121,510 matches
-
faț ă, criza financiară și morală a culturii române se manifestă în neputința noastră de a concretiza și finaliza mari proiecte culturale. Ba, mai grav, chiar în neputința de a gândi proiecte culturale majore, din cauza unei bine înrădăcinate mentalități liliputane. Trăim de azi pe mâine, scufundați într-un cotidian haotic, avem senzația că suntem activi și eroici și, prinși de măreția noastră imediată, nici nu ne mai gândim să schițăm structura operelor de referință care lipsesc din cultura română. Pe scurt
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
nou cultură română lipsesc. în orice caz lipsesc pentru cultură. Un buget ce prevede doar 0,4 sau 0,6% pentru cultură este condamnat, din acest punct de vedere, fără drept de apel. Autorii săi au cu totul alte priorități. Trăiesc într-un alt orizont economic, social și cultural. Preocuparea lor de bază este de a salva cu orice preț, sub masca protecției sociale, industria grea ceaușistă falimentară, neproductivă, care înghite sume enorme. Dar banii, deși sunt strict necesari, nu rezolvă
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
fel, de a fi mereu la zi, idee care domină în general în cultura română. Că avem nevoie și de o astfel de publicistică rapidă nu încape nici o îndoială. O recunoaștem deschis, fără nici o concesie și fără urmă de condescendență. Trăim efectiv într-o epocă, după unii post-modernă, de predominare cvasi-absolută. Să ne reamintim o clipă care a fost soarta publicistică a sintezelor noastre, mai mult sau mai puțin recente, multe-puține câte sunt: despre ediția de Opere de Tudor Vianu (16
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Disperarea sa exacerbată, ușor emfatică, poate fi corectată și chiar serios amendată. Surprind, mai întâi, în mod destul de neplăcut, intelectual vorbind, trei aspecte. Textul pe care-l discutăm traduce mai întâi foarte bine complexul marelui om de cultură român ce trăiește în străinătate. El suferă sincer că aparține sau încă mai aparține unei culturi minore, puțin cunoscute, puțin apreciate, de foarte mic prestigiu. Complexul lui E.M. Cioran (care nu știe cum să uite și să facă uitat că s-a născut
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
considerat (regretabil !) aproape nul în această viziune, ci sistemul totalitar comunist, care l-a mutilat, l-a izolat de cultura europeană, i-a impus norme de manifestare total străine specificului tradițional (cât este) și tendințelor sale organice. Cultura română a trăit timp de decenii în regim de constrângere, arbitrar, de control strict și mitologie politică artificială. Bineînțeles că această teroare a lăsat urme foarte adânci. Cultura română n-a putut să-și dea întreaga măsură (mică-mare, atât cât este ea capabilă
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
de un gând al lui Ion Vianu, atunci când visează o împărăție care avea să fie nu numai una a toleranței mutuale... dar și a unei reale puteri, a capacității de a impune durabil modelul ei unei lumi sfâșiate în care trăiam. Ideal profund iluminist, de bună seamă (la care ader din plin). Este singurul antidot împotriva tuturor intoleranțelor, fanatismelor și dogmatismelor, din orice direcție ar veni în epoca noastră. Și cu orice motivație posibilă. Reîntâlnindu-mă cu acești distinși scriitori, am
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
prefețe, introduceri, comemorări etc., etc.) sau poate tocmai din această cauză. O a doua explicație, probabil și mai profundă, privește însăși situația sa de intelectual român. Iar un instinct obscur s-ar zice că-i spune că este condamnat să trăiască mereu într-o țară utopică, unde toate marile idealuri și proiecte culturale sunt, de fapt, irealizabile. Deci refuzate de istorie. Practic și iremediabil utopice. Nu chiar întâmplător Sorin Antohi reține și ipoteza că doar istoria decide prin capacitatea sa permanentă
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Șerban, în cadrul ultimului Festival G. Enescu. Faptul că acest regizor a recunoscut și mulțumit public (în stil politicos convențional) președintelui I. Iliescu, fără a cărui intervenție spectacolul nu ar fi existat și consider că era vital necesar ca spectacolul să trăiască 2, a provocat uimire, stupoare și uneori chiar indignare în unele cercuri radicale de opoziție 3. Dar, cel mai elocvent exemplu de supraviețuire a mentalității culturale represive îl constituie faptul că în ciuda chiar și a acestei aprobări foarte oficiale (acordate
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
idei și nu de persoane) despre... foștii săi colegi de redacție, produși de același sistem și contaminați iremediabil de spiritul său, care vegetează obscuri în provincie: Unii angajați mai au mentalitatea de întreținuți, nu mișcă un deget, dar cum am trăit niște ani alături de ei, mi-e greu să-i dau afară. Ca și cum redacția respectivă ar fi o proprietate personală. Citat exemplar din două puncte de vedere: mai întâi, pentru diagnosticul, să recunoaștem, foarte exact pus mentalității funcționarului redacțional provincial, format
