12,170 matches
-
Gaulle, care cîștigă cu ceva mai puțin de 60% din electoratul lui Jean Lecanuet, 54,50%. Alegerile prezidențiale contribuie la polarizarea forțelor politice. Din candidatura lui Jean Lecanuet ia ființă Centrul democrat, din cea a lui François Mitterrand, Federația Stîngii democrate și socialiste (FGDS), care vrea să reunească stînga noncomunistă. În ajunul alegerilor legislative din martie 1967, FGDS semnează un acord de renunțare pentru al doilea tur cu comuniștii. Alegerile din 5 și 12 martie 1967 sînt marcate la primul tur
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
în această privință cu vechea școală critică. Și, din "Junimea", mai seamănă și Lambrior, care, în deosebire de dl Maiorescu și de toți ceilalți, voia o limbă încă și mai românească. Iar dl Maiorescu n-a fost nici romantic, nici democrat, nici n-a luptat așa de mult, cum am văzut, pentru păstrarea originalității în limbă și literatură: dl Maiorescu n-a stăruit, deci, asupra curentului poporan și a tratat cu oarecare dispreț, în orice caz cu nepăsare, curentul istoric. Așadar
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
e mai puțin evidentă. Dar despre aceasta nu mai insistăm aici, invitând cititorul interesat spre notele noastre de la paginile 115, 187. În Ianus Galuscus, alt tip din Rusaliile, Alecsandri a ridiculizat pe democratul în alt ipostaz, în ipostazul de ardelean democrat și latinist. Se pare că Alecsandri a avut intenția să ridiculizeze în Galuscus numai mania latinistă. Când Răzvrătescu își expune programul citat mai sus, Galuscus exclamă: "Domnule, am ascultat toate aberăciu-nile câte le-ai debitat fraților români și fac aici
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
își expune programul citat mai sus, Galuscus exclamă: "Domnule, am ascultat toate aberăciu-nile câte le-ai debitat fraților români și fac aici declărăciune că ești un perturbator!" etc., dar Galuscus, ca ardelean latinist, nu putea să nu fie și el democrat "perturbator". Ardelenii latiniști trebuiau să fie democrați 1. Mai întîi, în Ardeal n-a rămas o clasă boierească română; clasa de sus s-a maghiarizat. Tinerii cu învățătură erau toți fii ai poporului și, ceea ce e mai însemnat, dușmani ai
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
lui Barnuțiu. Să adăugăm la aceasta ura latinistului împotriva fanariotismului, care era semnul distinctiv al claselor de sus și încă pornirea omului care vrea inovații de a merge în toate sensurile pe calea ino-vațiilor2. Și, ca dovadă că Galuscus e democrat și că Alecsandri se înșală când îl face "apărător al ordinei" e că Galuscus citește proza lui Clevetici (a "Ultra-demagogu-lui") și e un admirator al acestuia: 1 Și invers, democrații trebuiau să fie și au fost latiniști: "noutățile" se înfrățeau
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
curios ca Galuscus să zică despre Răzvrătescu că e "perturbator" și "anarhist"... ori nu-i sincer Galuscus. Alecsandri se contrazice și, fără să-și dea seamă, e realist în dauna concepției piesei sale, căci ardeleanul latinist trebuia să fie și democrat, "ultra-demagog". Dar Alecsandri combate și mania latinistă, nu numai în vorbire, ci și în concepție. Iată ce zice Toader, vornicul satului, despre Galuscus (și Alecsandri face mare haz): " De când ă Galuscus î le vorbește sătenilor tot din carte și le
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
străinisme sunt strâns legate cu mentalitatea omului, cu apucăturile sale, cu modul său de a se comporta cu împrejurările. Acel care disprețuia starea din acea vreme și voia să reformeze totul trebuia să reformeze și limba. Franțuzitul trebuia să fie democrat și democratul franțuzit. Latinistul trebuia să fie democrat și democratul latinist. Apărătorul vechiului regim trebuia să vorbească vechea limbă a clasei boierești, iar femeile, primele primitoare de civiliza-ție, o românească franțuzită. Am văzut pe Iorgu, pe Clevetici, pe Răzvrătescu, pe
