121,510 matches
-
viața reală de către femeile consultate de Werth și Flaherty. Orwell afirmă că "acțiunea esențială a Partidului este de a folosi minciuna conștientă, păstrînd fermitatea scopului care însoțește sinceritatea absolută". Fermitatea scopului este departe de a se regăsi în starea tensionată trăită de acele femei, iar conflictele lor interioare lipsesc din psihicul membrului de partid cu creierul spălat, care nu resimte nici o urmă de vinovăție cînd minte cu bună știință. De asemenea, Branch (1982), care scrie despre homosexualitatea din rîndul politicienilor și
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
de partid cu creierul spălat, care nu resimte nici o urmă de vinovăție cînd minte cu bună știință. De asemenea, Branch (1982), care scrie despre homosexualitatea din rîndul politicienilor și birocraților din Washington, prezintă dovezi convingătoare care demonstrează existența stării tensionate trăită de subiectul său principal, Dan Bradley, care, spune el, "acceptase de multă vreme ideea că homosexualitatea era în stare să transforme un om și să-l facă să se mintă singur și la nevoie să-i mintă și pe alții
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
hipnotizate că are o boală, deși este perfect sănătoasă. Pe de altă parte, se apropie de teoria lui Demos, care comentează: O diferență importantă între ceea ce eu numesc iluzionări și auto-amăgiri este faptul că persoana care își face iluzii nu trăiește nici un conflict; nu există nici o convingere contradictorie, ca în cazul auto-amăgirii. (Demos 1960:590) Este necesară o restrîngere a vocabularului cînd descriem reacțiile celor păcăliți. Este greșit să continuăm să vorbim despre păcăliți, o dată ce aceștia au sesizat intenția mincinosului de
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
pregătească mai bine mintea umană pentru ignorarea unor adevăruri decît au făcut-o diversele centre de cercetare, pentru cei chemați să rezolve probleme, respecitv reputația Casei Albe, pentru consilierii președintelui. Ar fi interesant de știut dacă în aceste condiții politicienii trăiesc aceleași conflicte interioare suferite de femeile consultate de Werth și Flaherty. Se autoiluzionau ei într-adevăr sau doar se prefăceau? Trivers (1985:416) menționează "ochii alunecoși, palmele transpirate, vocile nesigure", care sînt semnele ce însoțesc "intenția conștientă de a minți
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
așa ceva... Însă pe cît de mult aș fi vrut să fac de detectivul și să-l prind asupra faptului, pe atît de mult preferam să nu aflu nimic. Pentru că îmi era mai teamă de adevăr decît de falsitatea în care trăiam. (Ibid.:296) Dacă avem în vedere noțiunea de personalitate complexă, atunci "explicațiile" lui R2 pot fi considerate minciuni spuse de segmentul eului ei care nu voia să accepte adevărul și care intenționa să-l inducă în eroare pe celălalt segment
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
doar că nu știu nimic; atunci părinții sînt tentați să considere că mincinoșii sînt copiii și nu ei, deoarece primii încearcă să-i convingă pe aceștia din urmă că minciuna lor a avut succes. Eck (1970:71) relatează ce a trăit unul dintre pacienții săi care fusese adoptat în copilărie. Părinții adoptivi l-au păcălit spunîndu-i că era fiul lor natural. Într-un tîrziu, el a descoperit adevărul însă nu le-a adus la cunoștință acest lucru. Cînd, în prezența lui
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
al controlului comportamentului non-verbal. DePaulo și Jordan subliniază totuși faptul că "în jocurile copiilor nesinceritatea este sancționată", și că, drept urmare, orice sentimente de culpabilitate sau rușine care apar în "auto-evaluare" nu sînt probabil la fel de importante ca încîntarea pe care o trăiește copilul cînd vede că a reușit să-i păcălească pe ceilalți. În lucrarea sa "Nasture, nasture, cine a luat nasturele?" (1980) Sacks analizează pe larg complexitatea și semnificația lucrurilor învățate de copii prin intermediul jocurilor. Există diferențe importante între joc și
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
viziunea sa asupra minciunii în general, care e oarecum confuză. De exemplu, el spune (1968a:204): "Cei aflați la putere mint întotdeauna" și Avem nevoie de minciuni pentru a cuceri această realitate, acest "adevăr", cu alte cuvinte, pentru a putea trăi. Faptul că minciunile sînt necesare în viață face parte din aspectul înfricoșător și neclar al existenței. (Ibid.:451) În aceste afirmații, Nietzsche pare să spună că minciuna este inevitabilă dacă vrem să evităm depresiunile nervoase sau dacă vrem să rămînem
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
pe care minciuna îl are în comun cu eroarea. Ceea ce este specific e faptul că păcălitul este înșelat cu privire la adevărata viziune a mincinosului. (Simmel 1950:312) Al doilea aspect este contrastul pe care Simmel îl face între "omul primitiv, care trăiește în comunități restrînse" (1906:445 ) pe de o parte, și "viața modernă, civilizată", pe de alta. Scriind în 1908, el susține că în împrejurări foarte simple minciuna este adeseori inofensivă în ceea ce privește grupul, mai mult decît în situații complexe. Omul primitiv
