121,510 matches
-
față de aceasta. De exemplu, veteranii de război au fost mai predispuși să sufere de PTSD dacă au fost în liniile de front ale războiului pentru o lungă perioadă de timp sau dacă au fost luați prizonieri, decât dacă nu au trăit o astfel de situație (Schlenger, Kulka, Fairbank & Hough, 1992)287. Supraviețuitorii unor răpiri, care au fost traumatizați în mod repetat sunt mult mai vulnerabili la PTSD decât cei care au fost parte la o situație similară, dar mai scurtă și
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
stres post-traumatic decât cei mai puțin afectați de calamitate (Nolen-Hoeksema & Morroew, 1991289; Norris & Uhl, 1993290). Un alt predictor al vulnerabilității oamenilor la stresul post-traumatic este suportul social de care ei dispun. Oamenii care au posibilitatea să împărtășească celorlalți ce au trăit, amintirile și sentimentele în legătură cu trauma la care au fost supuși, trec mult mai repede peste simptomele PTSD, decât cei care nu exteriorizează ceea ce trăiesc. Unele evenimente sunt mai dificil de povestit cu ceilalți, iar suportul social este mai puțin probabil
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
este suportul social de care ei dispun. Oamenii care au posibilitatea să împărtășească celorlalți ce au trăit, amintirile și sentimentele în legătură cu trauma la care au fost supuși, trec mult mai repede peste simptomele PTSD, decât cei care nu exteriorizează ceea ce trăiesc. Unele evenimente sunt mai dificil de povestit cu ceilalți, iar suportul social este mai puțin probabil să existe, datorită urmărilor jenante împotriva oamenilor care au experimentat asemenea evenimente. Exemple în acest caz sunt sinuciderile membrilor de familie, violurile, pierderea iubirii
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
uraganele, pot declanșa mai puțin stres post-traumatic deoarece indivizii pot vorbi cu ceilalți, care se află în aceeași situație ca și ei. Un alt predictor al vulnerabilității la PTSD este nivelul de distres pe care individul îl experimentează înainte de a trăi trauma. Oamenii care deja trăiesc simptome crescute de anxietate sau depresie înainte de a se declanșa trauma sunt mult mai predispuși la tulburarea de stres post-traumatic decât cei care nu au fost anxioși sau depresivi înainte de traumă (Davidson, Swartz, Storck, Krishnan
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
stres post-traumatic deoarece indivizii pot vorbi cu ceilalți, care se află în aceeași situație ca și ei. Un alt predictor al vulnerabilității la PTSD este nivelul de distres pe care individul îl experimentează înainte de a trăi trauma. Oamenii care deja trăiesc simptome crescute de anxietate sau depresie înainte de a se declanșa trauma sunt mult mai predispuși la tulburarea de stres post-traumatic decât cei care nu au fost anxioși sau depresivi înainte de traumă (Davidson, Swartz, Storck, Krishnan & Hammett, 1985291; Nolen-Hoeksema & Morrow, 1991292
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
cauza aproape oricui experimentarea unor simptome de stres post-traumatic, mulți factori influențează vulnerabilitatea personală la trăirea acestor simptome pentru o lungă perioadă și o intensitate mai mare. Tratarea acestor simptome de PTSD poate fi dificilă. Dorința celor care le-au trăit de a evita să se gândească la traumă poate fi atât de puternică, încât ei pot să nu caute nici o modalitate de tratament. În consecință, ei pot să dea naștere unei mari varietăți de comportamente dezadaptative sau comportamente de coping
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
prin expunere repetată) diminuează semnificativ simptomele de stres post-traumatic și ajută clientul să prevină recăderea (Foa, 1991298; Keane, Gerardi, Quinn & Litz, 1992299; Resick & Schnicke, 1992300). Ce se întâmplă cu oamenii care sunt constant năpădiți de traumele pe care le-au trăit, chiar și după ce acestea s-au sfârșit? Îi vor ajuta pe aceștia expunerile repetate la gândurile despre traumă? Unele teorii susțin că, pentru cei care suferă de stresul post traumatic care nu pot găsi un sens pentru ce au trăit
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
trăit, chiar și după ce acestea s-au sfârșit? Îi vor ajuta pe aceștia expunerile repetate la gândurile despre traumă? Unele teorii susțin că, pentru cei care suferă de stresul post traumatic care nu pot găsi un sens pentru ce au trăit sau nu-și pot "rezolva" trauma, și care trăiesc frecvent gânduri intruzive în legătură cu trauma, va fi mult mai folositor să găsească soluții de blocare ale acestor gânduri intruzive (Horowitz, 1976301; Silver, 1983302). Tehnicile de blocare a gândurilor pot include revolta
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
vor ajuta pe aceștia expunerile repetate la gândurile despre traumă? Unele teorii susțin că, pentru cei care suferă de stresul post traumatic care nu pot găsi un sens pentru ce au trăit sau nu-și pot "rezolva" trauma, și care trăiesc frecvent gânduri intruzive în legătură cu trauma, va fi mult mai folositor să găsească soluții de blocare ale acestor gânduri intruzive (Horowitz, 1976301; Silver, 1983302). Tehnicile de blocare a gândurilor pot include revolta subiectului, urlând tare "Nu!" când realizează că se gândește
