1,237 matches
-
Cum se poate să nu Înțelegi, Îi spusei, un lucru atît de simplu, de firesc?, Însă el rămase mai departe nelămurit și se uita mirat dar nu protesta, așa cum m-aș fi așteptat, pentru că-l știu gelos, ci dimpotrivă se Înveseli, nu știu ce gîndea că ne Îmbrățișă pe amîndoi și după cîteva clipe se scuză că trebuie să se Întoarcă la birt În care rămăseseră cîțiva din clienții aceia gălăgioși cu sîngele aprins de soarele Mării Ligurice; birtul era pe plajă, Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
fel de comunicare care-i poate aduce bani artistului și producătorului. Banii. De Martin Amis. Singura preocupare. Și singura condiție: cîți mai mulți spectatori. Cine sînt cei mai mulți spectatori? Adolescenții și imbecilii. Oamenii care vin de la slujbă și vor să se Înveselească după o zi de muncă. Să-și epileze stresul. Mintea. Pe aceștia nu-i socotim, pot foarte bine să doarmă. Adolescenții n-au avut timp să-și formeze bunul gust, iar imbecilii sînt bucuroși. Ăsta-i publicul. Nu Întîmplător toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
piesă celebră. Atît Stone cît și Eastwood au realizat cel mult un soi de filme documentare, pînă și ele emaciate, ce nu pot interesa vreun spectator iubitor de muzică ori de altceva, În cel mai bun caz pot Întrista sau Înveseli pacienții din clinicile de dexintoxicare. Bird (1988) se vrea a fi povestea unuia dintre muzicienii ce-au influențat enorm istoria jazz-ului și nu-i decît ceva la fel de insipid ca analizorul politic Dan Pavel de Disneyland, de exemplu, fatal simbol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
ea, ștergând cele scrise literă după literă și desenând câte o floare deasupra fiecărui cuvânt. Mi-a venit ceva în cap: am să dau lecții de franceză lui Chabù. Îmi amintesc că m-a apucat un râs nebun, care a înveselit-o și pe ea. ― Crezi că n-aș putea? Aș fi un profesor mai bun decât d-ta, chiar la franceză... Vorbi cu o seriozitate șăgalnică, privindu-mă pe furiș, așa cum nu o văzusem niciodată mai înainte, și aceasta mă
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
cu pas mai hotărât. Domnul cu teancul de reviste sub braț îl privea cu simpatie și deschise chiar gura, parcă ar fi vrut să-i spună ceva. Dar în clipa următoare Adrian se simți îmbrîncit cu o neașteptată forță și, înveselindu-se deodată, fără motiv, se trezi, strivit din toate părțile, în ascensor. Cladova tresări și întoarse brusc capul. Femeia tocmai se apropiase de ușă. - Evident, ea este, Leana, șopti Hrisanti zâmbind misterios. N-am vrut să spun nimic, să văd
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
interesează complexele sau traumatismele Leanei. Probabil că a folosit altă formulă; o fi spus, poate, că acum își dă seama de riscurile pe care le comportă pentru Leana o reîntoarcere în trecut, sau cam așa ceva. Cladova se ridică brusc, parcă înveselit deodată. - E ca într-un roman de aventuri, spuse, și mă îndoiesc că lucrurile s-au întîmplat așa, dar mi-a făcut plăcere să te ascult. Aveam impresia că trăiesc într-o altă epocă. - E foarte adevărat, reluă Hrisanti. Toate
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
chelnerul. — Se pare că avea probleme cu pieptul. Cică a luat parte la primele lupte ale mișcării și a luptat În Sierra, dar era prea bolnav ca să mai poată continua. — Și ieri după-amiază ieșise și el În oraș ca să mai Înveselească lumea, sugerai. Nu, spuse directorul. Vezi, e o chestie cum rar ți se-ntîmplă să vezi. Tot ce e legat de ea e muy raro. Uite ce-am aflat de la polițiști, care sînt foarte eficienți dacă au destul timp. Au interogat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
grămadă de altă fete. Mai e Manolita, tot la Florida. Tipu’ de la Seguridad cu care stă e plecat În Valencia și ea Îi e fidelă cu oricine. — Auzi, Hank, ce-ncerci să-mi vinzi tu aicea? — Voiam doar să te-nveselesc puțin. — Maturizează-te odată. Ce mi-e Încă o gagică? — Încă o gagică. — Nu mă deranjează să mor nițel. Treaba asta cu moartea e doar o porcărie. Ce mă enervează e că-i degeaba. Atacul Ăsta e conceput greșit, și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
