13,218 matches
-
Sunteți voi care o zbughiți fiecare la casa lui. Luna rămâne singură pe cer iar baba În curte strigă ca din gură de șarpe: Hoții! Hoții! Aceste amănunte plastice nu fac decât să completeze tabloul general. Principalul e concentrat În melodia necantabilă care zumzăie ușor, fără Întrerupere, de la Începutul până la sfârșitul „compoziției”. Este vorba, firește, de liniștea nopții. Care vă ascunde. Undeva În liniștitul oraș București pe unde curge râul Dâmbovița. A doua zi Călin Îți găsește o poreclă. Mareșalul. Zice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
lână, ude, zac ca doi enoți morți. După ce mănânci te culci, iar când te scoli asculți la Pick-up un disc pe viteza 78. Ai tăi au cumpărat un aparat radio cu clape și patru lungimi de undă. Discul are două melodii În italiană. Tango și foxtrot. După ce Îl asculți, te apuci și Înveți statutul U.T.M. Mâine mergi la Raion unde ai fost convocat Împreună cu alți colegi ca să vă facă utemiști. Vine seara și iar mănânci și iar dormi. Se face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
a tinerei soliste Norevzambu În dansul acrobatic intitulat „Cauciuc”. La un bun nivel s-au prezentat și soliștii orchestrei de instrumente naționale Toperpil și Togbadrsab, care au interpretat cu virtuozitate cântecul napolitan din baletul „Lacul lebedelor” de Ceaikovski și, respectiv, „Melodie” de Rubinstein. Noaptea, trenul trece greoi Dunărea peste Podul Prieteniei. Curând vei adormi. Dimineața, TU la Sofia. Pentru prima dată În concediul legal de odihnă. Pentru prima dată În străinătate. Ți-ai scos un pașaport turistic undeva pe strada Trăsura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
chiar am și recunoscut câteva dintre nume. Și-mi puteau aduce niște bani frumoși. Tocmai mă pregăteam să le răspund, când m-am oprit să mă gândesc. Ups, Mark și Tally din nou, unduindu-se în capul meu, dansând pe melodia noastră, uitându-se la filmele noastre... Dă-i afară imediat. Trebuie să fi fost amestecătura de angoase nefamiliare - nici măcar nu-mi trecuse prin cap ideea că Mark ar putea fi cu o altă femeie, niciodată - și agitația provocată de toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
simțea stingherit de asta, iată mâine va fi Sfântul Dumitru, mare târg, și mustul s-a înăsprit, iar pe la unii hangii tulburelul a prins chiar a se limpezi. Cât ținea ziua, sacagiii cărau apă și strigătul lor era ca o melodie pe ritmul ciocanelor bătând pene la butii. Mirosea a fum iute de frunze și a pastramă de oaie prăjită la proțap. Orașul, spre curțile domnești, își făcuse obiceiurile lui care nu țineau de aspritul mustului și de limpezitul tulburelului... Încă
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
în timp ce primele scădeau în intensitate și se pierdeau într-un ison, cele de pe urmă creșteau, ca apoi să scadă și ele și să facă locul celor din strana dreaptă; de acolo, glasuri subțiri de băieți reluau același verset și aceeași melodie pe isonul grav al stranei din dreapta. Și așa, verset după verset, ectenie după ectenie. Constantin Vodă era uimit. Niciodată nu mai auzise asemenea cântare. — Ștefane, ce este asta, cine a rânduit psalții? întrebă abia șoptit. — S-a întors de la Athos
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
binelea. Una din femei a hăulit asemănător urletului de lup. Toate patru s-au oprit, s-au aplecat. Când s-au ridicat, aveau bucățile de pânză legate la fiecare gambă, puțin mai sus de glezne. Au început să cânte o melodie simplă pe două trei note alergând în continuare și aplecându-se la fiecare oprire ca să rupă niște ierburi de jos. — Taică, ce sunt pânzele alea? întrebase prințul. — Sedile de lapte. Ce? întrebă Selin. Niște bucăți de pânză rară de in
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
am căznit să-mi aduc aminte cântările care străbăteau văzduhul muntelui acolo în Sinai și nu am reușit niciodată să mi le amintesc, doar culorile cerului și ale tufișurilor de spini stăruie în mintea mea înlănțuite ca notele într-o melodie. Cu mulți ani în urmă - și imaginea îi răsări vie ca și cum ar fi fost aievea -, erau toți adunați după prânz în iatacul lui Șerban Vodă. Era și maica împreună cu ei, deși s-ar fi cuvenit să fie în iatacul doamnei
