjește, blând sedusa, catre absolut. Dar tot mai multe și ne-nțelese dialecte Își strigă neputinț-adanc sădita între noi Și parcă toți înlănțuiți în zeci de mii de secte, Încearcă înțelegerea măcar din doi în doi, E plin azi Babilonul iar tu îmi ești departe, Si grea îmi e speranța că până la creație, Putea-voi
BABILON de SILVANA ANDRADA în ediţia nr. 2002 din 24 iunie 2016 by http://confluente.ro/silvana_andrada_1466718842.html [Corola-blog/BlogPost/373714_a_375043]
-
Frunze-nlăcrimate de pe ramuri cad, de vitregia vremii friguroase. Când ploaia curge cu al cerului vad, să spele zarea de fumul din case. Lipsite de părintească iubire, frunzele își plâng sfârșitu-n tăcere. Văzduhul răsună de-a lor jertfire, când copaci desfrunziți strigă durere. Iar omul, asemenea frunzei din ram, tăcerea-și duce în rana durerii, pe drum ce-l desparte de viață și neam. Cum ziua-n noapte, sortită-i căderii. Iubiri și speranțe adorm în altar, cu rugăciune-n visul învierii
ILUZII DE TOAMNA (POEME) de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1419 din 19 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1416362491.html [Corola-blog/BlogPost/384627_a_385956]
-
-i poeziile din cele două cărți amintite, simți că ceva pătrunde în viața ta ca și cum o alunecare de pământ le schimbă pe toate cu locul...ca o strămutare a ființei noastre. Degetele plâng pe clapele arse, Frige nepăsarea ochilor parșivi, Strigă nesimțirea în cui date farse, Ochii mei albaștri te privesc naivi. Lacrima se roagă să rămână rece, Zâmbetul se strâmbă în oglinda grea, Astăzi, înc-o moarte peste mine trece Mâine va-nflori nebunia mea. Iar mă-ntorc la mine, aripa
O LACRIMĂ TĂCUTĂ, PESTE PIANINA VIOLETĂ de CONSTANŢA ABĂLAŞEI DONOSĂ în ediţia nr. 764 din 02 februarie 2013 by http://confluente.ro/O_lacrima_tacuta_peste_pia_constanta_abalasei_donosa_1359832711.html [Corola-blog/BlogPost/359307_a_360636]
-
de la șase a făcut greșeala să deschidă ușa cele zece pisici aleargă sălbatice călcându-se una pe celălaltă îmi sprijin umărul de peretele umed igrasia îmi pătrunde în oase mirosul îmi răscolește stomacul neputința îmi înfige unghiile în carne femeia strigă în continuare săriți mă omoară nebunul mă omoară săriți dar nu sare nimeni ușile firave adăpostesc alte frici stau încleștate și tăcute și se holbează cu ochii negri ai vizoarelor la nebunia generală dincolo de lemnul mort respirații întretăiate șușoteli ochi
BL.15, SC.A, ET3 de NUŢA ISTRATE GANGAN în ediţia nr. 709 din 09 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Bl15_sca_et3_nuta_istrate_gangan_1355103992.html [Corola-blog/BlogPost/359242_a_360571]
-
mine, sunt pentru tine! Poți să le mănânci chiar acum! - Îngeraș scump! Domnul să te binecuvânteze și să-ți dea însutit, după bunătatea ta! Domnul să te ocrotească în drumul tău spre Ierusalim! Dar părinții lui Hannah erau deja departe. Strigară iar în urma ei: - Hannah, grăbește-te! Ai rămas în urmă și e târziu! Fetița îi oferi omului un ultim zâmbet de încurajare, apoi porni în fugă, să-și ajungă din urmă părinții. Dar omul cel suferind încă rostea binecuvântări în urma
SMOCHINUL de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1628 din 16 iunie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1434460462.html [Corola-blog/BlogPost/374810_a_376139]
-
chiar în timpul programului și îi deranjam pe cei din jur, eram totuși ACOLO. Eram ACASĂ. Tata nu a știut să-mi spună lucruri prea adânci din Biblie, dar am rămas cu mesajul transmis fără cuvinte. Cineva spunea: "Ce faci tu strigă așa de tare încât nu pot auzi ce spui..." Chiar dacă tata nu a știut să-mi spună multe cuvinte, eu am văzut ce făcea el. și să știți că Biblia are dreptate: "învăța pe copil calea pe care trebuie s-
ACOLO, ACASA, INIMA... AM AVUT UN VIS... de IOAN CIOBOTA în ediţia nr. 295 din 22 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Eseu_acolo_acasa_inima_am_avut_un_vis_.html [Corola-blog/BlogPost/356816_a_358145]