bucur că nu ești matur. N-o să mă trimită nicăieri. Și hai să nu mai vorbim despre lucruri morbide, chiar dacă ce scriu eu e morbid. — Eu n-am zis că-i morbid. — Știu. Dar toată lumea zice asta. — Hai să ne-nveselim, Nickie. PĂdurea asta ne-a făcut să fim prea solemni. — Ieșim din ea În curînd. Și atunci o să vezi locul În care o să stăm. Ți-e foame, Piticot? — Puțin. — Așa mă gîndeam și eu. SĂ mîncăm niște mere. Coborau un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
ai Început să te cam Îngrijorezi. N-aș spune. — Da’ putem să ne distrăm mai departe, nu? SĂ fim veseli. Da-s vesel. Nu pari foarte vesel. PĂi atunci poate că nu-s. — Da’ nu s-ar putea să te Înveselești? Eu sînt veselă, nu vezi? — O să mă Înveselesc și eu. Pe cuvînt. Uitîndu-se În față, pe drumul Ăla pe care condusese de atîtea ori În viața sa, văzÎndu-l cum i se Întinde Înainte, realizînd că e același drum, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
spune. — Da’ putem să ne distrăm mai departe, nu? SĂ fim veseli. Da-s vesel. Nu pari foarte vesel. PĂi atunci poate că nu-s. — Da’ nu s-ar putea să te Înveselești? Eu sînt veselă, nu vezi? — O să mă Înveselesc și eu. Pe cuvînt. Uitîndu-se În față, pe drumul Ăla pe care condusese de atîtea ori În viața sa, văzÎndu-l cum i se Întinde Înainte, realizînd că e același drum, cu șanțurile de pe margini și pădurea și mlaștinile, realizînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
În el acel gol pe care trebuia să-l oprească. Te iubesc, fata mea, spuse. Nu credea ce zice. Însă suna bine, așa cum o spusese: — Te iubesc foarte mult și o să-ncerc să fiu bun cu tine. — Și o să te Înveselești. — Da, o să mă Înveselesc. — Minunat. Începem de-acum? — SÎntem pe drum. CÎnd vedem păsĂrile? — SÎnt mult mai departe În perioada asta. — Roger? — Da, Bratchen. Nu-i nevoie să te forțezi să fii mai vesel.Avem tot timpul să ne distrăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
pe care trebuia să-l oprească. Te iubesc, fata mea, spuse. Nu credea ce zice. Însă suna bine, așa cum o spusese: — Te iubesc foarte mult și o să-ncerc să fiu bun cu tine. — Și o să te Înveselești. — Da, o să mă Înveselesc. — Minunat. Începem de-acum? — SÎntem pe drum. CÎnd vedem păsĂrile? — SÎnt mult mai departe În perioada asta. — Roger? — Da, Bratchen. Nu-i nevoie să te forțezi să fii mai vesel.Avem tot timpul să ne distrăm. Tu să fii cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
vrei să faci. — Termină. Ai o atitudine așa superioară și n-ai nevoie de ea. Roger? — Da, Bratchen. — Te iubesc foarte mult și n-o să mai facem asta, da? — Da. Serios. — Nici nu știi ce mă bucur. Și-acum ne-nveselim? — Sigur că da. Uite, spuse. PĂsările, uite-le. Astea-s primele. Treceau albe printre chiparoșii care se Înălțau ca o insulă din mlaștina din stînga și străluceau În soarele care-și arunca razele printre copacii negri și, pe măsură ce soarele apunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
amîndouă iubirea înțelepciunii”. Și apoi „Nu părăsi un prieten vechi, căci cel nou nu este asemenea lui. Prieten nou, vin nou; lasă-l să se învechească și-l bea cu plăcere”. Căci „Ospețele se fac pentru a gusta plăcere; vinul înveselește viața și banii răspund la toate” - spune „Eclesiastul”... Hangița în grija căreia suntem se apropie de masa noastră, mișcându-și șoldurile a dezmierdare și mușcându-și buzele ca răspuns unui gând doritor... Cu zâmbet dulce și zbor de gene, ne
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
va cînta cu Barenboim. "Pe noi nu ne interesează aicea...", a tăiat Turcitu. Cu chiu cu vai, mi-am dus la cap demonstrația: Barenboim e dirijor evreu. Nu arab, nu altceva. Iar Israelul cică-i stat democrat. Și, ca să-i înveselesc, le-am amintit o vorbă a năzdrăvanului de Nichita Stănescu: "Nu pot să-i sufăr pe șovini și pe unguri". N-a zîmbit nimeni. Spre sfîrșitul emisiunii, am reușit să intervin încă o dată: Sînt, le-am spus, pentru o critică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Abîme! abîme! abîme!/ Le Dieu manque à l'autel où je suis la victime"), de Novalis, de Musset, de Jules Laforgue... Iordan răspundea la orice chemare de-a concerta împreună. Și tata, la orice chemare a lui Iordan. Cum se înveselea casa de pe strada "Trompeta" cînd venea "tătișor"! Am găsit de curînd, în scrinul de nuc, programul unui concert comun. E în "tradiția" românească să nu se specifice nici anul, nici luna. Numai ziua, o vineri, orele 18: Nopțile în grădinile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
