121,510 matches
-
dospeala Împărăției, care își face apariția în timpul și în spațiul tuturor, devenind, prin alegerea consacrării, timpul și spațiul tuturor. SPRE DESCĂTUȘAREA CUVÂNTULUI DECLIN ȘI DECADENȚĂ Într-un moment istoric precum acesta, în care avem șansa, și nu neajunsul, de a trăi, trebuie să deosebim cu atenție între declin și decadență. Declinul este un fenomen natural, care apare odată cu nașterea și se încheie cu moartea oricărei creaturi. Ar fi nerealist din punct de vedere rațional, așa după cum ar fi scandalos din punctul
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
este destul de diferită. De fapt, decadența este rezultatul unei trădări radicale a structurilor ce stau la temelia oricărei alegeri de viață, inclusiv a acelora care se țes în sânul vieții consacrate. În timp ce declinul este ceva natural, și trebuie acceptat și trăit în funcție de propriile posibilități, decadența este semnul și rodul neglijării datoriei de a fi fideli și de a ne converti, este dovada favorizării aparenței, sub care se ascunde un real dezinteres față de lucrurile importante. Sub masca aparenței cultivăm propriile plăceri, cedăm
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
pe cale. Credința creștină ia în serios suferința și moartea!». Apare, astfel, o întrebare imperioasă: «Cum putem asfinți în mod sănătos și sfânt?». Pentru a răspunde la această întrebare trebuie să fim conștienți că nu există un mod «sfânt» de a trăi și de a muri care să nu trebuiască să fie și «sănătos», adică pe deplin uman și umanizator. Nu trebuie să uităm, atât la nivel personal, cât și la nivel comunitar și instituțional, că putem fi plini de energie și
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
la nivel personal, cât și la nivel comunitar și instituțional, că putem fi plini de energie și în plină expansiune și, cu toate acestea, e posibil să fim în cădere liberă. Așa după cum putem fi în toiul declinului, fără a trăi un timp de decadență, ci, dimpotrivă, de împlinire. Declinul nu este facultativ, de aceea se cuvine să ne pregătim și să-l pregătim, conștienți fiind că, atunci când trăim declinul, este mai ușor să cedăm ispitei decadenței. Cu toate acestea, trebuie
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
în cădere liberă. Așa după cum putem fi în toiul declinului, fără a trăi un timp de decadență, ci, dimpotrivă, de împlinire. Declinul nu este facultativ, de aceea se cuvine să ne pregătim și să-l pregătim, conștienți fiind că, atunci când trăim declinul, este mai ușor să cedăm ispitei decadenței. Cu toate acestea, trebuie să ținem cont de faptul că o perioadă de expansiune și succes nu coincide în mod automat cu adevărul unei vieți dăruite în mod evanghelic. Din acest punct
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
lor dăruire. Istoria vieții consacrate nu se identifică doar cu aceea a marilor instituții și a personajelor de excepție, amintite în cărțile de istorie, ci și cu viața ascunsă și misterioasă a atâtor bărbați și femei care au știut să trăiască cu eroism și modestie cotidianitatea, ale căror chipuri și istorii de viață sunt cunoscute doar de Cel Preaînalt. Din acest punct de vedere, e adevărat că trebuie să fim întotdeauna deschiși primirii cu generozitate a tinerilor care cer să trăiască
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
trăiască cu eroism și modestie cotidianitatea, ale căror chipuri și istorii de viață sunt cunoscute doar de Cel Preaînalt. Din acest punct de vedere, e adevărat că trebuie să fim întotdeauna deschiși primirii cu generozitate a tinerilor care cer să trăiască, nu întru-totul ca noi, ci, ținând cont de experiența noastră, în funcție de talentele și de prioritățile lor; însă nu trebuie să fim obsedați de frica că nu vom avea frați și surori, și nici nu trebuie să cedăm în fața unor criterii
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
și nici nu trebuie să cedăm în fața unor criterii lumești de strategii vocaționale ale căror riscuri, câteodată, se dovedesc a fi mai mari decât oportunitățile. Valoarea unei forme de viață consacrată nu depinde de faptul că alții vor continua să trăiască în același fel, ci de trăirea genuină a ceea ce am ales și am dorit să trăim, ca răspuns la o chemare interioară, fără nicio altă perspectivă în ceea ce privește viitorul decât aceea care ne asigură slujirea lui Dumnezeu și a fraților în
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
