2,051 matches
-
tradiție Oameni ca inginerii Gheorghe Bihoi, Radu Ozon și Ernest Marschang sau tehnicianul Mihai Bocuș și alți tineri entuziaști lucrau, la începutul anilor 1960, cu dotarea tehnică pe care o aveau la îndemână. Proiectele prindeau viață în spații înguste și întunecoase, piesele se turnau în atelierele de pe Bd. Take Ionescu nr. 56, unde astăzi se află sediul Regiei Autonome de Transport. Doar că socotelile de acasă nu se potriveau cu cele din târg. În Capitala dominată de un Comitet de Stat
Agenda2006-03-06-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/284648_a_285977]
-
cum ieșise el din pușcărie pe ziua de 20 iunie 1953 la orele unsprezece noaptea. După apelul de seară, când mâncase doar o fiertură, îl scot din închisoare cu duba și după multe ocoluri îl depun, noaptea, pe o stradă întunecoasă de pe lângă podul Șerban Vodă. Tibi nu credea că fusese pus în libertate, credea că era doar una din înscenările lor și că se făceau că îl eliberează ca să vadă cum va reacționa... Așa că, după ce duba, lăsându-l lângă pod, se
Pîine cu î din i by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15787_a_17112]
-
de metri ard, se fac purpurii de soarele de septembrie atingând la vest dunga orizontului. Aplecat peste fereastră, trag în piept mireasma melancolică a câmpiei transilvane. Ormeniș... Apața... Măieruș... Vadul Roșu.. Oltul, limpede, cu liane mișcându-se lin în curgerea întunecoasă a apei... Cineva, un biciclist, s-a oprit pe șoseaua paralelă, deși pe ea nu se vede înainte nici o barieră de cale ferată, și, țâșnindu-și vehiculul de ghidon, ne privește, nu știu de ce mi se pare mie, cu admirație
Fochistul (II) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10454_a_11779]
-
s-a repezit brusc la vale urlând ca un apucat. Gertrude Stein, fratele ei, prietena mea și cu mine am luat o trăsură și l-am condus pe Rousseau acasă la el. Cam o lună mai târziu, într-o după-amiază întunecoasă de iarnă pariziană, mă grăbeam spre casă când am simțit că cineva mă urmărește. Am mers din ce în ce mai repede, dar pașii se apropiau până ce am auzit în spate, mademoiselle, mademoiselle. Am întors capul. Era Rousseau. Vai mademoiselle, a zis el, nu
Gertrude Stein - Autobiografia lui Alice B. Toklas () [Corola-journal/Journalistic/5731_a_7056]
-
mai sus de casa lui Cuța, locul de baștină al Sucutărdenilor, un loc de unde se vedeau așa de frumos Someșul și lunca lui, de la prunduțul mic pînă-n Prodaia. Și, bineînțeles, Tinu i-a dărîmat Pestriței casa ei veche, cu tindă întunecoasă și camera de dinainte plină de candele și de icoane, mirosind a levănțică, a busuioc și a aburi de frecție „Diana”. Piatra casei noastre a intrat în casa Pestriței. Iar ferestrele casei noastre au ajuns ferestrele casei Pestriței. Mai puțin
Grădina by Marta Petreu () [Corola-journal/Journalistic/5680_a_7005]
-
și brațele în crengile arborilor, morții țin pămîntul în brațe ca pe-o femeie îndrăgostită, moartea trece prin ființă ca un pieptene prin părul unei prințese etc. Scriind astfel, Ion Cristofor face impresia unui copil rămas izolat într-o pădure întunecoasă, care se agită și strigă spre a-și face curaj. Ion Cristofor, Orchestra de jazz, Ed. Napoca Star, 2012, 140 p.
