1,997 matches
-
unitate este produsul meditației care distinge lumea senzorială de cea spirituală și în diferențiere surprinde unitatea, la indieni unitatea nu este urmarea meditației, iar divinul se transformă imediat în determinarea naturală, în realitatea senzorială. [...] De aceea lucrurile lumii senzoriale sînt venerate ca divinități: soarele, luna, stelele, un om. Există desigur și la indieni reprezentări care aparțin într-o mai mare măsură gîndirii: însă [205] ele nu sînt gînduri pure, ci, însă o dată, gînduri ce se raportează imediat la realitatea sensibilă. Acum
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
acesta însuți venerat ca divinitate, la fel cu alte fluvii. Indienii cheltuiesc mult pentru a-ți procura apa din aceste fluvii; un nabab este chiar precedat de un elefant special, cu o încărcătură de apă din Gange. În afară de acestea sînt venerate ca divinități și animalele, în special maimuțele: în Rămăyana, prințul maimuțelor este un mare aliat al lui Răma. Acestea sînt adeseori doar imagini; dar există și un oraș al maimuțelor, care au sacerdoți în slujba lor. Dumnezeu este considerat înainte de
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
nu doar virtuțile de jongler de geniu al versificării. Pe aceste meleaguri el a apărut ca un poet trimis de zei, cu o excelentă descendență parentală. Sunt însă argumente care rămân insuficiente pentru a justifica de ce persoana sa a rămas venerată peste 20 de secole de gânditori, intelectuali, literați de cele mai diferite categorii, împreuna cu limba universală vorbită atunci, latina. În mod sigur că Ovidiu, la poarta lui Octavian Augustus, n-a fost în Sulmona și nici pentru Roma un
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
a fi amestecul traco-ilizic și romanizarea ulterioară prin cucerirea romană la începutul primului mileniu al erei noastre. Printre cele mai vechi mențiuni se află ordinul lui Augustus din anul 27 î. Ch., un mic altar descoperit la Jessemvik dedicat zeiței Venera Iria și un ordin cu inscripții din 1064 emis de Henrich al IV-lea al Germaniei. Un document din anul 1102 menționează castelul de la Cassliaco iar urmașii familiei înfeudate își extind posesiunea în 1430 asupra așezărilor românești de la Susnevitza, Letai
ALBUM CONSEMN?RI REPORTAJE 1989 - 2002 by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Science/83887_a_85212]
-
Nu poate sta prea mult ascuns/ Chipul făpturilor", "Din toate strigă chipul să se vadă,/ Și nevederea e, văzut / Și adorat se vrea adorator cosmul slăvit". Adorarea, slăvirea cu evlavie nu au ca obiect vreo imagine pe care să o venereze idolatru; ceea ce este adorat cere slăvirea pentru că este slava, cere vederea pentru că este nevăzutul care intră în vedere drept "slava chipului ceresc", nu a luminii fără de chip, ci a prefeței Începutului ce răzbate în "icoanele făpturilor cu toate"77. Ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
nómos)” - atestă vechimea și autenticitatea acestor versuri pitagoreice. O găsim folosită, cu aceeași valoare, la Euripide și la Platon - și pentru ei datina este consfințită de natură. Cel din urmă susține că este o trăsătură a omului înțelept care resimte, venerează ho phýsei... sébon tén diken (o( fuvsei... sevbwn thvn dikhn), adică venerează, „dintr-un imbold al firii, dreptatea”. A doua poruncă privește respectarea a ceea ce pitagoreicii numeau sebou horkon (sebou o(rkon), adică „jurământul pitagoreic”. Era vorba despre o regulă
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
aceeași valoare, la Euripide și la Platon - și pentru ei datina este consfințită de natură. Cel din urmă susține că este o trăsătură a omului înțelept care resimte, venerează ho phýsei... sébon tén diken (o( fuvsei... sevbwn thvn dikhn), adică venerează, „dintr-un imbold al firii, dreptatea”. A doua poruncă privește respectarea a ceea ce pitagoreicii numeau sebou horkon (sebou o(rkon), adică „jurământul pitagoreic”. Era vorba despre o regulă restrictivă, similară celei mozaice, cuprinsă în Decalogul veterotestamentar („Să nu juri invocând
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
eroii, (III) daimonii, (IV) părinții. Iată aceste „porunci fundamentale”, care au și valoarea unor axiome curriculare: „Pe zeii nemuritori cinstește-i mai întâi cum e rânduit de lege (nómw w”" diakeitai)/ Și respectă jurământul (sebou oJrkon). Apoi cinstește eroii străluciți;/ venerează daimonii pământului, săvârșind întocmai rituri legitime;/ părinții tăi cinstește-i și rudele apropiate” (traducere de Mihai Nasta, după textul cuprins în „Bibliotheca Teubneriana”, în volumul Theognis: PS.-Pythagoras, PS.-Phocylides, Chares, Anonymi Aulodia, Fragmentum Teliambicum, post Ernestum Diehl edidit Douglas
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
