13,563 matches
-
vină lumea s-adune! Ce faci, puiule de om? Ai venit să iei din pom? Umple-ți de cireșe poala, Și te du’ la mama ta ! Vântule , dacă ai ști, Îndată tu te-ai opri, Că mereu rupi câte-o creangă, De -mi cad cireșele de pe creangă. Du-te, vântule, și bate, Răcoros în altă parte Și, te rog, nu te întoarce , Pentru că mie nu-mi place. Mama și sora mea Nu mai plânge, mama mea, Maica mea, icoana mea, Ți-
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
puiule de om? Ai venit să iei din pom? Umple-ți de cireșe poala, Și te du’ la mama ta ! Vântule , dacă ai ști, Îndată tu te-ai opri, Că mereu rupi câte-o creangă, De -mi cad cireșele de pe creangă. Du-te, vântule, și bate, Răcoros în altă parte Și, te rog, nu te întoarce , Pentru că mie nu-mi place. Mama și sora mea Nu mai plânge, mama mea, Maica mea, icoana mea, Ți-este dor de sora mea C-
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
că neobișnuita mașinărie te poate duce doar în viitor. Astfel se face că, într-o zi, am chiulit de la școală și parcă a năvălit norocul peste mine când am văzut că soția dascălului era plecată cu treburi. Imediat iau o creangă dintr-un copac și încerc să deschid ușa unde știam eu că dascălul lucrează la invențiile sale. Am tot încercat, am tot încercat, dar în zadar. Deodată, foarte nervos, încep să dau cu picioarele în ușă și, trăgând din greșeală
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
lui noiembrie. Iarna e aproape. Copacii și-au schimbat straiele arămii și sunt aproape fără culoare. Doar câteva frunze s-au încăpățânat să rămână în copaci. O frunzuliță pătată cu galben era tristă la gândul că se va despărți de creanga ei. Draga mea prietenă, mi-e atât de greu să mă despart de tine! spune creanga. Dintre toate frunzele tu mi ai fost cea mai dragă. Te voi ține strâns ca să nu te ia de aici vântul cel nemilos. Nici
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
Doar câteva frunze s-au încăpățânat să rămână în copaci. O frunzuliță pătată cu galben era tristă la gândul că se va despărți de creanga ei. Draga mea prietenă, mi-e atât de greu să mă despart de tine! spune creanga. Dintre toate frunzele tu mi ai fost cea mai dragă. Te voi ține strâns ca să nu te ia de aici vântul cel nemilos. Nici eu nu vreau să plec! Aș vrea să rămân aici și să așteptăm împreună mugurii primăverii
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
e teamă că vântul nu va accepta asta și mă va duce departe. Și vântul, auzind această discuție, a început să-și facă meseria cu seriozitate. Și-a luat avânt și dintr-o suflare a despărțit-o pe frunzuliță de creanga ei. A purtat-o pe aripile sale peste mări și țări până când s-a trezit rătăcită într-un parc. Numai foșnetul covorului de frunze moarte tulbura liniștea din parc. Rândunele erau deja plecate în lunga călătorie spre meleagurile calde. Luna
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
aleile parcului pustiu. Frunzulița a ajuns pe umărul lui. Când i-a auzit oftatul băiețelul a luat-o în palmă și a început să-i vorbească: De ce oftezi, singuratico? Sunt atât de tristă! Vântul cel aspru m-a despărțit de creanga mea protectoare și de toți prietenii mei. Sunt atât de singură! Îți înțeleg durerea pentru că și eu i-am pierdut pe cei dragi. Natura este singura mea prietenă acum. Vorbesc cu florile și cu copacii, admir cerul și dansez în
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
răsfoirea tristă a pomilor te pierzi. Lacurile încep a-și spune poveștile. Copacii sunt fantasmele negre ale nopții. Florile pline de rouă strălucesc ca diamantele rupte din Lună. Simfonia nopții începe să se audă. Vântul, abia se mai șerpuiește printre crengile verzi ale sălcilor triste. Luna patinează pe cer cu rapiditate. Pădurea își schimbă culoarea de la lumina orbitoare a lunii. Dintr-o dată acest vis se sfârșește, iar Soarele vrea să se trezească și să îi i-a locul surorii sale întunecate
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
aveau intenții într-adevăr speciale. Acest copac se afla însă într-un codru ale cărui împrejurimi erau foarte înspăimântătoare, cu lacuri locuite de șerpi imenși și balauri înfricoșători. Doar frumusețea și mireasma îmbătătoare a copacului înveseleau împrejurimile acelea‚ iar lungimea crengilor lui îți mai dădea speranța că poți face față provocărilor doar pentru o singură dorință. Foarte mulți tineri curajoși au încercat să pătrundă în acest codru sumbru, însă nimeni nu s-a mai întors înapoi de atunci. Familiile lor au
