4,413 matches
-
într-o La Jolla ale cărei calități le recunoaște pe deplin abia acum. Orășelul pare un spațiu utopic, mai ales dacă-l comparăm cu nevroza agresivă a Los Angeles-ului. Nu e greu de înțeles de ce scriitorul nu se poate sustrage tentației de a-l nemuri sub numele Esmeralda. El readucea acțiunea sub propriile priviri, dintr-un Los Angeles isteric și incontrolabil, mizând pe forța artistică a reflectării inspirate de proximitatea plină de sugestii a orașului. De data aceasta, nu mai e
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
comportamentală a unor gentlemeni înnăscuți. Raymond Chandler mizează, în Playback, pe forța de seducție a convenției. În acest sens, ultima lui creație este și cea mai literară dintre scrieri. Autenticitatea e asigurată de realismul descrierii și de păstrarea distanței față de tentațiile de a face deliberat literatură pe marginea unor întâmplări relatate în stilul voit alb al unui cronicar imparțial. Vocea lui Chandler se simte cu atât mai mult cu cât rolul scriitorului pare a se estompa cu fiecare capitol. Convenția romanului
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
amintește de indiferența zâmbitoare a cuiva care tocmai a trecut printr-o mare primejdie. Playback ne oferă imaginea unui Marlowe aflat în recuperare, plutind deasupra realității și amuzându-se de dramele mărunte ale unui univers din care a dispărut orice tentație a metafizicului. Nici unul dintre personajele romanului nu posedă suficientă energie vitală pentru a-l determina pe Marlowe să-l ia cu adevărat în serios. Playback e plin de personaje secundare, monocorde, liniare, ceea ce le condamnă la o postură subalternă în raport cu
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
din La Jolla. L-au condus pe ultimul drum șaptesprezece oameni. Legatarii testamentari n-au înțeles să-i respecte la literă voința. Succesul cinematografic, prestigiul academic și interesul public din anii ’70-’80 au contat mai mult decât decizia scriitorului. Tentația unui aggiornamento într-un moment în care paradigma literară era în curs de schimbare constituia, în sine, un pariu. Cum aveau să reziste singurătatea, cinismul, brutalitatea, romantismul și, de ce nu, neliniștea metafizică a unui personaj produs de cu totul altă
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
contemporane, în esență regimul parlamentar. Locke arată că unicul remediu împotriva tiraniei este limitarea puterii monarhului și, în consecință, dreptul la rezistență (ius resistendi) al celor ce se simt oprimați. Justificarea separării puterilor se regăsește în nevoia de a înlătura tentația oamenilor de a acapara puterea, în fragilitatea caracterului acestora. Fără a gândi o separare absolută a puterilor, Locke pledează pentru o colaborare a organelor și o repartiție a funcțiilor. Armonia constituțională impune ca fiecare să fie sub dependența celorlalte și
Europa monarhiei stărilor by Gheorghe Bichicean [Corola-publishinghouse/Science/1436_a_2678]
-
versuri al lui T., Flori de lut (1920), dezvăluie predilecția pentru o poezie a simbolurilor, pentru atmosfera melancolică, elegiacă, dar și pentru „lirica de idei”. Următorul, Râsul apei (1923), așază în prim-plan și alte elemente: picturalitatea senină, alternând cu tentația spre meditația încercată adesea de neliniști, iar placheta Soare (1926), care marchează o evoluție, menținând picturalul, plasează versul în consonanță cu motivele și sugestiile simboliste, de o anumită pregnanță a notației pe alocuri. Începând cu Fântână (1938) autorul renunță la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290037_a_291366]
-
de către experimentați defectologi români În procesul de a Învăța un deficient de auz să vorbească, Întrucât limbajul mimico-gestual, respectiv utilizarea abuzivă a acestuia nu-i motivează, ci Îi face să lenevească și să nu mai vrea să Învețe să pronunțe. Tentația oamenilor de a alege calea ușoară e certă, Încât și pentru un individ deficient de auz există, acesta considerând că e mult mai comod să faci un semn pentru a exprima o Întreagă idee, decât să depui efortul de a
Ad-Studium Nr.1 2 by Ana Rotaru [Corola-publishinghouse/Science/786_a_1745]
-
demutizare care solicită dedicare și un permanent exercițiu de repetare a cuvintelor și structurilor gramaticale Învățate . Același proces este indispensabil și pentru hipoacuzici pentru ca aceștia să-și mențină, respectiv să-și Îmbunătățească nivelul exprimării, În condițiile În care este prezentă tentația folosirii limbajului mimico-gestual, În ambele cazuri obiectivul fiind de a diminua impactul negativ asupra inserției sociale. Terapia de demutizare se completează prin Însușirea mecanismului labiolecturării În paralel, nefiind recomandabil folosirea exclusivă a celei din urmă. În cazul labiolecturării, unele consoane
Ad-Studium Nr.1 2 by Ana Rotaru [Corola-publishinghouse/Science/786_a_1745]
-