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
comunități restrînse" (1906:445 ) pe de o parte, și "viața modernă, civilizată", pe de alta. Scriind în 1908, el susține că în împrejurări foarte simple minciuna este adeseori inofensivă în ceea ce privește grupul, mai mult decît în situații complexe. Omul primitiv care trăiește într-un grup restrîns... își supraveghează și își controlează viața mai ușor și mai în detaliu decît omul aflat în medii culturale elevate... viața sa se ghidează în principal după acele puține evenimente și situații asupra cărora viziunea sa îngustă
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
să se reducă este destul de mică. În trecut, mulți scriitori au crezut că modul de viață al societăților contemporane lipsite de scriere, în special acelea de vînători și agricultori, oferă informații asupra felului în care întreaga umanitate, inclusiv strămoșii noștri, trăiau în vremurile preistorice. În ziua de azi, aceste informații sînt folosite cu mai multă prudență, deoarece ne dăm seama că pînă și cele mai izolate comunități contemporane au în spate milenii de istorie și evoluție, timp în care în mod
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
specii evoluate poate fi aceea că oamenii sînt mai abili în a generaliza sau a aplica ceea ce învață din interacțiunea socială în alte domenii non-sociale". Dennett (1987:275-276) adoptă o perspectivă similară. El spune că deși multe specii evoluate non-umane trăiesc în grupuri unitare, simplitatea organizării lor sociale preîntîmpină necesitatea de a anticipa reacțiile semenilor, abilitate pe care el o numește intenționalitate de ordin superior. Oamenii, urangutanii și cimpanzeii trăiesc totuși în grupuri mai puțin unitare, în care această abilitate este
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
o perspectivă similară. El spune că deși multe specii evoluate non-umane trăiesc în grupuri unitare, simplitatea organizării lor sociale preîntîmpină necesitatea de a anticipa reacțiile semenilor, abilitate pe care el o numește intenționalitate de ordin superior. Oamenii, urangutanii și cimpanzeii trăiesc totuși în grupuri mai puțin unitare, în care această abilitate este esențială. Drept urmare, el afirmă că abilitatea s-a dezvoltat datorită selecției naturale care i-a favorizat pe cei mai talentați în această privință. Cheney și Seyfarth (1990: 252) pun
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
e posibil ca ceilalți semeni să întreprindă sau să simtă, pe cînd cimpanzeii sînt mai bine dotați în această privință, iar oamenii în și mai mare măsură. Autorii notează că această abilitate le poate folosi mai puțin maimuțelor sud-africane, care trăiesc în cete, decît le folosește cimpanzeilor, ale căror grupuri sînt mai fluide. Chiar și așa, există dovezi că maimuțele sud-africane se păcălesc unele pe altele în mod intenționat. Alături de talentul machiavelic și tot ceea ce el implică, abilitatea de a induce
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
însă, chiar dacă strămoșii noștri cei mai îndepărtați erau relativ singuratici, studiile asupra primatelor non-umane sugerează că traiul în grup caracteriza organizarea socială primitivă a umanității. Spre deosebire de animalele uniforme din punct de vedere genetic, precum furnicile și viespile, strămoșii noștri, care trăiau în grup, aveau interese atît individuale, cît și sociale. Cooperarea implica încredere și, drept urmare, dezaprobare față de nesinceritate, însă talentul machiavelic, esențial în cooperare, putea fi folosit în avantajul individului. Astfel, nesinceritatea a persistat în ciuda faptului că nu era aprobată. Practicarea
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
ar fi motivele pentru care talentul machiavelic este un avantaj, dezaprobarea față de minciună și nesinceritate în general constituie o încercare a comunității de a limita practicarea negativă a acestei abilități. Putem spune că toți oamenii beneficiază de avantajul de a trăi în sisteme sociale complexe, nefiind nevoiți să vîneze în savană. Revoluția agriculturii, care marchează sfîrșitul epocii vînătorii, a început cu zece mii de ani în urmă. De atunci, nenumărați oameni s-au bucurat de avantajul apartenenței la anumite forme complexe, flexibile
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
Diogenes Laertius (1959:461), Aristotel a remarcat că mincinoșii cunoscuți nu sînt crezuți cînd spun adevărul. În secolul al XVI-lea Francesco Guicciardini (1965: 28), scria că el l-ar lăuda pe omul care în viața sa de toate zilele trăiește liber și cinstit și se folosește de nesinceritate numai rareori, atunci cînd îl îndeamnă la aceasta un motiv foarte important... în probleme esențiale disimularea aduce un profit maxim, cu atît mai mult cu cît persoana în cauză are o reputație