câteodată, se dovedesc a fi mai mari decât oportunitățile. Valoarea unei forme de viață consacrată nu depinde de faptul că alții vor continua să trăiască în același fel, ci de trăirea genuină a ceea ce am ales și am dorit să trăim, ca răspuns la o chemare interioară, fără nicio altă perspectivă în ceea ce privește viitorul decât aceea care ne asigură slujirea lui Dumnezeu și a fraților în concretețea și în strâmtorile timpului de față. A fi caști înseamnă să nu dorim să posedăm
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
de a avea fii, de a primi afecțiune, de a avea legături cu lumea din care venim și de a avea parte de moștenire. Doar o lucidă memorie a ceea ce stă la baza propriului parcurs de consacrare ne permite să trăim coerent toate fazele vieții și ale istoriei, asumând declinul fără a ceda în vreun fel în fața decadenței. PĂMÂNTUL DE MIJLOC Codul de drept canonic, așa cum am amintit deja, folosește acești termeni: «Prin natura ei, starea de viață consacrată nu este
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
nici cu slujirea specifică ierarhiei. Cât privește slujirea ierarhică, chiar dacă bărbații consacrați au fost hirotoniți preoți și chiar dacă femeile consacrate au vreo responsabilitate în sânul Bisericii, nu trebuie să pierdem din vedere că există, totuși, o «diferență», chiar și atunci când trăim o viață asemănătoare cu cea a laicilor ori a membrilor ierarhiei. Provocarea este aceea de a asuma o atitudine mai degrabă de mediere și de compromitere, decât o atitudine poruncitoare și magisterială; într-un cuvânt, trebuie să ne păzim de
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
Testament». «Carisma», pe care o simțim înăuntru și care este recunoscută de Biserică în momentul profesiunii, nu este un monument sau un muzeu în care, plictisiți, suntem obligați să muncim ca paznici sau «ghizi», ci este un har ce trebuie trăit în funcție de vremuri, locuri, împrejurări, constrângeri, necazuri și ambiguitățile vieții și ale istoriei, fără a putea invoca scuza altor priorități, cum ar fi viața de familie ori activitatea într-o comunitate. Carisma este un foc ce arde și se transformă, care
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
fi urmate, ci suntem martorii carității creative a evangheliei printr-o prezență care se vrea a fi o mică lumină în mijlocul ambiguităților lumii. Provocarea este aceea de a demonstra că, din punct de vedere existențial, evanghelia poate fi mărturisită și trăită în orice împrejurare. Ținând cont de această perspectivă, nu trebuie să deviem nici la dreapta, nici la stânga: nu trebuie să ne «laicizăm», nici nu trebuie să ne «ierarhizăm», ci se cuvine să stăm la locul nostru, pe «pământul din mijloc
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
este sacrament. Până și la nivelul teologiei sacramentale, când vine vorba de viața consacrată nu se pune problema unui ceva în plus, ci, într-un fel, suntem puși în fața unei sărăcii pe care trebuie să o îmbrățișăm și să o trăim zi de zi, pentru a deveni din ce în ce mai disponibili. De aceea, trebuie să rezistăm cu tenacitate în față ispitei «clericalizării», ținând cont, însă, că nu suntem nici laici. Poate că, pentru bărbați aceste lucruri sunt clare, însă nu trebuie să subevaluăm
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
în realitate lucrurile nu stau întocmai așa - și inovație, dezrădăcinată de substratul caracteristic tradiției monastice. Aceasta din urmă, mai înainte de a fi expresia unei sequela Cristi, este, de fapt, expresia unei structuri antropologice împărtășită unor bărbați și unor femei ce trăiesc viața monastică în diferite contexte religioase și filosofice, necesitând mereu un echilibru între exigențele unui răspuns la propria realitate antropologică și propria fidelitate față de evanghelie. În concluzie, putem spune că odată cu necesara și legitima de-monahizare a apărut și primejdia unei
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
și a mărturisi necesitățile esențiale ale evangheliei; în aceste două stări de viață putem afla modul de a fi al lui Isus Cristos, cu gesturile și vorbele sale, care se diferențiază în mod radical de felul «lumii monastice» de a trăi credința în Dumnezeu și relația cu frații și surorile întru umanitate. Uneori, semnul acestei derive de re-monahizante a clericilor, a consacraților și a laicilor - care poate deveni o adevărată ispită - este vizibil în felul în care sunt preluate/importate anumite
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
micșorându-se în timp ce ea crește (In 3,30). Înnoirea și convertirea, care sunt cerute consacraților din vremurile noastre pentru a fi fideli veșniciei lui Dumnezeu și anevoioasei peregrinări a istoriei, înseamnă debarasarea de o radicalitate de ochii lumii, pentru a trăi - a suferi, probabil, ar fi verbul cel mai potrivit - o profeție chinuitoare, precum aceea a lui Ilie, Ieremia, Osea... Ioan Botezătorul ori a lui Isus din Nazaret. Trebuie să facem referință la kenoza pascală a Domnului Cristos, care a condus