O partitură a solitudinii by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/4472_a_5797]
-
Băile Chirui 2. Kirulyfurdo 28. Lunca de Jos 1. Lunca de Jos 1. Gyimeskozeplok 2. Baratcos 2. Barackospatak 3. Poiana Fagului 3. Bukkhavaspataka 4. Puntea Lupului 4. Farkaspallo 5. Valea Boros 5. Borospatak 6. Valea Capelei 6. Kapolnapataka 7. Valea Întunecoasa 7. Sotetpatak 8. Valea lui Antaloc 8. Antalokpataka 9. Valea Rece 9. Hidegsegpataka 29. Lunca de Sus 1. Lunca de Sus 1. Gyimesfelsolok 2. Comiat 2. Komjatpataka �� 3. Izvorul Trotușului 3. Santatelek 4 Păltiniș-Ciuc 4. Nyiresalja 5. Valea Gârbea 5
EUR-Lex () [Corola-website/Law/147014_a_148343]
-
mieunat simplu, dublu și triplu./ M-am răsturnat din ceasul în care eram multiplu" (Pisicile cerului) În sfârșit, pre bucuria multora, antologiei nu-i lipsesc japonezismele (Sei șonagon), chinezismele ("E foarte greu de prins o mâță neagră într-o cameră întunecoasă, mai cu seamă când ea nu-i acolo" - Proverb chinezesc), ba chiar și parabolele budiste. Care este oare deosebirea dintre un câine și o pisică? Răspunsul îl dă Ira Lewis: "Cel dintâi cugetă într-astfel: Ei mă hrănesc, mă protejează
Din lumea paralelă a pisicilor by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/7683_a_9008]
-
începutul). * "Începuseră puțin după orele două și pînă aproape la apusul soarelui în după-amiaza de septembrie nesfîrșită, tăcută, fierbinte, inertă, moartă, rămăseseră în încăperea pe care domnișoara Coldfield o numea încă birou pentru că așa îi spusese tatăl ei - o cameră întunecoasă, fierbinte, neaerisită, cu toate obloanele închise și zăvorîte de patruzeci și trei de veri, pentru că pe vremea cînd era ea mică se spusese că lumina și curenții de aer aduc cu ei căldura și că în întuneric e întotdeauna mai
Tatăl nostru Faulkner by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16180_a_17505]
-
metode". Cîinele bun, cîinele rău? Cel care ți se uită în ochi, te ghicește și te ajută, te apără? Cel care te latră, te mușcă, se uită la tine ca un diavol, te urmărește să te termine într-un colț întunecos dintr-o noapte de toamnă cețoasă? Pare că azi nu s-a schimbat nimic de milenii. Cei cărora le e frică și strigă "la luptă!" și, deopotrivă, cei cărora le plac patrupedele și strigă "în tranșee!" au, desigur, cîte ceva
Cîine bun, cîine rău by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/7824_a_9149]
-
-și consoana-pereche, Gellu Naum. M-au primit ca pe o prietenă dintotdeauna și am avut timp să-mi dau seama mai târziu că așa erau ei, așa primeau ei, fără piruete inutile, cu brațele deschise. Căsuța era mică și destul de întunecoasă, cu un copac mare la fereastră și, mai ales, plină de căldura vieții lor, de fetișurile poeziei lui, de încărcătura dragostei ei. Pe pat, un leu de pluș, cu ochi triști, leul care avea să fie lângă el, amintind de
Amintiri cu Lyggia Naum by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Journalistic/11910_a_13235]
-
Bratu Iulian Părțile corpului vor să iasă la pensie, de aceea fac ședință. Ochiul spune: -Eu am văzut deja atâtea lucruri urâte... așa că aș vrea să mă retrag într-un loc mai întunecos! Urechea spune: -Eu am auzit deja atâtea lucruri urâte... așa că aș vrea să mă retrag într-un loc mai liniștit! -Și eu aș vrea să ies în pensie - se aude o voce din ultimul rând. Președintele prezidiului se enervează și
Bancul Zilei: Ce părți ale corpului vor să iasă la pensie și de ce by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/63470_a_64795]
-
uzină de automobile de la Bardjov, unde mândrii muncitori produc automobilul național Skumpta, cu luxosul său interior din placaj. Gurmanzii se vor simți răsfățați. Gastronomia molvaniană a evoluat mult din vremurile când nu se găseau, în centrul Lutenblagului, decât niște cârciumi întunecoase, cu mâncăruri grase, înfiorător de scumpe. Acum asemenea localuri s-au răspândit pe tot teritoriul țării. Indiferent ce căutați, veți găsi cu siguranță în Molvanîa. Înarmați cu acest ghid, plus câteva vaccinuri* veți fi gata de călătorie! p|rintele Molvaniei