mai puțin de trupuri ca de suflete; ochilor de carne le‑a arătat miracole extraordinare (...) dar totul a împlinit prin umanitatea ce și‑a asumat‑o pentru aceia care puteau să per‑ ceapă divinitatea numai prin acest mod57. Astfel, a venera numai imaginea sensibilă a lui Cristos ar fi o idolatrie, pentru că însuși sfântul Paul spune: de acum înainte, noi nu mai cunoaștem pe nimeni după trup și, dacă l‑am cunoscut pe Cristos după trup, acum nu‑l mai cunoaștem
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
din Niceea (787), în al IV‑lea Conciliu din Constantinopol (869‑870) și în conciliul din Trento. Definiția Conciliului din Niceea, preluată mai apoi de Conciliul din Constan‑ tinopol al IV‑lea preciza următoarele: decidem să se înceapă din nou venera‑ 64 K. rahner - h. vorgrimleD, Dictionnaire de théologie catholique, tr. P. Demann M. Vidai, Livre de Vie. 99, Ed. Seuil, Paris 1970. CaP. i. arTa CreșTină: imaginea și iCoana 37 rea imaginilor sacre (...), să le dăm cinstea și respectul ce
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
cumpărat cu milă prin moartea sa. Apoi în Cristos, ucenicii săi devin o făp‑ tură nouă. Prin forța acțiunii Duhului Sfânt, sunt transformați în însăși ima‑ ginea lui. De aici invitația atentă pe care Biserica o adresează credincioșilor de a venera imaginile sfinte: ea vrea ca fiii săi, îndreptându‑și mai profund privirea asupra slavei lui Dumnezeu care a strălucit pe fața lui Cristos și strălucește pe fața sfinților, să devină ei înșiși lumină a Domnului. 8. Privire istorică și ecumenică
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
lea de a se realiza portrete pentru a fi utilizate pentru cult, nu face altceva decât să confirme o practică larg răspân‑ dită. Aceste portrete permiteau desigur să se întrețină amintirea celor pe care ele le reprezentau și să‑i venereze, în ciuda puternicelor opoziții ale episcopi‑ lor teologi. Deja în secolul al IV‑lea Eusebiu din Cezarea și Epifan din Salamina resta‑ bilesc și recâștigă cultul icoanei în primul rând cel al lui Cristos, al Fecioarei, al apostolilor și al arhanghelului
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
monede în locul imaginii lui Cristos, era inscripționată imaginea lui Basilius sau a fiului său și a tatălui său. 8.2. Începând cu secolul al IX‑lea Mișcarea iconoclaștilor nu a reușit să înfrângă dorința și obișnuința popo‑ rului de a venera icoanele și a vedea în ele pe Dumnezeul în care credeau. Această mișcare a sfârșit așadar într‑un faliment total în anul 834 când împă‑ răteasa Teodora a abrogat edictele iconoclaste. În perioada iconoclasmului, iconodulii au fugit de la Constantinopol spre
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
noi dorim să vedem și să au‑ zim, spre a căpăta fericirea Domnului. Ei l‑au văzut față în față pentru că el era prezent în trup; însă noi, pentru că el nu este prezent fizic, auzim cuvinte‑ le sale prin intermediul cărților; venerăm aceste cărți care ne ajută să auzim cuvintele sale92. La fel se întâmplă cu icoana pictată: privind trăsăturile trupului său, pă‑ trundem cu spiritul după putință, slava dumnezeiască. Suntem duali constitu‑ iți din suflet și din trup, iar sufletul nostru
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
păstra tradiția iconografică, comisia de supraveghe‑ re a iconografiei, fondează școli în acest domeniu care au funcționat până în anul 1917. În Occident, icoana este descoperită și apreciată în panorama artei religioase, fiind așezată în biserici, în case, ca obiecte de venerat și de studiat. Paralel cu acest interes istoric și artistic, au apărut diferite studii iconografice. Lipsurile experienței iconografice s‑a verificat în cunoașterea slabă a origi‑ nii. Arta creștină (iconografia) s‑a desfășurat în două tendințe: prima tendință este cea
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
Fii perfect!” Manifestări pozitive: Manifestări negative: Dorește să aibă un copil competitiv; Este responsabil; Promovează reușita prin disciplină și muncă; Se preocupă de corectitudine. Nu acceptă să fie contrazis și neluat în seamă; Vrea să fie ascultat întotdeauna, respectat, chiar „venerat”; Recomandări pentru părinți: să accepte că oricine poate greși; să manifeste o mai mare flexibilitate în stabilirea regulilor, îndeplinirea îndatoririlor; să pună accent pe copil și nu doar pe rezultatele ăbune/rele) obținute de acesta; să petreacă mai mult timp
Familia şi şcoala în parteneriat pentru o educaţie de calitate by Mihaela Băsu, Angela Sava, Doina Helene Partenie, Adriana Petrovici () [Corola-publishinghouse/Science/1283_a_1956]
-
el presupune existența unor personaje și a unui subiect. Din punctul de vedere al lui Joseph Fontenrose, termenul de mit poate fi aplicat doar poveștilor tradiționale și nu zeilor. Argumentul lui Fontenrose are în vedere faptul că un zeu este venerat, înainte de a deveni personaj într-o poveste. Rolul și acțiunile zeului sunt elemente mitice și nu natura acestuia 282. Din punctul de vedere al autorului, a-l considera pe Zeus un personaj mitic este ca și cum i-am atribui același rol