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
ambele teze pot fi susținute în egală măsură în legătură cu unul și același act cultural. Sistemul nu putea proceda decât în acest mod. Numai că exact, în același mod, gestul său putea fi interpretat și în sens radical opus. Cine a trăit și publicat sub acest regim și este vorba, dacă nu de două, cel puțin de o întreagă generație literară știe că aceasta a fost, în esență, situația reală. Mai ales în așa-zisele perioade de liberalizare, generatoare de duplicități, aparențe
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
literară sau artistică uită faptele omului (adesea reprobabile) și nu reține decât opera. Ceea ce este perfect adevărat. Doar că geniul, ca cetățean, ca individ particular, trebuie să se supună, pe durata vieții sale civile, și legilor societății în care el trăiește. O condiție esențială a statului de drept și a societății civile. Ce-ar fi dacă toți borfașii și criminalii, să spunem, ar invoca argumentul următor: Tocmai am scris o capodoperă epocală, prezint completului de judecată (sau curții cu juri) manuscrisul
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
De ce am reveni la stilul Generației bombastice? Spiritul critic, foarte mult timp persecutat, reprimat, compromis și înainte de unii ce pretindeau că nu ne putem permite «spirit critică; noi ne putem permite numai genii creatoare (Mircea Eliade, 1936) 7, că noi trăim o epocă de lichidare a spiritului critic (Nae Ionescu, 1938) 8 își revendică energic și din plin dreptul la existență și manifestare liberă. Repetăm: după o lungă perioadă de obscurantism, proletcultism, mitul Conducătorului și al dictaturii sale, o rezistență critică
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
același timp. în mod firesc, indisolubil. Vom reveni asupra acestei stări riguros specifice. Europa se cere, desigur, descoperită. Dar, mai întâi, pentru o categorie încă redusă, este adevărat, ea reprezintă chiar de pe acum o realitate interioară. Suntem europeni, aparținem Occidentului. Trăim organic această stare de spirit și nu simțim mereu nevoia unor confesiuni și declarații. O conștiință vie în acest sens a existat la noi încă din perioada iluministă, cu prelungiri până între cele două războaie. Apoi, cu mare putere, după
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
și neamul, sunt adevăratele personaje ale literaturii lui B. Aflați în crepusculul vieții, după ce au pătimit privațiuni și umilințe de tot felul pentru vini imaginare, ei și-au iertat călăii și nu-și clamează strident și inutil frustrările, ci își trăiesc plenar, bonom sau înțelept boema în care s-au instalat cu secretă plăcere. O anume detașare a autorului, ca și ironia tandră cu care sunt consemnate zbaterile lor întru supraviețuire nu fac din acești inși pitorești personaje cu adevărat tragice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285703_a_287032]
-
Psihopatologia fenomenologică își are rădăcinile în filosofia germană. Influența fenomenologiei a determinat două direcții principale în psihopatologie. Prima direcție este cea a lui Jaspers K. (apud Hoeksema, S.N., 1998)11 în care psihopatologia este descrisă ca ocupându-se de ceea ce trăiesc bolnavii, de analiza stărilor sufletești, încercând să le descopere semnificațiile. A doua direcție este a lui Binswanger L. (apud Hoeksema, S.N., 1998) cu referințe filosofice cunoscute datorită cercetărilor asupra melancoliei, maniei și schizofreniei. Abordarea cognitivistă a psihopatologiei are ca scop
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
dragoste de modă veche. Poate s-au văzut mult timp iar acum el a ajuns să-i spună că o iubește. (Care va fi finalul?) Cred că se vor căsători, vor avea copii și vor fi fericiți nu că vor trăi fericiți până la adânci bătrâneți, nu ca într-un basm. Par a fi oameni obișnuiți. Interpretând povestea clientului, clinicianul poate nota calități copilărești, naive și romantice. Clientul prezintă un scenariu convențional dar cu teme morale și expresivitate emoțională. Clinicianul poate interpreta
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
anticipeze cu cel puțin 5-10 minute finalul ședinței. 3.1.3. Observația clinică "Boala psihică este poate cea mai gravă stare a ființei umane, implicând absența libertății interioare a subiectului și incapacitatea de a se adapta optim societății în care trăiește" (Dindelegan, 2006)34. "Indiferent dacă primele sale semne sunt psihologice sau organice, boala ar viza, în tot cazul, situația globală a individului în lume; în loc să fie o esență fiziologică sau psihologică, ea este o reacție generală a individului luat în
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