Santo Cilauro, Tom Gleisner and Rob Sitch Molvanîa by Silvia Colfescu () [Corola-journal/Journalistic/8105_a_9430]
-
asculte fără să fie văzut"). Șiretenia, modul oblic permit punerea în mișcare a polilor opuși. Dar, mai ales, situația de prag critic apare cînd copiii, pierduți în adîncul pădurii, cea mai deasă și mai sălbatică, în toiul nopții celei mai întunecoase cînd eroul, obosit și înfricoșat de către urlete de lup, udat pînă la piele de o ploaie grozavă, alunecînd la fiecare pas în noroi zărește (la Perrault) o luminiță, precum cea a unei lumînări. Totul începe pe acest prag, la această
Alain Montandon: Despre ambivalența pragurilor by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16956_a_18281]
-
el nu s-a mai modificat în deceniile următoare. Pe urmele fratelui său necunoscut și sublim, Russo presimțea că peisajul este pînă la urmă, ca și la Amiel, doar un état d^âme. "Moldova cuprinde tot felul de vederi, vesele, întunecoase, cîmpenești, îmbogățite de podoabele naturii. Mai are apoi un caracter de suavă melancolie, ca parfumul unei flori delicate. Are un nu știu ce primitiv în prietenia colinelor ei, care te fac să-ți uiți viața cu necazurile-i de fiecare clipă și
Inventarea melancoliei by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8893_a_10218]
-
pictată cu păsărele verzi, zestrea coanii Lenuții, își aduse aminte cum îi spusese Sisi, puțin după ce se cunoscuseră, că semăna cu Zelea Codreanu... Ca Ghiculeasă, os de domniță, se cunoșteau. Odată fuseseră împreună cu mai mulți camarazi la Agapia. Aceeași ochi întunecoși, verzui, culoarea lichenului iubind nordul. Același păr castaniu spre roșcat, rebel; același mers, apăsat... Cu toate că - susținea Sisi - se deosebeau ca de la cer la pământ, ori invers: Dinu fiind vesel, deschis, exuberant, dezordonat, nu ca celălalt, sumbru; și îi plăcea să
Asfințit cu ghioc (III) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12090_a_13415]
-
și de ocazia la păcat, fecioria sau căsătoria și disciplina conjugală<footnote Jean Claude-Larchet, op. cit., p. 642. footnote>. Omul curat le privește pe toate curat, înfrumusețându-le și împodobindu-le cu această calitate de curăție, chiar și pe cele mai întunecoase. La această curăție a simțurilor și a sufletului trebuie să ajungem, calea atingerii ei constituindu-o asceza, înduhovnicirea trupului și a sufletului<footnote Preot Ioan C. Teșu, op. cit., p.106. footnote>. Semnul vindecării de această patimă este atunci când sufletul, chiar
Revista Teologică by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/165_a_275]
-
Eusebiu de Cezareea, Istoria bisericească, cartea a cincea, I, 19-22, în PSB, vol. 13, p. 184) „Întrucât cu ajutorul lui Hristos răbdarea sfinților a făcut zadarnice toate aceste tiranice mijloace de pedepsire, diavolul a uneltit și alte născociri: întemnițări în locuri întunecoase și îngrozitoare și punerea picioarelor în butuci, cu strângerea lor până la a cincea gaură, precum și alte torturi, pe care slujitorii înfuriați și îndrăciți obișnuiau să le aplice celor arestați. În felul acesta mulți au murit asfixiați în temniță, și anume
Martirii – biruitori ai suferinței prin credință – Despre martiri și martiriu – by Diac. Dr. Liviu PETCU [Corola-journal/Science/157_a_163]
-
de verbe iubitoare doar între ele însele cum lesbienele. Păianjenii Păianjenii care-și întind pînzele aidoma unor fire subțiri de apă din ce în ce mai subțiri disperate căci apa li se refuză și-n setea lor torturantă ar vrea s-o imite. Localul Întunecos localul în sticle alcoolul mugește cum taurii ieși în prag în orbitoarea lumină vezi zemoasele pajiști verzi ce-ar îndestula înverșunatele fiare dacă ce-i înăuntru ar ieși afară dacă ce-i afară ar intra înăuntru. Ploaie la țară Sprijinite
