12,272 matches
-
țin încă bine" și "majoritatea". Observăm că aceste categorii nu se exclud unele pe altele. (p7): Pensionarii sînt din nou percepuți la nivel global ("totul") și descriși metaforic ca făcînd parte dintr-un adevărat peisaj (cf. "muncită", "bătută de furtuni", "galerii de", "mameloane cu geografie sinuoasă", "tufe rebele", "albe păduri"). Din acest tot, apare totuși o mică categorie ce face excepție, e vorba de "doi sau trei privilegiați". Aici, mai mult, izotopiei referențiale a descrierii persoanelor în vîrstă, i se suprapune
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
leagăn până la mormânt (1925), unde personajul principal, care identifică omenescul cu răul și se dedică cercetării naturii și horticulturii, pare să întruchipeze mizantropia (teoretică) a lui R.-N. Extinzându-și interesul și spre „inimi de femei”, el alcătuiește o adevărată galerie de eroine sublime, completată cu povești de dragoste, nelipsite în proza sa, dar devenite subiecte în sine în mai multe romane. Unele sunt tragice (Romanul căsniciei, 1898, A fost un vis..., 1920), altele triste, dar terminate cu bine (Gelozie, 1890
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289111_a_290440]
-
cititorului român o publicațiune ilustrată, în care să se oglindească viața noastră de toată zilele, evenimentele mai de seamă din țară și din străinătate”. Caracterul enciclopedic se vădește în multitudinea de rubrici care oferă informații din varii domenii: „Cronica medicală”, „Galeria parlamentară”, „Din înțelepciunea popoarelor”, „Umoristice”, „Cronica feminină” etc. Partea literară, cea mai extinsă, are în vedere toate genurile, excepție făcând doar comentariul critic, unde ar putea fi menționate totuși paginile lui D. Teleor (Fabulistul Gr. Alexandrescu, Cum au intrat junimiștii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289219_a_290548]
-
pedagogice în secolul XX / Ion Gh. Stanciu; cuvânt înainte de Viorel Nicolescu. Ed. a 3a, rev. Iași: Institutul European, 2006 Bibliogr. ISBN (10) 973611-430-9 ; ISBN (13) 978-973-611-430-4 I. Nicolescu, Viorel (pref.) 371(498+100)"19" Pe copertă: David Teniers (cel Tînăr), Galeria Arhiducelui Leopold Potrivit Legii nr. 8/1996, a dreptului de autor, reproducerea (parțială sau totală) a prezentei cărți fără acordul Editurii constituie infracțiune și se pedepsește în conformitate cu aceasta. Printed in ROMANIA Școala și doctrinele pedagogice în secolul XX ION GH
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
vorba ? GEORGES MATHIEU ȘI CUȘCA LUI ARISTOTEL De fapt, în dedicația sa, Breton face trimitere la expoziția "Ceremonii comemorative ale celei de a doua condamnări a lui Siger de Brabant", organizată de Mathieu și Hantaï în cele cinci săli ale galeriei Kléber din Paris, între 7-27 martie 1957. Programul acestor "ceremonii"12 păstrează amintirea unei suite uluitoare de decoruri, puneri în scenă, opere de artă, documente, programe muzicale, conferințe, declarații, ceremonii care s-au desfășurat, într-un ritm dezlănțuit, vreme de
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
considérations générales sur la peinture "abstraite" à propos des toiles de Benrath", in Julien Alvard et Stéphane Lupasco, Benrath, Lyon, A la Tête d'Or, și New York, George Wittenborn Inc., 1959 (reeditare a prefeței din catalogul expoziției lui Frédéric Benrath, Galerie Prismes, Paris, 1956); textul lui Stéphane Lupasco a fost publicat separat, într-o broșură, de Babel Editeur, Mazamet, 1985, în 20 exemplare ilustrate cu o acvaforte de Benrath și 200 exemplare incluzînd reproducerea unui tablou de Benrath; acest text a
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
de Benrath" (" Cîteva considerații generale despre pictura "abstractă", cu privire la tablourile lui Benrath"), in Julien Alvard et Stéphane Lupasco, Benrath, Lyon, A la Tête d'Or, și New York, George Wittenborn Inc., 1959 (reeditare a prefaței din catalogul expoziției lui Frédéric Benrath, Galerie Prismes, Paris, 1956); textul lui Stéphane Lupasco a fost publicat separat într-o plachetă, de Babel Editeur, Mazamet, 1985, în 20 exemplare ilustrate cu o acvaforte a lui Benrath și 200 exemplare conținînd reproducerea unui tablou de Benrath; acest text
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
Guliță într-un pension și am rămas liberă, de capul meu [...] Parisul nu are seamăn pe fața pământului, și pot zice că nici chiar Bucureștiul nu-l întrece... adică să fim drepți... nu-l întrece. Ce nu găsești în el? galerii de muzeuri vrei? ai; munamenturi vrei? ai; teatruri vrei? ai; pasagiuri române ca la București vrei? ai. Eu nu le-am vizitat nici pe unele, nici pe altele, pentru că am avut de umblat pe la magazii de marșande de modă. 1
LIMBA ?I LITERATURA ROM?N? ?N 100 DE TESTE DE EVALUARE PENTRU LICEUP by Pavel TOMA ,Lorena Teodora TOMA () [Corola-publishinghouse/Science/83870_a_85195]
-