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
cu intenții bune, care a venit să-și recupereze mama. Te rog, ajută-mă! Văzând că acesta nu vorbește, David a bătut ușurel cu toiagul în copac, sperând că ceva se va întâmpla. Atunci copacul și-a ridicat înaltele-i crengi și i-a spus băiatului: Știu cine ești tu și mai știu și de ce ai venit aici. Mă bucur însă foarte mult să văd un om atât de curajos ca tine... Tu ești într-adevăr omul căruia trebuie să i
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
uimire a creației scăldate în lumină, ieșind din întuneric, nespus de nouă și proaspătă și uluitoare.” (Eugen Ionesco) ,,Așa eram eu la vârsta cea fericită și așa cred că au fost toți copiii, de când în lumea asta și pământul.” (Ion Creangă -,,Amintiri din copilărie”) Recitind romanul lui Ion Creangă ,,Amintiri din copilărie”, m-am regăsit în multe dintre paginile acestuia și am rememorat cu plăcere clipele frumoase ale vârstei nevinovate. Comentând cartea lui Creangă, criticul literar George Călinescu aprecia că este
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
întuneric, nespus de nouă și proaspătă și uluitoare.” (Eugen Ionesco) ,,Așa eram eu la vârsta cea fericită și așa cred că au fost toți copiii, de când în lumea asta și pământul.” (Ion Creangă -,,Amintiri din copilărie”) Recitind romanul lui Ion Creangă ,,Amintiri din copilărie”, m-am regăsit în multe dintre paginile acestuia și am rememorat cu plăcere clipele frumoase ale vârstei nevinovate. Comentând cartea lui Creangă, criticul literar George Călinescu aprecia că este prezentată ,,copilăria copilului universal”. Mă aflu la vârsta
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
de când în lumea asta și pământul.” (Ion Creangă -,,Amintiri din copilărie”) Recitind romanul lui Ion Creangă ,,Amintiri din copilărie”, m-am regăsit în multe dintre paginile acestuia și am rememorat cu plăcere clipele frumoase ale vârstei nevinovate. Comentând cartea lui Creangă, criticul literar George Călinescu aprecia că este prezentată ,,copilăria copilului universal”. Mă aflu la vârsta la care încă mă mai pot bucura de frumusețea și seninătatea acestei perioade din viața unui om. Stau și mă gândesc uneori ce scurtă e
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
colorând totul în jur. Iarba redevine verde, cerul albastru, soarele își recapătă strălucirea. Florile își ridică spre cer capetele colorate în mii de culori. Lacul de limonadă strălucește iarăși sub puterea frumosului soare, iar copacii de ciocolată amăruie își întind crengile spre azur. Ramona râde de fericire și bate din palme de încântare. Iris își privește cu drag sora și în sufletul ei știe că a avut o idee bună să vină în această zi la Câmpia de Jeleu. Iris se
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
să fug fără oprire peste stânci și peste pietre, să mă opresc brusc în inima ta și să stau ceasuri întregi. Să privesc stelele, într-o noapte cu lună plină. Să aud din depărtare cum o mică vrăbiuță rupe o creangă. Să aud vântul rupând glorioasa tăcere a nopții. Uite! O stea căzătoare! Îmi doresc să se oprească timpul, să fie o veșnicie acum! Să fim doar noi două departe de toți și de toate! Și-aș mai vrea să-mi
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
40 de ani, cu o chelie în vârful capului și o burtă remarcabilă. Generos de fire și spontan. Bine. I-am zâmbit apoi am continuat: Acum mult mai bine. Și mam îndreptat spre copac. Două frânghii legate strâns de o creangă susțineau un scaun configurat dintr-o bucată de lemn de arțar, deja trecută prin vijelii și ploi grele. M-am așezat pe ea și mă clătinam. Parcă zburam, era un sentiment unic și îl savuram din plin. Mi-am închis
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
să intru! I-am salvat viața! am spus aproape țipat. Când mă văzu hotărâtă, zâmbi strâmb, deschise ușa și mă lăsă să intru singură. Am înghițit și am intrat în salon. Gresia era rece. Geamul era deschis și pe-o creangă cântau câteva păsărele. M-am apropiat de pat și am privit fața tânărului. Ochii îi erau deschiși și priveau în gol. Abia atunci am putut observa culoare lor: erau grideschis spre albastru și mă întrebam dacă nu cumva tragedia și