să se lase de fumat, dar s-a temut să crească doza ca nu cumva să facă, asemenea părinților ei, cancer pulmonar. însă vreme de douăzeci și trei de ore și zece minute, în fiecare zi, a trebuit să reziste tentației. A avut nevoie de o imensă voință și, așa cum am spus, astfel de cazuri sunt rare. Hai să privim lucrurile pur logic: fie există un sprijin sau o plăcere autentică în actul de a fuma, fie nu. Dacă există, cine
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
ceva prețios și, mai devreme sau mai târziu, vei cădea din nou în capcană. Un alt exemplu tipic este pactul făcut cu colegii de serviciu sau cu familia. Ce-I drept, un astfel de pact are avantajul de a elimina tentația în anumite perioade ale zilei. Totuși, în general eșuează din următoarele motive: unul. Stimulentul e fals. De ce ai vrea să te lași de fumat doar pentru că alții o fac? Singurul rezultat e o presiune în plus, care amplifică senzația de
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
țigară în timpul celor trei săptămâni, foarte probabil vei fi deprimat și după cele trei săptămâni. Ceea ce vreau să spun este că dacă poți începe chiar acum, spunându-ți: „N-o să mai fumez niciodată. Nu e minunat?", peste trei săptămâni, orice tentație va dispărea. Pe când, dacă îți spui: „Dă Doamne să rezist trei săptămâni fără țigară", peste cele trei săptămâni vei fi ahtiat după acea țigară. CAPITOLUL treizeci și trei. PERIOADA DE ABSTINENȚĂ. Timp de până la trei săptămâni de la ultima țigară s-ar putea
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
aceste sfaturi drept instrucțiuni, nu niște simple sugestii. Am fost ferm pentru că, în primul rând, există motive serioase, practice, să-ți dau asemenea sfaturi și, în al doilea rând, aceste motive se bazează pe mii de studii de caz. în ce privește tentațiile din perioada de abstinență, regret, dar nu mai pot fi așa ferm. Fiecare fumător va trebui să decidă singur. Pot totuși să dau niște sugestii care-ți vor fi, sper, de folos. Repet, frica e cea care ne face să
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
viitor, nu vor mai fi plăcute fără țigară sau că nu vei putea face față unei traume fără să fumezi. Liniștește-te. Dacă ești în stare să-ți iei avânt, vei descoperi că se va întâmpla contrariul. Chiar și evitarea tentației are două variante de bază. unul. „O să port țigările la mine, deși n-am să fumez. Voi fi mai liniștit știind că le am la dispoziție". Am constatat că rata de eșec a oamenilor care procedează așa este mai mare
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
celorlalți. Cred că motivul principal e următorul: dacă treci printr-un moment greu în perioada de abstinență, vei aprinde imediat o țigară aflată la îndemână. Dacă însă te înjosești ieșind să-ți cumperi un pachet, foarte probabil vei depăși momentul tentației și, oricum, dorința se va stinge înainte să ajungi la magazin. Totuși, cred că motivul fundamental pentru rata mai mare de eșec în asemenea cazuri este acela că fumătorul nu e, de la bun început, complet convins să se lase. Reamintește
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
cam de trei săptămâni ca micul monstru să moară, foștii fumători își închipuie că micul monstru va avea poftă de țigări și după ce ultima a fost stinsă și ca urmare vor trebui să facă apel la voință pentru a rezista tentației în decursul celor trei săptămâni. Nu e adevărat. Corpul nu dorește nicotină. Numai creierul o dorește. Dacă ai senzația aceea de „vreau o țigară" în următoarele câteva zile, creierul tău pur și simplu va avea de ales. O variantă este
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
București, 1968, 35-42; Mincu, Critice, I, 105-110; Pillat, Mozaic, 194-212; Zalis, Aspecte, 120-123; Martin, Poeți, II, 79-83; Iorgulescu, Rondul, 15-22; Piru, Poezia, 186-191; Simion, Scriitori, I, 78-88; Cândroveanu, Poeți, 34-37; Lovinescu, Unde scurte, I, 498-500; Ștefan Aug. Doinaș, Orfeu și tentația realului, București, 1974, 206-211; Cristea, Un an, 37-43; Pop, Transcrieri, 210-215; Cioculescu, Itinerar, I, 292-296; Negoițescu, Analize, 280-283; Ciopraga, Ulysse, 138-146; Barbu, O ist., 247-253; Grigurcu, Poeți, 146-153; Ionescu, Palimpseste, 132-172; Tomuș, Mișcarea, 70-72; Paul Dugneanu, Universuri imaginare, București, 1981
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285840_a_287169]
-
un lucru standard. O afirmație putem face și aceea este ca, drogurile sunt cei mai aprigi dușmani și nu trebuie să ne lăsăm influențați de nimeni pentru a le consuma, iar cel care a greșit și s-a lăsat pradă tentației are dreptul la încă o șansă din partea tuturor. Dacă într-o perioadă scurtă de timp o cantitate mare de drog ajunge la creier sau la alte organe, pot apărea efecte secundare foarte serioase:pierderea cunoștinței, oprirea respirației, insuficiența cardiacă sau
Fii conştient, drogurile îţi opresc zborul! by Ifime Ioana, Popa Luminiţa Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/1132_a_1971]
-
