2,686 matches
-
de onoare, dar și de interes. Germania avea cu siguranță să câștige războiul. Era oricum aliata naturală a României În fața Rusiei. Atitudine logică În sine, pe care știm Însă astăzi că istoria nu a confirmat-o. Ea făcea În plus abstracție de un punct sensibil: Transilvania. La Consiliul de coroană convocat pentru a se lua o decizie, Carol a avut surpriza (așa ceva nu i se mai Întâmplase!) să se vadă dezavuat de majoritatea demnitarilor. Soluția — provizorie — a fost neutralitatea. Cumplită lovitură
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
părut oribil la Început. Așa că, până la urmă, În palat s-a instalat Parlamentul (părăsindu-și vechiul sediu de lângă Patriarhie). I se spune acum Palatul Parlamentului. Vizitele ghidate — sunt nenumărați turiști care vor să vadă această minune a lumii — fac aproape abstracție de numele lui Ceaușescu, ca și când palatul s-ar fi ridicat de la sine. Câtă ingratitudine! Să dăm cezarului ce e al cezarului: palatul e al lui! Bucureștiul a ieșit din comunism cu o Înfățișare cu totul alta, și mai ales cu
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
ales că nici lui nu i-ar displăcea să rămână Tătucul rușsilor până la moarte, dar au apărut reacții puternice din mai multe direcții: UE, ONU, OSCE, SUA, societatea civilă rusă și partidele democratice etc. Or, Putin nu mai poate face abstracție de toate acestea; el nu poate, la nesfârșit, să folosească un limbaj democratic în relațiile cu UE, SUA, opoziția rusă ș.a. și, în același timp, să se alieze și să îl sprijine pe unul ca Lukașenko. Fără Putin (Rusia), Lukașenko
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
Nu pot și nici nu vreau să intru aici în amănunte privind câștigurile și costurile intrării noastre în Uniune. Spun doar că această aderare a complicat relațiile noastre cu unele țări de care n-am putut și nu putem face abstracție. Cu unele dintre ele avem un contencios istoric pe care aderarea noastră la UE nu l-a anulat. Dimpotrivă, în unele cazuri, l-a făcut și mai dificil de rezolvat. Între aceste țări, la loc de frunte se află Rusia
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
Uniune, cum sunt Mitropoliile Moldovei și Bielorusiei. În orice caz, Biserica Rusă are cei mai mulți credincioși dintre toate bisericile ortodoxe. De aceea, ea poate juca un rol important în relațiile complicate dintre confesiunile creștine, iar Mișcarea Ecumenică nu poate face nicicum abstracție de ea. În cadrul acestei Mișcări, relațiile Bisericii Ruse cu Vaticanul au o greutate aparte, dată de importanța celor doi parteneri, dar și de istoria încărcată a relațiilor dintre ei. Câteva secole după nașterea ei, Biserica Rusă a stat în umbra
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
fiecare dată, la schimbarea configurației relațiilor internaționale. I.4. Statul - actor al vieții internaționale I.4.1. Considerații generale Se știe că principalii actori ai vieții internaționale sunt: statul, organizațiile internaționale guvernamentale și organizațiile internaționale neguvernamentale. Dintre acestea, statul, o abstracție juridică, este principalul actor al vieții internaționale, nu statul în sine ci națiunea, deoarece relațiile internaționale sunt caracterizate prin relațiile între națiuni, pe lângă care intervin și alte forme de organizare, atât la nivel substatal cât și suprastatal. Abia momentul 1648
Percepții asupra configurației relațiilor internaționale În anii '90 by Spÿridon G. HANTJISSALATAS, Carmen T. ȚUGUI () [Corola-publishinghouse/Administrative/91812_a_92859]
-
instituții, dar și de indivizi. Valorile europene sunt ale trecutului, prezentului și, mai ales, ale viitorului, dacă este ca Europa să-și păstreze o identitate ce unește istoria cu prezentul ei, în mod continuu. Procesul unificării europene nu poate face abstracție de ele, inclusiv sub aspectul procedurilor, dacă mijloacele refuză să trădeze scopurile. Înăuntrul politicilor concrete, dependente, inevitabil, de contexte, dar angajate spre unificarea europeană, rămân repere oarecum generale: libertatea individului de a cunoaște și evalua realitatea și de a-și
Percepții asupra configurației relațiilor internaționale În anii '90 by Spÿridon G. HANTJISSALATAS, Carmen T. ȚUGUI () [Corola-publishinghouse/Administrative/91812_a_92859]
-
răspunde mustrărilor d-lui de Rukman, când acelora ale d-lui de Nesselrode... S-ar putea alcătui un mic volum numai cu citate în felul celor de mai sus, extrase din rapoartele consulilor francezi dintre 1834 și 1849. Voi face abstracție de ele, căci acele rapoarte ne arată continuarea aceluiași sistem de abuzuri și fraude din partea Domnului, aceeași purtare plină de duplicitate din partea Rusiei care, de pe o parte împingea pe boieri la nesupunere și sâcâia pe Domn, prin necontenite șicane și
Acţiunea politicii ruse în Ţările Române povestită de organele oficiale franceze by Radu ROSETTI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101003_a_102295]
-