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
clare. În fobii și stres post traumatic, anxietatea este declanșată prin expunerea la stimulii fobici sau prin rememorarea traumei. În agorafobie și panică, anxietatea este declanșată de părăsirea unui loc sigur și intrarea într-un loc în care cineva a trăit panică în trecut. Unii oameni însă sunt anxioși tot timpul, în cele mai multe situații. Aceștia pot fi diagnosticați cu tulburare de anxietate generalizată (GAD). Oamenii cu anxietate generalizată se tem de multe lucruri din viața lor. Ei pot fi îngrijorați de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
femeilor care nu au fost victimele unui abuz, și în consecință pot dezvolta tulburări de anxietate, fobii și atacuri de panică. 10.6. Tulburarea obsesiv-compulsivă Tulburarea obsesiv-compulsivă (TOC) este clasificată ca o tulburare de anxietate pentru că oamenii cu această tulburare trăiesc anxietatea ca un rezultat al gândurilor lor obsesive, ei nemaiputând să ducă la bun sfârșit comportamentele lor compulsive. Studiu de caz Din amintirile lui George Când aveam 16 ani, am început să fac toate aceste lucruri ciudate, când înghițeam saliva
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
Cristian povestește un eveniment din viața sa. Conduc pe stradă cu 55 km/h. Merg la un examen. Centura de siguranță este blocată și sunt atent să urmăresc toate regulile de circulație. Nimeni nu e pe drum nici un suflet care trăiește. Din senin, o tulburare obsesiv-compulsivă își face apariția. Este interesant cum îmi distorsionează percepția realității. În timp ce în realitate nu e nimeni pe drum, eu sunt lovit de gândul că pot lovi pe cineva... o existență omenească! Dumnezeu știe de unde vine
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
am lovit pe cineva fără să realizez... Oh, Dumnezeule! Posibil să fi omorât pe cineva! Trebuie să mă întorc și să verific". Verificarea este singurul mod de a-mi calma anxietatea. Ea mă ține oarecum mai aproape de adevăr. Nu pot trăi cu gândul că poate am omorât pe cineva trebuie să verific... Am condus doi kilometri de când a început atacul. Mă întorc la locul unde eu "cred" că "s-ar fi putut" întâmpla. Evident, nu e nimic acolo. Nici o mașină de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
ca prezența unor simptome care nu îndeplinesc criteriile de diagnostic conform DSM IV. Într-un studiu realizat de Norton, Dorward și Cox (1986)358, 35, 9% dintre cei 256 participanți care se presupunea că sunt normali, au raportat că au trăit unul sau mai multe atacuri de panică în anul anterior, iar 22,7% experimentaseră cel puțin un atac de panică în ultimele trei săptămâni. Acești subiecți prezintă riscul de a dezvolta o tulburare de panică integrală. Persoanele care suferă de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
definirea corectă a problemei, ajută la exprimarea adecvată a sentimentelor, creșterea stimei de sine, mobilizarea sprijinului din partea altora și promovează rezolvarea efectivă a problemei. 11.5.1.2. Postvenția Postvenția are ca scop oferirea de ajutor supraviețuitorilor, de a-și trăi viața mai productiv și de a putea să înlăture pe cât posibil, sursele de stres din existența lor. Se cunoaște că o sinucidere a unei rude foarte apropiate, prieten, iubit, induce la supraviețuitori sentimente foarte intense de vinovăție, pierdere, frustrare, chiar
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
și universale. Romanul Migrații fără sezon (1984), cu note autobibiografice, pune în dezbatere, prin destinul unui tânăr absolvent de filologie repartizat în provincie, problema generației de intelectuali din perioada postbelică. Și un alt roman, Neuitatele amurguri (1988), radiografiază realitatea socială trăită de autor, în timp ce De veghe pentru învingători (I-II, 1987-1989), construit prin alternanța unor secvențe temporale situate în trecut și în prezent, restituie dramatismul anilor primei conflagrații mondiale. SCRIERI: Timpul din ziduri, Craiova, 1976; Spații teatrale, Craiova, 1979; Trebuia să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286746_a_288075]
-
lecțiile de istorie mi-am propus să trezesc interesul și curiozitatea elevilor față de ISTORIA ROMÂNIEI și să le Înlesnesc asimilarea noțiunilor fundamentale de istorie pornind de la elementele suport, cele care s-au petrecut În spațiul geografic În care ei Înșiși trăiesc. Câteva exemple edificatoare: 1) În șesul Prutului, Între Vama Albița și localitatea Râșești se află movila Răbâia care datează din vremea sciților. Este un moment enigmatic, situat la 17 km nord-est de orașul Huși. Potrivit unei legende, numele i-ar
SIMPOZIONUL JUDEŢEAN REPERE ÎN ISTORIE by Loriţa Lazăr () [Corola-publishinghouse/Science/91758_a_93537]
-
