4,231 matches
-
Dacă, totuși reușiți s-aduceți, să veniți cu o canistră, aduceți și câteva pahare și-o cană, ca să nu turnăm cu canistra și o tavă de pus și le dăm înapoi.” Vin ăia cu o canistră de vin, vine cu tava cu paharele... „ - Măi, voi stați la grămadă, acolo, că eu vin la fiecare grămadă !” Vinul era cum e via toamna. Ce ? Mai ales femeile, săracele, cine bea vin că sărea căciula din cap ?! Ș-au băut ș-o mai rămas
Povestirile uitate ale Nicolinei : o istorie a oamenilor şi a fabricii by Serinela PINTILIE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100998_a_102290]
-
alcătuit un atelier de origami, unul de pictură pe hârtie și vizionarea de filme religioase și discuții pe baza acestora. Din banii realizați cu colinda, o parte s-au folosit pentru achiziționarea, pentru biserică, a unui vas pentru anafură, o tavă aurită specială pentru uscarea Sfintelor și 2 candele de bronz cu email, iar o parte s-a folosit pentru organizarea unui pelerinaj de 4 zile, În vara anului 2012, În Oltenia (În valoare de 5.000 lei). În acest pelerinaj
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]
-
Enervare generală, rusul se teme că vreau să-i fur datele de pe card. Știa el ce știa... Îi spun că nu suntem în Est, problema se rezolvă în cele din urmă. Rusul îmi aruncă la final o monedă mică în tava mea de serviciu, cam tot la fel cum arunci câinelui un os în bătătură. Eu iau moneda și o arunc înapoi pe masă, în fața lui. Tăcere, am atacat însăși condiția și atributele sale de copil de oligarh, de mafiot în
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
nu mai face față volumului de muncă. Plata este una pe măsură, ca pentru un hotel de cinci stele: 20 franci elvețieni pe oră. Pentru a fi acceptat, a trebuit să dau un fel de examen ad-hoc. Am cărat o tavă grea de argint printre mese și scaune, ca la o cursă cu obstacole, am turnat vin și apă minerală în pahare de diverse forme și mărimi etc. La final, am fost îmbrăcat într-o tunică albă, cu nasturi de argint
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
seama de acest fapt. Nu am obținut bursa NEC. Pentru că tot am venit la București, profit de ocazie și mă comport ca orice exilat întors acasă. Am mâncat ciorbă de burtă și tocană de ciupeci, în picioare, într-o "împinge tava" de pe lângă Biserică Sfântul Gheorghe Nou. Am mâncat cu poftă, cu pasiune chiar, înconjurat de măturători de stradă, muncitori fugiți în pauză de masă, dar și câțiva tineri din clasa medie în formare, funcționari pe la băncile din jur. Birtul tipic bucureștean
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
Filmatul și fotografiatul interzis! Lăsați oamenii să mănânce liniștiți!" Pasaj adăugat ulterior: am făcut odată o cercetare prin cele mai faimoase ghiduri de turism pentru a scrie un articol despre imaginea Bucureștiului. Nu am fost surprins să găsesc acest împinge tava printre adresele cele mai căutate de turistul occidental. O palmă pe obrazul resturantelor cu pretenții din acest oraș scumpe, cu bucătărie mediocră și maimuțe nepoliticoase cu vestă neagră și cămașă albă pe post de chelneri.) 28 februarie 2004 Iarăși, despre
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
orașele nemțești de pe Rin și din Bavaria. Ei mai aduceau pânzeturi din Germania și Lituania, catifea pentru hainele boierilor, așa cum o cerea moda europeană. După aceea, venea rândul mărfurilor mai mărunte: cuțite, coase, securi, lucruri de cositor, precum talere, cofițe, tăvi, șofran, șepci, fiare de plug, săbii ungurești, paloșe și alte mărunțișuri. Pentru aceste mărfuri liovenii trebuia să plătească după obiceiul vechi vama mare la Suceava și o vamă mai mică în târgul Siretului. Din Suceava și din alte târguri, liovenii
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
bumbi de cicoare, strălucind sub coama sprâncenelor sale mari și stufoase, m-a surprins într-o noapte scriind și-am avut cu el o mai lungă convorbire. Și lui îi datorez și vizita aceasta la Maestru. Ni se aduce o tavă cu cafeluțe aburinde, dulceață de cireșe amare și apă rece, de munte. Paralizat de emoțiile acestei întâlniri care, după cum mi-a dat de grijă părintele Melchisedec, trebuie să fie scurtă tac chitic. Maestrul știe de la Stareț de ce-am venit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
