1,684 matches
-
0002). Nu am putut reconfirma efectul puternic protector al alelei DQB1*0303 (antigen DQ9), efectul acesteia fiind neutru pe cel de-al doilea lot de familii. Analiza combinată a tuturor celor 423 de familii a indicat că cele mai protectoare alele HLA pentru România sunt DQB1*0603 (8,47% transmitere la diabetici, pTDT = 1,78 x 10-10) și DQB1*0301 (13,51% transmitere la diabetici, pTDT = 3,23 x 10-23). Ele sunt urmate de DQB1*0303 (14,28% transmitere la diabetici
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
media debutului bolii în jurul anului 1988) cu cele pentru cel de-al doilea lot de 219 familii (colectate în 1999, media debutului bolii în jurul anului 1993) am putut observa că procentajul probanzilor diabetici care nu sunt purtători ai nici uneia dintre alelele HLA DQ diabetogene (DQB1*02 și DQB1*0302) a crescut de la 9,43% la 12,77%. Această observație este concordantă cu scădere procentului de transmitere al acestor alele la probanzii diabetici (de la 81% la 78% pentru DQB1*02 și de la
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
observa că procentajul probanzilor diabetici care nu sunt purtători ai nici uneia dintre alelele HLA DQ diabetogene (DQB1*02 și DQB1*0302) a crescut de la 9,43% la 12,77%. Această observație este concordantă cu scădere procentului de transmitere al acestor alele la probanzii diabetici (de la 81% la 78% pentru DQB1*02 și de la 86% la 81% pentru DQB1*0302). O posibilă explicație pentru aceste observații este că în ultimii ani factorii de mediu (dietetici, poluanți, infecții virale, etc.) au devenit mai
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
dietetici, poluanți, infecții virale, etc.) au devenit mai diabetogeni, astfel încât subiecți cu un grad mai mic de predispoziție genetică pot dezvolta boala. Ipoteza este de altfel susținută de un raport asemănător din Finlanda (Hermann et al., 2003). În ansamblu, analiza alelelor HLA de clasa a II-a tip DR și DQ a confirmat și pentru populația din România puternica asociere între DZ tip 1 și alelele HLA DR3 și DR4, respectiv DQB1*02 (DQ2) și DQB1*0302 (DQ8). Efectul diabetogen al
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
altfel susținută de un raport asemănător din Finlanda (Hermann et al., 2003). În ansamblu, analiza alelelor HLA de clasa a II-a tip DR și DQ a confirmat și pentru populația din România puternica asociere între DZ tip 1 și alelele HLA DR3 și DR4, respectiv DQB1*02 (DQ2) și DQB1*0302 (DQ8). Efectul diabetogen al DQ2 și DQ8 pare a fi la fel de puternic ca și pentru alte țări europene cu incidență mult mai mare a DZ tip 1 (de exemplu
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
și DQB1*0302 (DQ8). Efectul diabetogen al DQ2 și DQ8 pare a fi la fel de puternic ca și pentru alte țări europene cu incidență mult mai mare a DZ tip 1 (de exemplu, Sardinia). Similar rezultatelor observate la alte populații caucaziene, alelele DQB1*0603, *0301/0304 și *0602 au un efect protector. Ca o particularitate, alela DQB1*0603 pare a fi mai protectoare pentru populația românească față de alela DQB1*0602 precum la alte populații caucaziene. În plus, un oarecare efect protector pare
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
puternic ca și pentru alte țări europene cu incidență mult mai mare a DZ tip 1 (de exemplu, Sardinia). Similar rezultatelor observate la alte populații caucaziene, alelele DQB1*0603, *0301/0304 și *0602 au un efect protector. Ca o particularitate, alela DQB1*0603 pare a fi mai protectoare pentru populația românească față de alela DQB1*0602 precum la alte populații caucaziene. În plus, un oarecare efect protector pare să îl joace și alela HLA DQB1*0303 (antigen DQ9). O altă particularitate ar
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
a DZ tip 1 (de exemplu, Sardinia). Similar rezultatelor observate la alte populații caucaziene, alelele DQB1*0603, *0301/0304 și *0602 au un efect protector. Ca o particularitate, alela DQB1*0603 pare a fi mai protectoare pentru populația românească față de alela DQB1*0602 precum la alte populații caucaziene. În plus, un oarecare efect protector pare să îl joace și alela HLA DQB1*0303 (antigen DQ9). O altă particularitate ar fi procentul crescut (10%) de subiecți diabetici care nu prezintă nici una din
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