amnezii lacunare, când subiectul are lacune în evocarea perioadelor trecute și amnezii psihogene evenimente uitate ce au o încărcătură afectivă negativă. 4.1.3.2. Dismnezii calitative I. Iluziile mnezice se referă la evocări eronate ale unor fenomene sau acțiuni trăite de subiect, dar care nu sunt situate în spațiul și timpul real în care s-au întâmplat. În cadrul iluziilor mnezice avem: 1) Criptomnezia este prezentarea unor lucrări sau opere ca fiind creații proprii. Se întâlnește în schizofrenie, parafrenie, demențe și
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
de fapt subiectului. Apare în manie, schizofrenie, stări de surmenaj sau sindroame confuzionale. 3) Iluzia de nerecunoaștere subiectul nu este sigur că recunoaște persoane pe care le-a cunoscut înainte. II. Alomneziile cuprind tulburări ale rememorării trecutului: 1) Pseudoreminiscențele subiecții trăiesc în prezent unele evenimente reale petrecute în trecut. Apare în sindromul de tip Korsakov. 2) Confabulațiile elaborarea unor fapte sau istorioare imaginare lipsite de constanță, având ca scop suplinirea deteriorării intelectuale, subiecții având convingerea realității referitor la ceea ce au relatat
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
suplinirea deteriorării intelectuale, subiecții având convingerea realității referitor la ceea ce au relatat. Apare în demențele incipiente, în sindromul de dependență alcoolică, manie, schizofrenie, dar și în întârzierea mentală ușoară. 3) Ecmnezia reactualizarea unor vechi amintiri încărcate puternic afectiv și sunt trăite la modul prezent (de exemplu, un bătrân cu demență Alzheimer se consideră tânăr, adolescent). Apare în confuziile mentale, în experiențele cu droguri, halucinogene și epilepsii. În investigațiile psihologice ale memoriei se utilizează scala Wechsler. Pentru memorie, scala conține proba de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
datorită scenelor terifiante pe care le induce. g) hipersomniile: aparțin complexului conștiinței. 4.1.6.4. Tulburările de extensie a conștiinței Sunt tulburări de adecvare în situație, de contextualizare a prezenței sau intenției proprii: 1) Starea crepusculară: bolnavul pare că trăiește un vis incoerent. El poate fi periculos atât pentru el, cât și pentru cei din jur. El este lipsit de orice critică și e impenetrabil logicii. 2) Fuga patologică: este un aspect particular al stării crepusculare, este o stare de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
lipsă de rezonanță afectivă (pe care bolnavul o înregistrează subiectiv). 4.1.8.1. Tulburările cantitative Exagerarea dispoziției, denumită și hipertimie, este o creștere exagerată a afectivității, care depășește parametrii normalității. Astfel, se produce o dezechilibrare importantă a vieții psiho-afective trăită cu o tonalitate excesivă fie în sens pozitiv, fie în sens negativ, fiind percepută ca o trăire neplăcută, penibilă și dezagreabilă. Trăiri pozitive (plăcute): 1) Euforia care este caracterizată prin bună dispoziție, veselie, ambianța plăcută, totul este posibil, iar autoaprecierea
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
este ridicată. Este întâlnită în primul rând în stările de excitație maniacală endogenă sau exogenă, în intoxicațiile de alcool, cocaină, în demențele presenile și senile (în faza de debut). 2) Extazul, fiind este o stare particulară de bine, mulțumire, fericire trăită într-o postură contemplativă. Este întâlnită în schizofrenie, tulburările de personalitate, la oligofreni și în isterie. 3) Moria, apare tot ca o trăire pozitivă, din care lipsește tonalitatea și faptul că nu este adecvată situației. Ea este euforia fără haz
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
psihică dureroasă: este o variantă aparte a hipertimiei caracterizată prin faptul că bolnavii cred că nu-și mai iubesc copiii, părinții sau rudele apropiate, că nu mai sunt în stare de a avea sentimente firești de atașament. Această trăire este trăită cu un sentiment puternic de durere morală, de suferință care duce la acte autolitice, mai ales în situația în care apare delirul de vinovăție și de autoacuzare. Apare în melancolie și rareori în schizofrenie. Hipotimia este frecvent întâlnită în convalescența
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
Țipătul pisicii) Cauza sindromului este deletia unui fragment din brațul scurt al cromozomului din perechea a 5-a și este întâlnit cu o frecvență de 1/50.000 de nașteri. Ca și manifestări, plânsul nou-născutului este anormal, el poate să trăiască, însă prezintă întârziere mentală gravă și microcefalie (creier mult mai mic). > Sindromul Cornelia de Lange Apare cu o frecvență de 1/70.000, având ca principale manifestări următoarele: retard somatic intrauterin, naștere prematură, plâns de tonalitate joasă la naștere, dificultăți
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]