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
apucăturile sale, cu modul său de a se comporta cu împrejurările. Acel care disprețuia starea din acea vreme și voia să reformeze totul trebuia să reformeze și limba. Franțuzitul trebuia să fie democrat și democratul franțuzit. Latinistul trebuia să fie democrat și democratul latinist. Apărătorul vechiului regim trebuia să vorbească vechea limbă a clasei boierești, iar femeile, primele primitoare de civiliza-ție, o românească franțuzită. Am văzut pe Iorgu, pe Clevetici, pe Răzvrătescu, pe Galuscus, pe Gahița, pe Enache Damian. Și cine
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
cu modul său de a se comporta cu împrejurările. Acel care disprețuia starea din acea vreme și voia să reformeze totul trebuia să reformeze și limba. Franțuzitul trebuia să fie democrat și democratul franțuzit. Latinistul trebuia să fie democrat și democratul latinist. Apărătorul vechiului regim trebuia să vorbească vechea limbă a clasei boierești, iar femeile, primele primitoare de civiliza-ție, o românească franțuzită. Am văzut pe Iorgu, pe Clevetici, pe Răzvrătescu, pe Galuscus, pe Gahița, pe Enache Damian. Și cine nu știe
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
Patruzecioptismul lui Alecsandri are, cum am văzut, mai mulți factori, dar factorul principal al patruzecioptismului său e naționalismul. În Românii și poezia lor Alecsandri laudă pe țăran și-l idealizează tocmai din acest punct de vedere. El nu vorbește ca democrat, ci ca naționalist. Și când s-a dus în popor "să-i culeagă" poeziile, el n-a făcut-o decât foarte puțin ca democrat (ori ca romantic), el a făcut-o mai ales ca naționalist. Pentru dânsul, țărănimea română n-
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
laudă pe țăran și-l idealizează tocmai din acest punct de vedere. El nu vorbește ca democrat, ci ca naționalist. Și când s-a dus în popor "să-i culeagă" poeziile, el n-a făcut-o decât foarte puțin ca democrat (ori ca romantic), el a făcut-o mai ales ca naționalist. Pentru dânsul, țărănimea română n-a fost, mai deloc, clasa producătoare și obijduită, ca pentru un Bălcescu și alții, a cărei soartă trebuia îmbunătățită, ci păstrătoarea și reprezentanta românismului
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
lor prim a fost naționalist. Poate că dacă ar fi simțit că "eticheta" îi "obligă" să nu fie naționaliști nici în limbă și literatură, ei ar fi fost și aici împotriva "firii" lor, ar fi fost franțuziți, neologiști etc.1 Democrat, aristocrat, naționalist, internaționalist etc. - omul se naște așa. Aceste lucruri sunt organice. Și naționalismul socialiștilor, manifestat, în vremea când erau robi ai formulelor, numai în limbă și literatură - naționalism de care acei socialiști au dat dovadă când au scăpat de
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
a căutat cu tot dinadinsul să se comporte cu societatea românească ca o conștiință-oglindă. Caragiale, însă, n-are un Sandu Napoilă. El n-a fost afectat de ridicolele atitudunii reacționare din țara aceasta, ci numai de ridicolele atitudinii liberale, patruzecioptiste, democrate, revoluționare, ori cum voiți s-o mai numiți. Să fi zugrăvit Caragiale cât de drept, cât de obiectiv, ridicolele atitudini revoluționare, și să nu-și fi exprimat nicăieri teoretic idealurile sale sociale, tot am avea posibilitatea și dreptul să-l
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
