6,679 matches
-
și un sfert de adevăr las să ruleze filmul descântului mai departe mai departe tot mai departe cadran în care punctul de foc și punctul de fugă dansează pe circumferința sferei în ea ajung mai devreme sau mai târziu să urlu la plinul lunii printr-o ramură a coarnelor cerbului înserarea se apropie cu pași repezi unde ești punct de liniște în ce dimensiune tot fugi sau eu fug de câte ori pasul mi-l alungă o oglindă ciob și ea din oglinda
ÎNCERCÂND SĂ SAR AMĂNUNTELE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1261 din 14 iunie 2014 by http://confluente.ro/Anne_marie_bejliu_1402759127.html [Corola-blog/BlogPost/365475_a_366804]
-
nea Ioane? Afacerile sunt afaceri! --Ai rămas în urmă cu tehnica! râse și Vasilică. --Bă, tată, sări și Floricel, dacă nu te pricepi, stai în banca ta! Și flăcăii continuară să râdă, fapt ce îl înfurie pe moș Ion, care urlă cu voce tunătoare: --Bââăăă! Orătănii nenorocite! Cum de vă mai rabdă pământul? Ați uitat să fiți oameni, mă? Urletul și fulgerele din ochii lui moș Ion spulberară zâmbetele de pe fețele celor trei, care amuțiră și înțepeniră, ca niște statui. Erau
TUNARII-4-ULTIMUL FRAGMENT de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1419 din 19 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1416424856.html [Corola-blog/BlogPost/384614_a_385943]
-
presăram ploaia-n spic peste-un creștet de vară, mă ardea dorul tău blestemat,sângeriu! Pe sub creste de cer toamna-și cântă prohodul, sub un nor ruginit arvunesc aripi noi, simt frisoane de ger pregătind eșafodul, nu e toamna ce urlă ci iubirea-mi prin ploi! Referință Bibliografică: SĂ NU-MI UIȚI PLOAIA! / Doina Bezea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1928, Anul VI, 11 aprilie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Doina Bezea : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială
SĂ NU-MI UIȚI PLOAIA! de DOINA BEZEA în ediţia nr. 1928 din 11 aprilie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1460391770.html [Corola-blog/BlogPost/370926_a_372255]
-
din rezervația cuvintelor poemul, mă tot uitam după el prin păduri și pe câmp era parcă un animal scăpat din lanțuri și fugea fugea spre alte oaze de liniște pe partea cealaltă a timpului și pe fața cealaltă a lunii urlând după hrană până acolo unde au început centaurii să se audă și să se bată între ei după un ochi de singurătate dorul de foneme vine apăsat pe silabe pe cuvinte de altar prin pădurea albastră peste stepe și fire
REZERVAŢIA CUVINTELOR de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1331 din 23 august 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1408769154.html [Corola-blog/BlogPost/376481_a_377810]
-
că vin ... Bătrânul Marin înfipse cu dușmănie hârlețul în pământ și se îndreptă spre portița ce despărțea curtea de grădină. Cînd a trecut pe lângă Patrocle, legat de un țăruș lângă gard, câinele crescut cu drag de Dorel, acesta începu să urle. -Taci, jigodie! Ce te-a apucat!? -O fi știind și el ceva, replică Cârțu. -Să trăiești vecine! -Să te audă Dumnezeu Marine! -Auziși la radio că în Afganistan au murit doi soldați de-ai noștri? -Spune ... spune! Se precipită bătrânul
GEAMĂNUL DIN OGLINDĂ-A DOUA ZI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 316 din 12 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Geamanul_din_oglanda_a_doua_zi.html [Corola-blog/BlogPost/357054_a_358383]
-
sosească azi. Primise permisie ... Poate era pe drum când s-a întâmplat nenorocirea asta. Vai de copiii care au căzut în capcana talibanilor. Vai de părinții și neamurile lor. Sunt îngrijorat. Nu vezi că și pacostea asta de câine a urlat a rău? Ai o țigară? Hai în pe prispă să bem un pahar de zaibăr. Să uit de necazul ăsta... Cârțu intră. Poarta scârțâi prelung. Câinele îl lătră. Începu iar să urle. „Scârțâie poarta, urlă câinele, semn de nenorocire” gândi
GEAMĂNUL DIN OGLINDĂ-A DOUA ZI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 316 din 12 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Geamanul_din_oglanda_a_doua_zi.html [Corola-blog/BlogPost/357054_a_358383]