seminariile la Metodica predării istoriei și orele de îndrumare a practicii pedagogice. "A! Foarte bine! Nici unul dintre noi nu era obligat să cedeze ceva, ci, dimpotrivă, putea să păstreze tot ceea ce avea. Perfect!". Secretara de la Rectorat a venit cu o tavă plină cu ceșcuțe cu cafele aburinde, ademenitoare. Am servit cafelele. Și noua noastră colegă ne-a dat unele informații despre dânsa. A terminat Facultatea de Istorie-Filozofie la Iași, la fără frecvență. A lucrat în ultimii ani la Cabinetul de științe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
am încercat să-mi ordonez gândurile la orele zece fără câteva minute am bătut la ușa secretarului cu propaganda. Mi-a deschis secretara din anticameră. Mi-a zâmbit ușor și m-a poftit în încăperea din dreapta, însoțindu-mă cu o tavă cu trei cafele. Am intrat într-o încăpere largă, spațioasă, elegantă, cu o mochetă vișinie. La biroul din mijlocul încăperii ședea Panaiotache, "omul negru", îmbrăcat într-un costum de tergal, de culoarea vișinei putrede, cu o cămașă albă ca spuma
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
ușă intră mai întâi secretara Paiu, de la Serviciul de Doctorate. Are o condică mare sub braț și un pachet cu diplome, pe care le așează în capătul mesei lungi din fața noastră. După dânsa, vine o femeie de serviciu cu o tavă imensă, cu pahare înalte, de cristal și câteva sticle de șampanie, cu dopurile scoase pe jumătate. Unii colegi se ghiontesc și încearcă să glumească: "Băieți! Haideți! La plăcinte, înainte! La război, înapoi!" Pe ușă își face apariția și prorectorul Constantin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
prosperitate, fericire în activitate, în familie, apoi ne înmânează diplomele și ne strânge fiecăruia mâna, îndemnându-ne să ciocnim împreună un pahar cu șampanie. Vreo doi dintre cei prezenți ridică paharul, îl ciocnesc cu domnul prorector, dar îl reașează pe tavă, fără să se atingă de nici un strop din licoarea îmbietoare. Ăștia-s pocăiți... zice cineva, glumind. Poate e vorba de o virtute, în atitudinea aceasta față de Bachus, deși suma viciilor rămâne constantă, adaugă un altul, drept comentariu. Câteva minute ne
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
lună de zile. Și acolo o duceai mai bine, aveai un regim special... În plus, mie, plăcându-mi mediul sanitar, m-am Împrietenit cu medicii și făceam tratamente la bolnavi... Am Învățat să fac injecții și mă duceam cu o tavă mare cu rețetare și cu carnetul de tratamente: „Domnul Ionescu are de făcut la ora cutare penicilină”. Repartizam pastile după ce-mi dădea medicul tratamentul și le făceam tratament la bolnavi... Aveam un salon cu TBC-iști bătrâni și bolnavi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
aia repede o sugea ca vata... La Sibiu ne dădea mălai, turtoi... și atât era de mare porția, cât două cutii de chibrite una peste alta. La mămăligă era un pic mai mare porția... Pâinea era pătrată, de-aia În tavă..., și era tăiată În felii subțiri de cinci milimetri... O feliuță de pâine, atâta era... Și după eliberare ați venit acasă? Am scăpat și am venit acasă. Și În ajunul lu’ Anu’ Nou, În ’49 spre ’50, m-or arestat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
primit-o de-acasă de unul singur sau izolat! Toți Împreună: s-au făcut porțioare, așa, mici, cât o cutie de chibrituri, poate-o bucățică de slănină sau o juma’ de lingură de untură dintr-un recipient... era pus pe tavă și, când se servea masa, se suplimenta la fiecare. De-aia am zis că acest comportament al maramureșenilor nu l-am observat la nici un alt lot din toată țara. Atâta colaborare și atâta apropiere... Din tot lotul, n-o fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
comunicație principale și de obiectivele inamicului, stoparea revoltei anti-germane din Muntenegru prin împărțirea detașamentelor de luptători în grupuri mici, manevre militare greșite în Șerbia Răsăriteana și Macedonia de NordVest. Pentru 1943, pe seama mareșalului este pusă catastrofă partizanilor din bazinul râurilor Tavă și Piva, unde „nu se știe cum a reușit Tito să scape de încercuire”. Vom reține, în acest context, moment evidențiat așa cum s-a văzut și de alte materiale, plasarea pe langă comandamentul partizanilor, alături de alți ofițeri din partea Aliaților, a
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