Poezie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/4033_a_5358]
-
mai lucrează la casă (ea se clădește singură uneori cînd nu bagi de seamă) azi urcă pe schele doar un izvor o culme cum ar veni de băut un șuierat din degete cheamă lumînările (cîinii rămîn deoparte) iarna descinde din întunecoasele neisprăvitele poduri și deodată începe să ningă peste tălpile zidarilor încă înveselite de vin. Rustică Stîncă pe limbă știrbit îmbrîncit dihorul peste grui și-adîncuri în altele iască-n crîngul cărunt al minții cîmp înlăuntrul femurului văz ager înspre coloana de
Poezie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Imaginative/7242_a_8567]
-
mine spre a fi auzit de necuvintele privirii tale. 612. Suntem o lume a întrebării: De ce? 613. Te simt alături de mine chiar și atunci când locuiești în florile de meri ai amintirii mele. 614. Numai stelele știu de ce este atât de întunecos Universul viselor noastre. 615. Lângă tine și toamnă devine primăvară, iar ruginiul simțămintelor se transformă în mugurii nespusi ai iubirii. (continuare în numărul următor) Anul acesta, toamna a venit în București cu avionul de Montreal. Era 29 septembrie când Poetul
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
au tapetul galben. Ar fi curios să-mi notez, să văd ce prefera din spectru Dostoievski. Pentru ce se instalează Mîșkin, care are bani cu nemiluita, cînd vine de la Moscova, într-un hotel de mîna a treia, "în două odăițe întunecoase și sărăcăcios mobilate"?? Are el "gustul" mizeriei? Sau e, pur și simplu, un zgîrcit? Dar știu că dă bani, în dreapta și-n stînga, la toți cei ce-l solicită. Singura ipoteză plauzibilă ar fi că Mîșkin e cu "domiciliu forțat
“Sinucigaș ratat, bășică de fiere spartă pe două picioare” by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/13979_a_15304]
-
Emil Brumaru Stimate domnule Lucian Raicu, De fapt, ce bine se autodefinește (din punctul meu de vedere) Turgheniev în rîndurile următoare: „...era ca și cum ai fi deschis, într-o cameră întunecoasă și murdară, o sticluță de parfum uitată..." Obișnuit, se percepe mireasma, nu se vede camera „întunecoasă și murdară", sexualitatea aprigă a eroinelor lui plimbate printre mesteceni zvelți, argintii, nostalgici. Natalia s-ar fute și cu ochii (o și face, mereu
Un fluture ce palpită by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/13815_a_15140]
-
Raicu, De fapt, ce bine se autodefinește (din punctul meu de vedere) Turgheniev în rîndurile următoare: „...era ca și cum ai fi deschis, într-o cameră întunecoasă și murdară, o sticluță de parfum uitată..." Obișnuit, se percepe mireasma, nu se vede camera „întunecoasă și murdară", sexualitatea aprigă a eroinelor lui plimbate printre mesteceni zvelți, argintii, nostalgici. Natalia s-ar fute și cu ochii (o și face, mereu i se aprind privirile în preajma lui Rudin!); Turgheniev ascunde cît poate, jenat, libido-ul acestei „copile
Un fluture ce palpită by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/13815_a_15140]
-
se înalță spre ,,vămile” de peste viață: ,,Eu încotro? Spre obârșii, ori spre margini?/ Curg, asta știu, spre undeva, neliniștea mă duce/ Acolo unde se opresc încremeniți toți călătorii/ Și de unde cad apele pustiite-n dosul lumii.” Versul ultim, oricât de întunecos: ,,Și uite-aici e moartea și-ntâii zori de zi”, cuprinde o grandioasă deschidere - înrudit cu versul inițial al ultimei strofe din ,,Cimitirul marin”: Le vent se leve!... Il faut tenter de vivre. Cascada apelor pustiite care cad ,,în dosul
Ioan Alexandru, în câteva poeme by Ilie Constantin () [Corola-journal/Imaginative/13115_a_14440]