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
hitiții și sumerienii răspund la tema fertilității printr-o zeiță-mamă, care asigură fecunditatea, creația, viața în multiplele ei forme. În acest sens, zeița mamă323 a vechiului Orient Mijlociu era stăpâna recoltelor și a nașterii. În religiile hittiților, zeița mamă este venerată ca regină a țării, a Cerului și a Pământului 324, cu un evident rol protector având în vedere statutul ei matern. De asemenea, hittiții aveau numeroase sărbători în cinstea zeițelor fecundității de la care așteptau rodirea solului 325. Și în civilizația
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
prin firea dumnezeiască, ca și prin obârșie, slavă, putere și voință<footnote Idem, Erosurile imnelor dumnezeiești, 12, p. 79. footnote>. Dumnezeu și cele din jurul Lui și cele care vin de la El și cele care sunt în El sunt toate lumină, venerată în fiecare din Ipostaze și văzută în toate însușirile și darurile Sale<footnote Idem, Cartea discursurilor teologice. Discursul 3 teologic, în Simeon Noul Teolog. Discursuri teologice și etice. Scrieri I, p. 97-98. footnote>. Căile spre lumina dumnezeiască Sfântul Simeon Noul
EXPERIEREA LUMINII DUMNEZEIEŞTI LA SFÂNTUL SIMEON NOUL TEOLOG by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/141_a_174]
-
formă circulară, mărginit de o bogată dantelă sculptată, unde este ridicată, printr-un ingenios sistem de scripeți, Icoana făcătoare de minuni a Maicii Domnului, pe timpul oficierii serviciului religios. În afara acestui timp, icoana este coborâtă în fața sfintelor uși pentru a fi venerată și sărutată de pelerini” (Cobzaru, 2010 : 50). Acest iconostas aparte mi-a amintit de unul dintre acele relicvarii catolice, bogat și iscusit împodobite, cu vagi accente pie tiste, pe care le-am întâlnit de atâtea ori în Occident. Numai că
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
înaintea creștinării lor. După răspândirea pe scară largă a creștinismului, „vechii zei s-au contopit treptat cu sfinții creștini și în majoritate și-au pierdut numele, dar atribuțiile și funcțiile lor au trecut la acești sfinți, Mokoș continuând să fie venerată sub numele Sfintei Parascheva sau Sfânta Vineri” (Tokarev, 1976 : 221). Astfel, o mai veche temă iconografică din Rusia medievală o arată pe Sfânta Parascheva, înlocuitoarea simbolică a lui Mokoș, în compania Sfântului Ilie (mai vechea zeitate indo- europeană Perun) și
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
mediului rural ? Lingvistul Ivan Evseev scrie că „patroana zilei de vineri în calendarul poporului este Sfânta Vineri, în persoana căreia s-au amalgamat trăsăturile unei vechi divinități a naturii, elemente ale cultului Maicii Domnului și ale Sf. Parascheva, patroana Moldovei, venerată de slavii răsăriteni sub numele de Praskovia-Piatnița, iar la slavii de sud sub numele de Sf. Petka și Paraskeve la greci, unde a dat numele zilei de vineri ; cultul Sfintei, ale căror moaște se află la Iași, cuprinde elemente agrare
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
cu privire la prezența masivă a rromilor în pelerinajul de la Iași, dar și în cadrul altor pelerinaje mariale din România (Costești, Curtea de Argeș, Nicula). Cercetătoarea Delia Grigore avansează ideea că rromii realizează o legătură între figura Fecioarei Maria și a altor sfinte cu „zeița-mamă venerată de prearienii din India. De altfel, în același spirit al divinizării mamei sacre, rromii au o venerație specială pentru sfinte, mai mare decât pentru sfinți, fapt demonstrat pe larg și de alte două mari pelerinaje : cel al rromilor din Apusul
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
de expresie mult mai elaborate decât s-ar crede la prima vedere. Într-un cadru mai larg, orice formă de „cult popular” este adesea independentă de cultul liturgic, cristalizând vechi credințe magice cu „memorie lungă” ale personajului (sfântului) care este venerat, pietatea fiind tocmai unul dintre aceste puncte de joncțiune între „popular” și „oficial”. Între o viziune savantă a pelerinajelor, înalt spiritualizată, și una „populară” există loc pentru o mulțime de atitudini intermediare, mai nuanțate și complexe. Aici s-ar plasa
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
era publicat până acum pe hârtie, sub oblăduirea unei edituri bisericești ? Se presupune că aceasta din urmă era supusă, cel puțin teoretic, filtrului unei autorități canonice. Care vor fi consecințele pe termen lung ale faptului că sfinții nu mai sunt venerați „intensiv” doar o singură zi pe an, cea a hramului, ci pe durata întregului an, cum este cazul unor sfinți reputați pentru puterile lor vindecătoare, cum ar fi, de pildă, Sfântul Nectarie ? Cultul icoanelor miraculoase suferă, se pare, o pierdere
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]