încât a reușit să o smulgă din lumea computerelor și să o aducă în lumea reală, a oamenilor. Ajunsă stea strălucitoare, Lara Croft are sute de pagini web pe Internet, cu linkuri către informații recente despre jocul video Tomb Raider, galerii de poze Lara, site-uri cu povești ficționale ale fanilor, știri de ultimă oră despre filmul Tomb Raider și concursuri de sosii ale Larei. Există de asemenea o revistă tipărită a Larei, o revistă electronică și o carte despre ea
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
Manières de faire des mondes, trad. fr. Jacqueline Chambon, Nîmes, 1992). El vorbește despre "activarea" operelor prin dispozitivele care le pun în circulație: expoziție, publicare, editare, publicitate, toate "rețelele" care, de la iluminarea până la restaurarea tabloului, introduc opera în societate (apartament, galerie, muzeu). Arthur Danto, la rândul său, insistă pe operațiunile de interpretare care ar distinge operele de artă de celelalte obiecte: este definiția care separă ontologic non-arta de artă. Genette spune același lucru prin neologismul său, "articitate" (Cometti et alii, 2000
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
citit peste 25 de cărți 79 73 43 36 86 84 75 74 17 14 Ieșiri culturale (cel puțin o dată pe an) Cinema Bibliotecă și mediatecă Concerte rock Operă Varieteuri Spectacole de dans profesionist Spectacole de amatori Muzee Monumente istorice Galerii de pictură Circ Teatru 49 49 23 31 10 9 3 3 10 10 6 8 14 20 30 33 28 30 23 25 9 13 14 16 Practici audiovizuale Televiziune (în fiecare zi) Video (o dată pe săptămână) Radio (în
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
exprimarea teatrală a tinerilor școlari și spectacolele pentru "publicul tânăr", "cu liceul la cinema", practici amatoare), cât și "de deschidere către arta contemporană" și medierea artistică (constituirea de colecții, expoziții, conferințe-dezbateri, burse de artă contemporană pentru creatorii regionali, înființarea de galerii asociative, reședințe pentru artiști, împrumuturi de opere...). • Contractualizarea La rândul ei, contractualizarea crescândă a acțiunii publice, începând din deceniul 1970 (sub forma acordurilor interministeriale, a contractelor de dezvoltare culturală, a planului stat-regiuni, a orașelor sau regiunilor de artă și istorie
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
sociologie ajunge să se intereseze de studiul actorilor situați în centrul acestei articulații, care participă la acest efort de transmutare: este vorba de critici, de curatori, de negustori, de adjudecători, de colecționari și de toate instanțele de mediere (muzeu, presă, galerie, saloane, vânzări publice, expoziții) care joacă un rol de transformare a prețurilor în valori estetice și/sau etice. Faptul că aleșii locali (și, într-o mai mică măsură, cei naționali) se preocupă atât de mult de acțiunile culturale reliefează această
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
se preocupă atât de mult de acțiunile culturale reliefează această dimensiune simbolică: cultura este o pârghie pentru legitimarea acțiunilor publice. Munca simbolică a criticului Harrison și Cynthia White au pus în evidență poziția-cheie a criticilor. Odată cu apariția sistemului comercial (înființarea galeriilor), ca urmare a deficiențelor de la Salonul Academiei, au apărut și noi actori, intermediari între artiști și public: negustorii și criticii (ei vorbesc de un dealer critic system). "Criticilor, alături de negustori, le revenea dificila sarcină de a stabili reputația unui artist
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
artistică apare în primul rând ca o cerere de notorietate" (Rouget et alii, 1996, p. 137). De câțiva ani, anchetele se axează pe punerea în evidență a rețelelor de legitimare (Moulin, 2000). Toți actorii joacă acest joc, atât administratorii de galerii, pentru a monopoliza informația și a produce "efecte de ciorchine" (Moulin și Becker, 1986), cât și artiștii. Înmulțirea evenimentelor ca târgurile internaționale (FIAC) sau marile manifestări (Bienala de la Veneția) este un mijloc de a construi rețele, de a reduce incertitudinile
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
orice anchetă asupra muncii care a fost necesară pentru elaborarea lor. Nu este vorba de o eroare în sens științific, ci mai degrabă de o opțiune care pare ireconciliabilă cu constructivismul: " În lipsa uneia mai corecte, adoptăm aici denumirea utilizată de galerii" (Moulin, 2000, p. 26). În același spirit, unii economiști ai culturii scriu: Într-un sens mai restrâns, apropiat, în fapt, de delimitările administrative adoptate în majoritatea țărilor dezvoltate, cultura nu privește decât modurile de expresie considerate ca ținând de domeniul
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
mai interesantă, în aceste analize realizate pe baza unor convorbiri, este constatarea că actorii nu sunt atât de "transparenți față de ei înșiși" pe cât ne-ar lăsa să credem forma pură a paradigmei raționaliste. Ei pot să se mintă: • proprietarul de galerie neagă latura comercială a activității sale: "Unii sunt conștienți că își creează un personaj care este o mască. Mulți alții se iau în joacă, iar minciuna pe care le-o spun altora și-o spun mai întâi lor înșiși. Doar