-
zis moșneagu'. Chiriac săracu nu mai zicea nimic. Când îi ziceam să stea, stătea, când îi ziceam să dea la lopată, dădea. Și-așa am făcut în vreo trei rânduri, stăteam cu ochii pe ceas și când se făcea ora strigam „A trecut o oră, gata, pauză!” asta până s-a enervat nea Titi și știi ce-a făcut? Ă? Ia, întreabă-mă, ce-a făcut!? - Păi, spuneți, ce-a făcut? - Zice „ Bă, țigane, tu vrei să mă omori înainte de vreme
ORTAC de CIPRIAN ALEXANDRESCU în ediţia nr. 739 din 08 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Ortac_ciprian_alexandrescu_1357670176.html [Corola-blog/BlogPost/346198_a_347527]
-
lucrurilor încă din vremea sa, nu pentru că era chiar așa sau că i-ar fi lipsit optimismul, ci pentru că el este în primul rând un vizionar, scepticismul său avertizând asupra a ceeace urma să vină, ca și un glas care strigă ca în pustie urechilor surde ale umaniății: „nu mai este nimica de făcut, sfârșitul este aproape!” Eu sunt convins că i-ar fi plăcut să strige „pregătiți calea Domnului!”, dar deja lumea avea un alt dumnezeu, ce se întruchipa treptat
CRONICA PENTAGONULUI de ALEXANDRU TOMA în ediţia nr. 731 din 31 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Alexandru_toms_cervesy_cronica_penta_alexandru_toma_1357019919.html [Corola-blog/BlogPost/350769_a_352098]
-
scepticismul său avertizând asupra a ceeace urma să vină, ca și un glas care strigă ca în pustie urechilor surde ale umaniății: „nu mai este nimica de făcut, sfârșitul este aproape!” Eu sunt convins că i-ar fi plăcut să strige „pregătiți calea Domnului!”, dar deja lumea avea un alt dumnezeu, ce se întruchipa treptat și sigur încondonându-se în denumirea de „bordel”. Și dacă scepticii de atunci nu i-au dat dreptate, odată cu moartea lui Fredy Mercury s-au văzut obligați
CRONICA PENTAGONULUI de ALEXANDRU TOMA în ediţia nr. 731 din 31 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Alexandru_toms_cervesy_cronica_penta_alexandru_toma_1357019919.html [Corola-blog/BlogPost/350769_a_352098]
-
în întunericul ce părea că o cuprinsese. Încerca să vorbească și nu reușea. Zeci și sute de imagini i se derulau în mare viteză prin ochii minții, amintindu-i cele mai frumoase clipe petrecute în brațele acelui om, care o striga pe nume fără să o vadă decât tot prin ochii minții în care o păstrase cu sfințenie. - Tinu! strigă ea, încercând să meargă spre el. Tinu! Tinul meu drag! repetă ea strigarea, reușind să-și desprindă picioarele și să îndrepte
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII (12) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1601 din 20 mai 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1432078283.html [Corola-blog/BlogPost/367707_a_369036]
-
se derulau în mare viteză prin ochii minții, amintindu-i cele mai frumoase clipe petrecute în brațele acelui om, care o striga pe nume fără să o vadă decât tot prin ochii minții în care o păstrase cu sfințenie. - Tinu! strigă ea, încercând să meargă spre el. Tinu! Tinul meu drag! repetă ea strigarea, reușind să-și desprindă picioarele și să îndrepte spre el cu brațele întinse. Se opri speriată după doar doi pași. Își întoarse privirea către Iuliana. Inima îi
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII (12) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1601 din 20 mai 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1432078283.html [Corola-blog/BlogPost/367707_a_369036]
-
nu te opri din cauza mea și... - Hei! Am zis eu ceva? Mă dai de gol acum? Eu păstrez secretul și te asigur că mă voi ține de cuvânt... - Bravo! Umblați cu secrete, da? Despre ce este vorba, sultane? Wow! Sultan? strigă Laura surprinsă și ea de tăria vocii. Ce nu știu eu și îmi ascundeți? întrebă ea, intenționând să nu o dea în vileag pe Iuliana că-i spusese. - ... Nu..., nu ascundem, dragă Laura, dar nu am avut timp să vorbim