și *0602 au un efect protector. Ca o particularitate, alela DQB1*0603 pare a fi mai protectoare pentru populația românească față de alela DQB1*0602 precum la alte populații caucaziene. În plus, un oarecare efect protector pare să îl joace și alela HLA DQB1*0303 (antigen DQ9). O altă particularitate ar fi procentul crescut (10%) de subiecți diabetici care nu prezintă nici una din alelele HLA DR de mare risc (DR3 și DR4). De asemenea, surprinde procentul mai mic de diabetici purtători ai
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
DQB1*0602 precum la alte populații caucaziene. În plus, un oarecare efect protector pare să îl joace și alela HLA DQB1*0303 (antigen DQ9). O altă particularitate ar fi procentul crescut (10%) de subiecți diabetici care nu prezintă nici una din alelele HLA DR de mare risc (DR3 și DR4). De asemenea, surprinde procentul mai mic de diabetici purtători ai genotipurilor heterozigote cele mai diabetogene HLA DR3/DR4, respectiv DQ2/DQ8, în special la grupele cu debut al DZ la vârsta de
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
HLA DR3/DR4, respectiv DQ2/DQ8, în special la grupele cu debut al DZ la vârsta de 0-4 ani și > 20 ani. În sfârșit, folosind metoda AFBAC, am estimat că frecvența în populația generală din România a celor mai diabetogene alele HLA DQ (DQ2 și DQ8) este mult mai mică comparativ cu alte țări, existând un paralelism între frecvența acestora și incidența DZ tip 1. 10.2. IDDM2 - GENA INSULINEI, CROMOZOMUL 11p15 Pentru lotul studiat din populația românească am ales să
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
Polymorphism) ale genei insulinei de pe cromozomul 11p15. Este vorba de substituțiile -23 HphI A/T și +1127 PstI C/T care s-au dovedit a fi markei fideli ai locusului INS-VNTR, considerat a fi adevăratul locus de susceptibilitate IDDM2. Astfel, alelele -23 HphI A și +1127 PstI C se află în linkage disequilibrium aproape complet cu alelele de clasa I INS-VNTR (diabetogene), iar alelele -23 HphI T și +1127 PstI T se află în linkage disequilibrium aproape complet cu alelele de
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
1127 PstI C/T care s-au dovedit a fi markei fideli ai locusului INS-VNTR, considerat a fi adevăratul locus de susceptibilitate IDDM2. Astfel, alelele -23 HphI A și +1127 PstI C se află în linkage disequilibrium aproape complet cu alelele de clasa I INS-VNTR (diabetogene), iar alelele -23 HphI T și +1127 PstI T se află în linkage disequilibrium aproape complet cu alelele de clasa III INS-VNTR (protectoare) (Bennett et al., 1995; Bennett et al., 1996; Bennett et al., 1997
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
dovedit a fi markei fideli ai locusului INS-VNTR, considerat a fi adevăratul locus de susceptibilitate IDDM2. Astfel, alelele -23 HphI A și +1127 PstI C se află în linkage disequilibrium aproape complet cu alelele de clasa I INS-VNTR (diabetogene), iar alelele -23 HphI T și +1127 PstI T se află în linkage disequilibrium aproape complet cu alelele de clasa III INS-VNTR (protectoare) (Bennett et al., 1995; Bennett et al., 1996; Bennett et al., 1997). Rezultatele analizei TDT pentru cele două polimorfisme
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
Astfel, alelele -23 HphI A și +1127 PstI C se află în linkage disequilibrium aproape complet cu alelele de clasa I INS-VNTR (diabetogene), iar alelele -23 HphI T și +1127 PstI T se află în linkage disequilibrium aproape complet cu alelele de clasa III INS-VNTR (protectoare) (Bennett et al., 1995; Bennett et al., 1996; Bennett et al., 1997). Rezultatele analizei TDT pentru cele două polimorfisme tipate de noi au arătat o transmitere semnificativ crescută a alelelor -23 HphI A (80,95
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
linkage disequilibrium aproape complet cu alelele de clasa III INS-VNTR (protectoare) (Bennett et al., 1995; Bennett et al., 1996; Bennett et al., 1997). Rezultatele analizei TDT pentru cele două polimorfisme tipate de noi au arătat o transmitere semnificativ crescută a alelelor -23 HphI A (80,95% transmitere, p=5x10-11) și +1127 PstI C (81,48% transmitere, p=4,3x10-9) de la părinți la probanzii diabetici. Spre comparație, transmiterea acelorași alele la frații neafectați ai probanzilor nu a fost mult diferită de procentul
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
două polimorfisme tipate de noi au arătat o transmitere semnificativ crescută a alelelor -23 HphI A (80,95% transmitere, p=5x10-11) și +1127 PstI C (81,48% transmitere, p=4,3x10-9) de la părinți la probanzii diabetici. Spre comparație, transmiterea acelorași alele la frații neafectați ai probanzilor nu a fost mult diferită de procentul așteptat de 50% (45,83%, p=0,72, respectiv 42,88%, p=0,83). Astfel, se poate spune că pentru populația românească există o strânsă asociere între alela