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
era un glob sclipitor plutind în aer, ce se îndepărta cu fiecare secundă. Fata îl urmă. O conducea prin pădure, în direcția opusă satului bunicilor, cu o viteză enervant de mare, mai ales când trebuia să și evite rădăcinile și crengile căzute ale arborilor. O potecă ar fi fost mai mult decât binevenită. Sidney abia mai putea respira, când văzu strălucirea oprindu-se în fața unei stânci. Stătea fără să facă nicio mișcare, așteptând ceva... dar ce? Nu conta, putea și ea
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
capul plecat; precum omul inspirat din natură este și el retezat odată cu căderea ultimului trunchi de copac iar mintea sa debitează din nou durere în bazinul de neant din rațiunea sufletului; precum și cel mai iubit poet a rupt vreodată o creangă și a strivit o buburuză; iar firul de iarbă i-a lovit și i-a trimis aici, în această asiduitate deșartă cu care ne hrănim speranța de a ne afla originea. Acum armonia e deplină: în firele de oameni de la
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
obida văzînd vreo zece jandarmi care intrau cu zgomot În bar. Cei cîțiva localnici aflați de față se Întoarseră, concentrîndu-se asupra paharelor cu vin alb. Afacerea lua tot mai multă amploare, tot mai mulți continentali aveau să vină să umble creanga prin Lands’en. Cu un gest brusc, Christian Își apucă sacul de voiaj și se ridică. Anne dădu iute ocol tejghelei ca să vină după el. - Nu credeam că mă va dezamăgi vreodată, murmură el dîndu-i surorii lui o sărutare scurtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Voiam s-o fac. Te asigur că voiam s-o fac, repetă el. Am alergat acasă, tata era beat mort, ca de obicei. Nici măcar nu mi-a lăsat răgazul să vorbesc, mi-a tras o mamă de bătaie pentru că umblasem creanga, după care m-a azvîrlit În pivniță. De n-ar fi fost Yvonne Le Bihan, poate că aș fi murit acolo. RÎse scurt, fără urmă de bucurie, cînd o văzu pălind. - Nu seamănă cu imaginea pe care ți-ai făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
să-și spună "adios". Și asta pentru că toate drumurile mării se întâlnesc prin colțurile sufletelor noastre. Todos los senderos en el mar se encontran en rincones de nos almas. Povestea 'ulei sau răzbunarea cărții " Povestea 'ulei", proza pornografică a lui Creangă, a așteptat vreo cincisprezece ani de la eliberarea cărții să se vadă pe raftul uneia dintre cele mai mari librării ale Bucureștiului. Ca să nu mai punem cât o fi așteptat înainte de asta, proscrisă de sisteme incomplete de morale, mode culturale și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
și elocventă, ce clar nu putea fi vocea mea, și ea anunța sacadat ca și cum ai recita o orație că "Povestea 'ulei" era într-adevăr "Povestea Poveștilor", povestea tuturor poveștilor din lume, oricine i-o fi spus așa, dacă nu chiar Creangă. În timpul acesta, eu mă sufocam lent, aerul era insuficient. Îmi vizualizam deja plămânii înecați în acea magmă cenușie și densă de fum cum sucombau încet. Apoi, am simțit cum mă clatin, cum mă derulez lent ca o desfășurătoare, cum pierd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
cu banane pentru a reține atenția lui M.M., fotografia unei fete frumoase dăruită prietenului meu de un ghețar, Okurina mototolită, în fața lui sicraN, laptopul, floarea-soarelui și celularul Pulcheriei, o carte pentru copii, intitulată "Darurile Mării", și "Povestea Poveștilor" a lui Creangă, într-o ediție îngrijită cu ilustrații. Și fiecare dintre oaspeții mei țin câte o oglindă cu două fețe magnificatoare în mână, în care-și reflectă chipul din toate unghiurile. Le rotesc frenetic, ca pe niște evantaie japoneze într-o reprezentație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
începe. Clipa de încremenire durează exact atît cît să te-ntrebi, după ce dispare, dacă a fost reală sau ai trăit doar un vis iar și iar repetabil. Cînd, ca smuls din vrajă, Lupino a auzit undeva, în spate, foșnet de crengi uscate, a respirat ușurat. "Se trezește pădurea", și-a spus, știind că de-acum aveau să apară, treptat, zorii dătători de speranță. A grăbit pasul, fidel planului de a se îndepărta repede de haită. La o bucată de drum, foșnetul
by Crenguţa H. B. Docan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1108_a_2616]