peste bot, e nevestica lui doar, care numai și numai cu ea. Se Învârtea În jurul nostru așteptând parcă un cuvânt, o scânteie care să aprindă și să Întețească cearta. O căuta cu lumânarea, dar noi ne-am aprins țigări, făcând abstracție de prezența ei. Văru’ Laur Își numără banii pe care-i ținea prinși cu o clemă Între coperțile de piele ale unui portofel. Îl cumpărase la prânz când se Întorsese de la plajă, dăduse șapte mii pe el și mă Întrebă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
Viziunea invocată mai sus acreditează teza conform căreia dascălul trebuie să ajute elevul să se apropie de cunoaștere, să-l determine să se descopere, fără o Întâlnire spirituală autentică, fără o rezonanță afectivă, dascălul fiind pus Între paranteze, făcându-se abstracție de prezența sa. Avem de-a face cu o formare „mașinală”, desubiectivizată și despiritualizată, desprinsă de date concrete și fapte de viață. S-a ajuns la ideea paradoxală că Învățarea este cu atât mai acută cu cât profesorul este mai
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
să-ți construiești o „aură” instrumentală, să devii „metodician”, să te bazezi pe Înlocuitori, să dispari ca om. Trendul invocat trebuie luat În seamă, Încurajat, protejat. Nu se mai poate preda doar cu tabla și creta. Nu se poate face abstracție de ceea ce știința ne pune la dispoziție. Cu o condiție Însă: să nu fie uitat profesorul și legătura care se creează Între el și elevii săi, neglijându-se, de fapt, că actul paideic este, În primul rând, o relație umană
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
se deschide un hău, un gol ce caută să fie umplut. Frumusețea aproapelui nu este a lui, ci mai degrabă o epifanie a unei frumuseți de alt ordin (să zicem, divină) prin care ne raportăm la el. Trebuie să faci abstracție de multe fapte concrete, de accidentul celui din fața ta, pentru a-l percepe cu adevărat pe acesta. Pentru a mă apropia de cel de lângă mine, trebuie să-l am În minte pe Celălalt - de fapt, pe Dumnezeu, exemplaritatea valorică și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
ridicăm cât mai mult pe treptele perfecțiunii, să „Îndumnezeim” propriile acte și lumea În care trăim, pentru care cu siguranță vom da seama și vom fi judecați mai apoi! * Oricât de secularizată ar fi societatea actuală, ea nu poate face abstracție de valorile religioase și nu se poate clădi În afara cadrului spiritual religios. Fără o „vertebrare” spirituală profundă, nimic nu durează și nu are sens. Existăm ca ființe individuale și ca prezențe laolaltă prin cultura pe care o purtăm, o trăim
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
afli În fața a peste treizeci de elevi. Ești singur și Începi. Toți au privirea spre tine. Le vorbești, dar nu te uiți la ei. Desigur, nu este pedagogic. Dar poți altfel? Cauți cuvintele. Te mai poticnești. Uneori, aluneci pe panta abstracțiilor și a verbiajului academic. Vrei să demonstrezi „că știi carte”, „că ești deștept”. Pui În act cele mai Întortocheate scheme argumentative și apelezi la cei mai sofisticați termeni de referință. Nu te Înțelege nimeni. Te sperii și o iei de la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
țărănești, ci mai degrabă o reconstruiau Într-un mediu cosmopolit, deja secularizat. De fapt, populația rurală nu avea un rol activ În cultura publică, În afară de faptul că servea drept fundal pentru cultura oficială, din ce În ce mai urbanizată. Imaginea țăranului pios era o abstracție, obiectul unei intense contemplări a condiției moderne, dar țăranii Înșiși nu participau la acest discurs ca o voce activă, autonomă. După 1918, o dată cu afirmarea ca prezență publică masivă, rezultat al sufragiului universal masculin, țăranii au impus o reorientare a mentalităților
[Corola-publishinghouse/Administrative/1967_a_3292]
-
imposibilitatea profitului antreprenorial de a stimula progesul economic este evident. "Prin adoptarea unei asemenea scheme în urmă cu jumătate de secol, toate inovațiile apărute în răstimpul scurs de atunci ar fi devenit imposibile. Iar dacă, de dragul argumentației, am face complet abstracție de problema acumulării capitalului, încă ar trebui să recunoaștem că redistribuirea profiturilor catre angajați implică rigidizarea structurilor de producție atinse la un moment dat și blochează orice ajustări, îmbunătățiri și progrese."12 Instituțiile-cheie ale economiei de comandă sînt proprietatea de
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
ruine care nu fuseseră ridicate, era un oraș pe care îl puneai cumva în paranteză, știai că e altceva decât entelehia respectabilă a Iașului, o lentilă care aduna forțele creatoare de cultură ale unui neam întreg. Astfel încât, puteai să faci abstracție de ceea ce aveai sub ochi, și să te raportezi mereu la un fel de esențialitate a ființării culturale. A.V. Când cineva dorește să intre în domeniul artelor plastice, să cunoască pe cât posibil mai mult, poate pătrunde numai pe culoarele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