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
alele la frații neafectați ai probanzilor nu a fost mult diferită de procentul așteptat de 50% (45,83%, p=0,72, respectiv 42,88%, p=0,83). Astfel, se poate spune că pentru populația românească există o strânsă asociere între alela -23 HphI A și DZ tip 1. Prin extrapolarea rezultatului, se poate susține că și în România alelele de clasa I INS-VNTR sunt strâns corelate cu susceptibilitatea genetică pentru DZ tip 1 (Guja et al., 2000a; Guja et al., 2001a
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
p=0,72, respectiv 42,88%, p=0,83). Astfel, se poate spune că pentru populația românească există o strânsă asociere între alela -23 HphI A și DZ tip 1. Prin extrapolarea rezultatului, se poate susține că și în România alelele de clasa I INS-VNTR sunt strâns corelate cu susceptibilitatea genetică pentru DZ tip 1 (Guja et al., 2000a; Guja et al., 2001a). Similar, transmiterea alelelor -23 HphI T și +1127 PstI T a fost semnificativ redusă la probanzii diabetici (19
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
A și DZ tip 1. Prin extrapolarea rezultatului, se poate susține că și în România alelele de clasa I INS-VNTR sunt strâns corelate cu susceptibilitatea genetică pentru DZ tip 1 (Guja et al., 2000a; Guja et al., 2001a). Similar, transmiterea alelelor -23 HphI T și +1127 PstI T a fost semnificativ redusă la probanzii diabetici (19,5%, respectiv 18,5%) față de procentul așteptat de 50%, indicând rolul protector al acestora. Prin extrapolarea rezultatului, putem susține că și în populația românească alelele
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
alelelor -23 HphI T și +1127 PstI T a fost semnificativ redusă la probanzii diabetici (19,5%, respectiv 18,5%) față de procentul așteptat de 50%, indicând rolul protector al acestora. Prin extrapolarea rezultatului, putem susține că și în populația românească alelele de Clasa a III-a INS-VNTR au un efect puternic protector față de apariția DZ tip 1 (fig. 10.10). Este interesant că transmiterea alelelor diabetogene -23 HphI A și +1127 PstI C la probanzii diabetici este mai puternică de la mamă
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
50%, indicând rolul protector al acestora. Prin extrapolarea rezultatului, putem susține că și în populația românească alelele de Clasa a III-a INS-VNTR au un efect puternic protector față de apariția DZ tip 1 (fig. 10.10). Este interesant că transmiterea alelelor diabetogene -23 HphI A și +1127 PstI C la probanzii diabetici este mai puternică de la mamă decât de la tată. De exemplu, pentru -23 HphI A, transmitere maternă a fost 85,30%, p=1,9x10-5, comparativ cu transmitere paternă 71,1
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
transmitere paternă 71,1%, p=0,0033. Situația este similară cu cea observată în UK, Danemarca și Sardinia (Bennett et al., 1996), dar diferită de cea din Franța, SUA și Canada unde se pare că există o transmitere preferențială a alelelor INS-VNTR diabetogene de la tată (Julier et al., 1991; Bennett et al., 1995; Polychronakos et al., 1995). Trebuie subliniat că efectul diabetogen al -23 HphI A pare să fie extrem de puternic în populația românească (Guja et al., 2001a).De exemplu, frecvența
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
INS-VNTR diabetogene de la tată (Julier et al., 1991; Bennett et al., 1995; Polychronakos et al., 1995). Trebuie subliniat că efectul diabetogen al -23 HphI A pare să fie extrem de puternic în populația românească (Guja et al., 2001a).De exemplu, frecvența alelei -23 HphI A în populația generală din UK este de 72,7% (Bennett et al., 1995), iar în Sardinia de 79,2%, transmiterea la probanzii diabetici fiind însă semnificativ mai mică în aceste țări (61,9% în UK, respectiv 62
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]
-
72,7% (Bennett et al., 1995), iar în Sardinia de 79,2%, transmiterea la probanzii diabetici fiind însă semnificativ mai mică în aceste țări (61,9% în UK, respectiv 62,4% în Sardinia) (Ionescu-Tîrgoviște et al., 2001). Asocierea puternică dintre alelele -23 HphI A / +1127 PstI C și DZ tip 1 în populația românească este susținută și de analiza distribuției acestor alele la lotul de probanzi diabetici comparativ cu lotul de neafectați. Se remarcă frecvența semnificativ mai mare a genotipurilor homozigote
Factori genetici implicaţi în etiopatogenia diabetului zaharat de tip 1 (insulinodependent) by Cristian Guja () [Corola-publishinghouse/Science/91985_a_92480]