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
le spui meșterilor să nu pună frunze de acant ca la Veneția, ci să se împletească urcându-se spre cer flori și frunze de mărăcini ca cele de le văzuși la Sinai”. Pe nas, oltenește, începuse atunci să îngâne o melodie aidoma celor din cântările muntelui pe care nepotul nu le auzise niciodată. Să fie doar vina lui neica Dinu, marele stolnic, că au uneltit pe la vizir să-l scoată pe Brâncoveanu din scaun, de l-au făcut pe padișah să
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
o montare Caragiale atît de scandalos, Încît copiii să nu aibă voie la spectacol? Hm !... Citesc cu bucurie În Vogue, că marele lăutar Dona Dumitru Siminică face furori În lume, la Berlin apărîndu-i un album care-a urcat În fruntea melodiilor preferate ale melomanilor lumii (sic!). Și-mi amintesc că-n 1980, la Sibiu, cînd am montat Noaptea furtunoasă, cu ilustrație muzicală aleasă de pe discul lăutarului, o regizoare și un critic au strîmbat din nas, reproșînd că-l cobor pe Caragiale
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
tul Svejk ar putea fi, categoric, una dintre ele! La o colegă din Timișoara, seara, tîrziu, bem o șam panie și ascultăm o muzică bună. Între timp, pălăvrăgim. La un moment dat, realizez că se Întîmplă ceva bi zar cu melodia de pe CD ; o Întreb pe gazdă “ măi, cîntecul ăsta nu se mai sfîrșește?” . Ea rîde copios și-mi explică : cînd Îi place mult o melodie, nu o Înregistrează numai o da tă pe suportul magnetic; ci cît ține CD-ul
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Între timp, pălăvrăgim. La un moment dat, realizez că se Întîmplă ceva bi zar cu melodia de pe CD ; o Întreb pe gazdă “ măi, cîntecul ăsta nu se mai sfîrșește?” . Ea rîde copios și-mi explică : cînd Îi place mult o melodie, nu o Înregistrează numai o da tă pe suportul magnetic; ci cît ține CD-ul! Mda... Realizați ce calvar ar fi să-i placă un cîntec pe care tu-l urăști?! Test de intuiție : ce-nseamnă “tu ti tu tu
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
prin apropiere ca să mergem la cumpărături. N-am aflat niciodată cum de l-a învățat tanti Mae. Când am întrebat-o, mi-a spus că i-l cânta dădaca ei când era mică. Dar eu știam că dădacele nu cântă melodii din acelea. Încă de prima oară când l-am văzut, mie nu mi-a plăcut de George. Avea părul lung și gri și era întotdeauna slinos. Avea pete roșii pe toată fața și era foarte slăbănog. Stătea destul de țeapăn pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
seara aceea, ca în toate celelalte, dar era unul mare care stătea lângă ușă și a început să râdă și să mă strige în toate felurile când am început să cânt. De-abia începusem să cânt a doua parte a melodiei, când l-am auzit pe patronul italian strigând de după bar: „Mae, ferește-te!“ Înainte să-mi dau seama despre ce naiba urlă el acolo, am simțit cum mă lovește ceva tare în cap. Marinarul aruncase în mine cu o sticlă mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
mă ocrotește, E mereu lângă mine. Mă voi ruga, Iisuse, ruga, Iisuse, ruga, Iisuse, mă voi ruga. O, Doamne, mă voi ruga, Iisuse, ruga, Iisuse, ruga, Iisuse, mă voi ruga.“ Au repetat ultima parte de multe ori, din ce în ce mai repede. Când melodia s-a terminat, s-a făcut iar liniște, iar eu m-am uitat înspre biserică. Mă întrebam cum se simte domnul predicator, că mi se părea că întreg orașul a venit să-l asculte pe Bobbie Lee Taylor. Nu puteai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
într-un costum frumos. O femeie l-a urmărit și s-a așezat la pian. Cred că era cel care dirija cântările. Am știut asta când a spus că va deschide seara cu „un cor însuflețit“, care va cânta o melodie de care nu mai auzisem. „Păcătoșii pot fi sfinți, trebuie doar să poarte crucea, Păcătoșii pot fi sfinți, trebuie doar să poarte crucea, Păcătoșii pot fi sfinți, trebuie doar să poarte crucea, Poartă crucea și asigură-ți locul în rai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
în lupta creștină. Nu vrem să auzim jurământul lașilor în seara asta, ci doar pe cel al creștinilor dedicați. Veniți aici și nașteți-vă din nou, prieteni. Să ne plecăm capetele și să cântăm. Cântăreața la pian a dat tonul melodiei și toată lumea a început să cânte. M-am uitat la Bobbie Lee. Avea gura strânsă și respira greu. — „Piatră epocală, despică-te pentru mine...“ Am auzit câțiva pași prin rumeguș. Apoi l-am auzit pe Bobbie Lee. — Vin, vin, ies