sensibilității autoarei între cei doi poli ai idealului elin. În Geamăna, „o capodoperă a nuvelisticii românești” (Perpessicius), Giulia și Aliki sunt cele două ipostaze ale feminității autoarei, un ideal al mișcării și unul al odihnei. Aceeași problemă a gemelarității, a tentației între doi poli se întâlnește în romanul de dragoste O vară ciudată (1975). Alek (asemănarea acesteia cu Aliki din nuvela Geamăna este frapantă) trăiește departe de lume, într-un idilism anacronic, și oscilează, în prima parte a romanului, între un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286715_a_288044]
-
orientată spre cer, coloana semnifică tensiunea spirituală și spiritul înălțător sau, într-o abordare freudiană, erecția virilă. Comerț, magazin A face cumpărături echivalează cu reîncărcarea bateriilor, cu reaprovizionarea cu energie, dorință și vitalitate. Magazinul este locul alegerii, dar și al tentației. Pune la dispoziție lucrurile de care cel ce visează are nevoie pentru a se realiza, stabilind costul dorințelor sale. Interpretarea trebuie făcută în funcție de tipul de comerț. Putem totuși preciza că, în comparație cu alte tipuri de negoț, piața are o semnificație de
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
saliva este învestită cu numeroase puteri și funcții. În vis, este interpretată în funcție de scenariul oniric. Aspectul pozitiv se regăsește în salivare, echivalent simbolic al dorinței fizice (acțiunea fiziologică a salivării) și materiale, afective, sexuale. Verbul «a salivaă se aplică oricărei tentații sau excitații. Saliva are și o funcție fecundantă (crearea lumii în anumite mituri) și curativă (animal care își linge rănile). Aspectul negativ se regăsește în faptul de a scuipa, semn al disprețului și respingerii, sau în curgerea balelor, expresie a
[Corola-publishinghouse/Science/2329_a_3654]
-
există un tipar absolut, un model unic. În ceea ce mă privește, eu nu am intrat, cred, niciodată la oră fără hartă și nu am stat niciodată pe scaun în timpul predării lecției. Mi s-a părut în felul acesta, prin evitarea tentației scaunului, indiferent de gradul de oboseală atins la un moment dat, pot nu numai domina elevii, prevenind neatenția și apariția altor ocupații la cei mai năstrușnici din fire, ci și să mă apropii mai mult de ei; fiind permanent printre
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Eugenia Cîmpeanu, Claudia Furtună () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1734]
-
mi-era greu să am convingerea că biserica e numai pur și simplu o turmă de haimanale alcoolice." Pasajul, extras din corespondența călugărului (pe atunci) Iosif, vădește din nou refuzul de a se integra într-un grup uniformizat și prefigurează tentația exagerărilor în polemica anticlericală. Acest segment biografic, considerat drept "o soluție conjuncturală pentru a depăși dificultățile materiale"117, va fi resemnificat peste timp de poetul autodidact și investit cu valori pe care știuse oricând să le prețuiască: prietenia, spiritul religios
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
tot ceea ce îi periclitează acestuia ființarea. De aceea, elogiul țărănimii, privită drept cea mai numeroasă și productivă clasă pozitivă, pe de o parte, și rechizitoriul adus păturii superpuse, pe de altă parte, vor fi teme predilecte ale gazetăriei eminesciene. Cedăm tentației de a insera un pasaj pe cât de lapidar formulat, pe atât de concludent în ceea ce privește unghiul din care scriitorul vede realitatea socio-politică: Noi susținem că poporul românesc nu se va putea desvolta ca popor românesc decât păstrând drept baze pentru desvoltarea
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
remarcă "țărănia proclamată ostentativ", ca sfidare a prețiozității căutate și calofilismului sufocant din versificația sămănătoristă mediocră), ci și în proza publicistică, unde potențează, de regulă, umorul frust. Un alt aspect al vecinătății literare a celor doi publiciști ține așadar de tentația alegorizării . În publicistica lui Caragiale, putem vorbi de un comic al cotidianului parodiat, care mizează pe "întregul sistem de fenomene extraliterare convertibile într-un univers artistic sau cu destinație artistică"257. De aceea, de la improvizațiile cu Mitică, personaj central (dar
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]
-
segmentele vulnerabile ale discursului advers, boicotându-l cu propriile arme, iar prozopopeea se insinuează ca o ipostază autodescalificantă a vocii incriminate: "Pe mine nu mă păcăliți. Eu sunt N. Iorga!"292. Aserțiunea traduce, în subsidiar, culpa trufiei adversarului și, implicit, tentația permanentă, intolerabilă pentru Arghezi, de a dirija ideologic destinul literaturii. Apoi, dincolo de formulări colocvial-retorice, prin care autorul menține viu contactul cu cititorul, ca, de pildă: "Iată-i", "Ei bine", " Câtă mai vorbărie, tată", fie că acestea apar în calitate de conectori argumentativi
by Minodora Sălcudean [Corola-publishinghouse/Science/1086_a_2594]