terenul disputelor și speculațiilor. Specialiști din domeniul tehnologiei informaționale consideră că organizațiile n au reușit deocamdată să dezvolte o cultură care să exploateze la nivel maxim oportunitățile oferite de aceste tehnologii. Atunci când analizăm impactul tehnologiilor informaționale nu trebuie să facem abstracție de faptul că este destul de dificil să realizăm o evaluare obiectivă a acestuia, atâta timp cât suntem deja afectați de societatea în care trăim și de tehnologia pe care o studiem. Integrarea completă este un obiectiv major al managementului resurselor informaționale, din ce în ce mai
Platforme integrate pentru afaceri ERP by Luminiţa HURBEAN, Doina FOTACHE, Vasile-Daniel PĂVĂLOAIA, Octavian DOSPINESCU () [Corola-publishinghouse/Science/195_a_219]
-
îl reprezintă sufletul. El e menit a corespunde eternității și în același timp a asuma răspunderea tuturor celor ce sunt în imediata noastră proximitate. Cunoașterea nu e un în sine sau un pentru sine, nu e un joc rarefiat cu abstracțiile, ci o întoarcere responsabilă asupra lumii proxime în tentativa de-a o asuma la nivelul totalității. Astfel ea, cunoașterea, e modalitatea în care cele două dimensiuni ale manifestării (cea a lucrurilor concrete și cea a totalității) sunt adunate împreună, e
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
Kelley și Paul McCarthy înregistrează actori profesioniști și modele pentru a interpreta performance-uri ale lui Vito Acconci în Fresh Acconci, 1995), habitarea stilurilor și formelor istoricizate (când, de exemplu, Sarah Morris întrebuințează grid-ul modernist în picturile ei pentru a descrie abstracția fluxului economic), folosirea imaginilor (când Angela Bulloch prezintă filmul Solaris a lui Andrei Tarkovsky, la Bienala de la Veneția din 1993, înlocuindu-i coloana sonoră cu propriul ei dialog), întrebuințarea societății ca pe un catalog de forme (când, de pildă, Jens
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
unui standard admirat de unii și criticat de alții. Critica sa a fost focalizată în primul rând asupra artei produse după expresionismul abstract. Această artă, cunoscută ca pictură în câmp de culoare (color-field painting), pe care el a numit-o abstracție post-picturală (post-painterly abstraction), reflectă teoria lui Heinrich Wölfflin, potrivit căruia picturalitatea și stilurile lineare ar alterna de-a lungul timpului. În colecția sa de eseuri Art and Culture (1961), Greenberg argumentează faptul că esența artei moderne, în special a picturii
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
Noland, Jules Olitski, Frank Stella și Anthony Caro, Michael Fried stabilește un set de termeni de bază pentru înțelegerea unor probleme cheie ale modernismului: viabilitatea relatării lui Greenberg cu privire la infralogica modernismului, statutul artei figurative după Pollock, centralitatea problemei formei, natura abstracției picturale și sculpturale, precum și relația dintre operă și privitor. Într-o serie de eseuri, Fried opune întreprinderea modernistă artei minimaliste ori literaliste, argumentând că minimalismul ar fi un gen al teatrului, mai curând decât al artei plastice. La rândul ei
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
artă nominal abstractă, însă literalistă și teatrală. Aceste opoziții ar fi făcut parte dintr-o serie de alte opoziții abordate în acest eseu, precum opoziția dintre "prezentabilitate" (presentness) și "prezență" (presence) ori dintre "instantaneitate" (instantaneousness) și "durată" (duration) ori dintre "abstracție" (abstraction) și "obiectualitate" (objecthood). Constatând că, datorită gândirii deconstructiviste, avem astăzi parte de o asumare a suspiciunii față de gândirea opozițională în variatele sale forme, criticul american aduce în vedere faptul că însăși minimaliștii și-au definit arta prin opoziție directă
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
compozițională a priori executării), spre deosebire de "prezența" fără durată a operelor minimale 174. Într-un alt caz, punând în discuție diferența dintre arta conceptuală, pe de o parte, și poezia, literatura și filosofia, pe de altă parte, Ian Wilson sesizează apariția "abstracției nonvizuale" ca fiind o consecință a aplicării principiilor abstracției vizuale la limbaj. Fiind informă, abstracția nonvizuală se confruntă cu tendința obișnuită a publicului de a căuta semnificații vizuale, folosindu-se din inerție de facultatea vizuală. În viziunea lui Wilson, arta
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
operelor minimale 174. Într-un alt caz, punând în discuție diferența dintre arta conceptuală, pe de o parte, și poezia, literatura și filosofia, pe de altă parte, Ian Wilson sesizează apariția "abstracției nonvizuale" ca fiind o consecință a aplicării principiilor abstracției vizuale la limbaj. Fiind informă, abstracția nonvizuală se confruntă cu tendința obișnuită a publicului de a căuta semnificații vizuale, folosindu-se din inerție de facultatea vizuală. În viziunea lui Wilson, arta conceptuală se preocupă de gradul de abstracție al ideilor
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]