-
vezi că și pacostea asta de câine a urlat a rău? Ai o țigară? Hai în pe prispă să bem un pahar de zaibăr. Să uit de necazul ăsta... Cârțu intră. Poarta scârțâi prelung. Câinele îl lătră. Începu iar să urle. „Scârțâie poarta, urlă câinele, semn de nenorocire” gândi Cârțu. Urcară treptele din piatră și se așezară pe micile scaune cu trei picioare de lângă o masă rotundă tot așa de joasă. -Ce vrei să bei, Cârțule? Am și zaibăr și țuică
GEAMĂNUL DIN OGLINDĂ-A DOUA ZI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 316 din 12 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Geamanul_din_oglanda_a_doua_zi.html [Corola-blog/BlogPost/357054_a_358383]
-
pacostea asta de câine a urlat a rău? Ai o țigară? Hai în pe prispă să bem un pahar de zaibăr. Să uit de necazul ăsta... Cârțu intră. Poarta scârțâi prelung. Câinele îl lătră. Începu iar să urle. „Scârțâie poarta, urlă câinele, semn de nenorocire” gândi Cârțu. Urcară treptele din piatră și se așezară pe micile scaune cu trei picioare de lângă o masă rotundă tot așa de joasă. -Ce vrei să bei, Cârțule? Am și zaibăr și țuică. -Adu câte un
GEAMĂNUL DIN OGLINDĂ-A DOUA ZI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 316 din 12 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Geamanul_din_oglanda_a_doua_zi.html [Corola-blog/BlogPost/357054_a_358383]
-
noi strig a fericire în căușul palmei strâng o scoică micuța. acesta e locul nostru până când......până când uite așa se leaga toate visele noastre când adormim doi îngeri frumoși păzitori ei da, începe să plouă peste timp pământul însetat țipă urlă de dor cuvintele se așează pe tablă neagră și privești cerul de unde să-ți mai începi viața până în centrul pământului aș fugi să fiu doar cu el un fel de carne mă strânge scriu să nu plâng de dorul sau
STRADA... de ANGELA BACIU în ediţia nr. 220 din 08 august 2011 by http://confluente.ro/Strada_0.html [Corola-blog/BlogPost/372643_a_373972]
-
negre, alienată și tristă fredonează o fugă de Bach anticipând astfel mutările alegre. 24. Reperaj: fotografiile pentru uzul burților sătule mă intrigă, mă răvășesc, mă dor, foametea, suferința și moartea pare că nu sunt destule, deși toate, pe tot pământul, urlă și plâng de zor. 25. Reperaj: „un bou breaz bârlobreaz", cu capul de om, elegant, îmbrăcat la costum și cravată, încercând să-nțeleagă din ce-i făcut un atom, perorează cu spor și apă chioară se-mbată. 26. Reperaj: zveltul
POEME (4) de EMIL SAUCIUC în ediţia nr. 2101 din 01 octombrie 2016 by http://confluente.ro/emil_sauciuc_1475329433.html [Corola-blog/BlogPost/382459_a_383788]
-
promis... Pisica a pus înscrisul dup-o grindă, dragii mei, să ne fie clar “permisul că pot sta-n casă și ei”. Șoricelu-a ros zapisul și pisica-l tot aleargă, câinele o dușmănește fiindcă l-a lăsat în stradă. Uneori urlă în noapte și spune că nu mai poate, nu mai vrea s-o duc-așa, Doamne, ce viață grea! Stăpânii s-au tot schimbat, azi, câinele doarme-n pat, zilnic iese la plimbare, are haine și mâncare! Pisica tot cercetează
POEME de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 145 din 25 mai 2011 by http://confluente.ro/Poeme_0.html [Corola-blog/BlogPost/344336_a_345665]
-
septembrie 2016 Toate Articolele Autorului M-ai trimis să învăț carte, nu stiu țese la război, de tine nu mai am parte și de dor mă încovoi. M-ai trimis carte să-nvăț, la război doar m-am jucat, dorul urlă în juvăț, războiul l-am aruncat. Carte să-nvăț m-ai trimis, n-ai vrut la război să țes, doru-n mine e-un abis, nu din carte l-am ales. De știam că tine-a țese la război, nu să
M-AI TRIMIS SĂ ÎNVĂȚ CARTE... de DORA PASCU în ediţia nr. 2097 din 27 septembrie 2016 by http://confluente.ro/dora_pascu_1474998225.html [Corola-blog/BlogPost/366259_a_367588]
-