și parțial, în acest capitol. Ultima perioadă a conducerii dejiste este axată pe două mari evenimente internaționale. Primul l-a reprezentat conflictul dintre RPR și Consiliul de Ajutor Economic Reciproc (CAER). Deoarece țările mai dezvoltate ale lagărului socialist Cehoslovacia, Republica Democrată Germană și Uniunea Sovietică doreau specializarea producției în două direcții principale, industrială și alimentară, RPR urmând să fie încadrată în ultima, liderii de la București au protestat, argumentând în termeni ideologici, politici și bineînțeles economici în favoarea accelerării nivelului de industrializare. Disputa
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
socialist", ilustrează, prin artificialitatea caracterului său statal și dependența integrală de directivele centrului moscovit determinarea sovieticilor de a preveni revirimentul Germaniei postbelice, cel puțin în termeni occidentali. Fiind o creație exclusiv sovietică și o consecință a demarării Războiului Rece, Republica Democrată Germană își urmărea cel mai bine interesele într-un mediu internațional tensionat, asigurat de competiția intensă dintre "lagărul imperialist", respectiv cel socialist. Avantajată de poziția sa geografică, (la granița estică a Occidentului), beneficiile Germaniei sovietice erau direct proporționale cu nivelul
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
camuflate prin intermediul "fronturilor naționale" orientate împotriva "fascismului" (termen generic sub cupola căruia erau incluși toți anticomuniștii sau non-comuniștii potențial ostili). Finanțat de Moscova, comunismul românesc începe o campanie mediatică de amploare pentru denigrarea guvernului și în vederea sporirii rândurilor "Blocului Național Democrat". Vizat era în primul rând grupul social care alcătuia laitmotivul ideologiei marxist-leniniste, proletariatul industrial. Activiștii PCdR încep de îndată mobilizarea lucrătorilor din fabrici. [...]. Presa procomunistă publică știri despre demonstrații de stradă și adunări menite să exprime "voința populară" în sprijinul
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
menite să exprime "voința populară" în sprijinul "Platformei" (programului de preluare a puterii a membrilor forțelor politice "progresiste", bazat pe "democratizarea" educației, armatei sau a administrației publice, n.m.) și a unui guvern FND. Au urmat, firește, adeziunile la Frontul Național Democrat: PCdR, Partidul Social Democrat, Frontul Plugarilor, Partidul Socialist Țărănesc, Uniunea Patrioților, Partidul Țărănesc Popular, Frontul Unic Muncitoresc (FUM), Frontul Național Democrat al Tineretului, Tineretul Democrat Universitar. Cu excepția social- democraților, toate aceste "partide", "fronturi" și "uniuni" aveau un număr foarte redus
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
populară" în sprijinul "Platformei" (programului de preluare a puterii a membrilor forțelor politice "progresiste", bazat pe "democratizarea" educației, armatei sau a administrației publice, n.m.) și a unui guvern FND. Au urmat, firește, adeziunile la Frontul Național Democrat: PCdR, Partidul Social Democrat, Frontul Plugarilor, Partidul Socialist Țărănesc, Uniunea Patrioților, Partidul Țărănesc Popular, Frontul Unic Muncitoresc (FUM), Frontul Național Democrat al Tineretului, Tineretul Democrat Universitar. Cu excepția social- democraților, toate aceste "partide", "fronturi" și "uniuni" aveau un număr foarte redus, uneori simboloc, de aderenți
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
educației, armatei sau a administrației publice, n.m.) și a unui guvern FND. Au urmat, firește, adeziunile la Frontul Național Democrat: PCdR, Partidul Social Democrat, Frontul Plugarilor, Partidul Socialist Țărănesc, Uniunea Patrioților, Partidul Țărănesc Popular, Frontul Unic Muncitoresc (FUM), Frontul Național Democrat al Tineretului, Tineretul Democrat Universitar. Cu excepția social- democraților, toate aceste "partide", "fronturi" și "uniuni" aveau un număr foarte redus, uneori simboloc, de aderenți (Giurescu: 1996, 32). Perseverența cu care comuniștii locali și cei sovietici încercau să își extindă influența nu