potrivea: celui mai iubit dintre tovarăși. Mai era și cuvîntul obtuz: pe-acolo: "lemn obtuz". Am rîs ("marea hlizeală" de la "Ora", ca să aibă colaboii‡‡‡‡‡‡‡‡‡ cum colabora și turnătorii din redacție ce turna) de episodul Ceaușescu-cap de lemn. Și Fluturel se înveselise: "Hai că-i bună. O uitasem p-asta". Trebuie să recunosc: Lucian m-a devansat și-n greșeli de tipar. A mea n-a fost atît de rafinată. Doar efectul (de ceață) a fost altul: eu am dispărut din presă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
luminau vesele, ziua și noaptea pe stradă, cu lumina lor portocalie... Că acuma nu mai aveau culoarea albă, ci portocalie, pe care o furaseră. Dar ziua no vedea nimeni, lumina asta, din cauza luminii puternice galbene a Soarelui, iar noaptea îi înveselea numai pe câini. Câinii bagabonzi care n-aveau somn ieșeau la plimbare și citeau cu nasul ce au scris alți câini pe stâlpii cu becuri. Și când nimeni nu mai credea că se poate face ceva pentru a lua înapoi
Poveştile mele de pe vremea când nu ştiam să scriu by Drago ş -Sebastian Meri ş ca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91582_a_92386]
-
care este serios când trebuie! Poate și critica, uneori, nu este bună, dar nimeni nu mă critică, așa cum mă critic eu. Uneori, zic ceva cu voce tare și colegii mai râd, e bine că am reușit cu ceva să-i înveselesc. Căci fiecare are lumea lui. Uneori, îmi fac de cap, râd sau mai zic ceva, râd și ei de nebuniile mele, dar eu îi întrec, râzând de prostia pe care am făcut-o, căci nici eu nu mă așteptam să
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
fiori prin toată ființa mea. Am găsit o piesă muzicală de suflet, de iubire, am început s-o cânt și, caraghios, a început s-o cânte și colega mea de bancă, Alina. Mi se pare că am reușit să-i înveselesc, dar mă gândesc dacă am încercat să-i înveselesc pe ei sau să-mi ascund frica mea. Poate, ce am reușit să fac pentru ei, a fost să le amintesc de iubiții și iubitele lor. Am început să mă gândesc
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
muzicală de suflet, de iubire, am început s-o cânt și, caraghios, a început s-o cânte și colega mea de bancă, Alina. Mi se pare că am reușit să-i înveselesc, dar mă gândesc dacă am încercat să-i înveselesc pe ei sau să-mi ascund frica mea. Poate, ce am reușit să fac pentru ei, a fost să le amintesc de iubiții și iubitele lor. Am început să mă gândesc la viitor. Nu știu ce ne așteaptă. Nu-mi mai pasă
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
grădina mea, având următorul conținut: 1/12 martie 2011 Stimate domnule profesor, Așteptând cu nerăbdătoare emoții reînceperea unui nou ciclu primăvăratic al naturii, îmi permit să vă trimit tradiționalul simbol al mărțișorului 2011. Fie ca modestul meu ghiocel să vă înveselească viața și să vă bucure, devenind nu numai vestitorul primăverii, dar și al aniversării din 12 martie și să vă aducă mulți ani cu zile senine, cu sănătate deplină și mult noroc în realizările dvs. O primăvară cu mult „soare
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
în acest sens, nu reușea să-i intre în voie. Bunul și dragul ei soț începuse să vină noaptea la ore când oamenii așezați au trecut deja de primul somn, șprițuit și pus pe glume. Încercările lui de a-și înveseli soția nu se lipeau de starea acesteia, precum nu se lipesc mărcile poștale de proastă calitate de o scrisoare. Uneori Victor își schimba brusc atitudinea. Intuind că iritarea și chiar supărarea Olgăi puteau să-i strice buna dispoziție cu care
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
foarte, foarte serios. Alex era atât de Înțelegător, de drăguț, de disponibil, Încât Începusem să iau de bună ideea că el va fi Întotdeauna lângă mine ca să mă asculte sau să mă liniștească după o zi grea, sau să mă Înveselească În timp ce restul lumii era liberă să‑și vadă de viața ei. Singura problemă era că eu nu Îmi Îndeplinisem partea mea de obligații. — Nu, deloc. Nu să ne despărțim, să facem doar o pauză. Cred că ne‑ar fi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]