o cartografiere a locurilor acțiunii umane dispuse pe axa timpului 2. Este istoria regională sau locală indispensabilă în scrierea marii istorii? Probabil că nu. Totuși, aprofundarea semnificațiilor unor evenimente, procese sau idei depinde destul de mult de cunoașterea contextului periferic. Experiențele trăite la nivel local conferă alte nuanțe istoriei naționale, uneori reproducând discursul național la scară locală, alteori conferind perspectiva critică a localului asupra naționalului 3. Altfel spus, istoria părții contribuie substanțial la înțelegerea istoriei întregului. "Partea" asupra căreia se oprește analiza
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
în incinta școlii. După o primire triumfală, elevii liceului rămân fascinați de un om pe care îl percep dincolo de limitele genialității. Iar faptul că Iorga studiase în băncile aceluiași liceu potențează mirajul, dar și atmosfera apăsătoare de după plecarea oaspetelui: Am trăit, ca elev de liceu, mitul și mirajul Iorga. Pentru generația noastră tânără a fost mai mult decât un supraom. A fost un idol, pentru că supraomul, oricât de sus s-ar afla, poate fi ajuns și chiar întrecut de altul. Pe
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
a întreprins criticul literar Virgil Nemoianu în intenția de a depista modul în care activitățile culturale influențează centralul în istorie. Analizând rolul dialectic al literaturii, criticul constată că alienarea, dispersarea și descentralizarea sunt componente ale secundarului, dar că centralitatea poate trăi numai în și prin secundar 60. Marginalitatea este mai amplă decât centralitatea, diversitatea mai amplă decât claritatea, și potențialitatea mai amplă decât actualitatea. Literatura însăși este secundară în preocupările umane care gravitează în jurul ideii de dreptate socială, progres economic, mediu
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
singurul loc, unde adevăratul cărturar își poate da întreaga măsură a valorii lui" (Eugen Cialîc). În răspunsul său, Eliade atinge chestiunea sensibilă a complexului provinciei care ar trebui, în opinia sa, eliminat, căci "idealul de aspră spiritualitate creștină" poate fi trăit în orice spațiu românesc. Despre antagonismul centru-provincie notează și un anume Dr. I. G. care recunoaște în revistele regionale adevărate arme de luptă împotriva "acelei prese cotidiene și revistelor literare bucureștene și tot așa contra centralismului economico-politic de acolo, care
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
rezervă, o inefabilă nepotrivire în aprecieri". Vina ar aparține însă ambelor părți. Să vedem perspectiva deformată a Bucureștiului: Bucureștenii cred, în genere, că oamenii din provincie sunt oarecum înapoiați și ceva mai puțin vii și flexibili ca ei. Unui om trăind în vâltoarea capitalei monotonia vieții provinciale, lipsită de evenimente culturale și artistice [...] îi pare locul anihilării și al mediocrității. Căci omul orașului mare, din cauza condițiilor proprii, crede că numai unde e mișcare e și spirit, ba și meditație. El nu
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
includ: justiția, ordinea publică, învățământ, administrație publică, regii autonome comerciale, instituții locale, instituții culturale, armata, biserica, alte confesiuni, alte religii. 74 Categoria "Diverse" include: litere, muzică, arte plastice, sport, teatru, operă, cinema, sănătate publică, salubritate, igienă, servicii domestice, persoane ce trăiesc din propriul venit, temporari, asistați sociali și întreținuți. 75 Reamintim că "administrația" apare în Recensământ ca un subdomeniu al categoriei "instituții publice". 76 În domeniul "Administrație" am inclus și instituțiile locale și cele culturale. 77 "Artele" includ: litere, muzică, arte
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
trebuie să-l ghidezi mai departe. Mulți părinți au tendința de a-și exagera rolul: nu simt că a venit momentul să lase liber “copilul”. Sau nu vor să înțeleagă. Se implică în continuare în viața tânărului, se insinuează posesiv, trăiesc prin el, vor încă să-i fie părinți, neînțelegând că acesta deja decide în ce privește propria lui viață. Copilul învață așadar de timpuriu să profite de tendințele supraprotectoare ale părintelui pentru a obține mai ușor ceea ce vrea. Și de vreme ce părintele prea
Arta de a fi părinte by Cristian Rotaru () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1425]
-
fapt, fiecare părinte se confruntă cu partea din el în care a rămas copil. Împărtășim cu puștii noștri bucuria de a ne juca, de a ne amuza. Dacă am avut o copilărie nefericită, ne vom strădui ca ei să nu trăiască aceeași experiență. Dacă am moștenit un părintesc simț critic exagerat, vom avea înclinația să cerem întotdeauna prea mult de la copiii. Un asemenea spirit critic înnăscut este preponderent moralizator, exigent. E de dorit, în acest caz, să înveți - ca părinte - să
Arta de a fi părinte by Cristian Rotaru () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1425]