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
administrației publice, n.m.) și a unui guvern FND. Au urmat, firește, adeziunile la Frontul Național Democrat: PCdR, Partidul Social Democrat, Frontul Plugarilor, Partidul Socialist Țărănesc, Uniunea Patrioților, Partidul Țărănesc Popular, Frontul Unic Muncitoresc (FUM), Frontul Național Democrat al Tineretului, Tineretul Democrat Universitar. Cu excepția social- democraților, toate aceste "partide", "fronturi" și "uniuni" aveau un număr foarte redus, uneori simboloc, de aderenți (Giurescu: 1996, 32). Perseverența cu care comuniștii locali și cei sovietici încercau să își extindă influența nu se limita doar la
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
-o așadar alegerile trucate din toamna anului 1946 unde, apreciază R.L. Wolff, "toate mijloacele de furt, violență și lipsă de scrupule ce s-au folosit vreodată în Balcani au fost utilizate din plin" (Wolff în Ionescu: 1994, 154). Frontul Național Democrat (FND), care a participat la campania electorală sub denumirea de "Blocul Democrat", a reușit să își asigure 347 de locuri în viitorul legislativ, în timp ce țărăniștii au obținut doar 33 (o cifră învers proporțională cu reala lor popularitate), iar liberalii numai
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
toate mijloacele de furt, violență și lipsă de scrupule ce s-au folosit vreodată în Balcani au fost utilizate din plin" (Wolff în Ionescu: 1994, 154). Frontul Național Democrat (FND), care a participat la campania electorală sub denumirea de "Blocul Democrat", a reușit să își asigure 347 de locuri în viitorul legislativ, în timp ce țărăniștii au obținut doar 33 (o cifră învers proporțională cu reala lor popularitate), iar liberalii numai trei. Înainte de alegeri, regele Mihai fusese constrâns să aprobe noua lege electorală
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
anti-ruse manifestate de populațiile est-europene, acesta nemaidorind "să-și asume un risc similar în România" (Ionescu: 1994, 152-155; Stanomir: 2006, 19; vezi și Țârău: 2005, 427-493). Ambasadorul sovietic la București, Serghei Kavtaradze, nu fusese satisfăcut de felul în care Blocul Democrat planificase alegerile, aducând acest lucru la cunoștința ministerului de externe al Uniunii Sovietice. În problema raportului de forțe în alegeri, nici conducerea Partidului Comunist Român nu are o părere unitară. O parte a acesteia (Gh. Dej, Ana Pauker, Bodnăraș) cred
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
postbelice nu putea avea loc în absența unei monede puternice care să o susțină. Stalin este alarmat de reforma monetară din zona de ocupație occidentală care amenință să submineze influența economică și implicit politică a Uniunii Sovietice asupra viitoarei Republici Democrate Germane. Atunci când reforma ajunge în Berlinul de Vest, Stalin se confruntă cu pierderea în scurt timp a capacității sovietice de a își menține poziția în Berlinul de Est. Rezultatul incertitudinilor liderului de la Kremlin se va materializa sub forma "blocadei Berlinului
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
a încheiat prin capitularea lui Stalin, care nu își permitea să riște un conflict deschis cu foștii săi aliați (Judt: 2008, 144-145; Calvocoressi: 2000a, 14-18; Dufour: 2002, 95). La scurt timp au fost create Republica Federală Germană (RFG), respectiv Republica Democrată Germană (RDG), fiecare fiind integrate în decursul anilor următori în organizațiile militare și economice aferente "taberei" din care făceau parte. La fel ca în și celelalte regimuri est-europene satelitizate, "guvernul provizoriu" al RDG era în această perioadă multipartinic, incluzând, pe lângă
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]