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII (12) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1601 din 20 mai 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1432078283.html [Corola-blog/BlogPost/367707_a_369036]
-
vorbim, îi făcu ea jocul... Știi, eu cu Eugen... am hotărât să ne căsătorim, adică să facem cununia civilă cât mai curând... - Felicitări, dragii mei! Sincerele mele felicitări! Să aveți casă de piatră, cum se spune! Vai, ce mare bucurie! strigă ea entuziasmată, ridicându-se de pe scaun pentru a merge să-i îmbrățișeze, după care reveni, dar nu cu aceeași atitudine binevoitoare. Ceva în interiorul ei o întristase vizibil. - Te-ai întristat și... cred că nu mi se pare, Laura. Fruntea sus
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII (12) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1601 din 20 mai 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1432078283.html [Corola-blog/BlogPost/367707_a_369036]
-
I. UN GÂND PENTRU O CARTE, de Ana Maria Bocai , publicat în Ediția nr. 1734 din 30 septembrie 2015. Sunt cuvinte care te schimbă, care îți modifică într-o clipă percepția asupra vieții, sunt gânduri care strigă: Existăm și noi! Omul este un univers de trăiri, intensitatea lor și registrul în care se desfășoară depinde de fiecare în parte. Nu iubim mai mult sau mai puțin, iubim pur și simplu, vibrând la acel ceva, acel- "je ne
ANA MARIA BOCAI by http://confluente.ro/articole/ana_maria_bocai/canal [Corola-blog/BlogPost/376148_a_377477]
-
îmi aduce în față idei și provocări noi. Suntem iubire sau iubirea este o mică parte ce trăiește în noi? Citește mai mult Sunt cuvinte care te schimbă, care îți modifică într-o clipă percepția asupra vieții, sunt gânduri care strigă: Existăm și noi!Omul este un univers de trăiri, intensitatea lor și registrul în care se desfășoară depinde de fiecare în parte. Nu iubim mai mult sau mai puțin, iubim pur și simplu, vibrând la acel ceva, acel- "je ne
ANA MARIA BOCAI by http://confluente.ro/articole/ana_maria_bocai/canal [Corola-blog/BlogPost/376148_a_377477]
-
hrana copiilor, Coace pâinea în vatra Făcută din același lut ca și el, Lutul străbunilor îl ospătează. Preface o creangă de pom Într-un nai, Prin el se scurge seva copacului. Ați auzit vreodată munții doinind, Din măruntaiele lor cum strigă strămoșii? Susurul râului ce poartă Cu el sufletul ascuns în Pântecul muntelui? Ați văzut cum sărută Câmpia lacrimile Timpurilor trecute în singurătate ? Citește mai mult Voi știți ce suflet frumos are țara asta ? E ca un țăran care în zoriVorbește
ANA MARIA BOCAI by http://confluente.ro/articole/ana_maria_bocai/canal [Corola-blog/BlogPost/376148_a_377477]
-
îi udeRecoltele pentru hrana copiilor, Coace pâinea în vatraFăcută din același lut ca și el,Lutul străbunilor îl ospătează. Preface o creangă de pomîntr-un nai,Prin el se scurge seva copacului.Ați auzit vreodată munții doinind,Din măruntaiele lor cum strigă strămoșii?Susurul râului ce poartăCu el sufletul ascuns înPântecul muntelui? Ați văzut cum sărutăCâmpia lacrimile Timpurilor trecute în singurătate ?... XV. ÎNGERI, de Ana Maria Bocai , publicat în Ediția nr. 1325 din 17 august 2014. Știați că există îngeri ? Îngeri fără
ANA MARIA BOCAI by http://confluente.ro/articole/ana_maria_bocai/canal [Corola-blog/BlogPost/376148_a_377477]
-
pas O amintire Poc,poc Poc, poc E sunetul viitorului Zâmbet șăgalnic Un manechin încremenit Strada dispare Sub asfaltul topit Molozul înghite opțiuni Și junghiul ploii ce nu îmi dă pace M-a lovit Mă doare Insula lui eco Mă strigă Lasă, ne auzim mâine Hoinar Soarele arde ... Citește mai mult Îmi leg șireturileStrivesc sub fiecare pasO amintirePoc,pocPoc, pocE sunetul viitorului Zâmbet șăgalnicUn manechin încremenit Strada dispareSub asfaltul topitMolozul înghite opțiuniși junghiul ploii ce nu îmi dă paceM-a lovitMă
ANA MARIA BOCAI by http://confluente.ro/articole/ana_maria_bocai/canal [Corola-blog/BlogPost/376148_a_377477]
-