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
discreție în comunicarea adevărului. În alte contexte sociale în care încrederea absolută nu este un obiectiv, minciuna și înșelătoria pot fi tolerate și chiar necesare. În aceste contexte minciuna ar trebui folosită cu moderație, încît să nu devină neproductivă. A trăi într-o lume lipsită complet de minciuni ar fi ca și cum viața s-ar desfășura în algoritmi, fără a cunoaște complexitatea ambiguității și a incertitudinii. În această privință, Robert Murphy a făcut o observație interesantă, comentînd studiul lui Thomas Gregor asupra
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
lui Thomas Gregor asupra populației Mehinacu din zona rîului Xingu din Brazilia. Conform părerii lui Murphy (1971:228), băștinașii Mehinacu se mint foarte mult unii pe alții pentru că au la dispoziție "prea multe informații". Cei 77 de membri ai comunității trăiesc în locuri învecinate; "aproape orice activitate este vizibilă". Ei află multe detalii privitoare la activitățile fiecăruia, însă o mare parte din aceste informații nu sînt altceva decît bîrfe și nu ilustrează neapărat adevărul, deoarece, spune Murphy, "băștinașii Mehinacu se pricep
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
interpreta întregul prin parte. Iar așa "înțelegi" și demersurile omului, în economie, artă, morală, religie" [Noica, 1986:26-27]. Recuperarea "generalului sacru" în beneficiul "individualului profan" ar fi o dreptate care cu destulă întîrziere s-ar putea face și omului care trăiește pentru "acum și aici". 17 În scenariul formulat de Propp, momentul "încălcării" este plasat în poziția a treia, prefigurînd celelalte relații instituite între înșelătorul viclean și eroul înșelat. Scenariul biblic, urmărit în desfășurarea lui, acreditează plasarea actului de încălcare în
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
studii de literatură, reportaje etc. scrise în limba română. Se pune în evidență efortul statului român de a răspândi printre românii de la sudul Dunării cultură întregului popor, ca unic instrument de rezistență la asimilarea de către colectivitățile majoritare în mijlocul cărora aceștia trăiesc. Revista se constituie într-o veritabilă sursă de informații privindu-i pe aromani din cele mai vechi timpuri până astăzi, oferind informații literare și științifice, cu precădere de istorie; publicația este totodată o adevarată antologie de poezie și de proza
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286769_a_288098]
-
de mai lungă durată. Cu toate acestea, nu pot fi considerate prin ele însele ca manifestări ale unei „crize” inevitabile și absolute, ele pot favoriza apariția unor dereglări pe plan comportamental. Declanșarea acestora depinde însă, și de împrejurările în care trăiește elevul, care pot accentua sau anihila astfel de manifestări. Un lucru incontestabil este că acești elevi ridică serioase probleme din punct de vedere educativ. De comun acord cu toți specialiștii studiați, putem să afirmăm că: Preadolescentul ne oferă întotdeauna imaginea
Metodica predării fotbalului în gimnaziu by Gheorghe BALINT () [Corola-publishinghouse/Science/1663_a_3119]
-
dificile - sărăcie extremă, excluziune și marginalizare socială cronică - au fost cel mai puțin acoperite în termeni de suport social, atât financiar, cât și în servicii sociale. Acest lucru a avut drept rezultate creșterea și consolidarea unui segment de populație care trăiește în condiții de sărăcie extremă și care este exclus social. • Amestec confuz de centralizare/descentralizare. Sistemul de asistență socială era inițial accentuat centralizat, atât suportul financiar, cât și serviciile de asistență socială erau administrate de autoritatea centrală. În 1997 s-
[Corola-publishinghouse/Science/2161_a_3486]
-
ne raportăm la populația înregistrată la recensământul din martie 2002 și fără a lua în calcul posibilitatea înscrierilor duble, constatăm că cca 500 000 de persoane (2,3%) se află în afara rețelei de asistență medicală, cvasimajoritatea lor fiind persoane care trăiesc în mediul rural. Satisfacția populației față de serviciile medicale este redusă. O serie de date din mai 2001 (Fundația pentru o Societate Deschisă - FSD - și Metro Media Transilvania - MMT -, Barometrul de Opinie Publică - mai 2003) arată că cca 46% dintre români
[Corola-publishinghouse/Science/2161_a_3486]
-
3 în rural). • Lipsa racordurilor la utilitățile publice. Conform datelor statistice, cca 250 000 de locuințe (3% din totalul stocului) nu aveau nici un fel de instalație (curent electric, apă curentă, apă caldă, canalizare, gaze naturale, încălzire centrală), iar în ele trăiesc cca 500 000 de persoane. De exemplu, ponderea gospodăriilor din prima decilă care nu au apă caldă, canalizare și baie/duș este de aproximativ 85,0%, în timp ce în ultima decilă doar cca 6,5% nu au asemenea utilități (ACOVI, 2002
[Corola-publishinghouse/Science/2161_a_3486]