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
culturale trebuie să aibă ca obiecte ansamblul relațiilor (obiective și efectuate sub formă de interacțiuni) între artist și ceilalți artiști și, dincolo de acesta, ansamblul agenților angajați în producerea operei sau, cel puțin, a valorii sociale a operei (critici, directori de galerie, mecena etc.) [...]. Ceea ce numim creație este întâlnirea dintre un habitus socialmente constituit și o anumită poziție deja instituită sau posibilă în diviziunea muncii de producție culturală. Astfel, subiectul operei de artă nu este un artist singular, nici un grup social, ci
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
practicilor, logica obiectiv interesată și calculatoare a agenților. Iar acest lucru este adevărat îndeosebi în câmpul cultural, care se prezintă totuși ca o "lume economică inversată" (1992) în care fiecare actor neagă și refulează interesul și munca necesare: patronul de galerie, editorul, artistul, colecționarul, criticul etc. Și în această privință, sunt multiple criticile aduse acestei concepții a socialului: Menger refuză "noțiunile epistemologice care nu pot fi susținute", precum "strategiile inconștiente" (Menger, 1997). El merge pe urmele lui Boudon, care critică din
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
149, 162, 164, 184, 201. 215, 220, 227, 233-234, 240, 265, 271, 275, 277, 296, 304, 311. Fotografie, 53, 57, 88, 90, 117, 257, 275, 279, 306. Funcție, 28, 87, 109, 129, 174, 178, 182-184, 200-201, 265, 275, 284. G Galerie, 65, 96, 101, 205, 253, 258-259, 262, 265, 277, 285. Gen, 40, 121-122, 126, 294. Gender Studies, 122. Generație, 19, 61, 71, 74, 121, 123, 146, 153, 184, 225-227, 269. Geniu, 18, 19, 33, 187, 274, 276. Grup, 23, 25-27
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
a condus Franța între 1936 și 1938, inițiind importante reforme sociale (n. tr.). Max Weber, Etica protestantă și spiritul capitalismului, traducere de Ihor Lemnij, Humanitas, București, 2007, pp. 40-41, 182, 191 (n. tr.). Leo Castelli a deschis în 1957 o galerie de artă la New York, expunând mai întâi opere ale pictorilor abstracționiști, apoi pop art și alte curente contemporane (n. tr.). Max Weber, "Sensul "neutralității axiologice" în științele sociologice și economice", traducere de Nicolae Râmbu, în Teorie și metodă în științele
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
atenție, - dorește independență, - neliniște, - exaltare, - tandrețe, sensibilitate, - doresc să fie lăsați singuri și în pace. V. Înclinații estetice: Pot să derive din: - sensibilitate la muzica de inspirație intensă, - spiritualitate crescută, - creativitate. Deseori, pacienții tuberculinici cântă la variate instrumente muzicale, vizitează galerii de artă, țin antichități în casa lor, au ca hobby pictura etc. VI. Libidou crescut Următoarele afirmații justifică sentimentele: - se îndrăgostesc repede și profund, - își exprimă repede sentimentele romantice pentru sexul opus. O personalitate ardentă, seductivă, cu libidou crescut, - interes
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
cu nimic mai bune decât altele pe care oricine le poate formula; dar oricum e mai bine să spunem ceva, decât să tăcem. La o cursă de cai: "Ce cal credeți că va câștiga? Pe ce vă bazați?" La o galerie de artă: "Ce credeți că a vrut să spună artistul?" (Alan Garner și-a petrecut odată o oră întreagă punând o asemenea întrebare în fața unui tablou de Picasso și a fost implicat în atâtea discuții încât unei persoane care a
[Corola-publishinghouse/Science/85111_a_85898]
-
Vinci. Acest icon este ales nu numai datorită standardului de frumusețe atribuit, ci și faptului că este considerat un autoportret feminin al artistului. În același timp, operația este transmisă prin satelit și Internet la Centrul Georges Pompidou din Paris, la Galeria Sandra Gering din New York, la Centrul Multimedia din Banff și la Centrul McLuhan din Toronto. Astfel, artista dialoghează cu spectatorii și este teleprezentă („omniprezentă”Ă în spațiul virtual al transmisiilor. Ideologic, Orlan vrea să denunțe ideea de fumusețe feminină naturală
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
transgenică, artă în care ingineria genetică este utilizată pentru crearea unor ființe, în special a unor animale. Pe de o parte, utilizează potențialul teleroboticii în instalații artistice, oferind posibilitatea utilizatorilor Internetului să facă acțiuni care au rezonanță fizică într-o galerie situată la distanță. În cadrul acestora, pasivitatea și contemplarea estetice cedează locul interactivității și teleprezenței, proximitatea și distanța, absența și prezența devenind concepte interșanjabile și fluide. Pe de altă parte, evidențiază interacțiunea dialogică dintre diferite specii, reconsiderând noțiuni ale identității umane
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]