simt tot mai umilă... Trec grăbiți mereu cocorii Răvășind în cârduri norii, Toamnele gravează-n frunze Pictorii desfac iar pânze... Țes din ierburi fire noi Să dăm timpul înapoi... -Unde ești copil din mine? Mă întreb:- Îți este bine? Și strig pașnic tinerețea: -Unde și-a ascuns fânețea? Stelele din Carul Mare Le purta prin buzunare... Toamnele s-au adunat Prea grăbite la arat Trec cu plugul peste noi Și ne-mbracă parcă-n ploi... Iernile-și așteaptă rândul Le vestește
ANOTIMPURI de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 1763 din 29 octombrie 2015 by http://confluente.ro/camelia_cristea_1446144358.html [Corola-blog/BlogPost/378651_a_379980]
-
Gerul cumplit se-așează peste lacrimi, Dar ard cu tine un infinit plângând. Tăcerea în copaci de ger se-mbată Lăsând durerea-n jugul nou de frig, Iar peste timp, în foc e preschimbată Din arderea de stele să te strig. Și ploile curgând se risipesc în van Când umbrele se leagănă în munți, Iar jocul de dureri se prinde pe tavan Făcând cu nemurirea mii de punți. Dar te visez și mă cobor în noapte Cu cu rătăciri de-o
E IARNA GREA CA UN TORENT DE PATIMI de MANUELA CERASELA JERLĂIANU în ediţia nr. 2216 din 24 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/manuela_cerasela_jerlaianu_1485259118.html [Corola-blog/BlogPost/374307_a_375636]
-
am alături. Bun sau mai puțin bun, l-am dorit în toți anii copilăriei și ai adolescenței, dar și după aceea. Aveam nevoie de brațele și de mângâierea palmelor lui, de ochii lui, de vorbele lui. Aveam nevoie să-l strig tare: TATĂ! Doar atât pentru azi... Poate că nu vor avea continuitate însemnările mele. Este firesc să se întâmple așa într-un jurnal. Nu este o lucrare literară. Sunt gândurile mele. Totuși, cel care dorește, dintre acele puține persoane care
RĂSFOIND JURNALUL UNUI POLIȚIST de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 2164 din 03 decembrie 2016 by http://confluente.ro/marian_malciu_1480793968.html [Corola-blog/BlogPost/382394_a_383723]
-
ți-am călcat demnitatea instantaneu ai plusat cu zero cuvinte aroganța ta sedusese alei versatil parfumul excitant ne îmbrăcase în zei ai promis că regina va arde ca în Cartagina pe rug cu diamante (ne)șlefuite la gât orașul își strigă iubitele nocturne patul tău are coșmaruri plutește ne ținem de mâini ca pe Nil este plin orașul de crocodili merg cu taxiul discret devoră candid canapele volubile sclav al lui Amon părul meu ți-a șoptit te ador șarpe ce
FĂRĂ) FINAL de ANGI CRISTEA în ediţia nr. 1271 din 24 iunie 2014 by http://confluente.ro/Angi_cristea_1403637854.html [Corola-blog/BlogPost/374231_a_375560]
-
de-a zice ceva: - Ce este avva Zosima? A murit fratele? - Da, le-am spus. Au venit cu mine; când l-au văzut întins la pământ, mi-au zis: - Nu te întrista avva Zosima! Ne vine Dumnezeu în ajutor. Au strigat apoi pe frate, zicând: - Frate Ioan, scoala-te! Bătrânul are nevoie de tine. Fratele s-a sculat îndată de la pământ. Apoi au căutat șarpele, l-au apucat în mâini și în fața noastră l-au rupt în două. După asta mi-
LIVADA DUHOVNICEASCA (40) de ION UNTARU în ediţia nr. 1030 din 26 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Ioan_evcrata_livada_duhovnic_ion_untaru_1382752515.html [Corola-blog/BlogPost/347181_a_348510]
-
pierde, nimic nu se câștigă, ci totul se... transformă”. Dar să vedem acum cum a „jucat” Parlamentul...„prelungirile”. Cu o oră îainte, nevastă-mea, cu șortul ei de bucătărie, bine scrobit (de culoare portocalie, ca să vezi „coabitare” la scară micro), striga la mine în timbru de soprană, intrigată de intenția mea legată de publicarea acestui articol: „La C.C s-a jucat corect! Abia la Parlament se va juca, va să zică, ca la „liga lui Mitică”. Eu tac mâlc și îmi închei
TABLETĂ DE ALEGĂTOR (ADDENDA LA REFERENDUM) de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 606 din 28 august 2012 by http://confluente.ro/Tableta_de_alegator_addenda_la_refere_gheorghe_parlea_1346157771.html [Corola-blog/BlogPost/355289_a_356618]