rigoare. - Hai, nu te sfii, nu sunt o conformistă. Spune-o ! - Ai numai treizeci și doi de ani. Știu că te-ai măritat de foarte tânără. - Și te uimește faptul că sunt bunică la vârsta asta ? Mie îmi vine să urlu de fericire. Îmi plac enorm copiii. Cred că mă voi reîntoarce și-mi voi relua activitatea la fosta sală unde am mai lucrat. Apropo, tu mai mergi pe-acolo ? - Mai rar, din păcate, de când ai plecat tu. Dar o dată pe
LA CÂT MAI MULTE VEŞNICII … de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 2010 din 02 iulie 2016 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1467408495.html [Corola-blog/BlogPost/381408_a_382737]
-
CÂMPUL CU NODURI, de Daniel Dăian , publicat în Ediția nr. 362 din 28 decembrie 2011. sunt vinovat pentru nașterea dintr-un singur salt dacă ar fi contat vreodată de unde îmi trag liniștea toată lumea mi-ar fi stat în vârful frunții urlând cu pieile goale chemarea sinelui colectiv dar nu sunt decât eu în pustiul îngrămădit de toți umblații cu un cârd de cuvinte înglodate-n datoria buzunarelor sfârtecate cu refuzul de a crede pur și simplu câmpiile unde îmi alerg eu
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/daniel_d%C4%83ian/canal [Corola-blog/BlogPost/356833_a_358162]
-
palpabilă sunt femeile din puținul oglinzii unde îmi ascund orele mele de singurătate ... Citește mai mult sunt vinovat pentru nașterea dintr-un singur saltdacă ar fi contat vreodată de unde îmi trag linișteatoată lumea mi-ar fi stat în vârful frunții urlând cu pieile goalechemarea sinelui colectivdar nu sunt decât euîn pustiul îngrămădit de toți umblațiicu un cârd de cuvinte înglodate-n datoria buzunarelor sfârtecatecu refuzul de a crede pur și simplucâmpiile unde îmi alerg eu nebuniaau crescut păduri de picioare zvelte
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/daniel_d%C4%83ian/canal [Corola-blog/BlogPost/356833_a_358162]
-
să cadăîn fiecare trecut avut la îndemână... XXI. SINGURI ÎN NOI, de Daniel Dăian , publicat în Ediția nr. 294 din 21 octombrie 2011. Ca o ploaie necoaptă de mijlocul incomplet și atât de timid al norilor, nevoia lui de aer urla plâmânul. Dar nu muritul îl îngrozea cel mai mult, ci trăitul rătăcit de viață. În podul palmelor îngrijorate se aciuase o singură umbră, din toate cele care îi trecuseră prin tâmple. O umbră dezgolită de amintiri, ca un cerc pictat
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/daniel_d%C4%83ian/canal [Corola-blog/BlogPost/356833_a_358162]
-
în fiecare oră cu un metru de răbdare în lungimea infinit de grea a patului, care devenise doar o carceră de curte interioară, din cea a cărnii. Își privi lung degetele descărnate într-un cenușiu fantomatic. Ar fi vrut să urle, dar zgâria doar timpul cu unghia înțepenită-n glas. Sunt o epavă, captiv în corpul tânăr de murire și nu am loc să ies din nou neînceput. Iar acest copil bătrân în fiecare univers, această formă de numerotare neîntrerupt de
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/daniel_d%C4%83ian/canal [Corola-blog/BlogPost/356833_a_358162]
-
bătrân în fiecare univers, această formă de numerotare neîntrerupt de veșnică, timpul, încartiruit în streșini curge năvalnic doar în pieptul ... Citește mai mult Ca o ploaie necoaptă de mijlocul incomplet și atât de timid al norilor, nevoia lui de aer urla plâmânul. Dar nu muritul îl îngrozea cel mai mult, ci trăitul rătăcit de viață. În podul palmelor îngrijorate se aciuase o singură umbră, din toate cele care îi trecuseră prin tâmple. O umbră dezgolită de amintiri, ca un cerc pictat
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/daniel_d%C4%83ian/canal [Corola-blog/BlogPost/356833_a_358162]
-
în fiecare oră cu un metru de răbdare în lungimea infinit de grea a patului, care devenise doar o carceră de curte interioară, din cea a cărnii. Își privi lung degetele descărnate într-un cenușiu fantomatic. Ar fi vrut să urle, dar zgâria doar timpul cu unghia înțepenită-n glas. Sunt o epavă, captiv în corpul tânăr de murire și nu am loc să ies din nou neînceput. Iar acest copil bătrân în fiecare univers, această formă de numerotare neîntrerupt de