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
să facem referință la kenoza pascală a Domnului Cristos, care a condus, și încă mai călăuzește, pașii ucenicilor săi din orice vreme și din orice loc. Prin radicalitate de ochii lumii înțelegem acel mod de a concepe și de a trăi propria vocație ca pe o stare de privilegiu spiritual ce ne permite să tăinuim mai bine propriile fragilități, ba chiar neputințe, asigurându-ne astfel nu doar un loc în sânul societății, ci și o onoare și un respect pe care
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
condiția de om drept la cea de copil a fost preconizată de un profet-filosof precum Nietzsche. În opera sa principală vorbește de o transformare necesară ce, în ciuda tuturor contradicțiilor și a limitelor, rămâne o profeție a vremurilor pe care le trăim. Filosoful german își imaginează trecerea conștiinței de la idolii superstiției și de la minciunile unei morale ipocrite spre dionisiac și spre condiția de supraom, în trei etape. Prima este aceea a cămilei, a cărei forță tinde spre lucrurile grele, mai greu de
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
parte, ne simțim obligați să conștientizăm scăderea forțelor și vulnerabilizarea persoanelor și a instituțiilor care, până cu puțin timp în urmă, cunoșteau o vigoare și o vitalitate atât de intense încât nici nu se punea problema schimbării scenariului, spre deosebire de ceea ce trăim sau, mai bine spus, ne este dat să suportăm acum. În trecut, fragilizarea bătrânilor era considerată un fenomen cât se poate de natural, datorită fireștii completări cu forțele și energiile înnoitoare ale generațiilor mai tinere. În momentul de față, trebuie
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
pe unii - de obicei pe cei în vârstă, dar nu numai pe ei - surprinși și scandalizați de greutățile, oboseala, noile itinerarii și viziuni ale fraților ori ale surorilor din propria comunitate. De fapt, ținând cont de situația actuală în care trăiește umanitatea, silită să se confrunte cu o schimbare antropologică nu atât inedită, cât, mai degrabă, caracterizată de un ritm al schimbării în fața căruia este greu să ții pasul, este nevoie, mai degrabă, de o reformatare decât de o reformă. Între
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
oportunităților și al riscurilor pe care le implică această comunicare continuă și aproape instantanee, o comunicare ce necesită o deschidere și o vigilență ce trebuie permanent reînnoite pentru a da credibilitate vieții consacrate și pentru a confirma că poate fi trăită. Că ne place sau nu, ne confruntăm cu noi exigențe, cu noi ritmuri, noi moduri de a scrie și de a comunica. Nu putem să ne mai întoarcem înapoi, ci trebuie să găsim un nou sistem pentru a afla dorința
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
să găsim un nou sistem pentru a afla dorința noastră cea mai profundă și pentru a o încarna în realitatea posibilităților noastre, ținând cont de vocile fraților noștri și ale surorilor noastre întru umanitate. Ar fi absurd să negăm că trăim timpul și spațiul, corporeitatea și relațiile într-un mod cu totul diferit. Suntem diferiți de noile generații, dar și de felul în care adulții de azi și-au trăit tinerețea. Uneori, avem impresia că suntem străini nouă înșine, iar de
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
ale surorilor noastre întru umanitate. Ar fi absurd să negăm că trăim timpul și spațiul, corporeitatea și relațiile într-un mod cu totul diferit. Suntem diferiți de noile generații, dar și de felul în care adulții de azi și-au trăit tinerețea. Uneori, avem impresia că suntem străini nouă înșine, iar de multe ori trebuie să recunoaștem, cu mirare, că nu corespundem imaginii pe care ne-am făcut despre noi înșine. Misiunea noastră evanghelică nu este aceea de a ne apăra
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
noștri, odinioară - de strigările istoriei, căutând un dificil echilibru între ceea ce am experimentat deja și ceea ce urmează să experimentăm, acceptând să ne mișcăm, cu un discernământ acut, între provizoriu, experimentare și autenticitate, cu îndrăzneală și curaj. PROVIZORATUL: CARISMĂ REGENERABILĂ A trăi în provizorat nu înseamnă să «trăiești de pe o zi la alta», ci înseamnă să-ți contextualizezi propria trăire și fidelitate la un nivel din ce în ce mai amplu. Trebuie să ciulești urechile, ca și cum ar fi două ferestre: una deschisă spre trecut, iar cealaltă
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]