privea curios, fix, parcă ar fi vrut să mă hipnotizeze. Apoi începu să zâmbească și mă invită la un ceai cu gheață. - Cu plăcere, răspunsei eu, deși n-aș vrea să deranjez. M-am așezat. A apărut imediat camerista cu tava de argint, aducând ceaiurile cu zahăr și lămâie. - De unde știți cine sunt, domnule Costash? îl întrebai eu. - Știu foarte puțin despre tine, zise el. Aici, la graniță, oamenii știu puțin unii de alții. Știu că ești de la mulți kilometri depărtare
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
am îndreptat încetișor către o bodegă din sat unde am mâncat ceva într-o bucătărie ca toate bucătăriile din satul de pe insula aceea, cu buchete de verdețuri și legături de ceapă, cu o mașină de gătit foarte mare. Am pus tava pe masă. Bucătăreasa mi-a urat “poftă bună”, probabil, într-o limbă complet străină mie. O urmă ciudată de zâmbet se deslușea pe chipul ei. Mi-ar fi fost greu să-i pun întrebări în limba engleză pe care nu
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
nici o mâncare ce avea cât de cât miros. În ziua aceea am avut impresia că-i displăcea chiar și aroma ciupercilor din supa pe care i-o pregătisem. Și-a dus castronelul la buze, însă l-a pus înapoi pe tavă, fără să se atingă de el. Atunci am observat, uimită, că mâna dreaptă a mamei era umflată. — Mamă! Ce-i cu mâna ta? Mi s-a părut palidă și cu pungi sub ochi. — Nimic. Umflătura asta nu înseamnă nimic. — De când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
ăia, n-o să capeți nimic de mâncare toată noaptea. Te rog, așază-te lângă Chie. — Hei, Kinu! Am rămas fără băutură! se rățoi un bărbat din camera de alături. — Vin! strigă slujnica pe nume Kinu, țâșnind din bucătărie cu o tavă pe care se aflau zece sticle de saké. Avea cam treizeci de ani și era îmbrăcată într-un chimono șic, cu dungi. Stai! o opri stăpâna, râzând. Lasă și aici două sticle! Dă apoi fuga până la Suzuya și adu repede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
torn, ca-ntr-un rol, în pahar. 23 iulie 2011 Mutarea în tine, fără viză de flotant Am să-ți pun lumina lunii ca o lampă în fereastră, Toate ridurile mele le voi da cu împrumut, Îți voi așeza pe tavă jalea și iubirea noastră, Iar apoi, fără vreo viză, chiar în tine-am să mă mut. Ți se va părea că-i glumă, că m-am turmentat, probabil, Însă și aceste gânduri se vor pierde, gradual, Am să scriu, gândind
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
vor minimaliza, Unii vor avea obsesii, alții vor transmite glume, Un întreg high-life, iubito, ne va reanaliza. Am să-ți pun lumina lunii ca o lampă în fereastră, Toate ridurile mele le voi da cu împrumut, Îți voi așeza pe tavă jalea și iubirea noastră, Iar apoi, fără vreo viză, chiar în tine-am să mă mut. 24 iulie 2011 Preschimbarea lacrimilor în cuvinte Nu-mi plânge prin lacrimi, să-mi plângi prin cuvinte, Cuvintele tale îmi sunt un dezmăț Eu
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
câștigurile care mergeau la el în șifonier și cadourile pe care le făcea familiei. Cei din familia Klein adorau cu toții să facă daruri. Halate de baie și neglijeuri, oglinzi venețiene și tapițerii pe care erau zugrăvite castele în lumina lunii, tăvi uriașe pentru ceai, măsuțe, lămpi de onix, filtre de cafea și prăjitoare de pâine, și romane - cutii întregi de lucruri stocate în cabinete și sub pat, așteptând să fie odată și odată folosite. Și totuși, în afara zilei de dumincă, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
să-i aduc sticle cu Cola de la sala de biliard sau pahare de la farmacie, în funcție de care din aceste locuri socotea el că are amestecul cel mai bun în ziua respectivă. Simon, frate-meu, văzându-mă cum duceam un pahar pe tavă prin mulțimea de pe trotuar - căci întotdeauna era un puhoi de afaceriști în fața casei lui Einhorn, care se amestecau cu rudele mortului din ziua aceea de la Kinsman și cu ipochimenii de la sala de biliard - trăgea un hohot de râs surprins și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
probabil cine știe ce, căci se simțea cât de întors pe dos eram din vocea mea tremurată. I-am spus: Domnișoara Villars și-a scos o măsea și o doare rău. O măsea? Voi tinerii vă ambalați din nimica. Mi-a dat tava cu gheață și am șters-o imediat cu ea. Însă gheața n-a fost de prea mare ajutor. Sângera foarte mult și a încercat să se ascundă de mine, dar la un moment dat tot a trebuit să-mi spună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]