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/daniel_d%C4%83ian/canal [Corola-blog/BlogPost/356833_a_358162]
-
în singurătatea nemuritoare a pereților am murit în fiecare zi de o mie de ori și tot nu am înțeles de ce-ți respir încă coapsa unde mi-ai zdrobit sărutul singura amintire respirată în doi lasă piatra să-și urle nebunia muntelului nechibzuit de umbră ca un veșmânt de bunătate suntem prea rotunzi în glas să mai trăim îngustimea țipătului nostru ... Citește mai mult nu mai știu a trăi dincolo de liniștea palmei tale gândîn genunchi construiesc temnițe orelor goale de
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/daniel_d%C4%83ian/canal [Corola-blog/BlogPost/356833_a_358162]
-
foaieca o eliberare cuvintele desenează neliniștiîn singurătatea nemuritoare a perețiloram murit în fiecare zi de o mie de oriși tot nu am înțeles de ce-ți respir încăcoapsa unde mi-ai zdrobit sărutulsingura amintire respirată în doilasă piatra să-și urle nebunia munteluluinechibzuit de umbră ca un veșmânt de bunătatesuntem prea rotunzi în glassă mai trăim îngustimea țipătului nostru... XXVII. GREUTATEA VERBULUI A FI, de Daniel Dăian , publicat în Ediția nr. 284 din 11 octombrie 2011. cât mi-aș dori să
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/daniel_d%C4%83ian/canal [Corola-blog/BlogPost/356833_a_358162]
-
fluturi îți sprijină podeaua când te războiești cu galbenul uitat în cer stiu o crâșmă unde s-au aciuat câțiva îngeri păzitori au dat afară oamenii din ei și au început să-și bea neputința zburatului crâșmărița a prins a urla sudalme ferestrelor deschise de hărmălaia albicioasă a interiorului până a venit păstrătorul cheilor a trimis toată puritatea la culcare și a lăsat ... Citește mai mult te acoperi cu aripa rămasă nespălatăși taci albastrulcu încăpățânarea unui cal de frunzeneîmblânzitul roi de
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/daniel_d%C4%83ian/canal [Corola-blog/BlogPost/356833_a_358162]
-
încăpățânarea unui cal de frunzeneîmblânzitul roi de fluturiîți sprijină podeaua când te războieșticu galbenul uitat în cerstiu o crâșmă unde s-au aciuatcâțiva îngeri păzitoriau dat afară oamenii din eiși au început să-și bea neputința zburatuluicrâșmărița a prins a urla sudalme ferestrelor deschise de hărmălaia albicioasă a interioruluipână a venit păstrătorul cheilora trimis toată puritatea la culcare și a lăsat... Abonare la articolele scrise de daniel dăian
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/daniel_d%C4%83ian/canal [Corola-blog/BlogPost/356833_a_358162]
-
aripi de-otravă, ca 'cea Pasăre Phoenix Ce caută drogată precum niște strigoi, Să își hrănească Ura din Eu-l cel demonic... Dualitatea minții îneacă-un omenesc În Marea Dezolației acelui Eu răpus; În dezbinarea-i cruntă, războaie se stârnesc, Urlându-și neputința reîntregirii-n Haos... Plecând mârșav la lupte, cu-n cuget Parvenit, Lovind doar mișelește, ca Brutus în turbare, Nu se țin' cont de inimi, iar etica-a murit, Căci Egoismu'-ndeamnă la Dezumanizare. Răzleț o floare mândră, 'nălțând
SFÂRȘITUL UNEI EPOCI DEZUMANIZATE de OCTAVIAN GHERGHELI în ediţia nr. 2128 din 28 octombrie 2016 by http://confluente.ro/octavian_ghergheli_1477675685.html [Corola-blog/BlogPost/382472_a_383801]
-
simplu și pur, iar cealaltă scăldându-și frumusețea mortală în apele mult prea străvezii ale prezentului. Două fatalități la fel de apetisante. Așa că, Dio, imparțial ca tot românul, își împărțea aventurile și timpul, exact pe din două.Prima, pur și simplu, își urla sub mângâieri, prezența , în vreme ce a doua nu avea curajul necesar să-și dea frâu liber nici frumuseții, nici sentimentelor ce-o închingau în hățurile căsătoriei. Prinde oarba și arătă-i cerul, să vezi se oprește sau nu vreun nor de
FRUMUSEŢI CONCENTRICE de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 1271 din 24 iunie 2014 by http://confluente.ro/Costel_zagan_1403633886.html [Corola-blog/BlogPost/374233_a_375562]