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
de oră de când eram acolo, a venit o formație. Aveau un pian, un bas, un banjo și o trompetă. Muzicanții erau din reședința de județ, cred, și erau cu toții bărbați, în afară de femeia care cânta la pian. Au început cu o melodie veselă pe care o mai auzisem de foarte multe ori, dar nu-i știam numele. Câteva femei au început să danseze între ele. În afară de tanti Mae, erau toate îmbrăcate cu rochii subțiri de vară cu modele înflorate. Vedeai florile cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
mai auzisem până atunci, în afară de cele din filme. M-am uitat la mama, iar ea o privea pe tanti Mae cu ochii umezi. Femeile se holbau la ea. Nimeni de prin vale nu mai auzise pe cineva să cânte o melodie ca asta, poate doar la radio. Când a terminat tanti Mae, toată lumea a început să fluiere și să aplaude. I-au cerut să mai cânte, dar singurul cântec pe care îl mai știau cei din trupă și pe care să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
fluiere și să aplaude. I-au cerut să mai cânte, dar singurul cântec pe care îl mai știau cei din trupă și pe care să-l știe și ea era Dumnezeu să binecuvânteze America, așa că l-a cântat. Era o melodie pe care o puteai auzi tot timpul la radio pe atunci, așa că toată lumea a cântat împreună cu ea a doua oară. Când s-a terminat și asta, toate femeile au tăbărât pe tanti Mae și au îmbrățișat-o. Avea ochii în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
de jos lîngă Efimița care a coborît. Desfac legătura de gît și o țin fiecare cu o mînă cîntînd, ca și cum ar fi scrisă pe ea vreo partitură. Se leagănă veseli în ritmul muzicii. Deodată se aude din culise, pe bandă, melodia "Portretului" cîntată bine, de o voce profesionistă. Cei doi izbucnesc în rîs. 19. Cîntecul pe bandă se oprește și intră grupul de agitație în uniforme de tot felul: roșiori, vardiști, marineli (poate fi un mic Goe), gardă civică etc, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
dat cu aspiratorul; a strâns masa și a spălat vasele după prânz și (cu ajutorul meu modest și drăgălaș) le-a pus la loc în bufetul milhiks din cămară - toate astea fluierând întreaga dimineață, veselă ca un canar, un cântecel fără melodie, plin de vigoare și bucurie, de inimă ușoară și mulțumire de sine. În timp ce eu îi desenez ceva cu creionul, ea face un duș - iar acum, în dormitorul scăldat de razele soarelui, se îmbracă să mă scoată în oraș. Stă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
tragă o bătută soră cu moartea. Mi-am adus aminte de vremurile când eram un mic școlar ce-și prindea în caiet rezerve de hârtie. Cum de-am ajuns în halul ăsta? — „Impotent în Israel, la-la-laaaa“, am început eu pe melodia Cântecului de leagăn din Țara păsărilor. — Iar te ții de bancuri? — Iar. Și iar și iar. De ce să fiu nemulțumit de viața mea? La care ea a zis o chestie generoasă. Sigur că-i dădea mâna s-o facă de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
cap definitiv, da’ uite că el a iubit-o, a iubit-o, nici nu-și dă seama Rafael cât de mult, și nici cât de mult îi doare și ce a însemnat pentru el femeia aia... Rafael închidea ochii, sorbind melodia dulce-melancolică-îndurerată a spovedaniei lui Milică și adulmecând totodată promisiunile somnului, deh, cea mai durabili dintre amăgiri. Ești însetat doar cât un vârf de ac și ți se dă aproape tot atât de mult cât ți se promite, adică mult mai mult decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
împotrivești, dar n-aveai încotro. Păi, să te străduiești să alungi duhurile rele, răul, probabil că asta făceai când umblai de chiaun prin oraș, documentându-te, luând interviuri, consemnând pentru sau buchisind pe clapele mașinii de scris ceva ca o melodie scoasă din adâncul tău, pe care s-o combini cu ce auzeai și vedeai pe străzi, la mitinguri, în săli de spectacol, la reuniuni și congrese și conferințe de presă ale partidelor; ți se băga pe gât, ba înghițeai de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]